Վլադիմիր Խվոստով

Վլադիմիր Խվոստով ռուս.՝ Владимир Михайлович Хвостов
Ծնվել է	հունիսի 11 (24), 1905 Կազան, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	մարտի 9, 1972(1972-03-09) (66 տարեկանում) Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն  Խորհրդային Ռուսաստան  ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	պատմաբան, համալսարանի պրոֆեսոր և գլխավոր խմբագիր
Հաստատություն(ներ)	Q18405103?, Smolensk State University?, Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտ, Մոսկվայի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետ, Ռուսաստանի ԱԳՆ Դիվանագիտական ակադեմիա, ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարություն, Academy of Social Sciences of the Central Committee of CPSU?, International life? և ԽՍՀՄ ԳԱ պատմության ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտ	պատմություն, ժամանակակից պատմություն և Միջազգային հարաբերություններ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Թաթարական պետական հումանիտար-մանկավարժական համալսարան
Կոչում	պրոֆեսոր, ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս և լրիվ պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	պատմական գիտությունների դոկտոր (1938)
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն
Գիտական ղեկավար	Theodore Rothstein?
Եղել է գիտական ղեկավար	Ալեքսանդր Չուբարյան
Պարգևներ	Ստալինյան մրցանակ Լենինի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան և The Ushinsky Medal?
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Երեխա(ներ)	Q29359669?
Հայր	Q4496965?

Խվոստով Վլադիմիր Միխայլովիչ (1905—1972), սովետական պատմաբան, ՍՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս (1964), ԳԴՀ և Սերբիայի ԳԱ անդամ։ Եղել է ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության բարձրագույն դիվանագիտական դպրոցի տնօրեն (1945), ՍՄԿԿ Կենտկոմին կից Հասարակական գիտությունների ակադեմիայի միջազգային հարաբերությունների ամբիոնի վարիչ (1946-1954), ՍՍՀՄ արտգործմինիստրության վարչության պետ և կոլեգիայի անդամ (1946-1957)։ 1959-1967 թթ.-ին՝ ՍՍՀՄ ԳԱ պատմության ինստիտուտի տնօրեն, 1967-1971 թթ.-ին՝ ՍՍՀՄ մանկավարժական ակադեմիայի պրեզիդենտ։ Խվոստովը հեղինակ է «Դիվանագիտության պատմության» (2 հրտ., 1963) 2-րդ հատորի, խմբագիր և հեղինակակից է «ՍՍՀՄ արտաքին քաղաքականություն» (մաս 1-2, 1966-1971) աշխատության։ «Դիվանագիտական բառարան»-ի (1-3 հրտ.) խմբագիրներից է։ Եղել է «Սովետական պատմական հանրագիտարան»-ի գլխավոր խմբագրության անդամ։ Արժանացել է ՍՍՀՄ պետական մրցանակների (1942, 1946)։ Իր աշխատություններում Խվոստովն անդրադարձել է հայ ժողովրդի ազատագրական պայքարի տարբեր հարցերի, մասնավորապես Հայկական հարցի պատմությանը։ Բեռլինի դաշնագիրը (1878) նա դիտում էր որպես կապիտալիստական պետությունների դիվանագիտական խաղ, որը ճակատագրական նշանակություն ունեցավ արևմտահայերի համար՝ նրանց դատապարտելով ֆիզիկական բնաջնջման։

Գրականություն

• История дипломатии, т. 2, 2 изд ., M., 1963* Copoк лет борьбы за мир, M., 1958.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 92)։