Խուլիո Կորտասար
Խուլիո Կորտասար | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 26, 1914[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Իքսել, Բրյուսել, Բելգիա[4] |
| Վախճանվել է | փետրվարի 12, 1984[1][2][3][…] (69 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ, Իլ-դը-Ֆրանս[4] |
| Գերեզման | Մոնպարնաս գերեզմանատուն |
| Գրական անուն | Julio Denis |
| Մասնագիտություն | գրող |
| Լեզու | իսպաներեն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Արգենտինա և .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Բուենոս Այրեսի համալսարանի փիլիսոփայության և գրականագիտության ֆակուլտետ |
| Ժանրեր | մոգական ռեալիզմ և պոեզիա |
| Գրական ուղղություններ | սյուրռեալիզմ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Կլասս խաղալ |
| Պարգևներ | |
| Ամուսին | Ugnė Karvelisehebeb?, Aurora Bernárdez? և Կարոլ Դանլոպ |
Ներշնչվել է
| |
 | |
 Julio Cortázar Վիքիպահեստում | |
Խուլիո Կորտասար (իսպ.՝ Julio Cortázar, ծնյալ՝ Խուլիո Ֆլորենսիո Կորտասար [Julio Florencio Cortázar][5] Ամերիկյան իսպաներեն՝ [ˈxuljo korˈtasar] (
), օգոստոսի 26, 1914[1][2][3][…], Իքսել, Բրյուսել, Բելգիա[4] - փետրվարի 12, 1984[1][2][3][…], Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ, Իլ-դը-Ֆրանս[4]), արգենտինացի գրող, էսսեիստ, թարգմանիչ։ Համբավվել է որպես 1960-1970-ական թվականների լատնաամերիկյան գրական բումի ստեղծողներից մեկը, ում ստեղծագործությունները հսկայական ազդեցություն են գործել իսպանախոս գրողների ու ընթերցողների մի ամբողջ սերնդի վրա Ամերիկայում ու Եվրոպայում։ Համարվելով իր ժամանակի առավել նորարար ու ինքնատիպ հեղինակներից մեկը և լինելով պատումի, քնարական արձակի և հատկապես կարճ արձակի վարպետ՝ ստեղծել է այնպիսի երկեր, որոնք բեկել, կոտրել են հնացած կաղապարները և նոր ուղի են բացել իսպանալեզու գրականության ասպարեզում։
1951 թվականից ապրել է Փարիզում, որտեղ էլ գրել է իր նշանակալի, կարևորագույն երկերից մի քանիսը[6]։ 1949 թվականին հրատարակել է «Թագավորներ» դրաման։ «Գազանանոց» (1951 թվական), «Խաղի վերջը» (1956 թվական), «Գաղտնի զենք» (1959 թվական) պատմվածքների ժողովածուներում և «Շահումներ» (1960 թվական) վեպում կան ֆանտաստիկայի տարրեր։ «Ցատկախաղ» (1963 թվական) վեպը մի փորձ էր 60-ական թվականների լատինաամերիկյան գրականության մեջ մտցնելու նեոավանգարդիզմը, որի սկզբունքները զարգացվեցին «Մեկ օրվա շուրջը 80 աշխարհներում» (1967 թվական) գեղարվեստական- հրապարակախոսական ժողովածուում, «62 մոդել հավաքման համար» (1967 թվական), «Վերջին ռաունդը» (1969 թվական) վեպերում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Itaú Cultural Enciclopédia Itaú Cultural (порт.) — São Paulo: Itaú Cultural, 1987. — ISBN 978-85-7979-060-7
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 մահվան վկայական
- ↑ Montes-Bradley, Eduardo. "Cortázar sin barba". Editorial Debate. Random House Mondadori. p. 35, Madrid. 2005.
- ↑ «Julio Cortazar – Pagina Oficial»։ 25 March 2009։ Արխիվացված է օրիգինալից 25 March 2009-ին։ Վերցված է 12 February 2020
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Խուլիո Կորտասար. Լուսափոփոխ
- Կյանքի կանոններ Խուլիո Կորտասարից
- Խուլիո Կորտասար. «Նամակ Փարիզում գտնվող մի օրիորդի»
- Խուլիո Կորտասար. Փոքրիկ դրախտ
- Խուլիո Կորտասարը bookmark.am-ում
| ||||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 663)։ 
|
- Օգոստոսի 26 ծնունդներ
- 1914 ծնունդներ
- Բելգիայում ծնվածներ
- Փետրվարի 12 մահեր
- 1984 մահեր
- Փարիզ քաղաքում մահացածներ
- Մոնպառնասի գերեզմանատանը թաղվածներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- Արգենտինացի գրողներ
- 20-րդ դարի վիպասաններ
- 20-րդ դարի թարգմանիչներ
- Բուենոս Այրեսի համալսարանի շրջանավարտներ
- 20-րդ դարի պատմվածքագիրներ
- Արգենտինացի թարգմանիչներ