Վլախո Բուկովաց
Վլախո Բուկովաց խորվ.՝ Vlaho Bukovac | |
---|---|
Ի ծնե | իտալ.՝ Biagio Faggioni |
Ծնվել է | հուլիսի 4, 1855[1] |
Ծննդավայր | Ցավտատ, Ավստրիական կայսրություն |
Վախճանվել է | ապրիլի 23, 1922[2][3][4][…] (66 տարեկան) |
Մահվան վայր | Բուբենեչ, Պրահա, Չեխոսլովակիա[5] |
Քաղաքացիություն | Ավստրիական կայսրություն և Ավստրո-Հունգարիա |
Կրթություն | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց |
Մասնագիտություն | նկարիչ, համալսարանի դասախոս և ուսուցիչ |
Ոճ | Պոստիմպրեսիոնիզմ |
Ժանր | դիմապատկեր |
Թեմաներ | գեղանկարչություն[1] |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Reclining nude (Une fleur)? |
Անդամակցություն | Սերբական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա և Սերբիայի գիտության և արվեստի ակադեմիա |
ստորագրություն | |
Vlaho Bukovac Վիքիպահեստում |
Վլախո Բուկովաց (խորվ.՝ Vlaho Bukovac, իսկական անունը՝ Բյաջո Ֆաջիոնի, իտալ.՝ Biagio Faggioni, 4 հուլիսի, 1855, Ցավտատ, Ավստրիական կայսրություն - 23 ապրիլի, 1922, Պրահա, Չեխոսլովակիա), 19-րդ դարի վերջի և 20-րդ դարի սկզբի խոշորագույն[6] խորվաթ նկարիչ, ով աշխատել է իմպրեսիոնիզմի ու պոստիմպրեսիոնիզմի ոճերում։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վլախո Բուկովացը ծնվել է 1855 թվականի հուլիսի 4-ին Ցավտատում, որ գտնվում է Դուբրովնիկի մոտակայքում։ Նկարչական կրթություն է ստացել Փարիզում (1877 թվականից)․ նրա ուսման համար վճարել է խորվաթ քաղաքական գործիչ և գրող Մեդո Պուչիչը։ Վլախո Բուկովացը կրթություն է ստացել Գեղեցիկ արվեստների դպրոցում՝ աշակերտելով Ալեքսանդր Կաբանելին։ Բուկովացի նկարները ցուցադրվել են Փարիզի Սալոնում, որտեղ նա արժանացել է քննադատների դրական գնահատականին։ Ուսման տարիներն, ինչպես նաև հետագայում Վլախո Բուկովացը շատ է ճանապարհորդել։
Թեև Վլախո Բուկովացը նկարչական կրթություն է ստացել ակադեմիզմի ոգով, սակայն նա լավ ծանոթ է եղել նաև իմպրեսիոնիզմին, ինչպես նաև իր ստեղծագործություններում նա անցում է կատարել պուանտալիզմի տեխնիկային։ 20-րդ դարի սկզբին իմպրեսիոնիզմն ու պուանտիլիզմը եղել են նկարչական առաջատար ուղղություններն Արևմտյան Բալկանների երկրներում․ Վլախո Բուկովացից բացի՝ այդ ոճով են ստեղծագործել սլովեն իմպրեսիոնիստները և սերբ նկարչուհի Նադեժդա Պետրովիչը։
1893 թվականից մինչև 1897 թվականը Վլախո Բուկովացն ապրել է Զագրեբում՝ մեծ մասամբ աշխատելով բնանկարների վրա։ Միաժամանակ նա եղել է քաղաքի նկարչական կյանքի կենտրոնական դեմքերից մեկը, հիմնադրել է գեղարվեստի դպրոց և մասնակցել է Գեղանկարչական պավիլիոնի հիմնադրմանը, որ եղել է Խորվաթիայի ամենամեծ պատկերասրահներից ու ցուցադրությունների սրահներից մեկը։ 1893 թվականին Վլախո Բուկովացն Ակադեմիայի պալատում կազմակերպել է խորվաթական արվեստի առաջին ցուցահանդեսը։ Վիճաբանության պատճառով Վլախո Բուկովացն ստիպված է եղել վերադառնալ Ցավտատ, որտեղ նա բնակվել է 1898 թվականից մինչև 1902 թվականը։ Դրանից հետո նա տեղափոխվել է Պրահա, որտեղ 1903 թվականին նշանակվել է Գեղարվեստի ակադեմիայի (չեխ․՝ Akademie vytvarnyh umeni) պրոֆեսոր։ Ակադեմիայում նրա աշակերտների թվում է եղել Յանկո Ալեքսին, ով հետագայում դարձել է հայտնի նկարիչ։ Պրահայում ապրելու տարիներին Վլախո Բուկովացն ստեղծել է հիմնականում դիմանկարներ։ Պրահայում նա աշխատել է մինչև իր կյանքի վերջ։
Վլախո Բուկովացը մահացել է 1922 թվականի ապրիլի 23-ին։
1994 թվականին խորվաթ կինոռեժիսոր Բոգդան Ժիժիչը նկարահանել է «Վլախո Բուկովաց» գեղարվեստական ֆիլմը[7]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Vlaho Bukovac (նիդերլ.)
- ↑ European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute.
- ↑ Archiv hl. m. Prahy, Matrika zemřelých u sv. Gottharda v Bubenči, sign. BBČ Z23, s. 23
- ↑ Searching for Blaise: Vlaho Bukovac (1855 - 1922) and his Northern Patrons
- ↑ IMDB
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Буковац, Влахо // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլախո Բուկովաց» հոդվածին։ |
|