Առատ ճյուղավորվող, փշոտ թուփ է, բարձրությունը՝ մինչև 3 մ։ Տերևները հերթադիր են, կլորավուն, ձվաձև, կաշեկերպ, փայլուն, կարճ տերևակոթուններով, բութ կամ թեթևակի սրածայր, 2-4 սմ երկարությամբ և 103-3 սմ լայնությամբ, երբեմն ամբողջաեզր, մոխրականաչավուն, մերկ, փայլուն, ներքևից ավելի բաց գույնի։ Ծաղկաբույլը տերևանութային է, ողկուզանման, ծաղիկները՝ երկսեռ, մանր, աստղանման, դեղնականաչավուն։
Ծաղկում է մայիս-հունիսին։ Պտուղը չոր կաշենման է, պարունակում է 3 սերմ։ Սերմը ուռուցիկ է՝ 1,3-ից մինչև 2,8 սմ տրամագծով, հարդադեղնավունից մինչև կարմրադարչնագույն։
Երիտասարդ ճյուղերը և պտուղները պարունակում են ալկալոիդներ, տերևները՝ E խմբի վիտամիններ, պտուղները, կեղևը և երիտասարդ ճյուղերը՝ աղաղանյութեր։ Պտուղները և կեղևը պարունակում են դաբաղանյութեր, իսկ տերևները՝ 167 մգ/% վիտամին C։ Արմատների և տերևների պատրաստուկները միզամուղ են։
Ցաքի օգտագործում են անանցանելի, փշապատ ցանկապատներ ստեղծելու համար։ Ժողովրդական բժշկության մեջ կեղևը և տերևներն օգտագործվում են վերքերը կապելու, փաթաթելու համար։
Ohwi, J. Flora of Japan. — Washington, D.C., 1965. — P. 614—615—393.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 281)։
