Կովկասյան լեզուներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կովկասյան լեզուներ

Կովկասյան լեզուներ (հնացած տերմին՝ իբերա-կովկասյան լեզուներ), Կովկասի լեզուների պայմանական անվանումը։ Կովկասի սահմաններից դուրս գտնվող ոչ մի լեզվաընտանիքի մեջ չի մտնում (հնդեվրոպական, ալթայական կամ սեմական

Կովկասի բազմաթիվ լեզուները, չհաշված այնտեղ տարածված հնդեվրոպական և թուրքական լեզուները, կազմում են կովկասյան լեզվախումբը, որը բաժանվում է չորս ճյուղի[1]։

Պետք է տարբերել կովկասյան լեզուներ և Կովկասի լեզուներ տերմինները, որոնց մեջ կա մեծ տարբերություն, քանի որ առաջինը վերաբերում է կովկասյան լեզվախմբին պատկանող լեզուներին, իսկ երկրորդը Կովկասի տարածքում ապրող ազգերի կամ ազգությունների կողմից օգտագործվող լեզուներն են։

Քարթվելական ճյուղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աբխազ-ադիգեական ճյուղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բացբի-Կիստինյան ճյուղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դաղստանյան կամ Լեռնային Իբերո-Կովկասյան ճյուղ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճյուղն իր հերթին բաժանվում է երեք ենթաճյուղի.

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. БСЭ, т XVII, II изд., էջ 250

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Էդուարդ Աղայան. Լեզվաբանության ներածություն. Երևան. էջ 578.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 305