Կոբո Աբե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Կոբո Աբե
ճապ.՝ 安部公房
Abe Kobo cooks jiaozi.JPG
Ծնվել էմարտի 7, 1924(1924-03-07)[1][2][3][4][5][6]
ԾննդավայրԿիտա, Տոկիո, Ճապոնիա[2]
Վախճանվել էհունվարի 22, 1993(1993-01-22)[1][2][3][4][5][6] (68 տարեկանում)
Վախճանի վայրՏոկիո, Ճապոնիա[2]
Մասնագիտությունգրող, վիպասան, դրամատուրգ, լուսանկարիչ, սցենարիստ, գիտաֆանստաստիկ գրող, հեղինակ և բանաստեղծ
Լեզուճապոներեն[1][2]
ՔաղաքացիությունFlag of Japan (1870–1999).svg Ճապոնական կայսրություն
Flag of Japan.svg Ճապոնիա[2]
ԿրթությունՏոկիոյի համալսարան
Ժանրերաբսուրդ գրականություն
ԱնդամակցությունԱրվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիա
ՊարգևներՌյունոսկե Ակուտագավայի պարգև[7] Տանիզակիի պարգև և Ամերիկայի արվեստների և գիտությունների ակադեմիայի անդամ
Kōbō Abe Վիքիպահեստում

Կոբո Աբե (ճապ.՝ 安部公房, իսկական անունը՝ Կիմիֆուսա, մարտի 7, 1924(1924-03-07)[1][2][3][4][5][6], Կիտա, Տոկիո, Ճապոնիա[2] - հունվարի 22, 1993(1993-01-22)[1][2][3][4][5][6], Տոկիո, Ճապոնիա[2]), ճապոնացի նշանավոր արձակագիր և դրամատուրգ։ Նա ճապոնական հետպատերազմյան գրականության լիդերներից մեկն է: Ստեղծագործության հիմնական թեման մարդու ինքնության փնտրտուքներն է ժամանակակից աշխարհում: «Ավազուտների կինը», «Ուրիշի դեմքը» և «Այրված քարտեզը» ստեղծագործությունների հիման վրա 1960-ականներին ռեժիսոր Հիրոսի Թեսիգահարայի կողմից նկահարանվել է կինոֆիլմ:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Տոկիոյում։ Մանկությունն անցել է Մանջուրիայի Մուկդեն քաղաքում, որի բժշկական ինստիտուտի կլինիկայում աշխատում էր հայրը։ 1943-ին ընդունվում է Տոկիոյի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը, սակայն մեկ տարի անց վերադառնում է Մուկդեն։ Հոր մահը նյութական ծանր կացության մեջ է դնում ապագա գրողի ընտանիքին։ 1946-ին Աբեն ստիպված էլինում վերադառնալ Տոկիո՝ շարունակելու ուսումը, թեպետ բժշկությամբ զբաղվելու հեռանկարն արդեն գրեթե չէր հետաքրքրում նրան։ Այնուամենայնիվ, 1948-ին ավարտում է համալսարանը՝ վճռական քննություն ընդունող պրոֆեսորին խոստանալով երբեք չզբաղվել բժշկությամբ։

Տարբեր փաստեր Կոբո Աբեի կյանքից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոբո Աբեն առաջին ճապոնացի գրողն էր, որը սկսեց գրել իր ստեղծագործությունները՝ հավաքելով դրանք ապարատային տեքստային պրոցեսորի վրա (սկսած 1984 թվականից): Աբեն օգտագործում էր NEC ապրանքանիշի «NWP-10N» մոդելները և «Բունգո» (ճապ.՝ 文豪):

Աբեի երաժշտական հակումները բազմակողմանի էին: Լինելով Pink Floyd-ի մոլի երկրպագու՝ ակադեմիական երաժշտությունից նա առավել ևս գնահատում էր Բելա Բարտոկի երաժշտությունը: Բացի դրանից, Աբեն սինթեզատոր էր ձեռք բերել ավելի շուտ, քան այն մասսայական տարածում գտավ Ճապոնիայում (այդ ժամանակ բացի Աբեի սինթեզատորից, Ճապոնիայում կարելի էր այն գտնել միայն NHK «Էլեկտրոնային երաժշտության ստուդիա-ում և կոմպոզիտոր Իսաո Տոմիտայի մոտ, իսկ եթե բացառեն սինթեզատորը պորֆեսիոնալ նկատակներով օգտագործողներին, ապա Աբեն միակն էր, որ երկրում ուներ այդ գործիքը):

Աբեն նաև հայտնի է լուսանկարչության հանդեպ ունեցած մեծ սիրով, որը դուրս էր գալիս պարզապես հրապուրանքի սահմաններից և սահմանափակվում էր մանիայով: Լուսանկարչությունը տեղ է գտել նաև Աբեի գեղարվեստական աշխատանքներում: Աբեի լուսանկարները օգտագործվել են նրա պատմածքների ժողովածուի ձևավորման համար. դրանք կարելի է տեսնել հատորների կազմի հակառակ կողմում: Աբե-լուսանկարիչը իր հավակնությունը տալիս էր «Contax» ֆոտոխցիկներին, իսկ լուսանկարման համար ամենասիրած օբյեկտներից մեկը աղբավայրերն էին:

Կարևոր թվականներ Աբեի կյանքից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1948 — Լույս է տեսել առաջին վեպը՝ «Ցուցանշան ճանապարհի վերջում»
  • 1950 — «Կարմիր բոժոժ» պատմվածքի համար պարգևատրվել է հետպատերազմյան գրականության ստեղծագործողների մրցանակով
  • 1951 — Պարգևատրվել է Ակուտագավայի մրցանակով «Պատ: Հանցագործություններ S: Կարմա» պատվածքի համար
  • 1958 - Պարգևատրվել է Կիսիսի մրցանակով «Ուրվականներն այստեղ» պատվածքի համար
  • 1963 - «Ավազուտների կինը» վեպի համար արժանացել է Յոմիրուի մրցանակին
  • 1967 - «Ընկերները» պիեսին տրվել է Տանիձակիի մրցանակը
  • 1968 - «Ավազուտների կինը» ստեղծագործությունը Ֆրանսիայում արժանացել է պարգևի, որը տրվել է օտարազգի հեղինակին՝ ակնառու գեղարվեստական ստեղծագործության համար
  • 1973 - Հիմնադրել և գլխավորել է «Աբե Կոբոյի ստուդիա» թատրոնը
  • 1974 - Պարգևատրվել է Յոմիուրիի մրցանակով՝ «Կանաչ գուլպա» (ճապ.՝ 緑色のストッキング)) պիեսի համար
  • 1975 - Մայիսի 13-ին Կոլումբիական համալսարանում (ԱՄՆ) արժանացել է պատվավոր դոկտորի աստիճանի
  • 1977 - Դարձել է Ամերիկյան ակադեմիայի արվեստի և գիտության պատվավոր անդամ
  • 1992 - Դեկտեմբերի 25-ի ուշ երեկոյան հերթական պատմվածքի վրա աշխատանելու ժամանակ ուղեղում արնահոսության պատճառով գիտակցությունը կորցնում է և հոսպիտալացվում
  • 1993 - Հունվարի 22-ին 68 տարեկանում հանկարծամահ եղավ սրտի կաթվածից

Հատուկ ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոբո Աբեն հայերեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 3. — ISBN 978-2-221-06888-5
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Encyclopædia Britannica
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 SNAC — 2010.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Brockhaus Enzyklopädie
  7. ↑ http://www.bunshun.co.jp/shinkoukai/award/akutagawa/list.html

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կոբո_Աբե&oldid=6524333» էջից