Ոսկեփորիկ սկյուռ
Ոսկեփորիկ սկյուռ | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
Sciurus aureogaster F. Cuvier, 1829 |
||||||||||||||
Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||||
Подвиды |
||||||||||||||
|
||||||||||||||
Ареал | ||||||||||||||
|
Ոսկեփորիկ սկյուռ, կրծողների տեսակ սկյուռների ցեղից։ Գոյություն ունեն երկու ենթատեսակներ։
Բովանդակություն
Ենթատեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տվյալ տեսակի ենթատեսակները ներկայացված են աղյուսակում։
Ենթատեսակներ | Հեղինակ | Հոմանիշներ |
---|---|---|
S. a. aureogaster | F. Cuvier, 1829 | S. a. chrysogaster, S. a. ferruginiventris, S. a. hypopyrrhus, S. a. hypoxanthus, S. a. leucogaster, S. a. maurus, S. a. morio, S. a. mustelinus, S. a. raviventer, S. a. rufiventris. |
S. a. nigrescens | Bennett, 1833 | S. a. affinis, S. a. albipes, S. a. cervicalis, S. a. chiapensis, S. a. cocos, S. a. colimensis, S. a. effugius, S. a. frumentor, S. a. griseoflavus, S. a. hernandezi, S. a. hirtus, S. a. leucops, S. a. littoralis, S. a. nelsoni, S. a. nemoralis, S. a. perigrinator, S. a. poliopus, S. a. quercinus, S. a. rufipes, S. a. senex, S. a. socialis, S. a. tepicanus, S. a. varius, S. a. wagneri. |
Արեալ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այն ծառային սկյուռ է, Գվատեմալայի , ինչպես նաև արևելյան և հարավային Մեքսիկայի էնդեմիկ տեսակ։ Արհեստականորեն բերվել է Ֆլորիդա Կիս:
Բնակավայր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակության բարձրությունը` ցածրադիր շրջաններից մինչև 3800 մ: Մեծամասնությամբ հանդիպում է անտառային շրջաններում ներառած` թփուտներ, սաղարթավոր և մշտականաչ անտառներ, չոր սոճազգիներ, կաղնու անտառներ, պլանտացիաներ և այլն։ Ավելի տարածված է չոր և նոսր անտառներում: Ինչպես նաև հանդիպում է քաղաքային շրջաններում։
Կենսաբանական նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էգերի միջին չափերը: Գլխի և մարմնի երկարությունը 258,9 մմ, պոչինը՝ 255,7 մմ, զանգվածը՝ 505,4 գ։
Արուների միջին չափերը: Գլխի և մարմնի երկարությունը՝ 264,1 մմ, պոչինը՝ 248,0 մմ, զանգվածը 497,3 գ։
Վարք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցերեկային, սովորաբար միայնակ կենդանիներ: S. aureogaster — Հիմնականում ծառային սկյուռեր, բայց ցած են իջնում, որպեսզի սնվեն և անցնեն ծառից ծառ։ Բույնը կառուցում են տերևներից, ծառերի ճյուղերի վրա 5-ից 15 մ բարձրության վրա։
Սնունդ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցածրավայրում սնվում է մրգերով և սերմերով։ Կաղնու և մայրու ծառի ընկույզները նրանց հիմնական սնունդն են։
Բազմացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էգերը չոր սեզոնում ծնում են 2-ից 4 ձագեր։
Պաշտպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լուրջ վտանգներ հայտնի չեն, քաղաքներում նրանց որսում են սննդի կամ եգիպտացորենի վնասումը կանխելու համար։ Այդ տեսակի պահպանման համար միջոցներ չեն կիրառվում։ Ամեն դեպքում արեալի սահմաններում կան հատուկ պահպանվող տարածքներ։