Եվգենի Սատանովսկի

Եվգենի Սատանովսկի; ռուս.՝ Евгений Янович Сатановский
Ծնվել է	հունիսի 15, 1959 (64 տարեկան); Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	արևելագետ, տնտեսագետ, համալսարանի դասախոս և political analyst
Հաստատություն(ներ)	Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտ և Մերձավոր Արևելքի ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտ	արևելագիտություն, տնտեսություն, Քաղաքագիտություն և տնտեսագիտություն
Պաշտոն(ներ)	նախագահ
Ալմա մատեր	Գիտության և տեխնոլոգիայի ազգային համալսարան
Կոչում	պրոֆեսոր և պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	տնտեսագիտական գիտությունների թեկնածու
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն
Գիտական ղեկավար	Վլադիմիր Իսաև
	Yevgeny Satanovsky Վիքիպահեստում

Եվգենի Յանովիչ Սատանովսկի (ռուս.՝ Евгений Янович Сатановский, հունիսի 15, 1959(1959-06-15), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուսաստանցի արևելագետ և տնտեսագետ, Իսրայելի և Մերձավոր Արևելքի այլ երկրների քաղաքականության և տնտեսագիտության ոլորտի առաջատար փորձագետներից մեկը^[2]^[3]^[4]։ «Մերձավոր Արևելքի ինստիտուտ» (նախկինում՝ Իսրայելի և Մերձավոր Արևելքի հետազոտությունների ինստիտուտ) հետազոտական կենտրոնի հիմնադիր և նախագահ։ Տնտեսագիտության թեկնածու, պրոֆեսոր։

Ռուսաստանի հրեական վեհաժողովի երրորդ նախագահ (2001-2004)^[5]։

ՌԴ Պետական դումայի քաղաքացիական հասարակության զարգացման, հասարակական և կրոնական միավորումների հիմնախնդիրների հարցերով կոմիտեի խղճի ազատության և կրոնական միավորումների ոլորտում օրենսդրության կատարելագործման փորձագիտական խմբի անդամ^[6]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվգենի Սատանովսկին ծնվել է 1959 թվականի հունիսի 15-ին Մոսկվայում` մետաղագործական սարքավորումների կոնստրուկտորի ընտանիքում^[5] ^[7]։ Սատանովսկիների ընտանիքը սերում է Արևմտյան Ուկրաինայի Սատանով քաղաքից։

1980 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պողպատի և համաձուլվածքների ինստիտուտը և աշխատել է մետաղագործական գործարանների նախագծման պետական ինստիտուտի խողովակագլոցման բաժնում որպես ինժեներ^[5] ^[7]։ 1984 թվականին, հոր մահվան պատճառով, ընտանիքը պահելու համար, նա աշխատանքի է անցել «Մուրճ և մանգաղ» գործարանում որպես տաք գլոցման արտադրամասի բանվոր^[5]^[7]։

1982 թվականին Սերգեյ Լուգովսկու ազդեցությամբ, որի հայրը աշխատում էր Սատանովսկու հոր հետ Մոսկվայի պողպատի ինստիտուտում, մտել է եբրայերենի ուսումնասիրության նրա խմբակ։ 1980-ական թվականների կեսերին մասնակցել է հրեական հասարակական կյանքին և դարձել պատմաազգագրական հանձնաժողովի անդամ^[7]։ 1988 թվականին նա թողել է գործարանը և սկսել զբաղվել բիզնեսով՝ 1989 թվականին դառնալով «Արիել» ընկերությունների ֆինանսաարդյունաբերական խմբի նախագահ^[5]։

1993 թվականից՝ Մերձավոր Արևելքի ինստիտուտի նախագահն է (մինչև 1995 թվականը՝ Իսրայելի հետազոտությունների ինստիտուտ, մինչև 2005 թվականը՝ Իսրայելի և Մերձավոր Արևելքի հետազոտությունների ինստիտուտ)^[5]^[7]։

1999 թվականին Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի Արևելագիտության ինստիտուտում, տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր Վլադիմիր Իսաևի գիտական ղեկավարությամբ, պաշտպանել է «90-ականներին իսրայելական հասարակության տնտեսական զարգացման առանձնահատկությունը» թեմայով գիտական թեզը (մասնագիտություն՝ 08.00.14 Համաշխարհային տնտեսություն և միջազգային տնտեսական հարաբերություններ)՝ ստանալով գիտությունների թեկնածուի կոչում^[8]։

1995 թվականից Վլադիմիր Գուսինսկու առաջարկով Սատանովսկին ներգրավվել է Ռուսաստանի հրեական վեհաժողովի ստեղծման աշխատանքներին^[9]։ 2001-2004 թվականներին եղել է Ռուսաստանի հրեական վեհաժողովի երրորդ նախագահը^[7]։ Այդ պաշտոնում փոխարինել է Լեոնիդ Նեվզլինին ^[5]^[7]։ Նախկինում նա փոխնախագահն էր, որը պատասխանատու էր բարեգործության, բարձրագույն աշխարհիկ կրթության, մշակույթի, գիտության և սպորտի համար։ Հրեական համաշխարհային վեհաժողովի տնօրենների խորհրդի անդամ է։

Սատանովսկին Մերձավոր Արևելքի տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքականություն և տնտեսագիտություն է դասավանդում Մոսկվայի պետական համալսարանին կից Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտի հրեական ուսումնասիրությունների ամբիոնում, Հրեական ուսումնասիրությունների և հրեական քաղաքակրթության կենտրոնի իսրայելագիտության ամբիոնի վարիչն է^[7]։ 1998 թվականից դասախոսել է Դուբնովի անվան բարձրագույն հումանիտար դպրոցում (Մոսկվայի եբրայական համալսարան)։ Դասավանդել է նաև Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտում։

Որպես փորձագետ և բանախոս մասնակցում է մասնագիտացված գիտական կոնֆերանսներին^[10]։ «Վեստի FM» ռադիոկայանում մասնակցում է իր ընկեր Վլադիմիր Սոլովյովի հաղորդումներին, որտեղ երկուշաբթիից ուրբաթ Սերգեյ Կորնեևսկու հետ վարում է նաև «Երեքից հինգը» հաղորդաշարը։ Ռուսական հասարակական-քաղաքական թոք շոուների մասնակից է պետական հեռուստաալիքներում, այդ թվում՝ «Երեկո Վլադիմիր Սոլովյովի հետ» (2015 թվականից)^[11]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է Մարիայի հետ, նրանք ունեն երկու երեխա և երեք թոռ^[5]։

Սատանովսկին և հայերը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվգենի Յանովիչը հայտնի է իր հայանպաստ ելույթներով, նշված հաղորդաշարերի ժամանակ, հարցազրույցներում և հոդվածներում և բազմիցս արտահայտվել է ի պաշտպանություն հայերի, Արցախի Հանրապետության^[12], Հայոց ցեղասպանության ճանաչման^[13]։

2020 թվականի հայ-ադրբեջանական պատերազմի օրերին մշտապես պաշտպանում է հայկական կողմին՝ դատապարտելով ադրբեջանա-թուրքական ագրեսիան։

Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Сатановский Е. Я. Экономика Израиля в 90-е годы. — М.: Институт изучения Израиля и Ближнего Востока, 1999. — 218 с. — 800 экз. — ISBN 5-89394-031-8
Сатановский Е. Я. Израиль в современной мировой политике: вероятные стратегические противники и стратегические партнеры. — М.: Институт изучения Израиля и Ближнего Востока, 2001. — 162 с. — 800 экз. — ISBN 5-89394-055-5
Сатановский Е. Я. Россия и Ближний Восток. Котёл с неприятностями. — М.: Эксмо, 2012. — 384 с. — (Передел мира. 21 век). — 4000 экз. — ISBN 978-5-699-54447-9
Сатановский Е. Я. Если б я был русский царь. Советы Президенту. — М.: Эксмо, 2012. — 384 с. — (Передел мира. 21 век). — 3000 экз. — ISBN 978-5-699-56778-2
Сатановский Е. Я. Моя жизнь среди евреев. Записки бывшего подпольщика. — М.: Эксмо, 2013. — 448 с. — (Передел мира. 21 век). — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-63086-8
Сатановский Е. Я. Шла бы ты... Заметки о национальной идее. — М.: Эксмо, 2014. — 512 с. — (Передел мира. 21 век). — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-69901-8
Сатановский Е. Я. Книга Израиля. Путевые заметки о стране святых, десантников и террористов. — М.: Эксмо, 2015. — 512 с. — (Передел мира. 21 век). — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-77155-4
Сатановский Е. Я. Жил-был народ... Пособие по выживанию в геноциде. — М.: Эксмо, 2015. — 320 с. — (Передел мира. 21 век). — 3000 экз. — ISBN 978-5-699-82416-8
Сатановский Е. Я. Котёл с неприятностями. Ближний Восток для "чайников". — М.: Эксмо, 2016. — 576 с. — (Актуальная тема). — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-89774-2
Кедми Я. И., Сатановский Е. Я. Диалоги. — М.: Эксмо, 2017. — 256 с. — ISBN 978-5-699-95069-0

Հոդվածներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Глобализация терроризма и её последствия // Международная жизнь : журнал. — 2001. — Вып. 9—10. — С. 19. — ISSN 0130-9625
Большая игра — XXI век // Международная жизнь : журнал. — 2006. — Вып. 3. — С. 15. — ISSN 0130-9625
Некоторые силовые центры современного мира: прогноз геополитической ситуации. Россия и мусульманский мир.
Компромиссы бессмысленны. Россия и мусульманский мир.
Новый Ближний Восток. Россия и мусульманский мир, 2005. — ISSN 1998—1813.
Столкновение Ирана с Израилем может обернуться военным конфликтом. Россия и мусульманский мир.
Большая игра — XXI век. Россия и мусульманский мир.
Уроки пакистанской демократии. Россия и мусульманский мир.
Ирак: пять лет войны за нефть и демократию. Россия и мусульманский мир.
Россия и последствия ускоренной модернизации Ближнего и Среднего Востока. Россия и мусульманский мир.
Мир на руинах того, что останется..? // Азия и Африка сегодня : журнал. — 2008. — Вып. 5. — С. 26—27. — ISSN 0321-5075.
Пять лет войны за нефть и демократию // Международная жизнь : журнал. — 2008. — Вып. 9—10. — С. 3—10. — ISSN 0130-9625.
Борьба на лоскутном одеяле. Будущее арабского мира определят события в Йемене // Военно-промышленный курьер : еженедельная газета. — 2 сентября 2015. — Вып. 33 (599).
Eugene Satanovsky. Jewish Politics and Community-Building in the Former Soviet Union // Jewish Political Studies Review. — Vol. 14. — № 1/2. — Spring 2002. — P. 29—45.

Ժողովածուներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Актуальные проблемы Ближнего Востока. Материалы конференции. — М., 1998. — ISBN 5-89394-018-0.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Czech National Authority Database
↑ «Эксперт грозит эксперту смертью»։ Центр политического анализа։ Վերցված է 2019-12-21
↑ «Евгений Сатановский»։ theoryandpractice.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-21-ին։ Վերցված է 2019-12-21
↑ ««Не надо рубить кошке хвост по частям»» (ռուսերեն)։ Центральный Еврейский Ресурс SEM40։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-21-ին։ Վերցված է 2019-12-21
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 ^5,7 «Президент Института Ближнего Востока Евгений Сатановский» (ռուսերեն)։ Радио Свобода։ Վերցված է 2019-12-21
↑ «Экспертная группа по совершенствованию законодательства в сфере свободы совести и религиозных объединений»։ www.komitet2-22.km.duma.gov.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-03-ին։ Վերցված է 2019-12-21
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 ^7,6 ^7,7 Сатановский, Евгений Янович՝ հոդվածը Հրեական էլեկտրոնային հանրագիտարանում
↑ Сатановский Е. Я. Специфика экономического развития израильского общества в 90-е годы Archived 2020-10-26 at the Wayback Machine. : Дис. … канд. экон. наук : 08.00.14 — М., 1999. — 280 c.
↑ Сатановский, 2016
↑ «Международная конференция по проблемам Ближнего Востока в МГИМО.»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-15-ին։ Վերցված է 2020-10-23
↑ Владимир Кара-Мурза. (2016-03-01)։ «Мельтешение в «Поединке» — гарантия доступа к кормушке»։ Собеседник
↑ «Сатановский: НАГОРНЫЙ КАРАБАХ НИКОГДА НЕ ВЕРНЕТСЯ В СОСТАВ АЗЕРБАЙДЖАНА»։ www.golosarmenii.am։ Վերցված է 2020-10-23
↑ «Ճանաչելով Հայոց ցեղասպանությունը՝ Սիրիան «ապտակեց» Էրդողանին և օրինակ դարձավ արաբական աշխարհի համար. Սատանովսկի»։ www.aravot.am (en-US)։ Վերցված է 2020-10-23

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Сатановский, Евгений Янович՝ հոդվածը Հրեական էլեկտրոնային հանրագիտարանում
Եվգենի Յանովիչ Սատանովսկու տեսաալիքը YouTube-ում
Եվգենի Սատանովսկի Թվիթթերում
Եվգենի Յանովիչ Սատանովսկու կենսագրությունը ՌԻԱ Նովոստի գործակալության կայքում
Եվգենի Յանովիչ Սատանովսկին «Էխո Մոսկվի» ռադիոկայանի եթերում
Հարցազրույց Եվգենի Սատանովսկու հետ ռադիո «Ֆակուլտետում»
Մերձավոր Արևելքի ինստիտուտ
Եվգենի Յանովիչ Սատանովսկին ՝ Ռուսաստանի գիտական մեջբերման ինդեքսում
Եվգենի Սատանովսկի // Հրեական գործակալություն Սոխնուտ
Եվգենի Սատանովսկի. «Հրեական աստվածն առատաձեռն է հրաշքներով»։ Մերձավոր Արևելքի ինստիտուտի նախագահը խոսում է արաբական նոր հեղափոխությունների պատճառների և հետևանքների մասին // Lechaim, April 2011 Nisan 5771 - 4 (228)
Եվգենի Սատանովսկի. Բարաք Օբաման չխուսափեց ամերիկացիների համակարգային սխալից (հարցազրույց) // ՏԱՍՍ

[_51279cc118d5a140-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Czech National Authority Database

[2] «Эксперт грозит эксперту смертью»։ Центр политического анализа։ Վերցված է 2019-12-21

[3] «Евгений Сатановский»։ theoryandpractice.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-21-ին։ Վերցված է 2019-12-21

[4] ««Не надо рубить кошке хвост по частям»» (ռուսերեն)։ Центральный Еврейский Ресурс SEM40։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-21-ին։ Վերցված է 2019-12-21

[svoboda-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 ^5,7 «Президент Института Ближнего Востока Евгений Сатановский» (ռուսերեն)։ Радио Свобода։ Վերցված է 2019-12-21

[6] «Экспертная группа по совершенствованию законодательства в сфере свободы совести и религиозных объединений»։ www.komitet2-22.km.duma.gov.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-03-ին։ Վերցված է 2019-12-21

[ЭЕЭ-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 ^7,6 ^7,7 Сатановский, Евгений Янович՝ հոդվածը Հրեական էլեկտրոնային հանրագիտարանում

[8] Сатановский Е. Я. Специфика экономического развития израильского общества в 90-е годы Archived 2020-10-26 at the Wayback Machine. : Дис. … канд. экон. наук : 08.00.14 — М., 1999. — 280 c.

[Сатановский—2016——-9] Сатановский, 2016

[10] «Международная конференция по проблемам Ближнего Востока в МГИМО.»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-15-ին։ Վերցված է 2020-10-23

[11] Владимир Кара-Мурза. (2016-03-01)։ «Мельтешение в «Поединке» — гарантия доступа к кормушке»։ Собеседник

[12] «Сатановский: НАГОРНЫЙ КАРАБАХ НИКОГДА НЕ ВЕРНЕТСЯ В СОСТАВ АЗЕРБАЙДЖАНА»։ www.golosarmenii.am։ Վերցված է 2020-10-23

[13] «Ճանաչելով Հայոց ցեղասպանությունը՝ Սիրիան «ապտակեց» Էրդողանին և օրինակ դարձավ արաբական աշխարհի համար. Սատանովսկի»։ www.aravot.am (en-US)։ Վերցված է 2020-10-23

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]