Գայոս Օկտավիոս

	Գայոս Օկտավիոս
Մասնագիտություն՝	Ancient Roman politician և Ancient Roman military personnel
Ծննդյան օր	մ. թ. ա. 100
Ծննդավայր	Վելետրի, Հռոմ, Լացիո, Իտալիա
Վախճանի օր	մ. թ. ա. 59
Վախճանի վայր	Նոլա, Նեապոլ, Կամպանիա, Իտալիա
Դինաստիա	Octavii Rufi?
Քաղաքացիություն	Հին Հռոմ
Հայր	Gaius Octavius?
Մայր	անհայտ
Ամուսին	Ancharia? և Atia?
Զավակներ	Octavia the Elder?, Octavia the Younger? և Օկտավիանոս Օգոստոս
Gaius Octavius

Գայոս Օկտավիոս (լատ.՝ Gaius Octavius, մոտ մ.թ.ա. 100 - 59 թվականներ), հռոմեացի սենատոր։ Ծագում է Օկտավիաների հին, հարուստ հեծյալների տոհմից։ Տոհմում առաջինն է, որ հասել է սենատորի աստիճանի։ Կայսր Օգոստոս Օկտավիանոսի հայրն է։

Ծագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օկտավիացիների նախահայրը՝ Գնեոս Օկտավիոս Ռուֆը, մ.թ.ա. 230 թվականին հասավ քվեստորի աստիճանի^[2]։ Ռուֆն ուներ երկու որդի՝ ավագ որդին՝ Գնեոսը^[3], որը եղել է Օկտավիացիների տոհմի «կոնսուլական» ճյուղի հիմնադիրը, և կրտսեր որդին՝ Գայոսը, որը եղել է տոհմի «հեծյալների» ճյուղի նախահայրը։ Վերջինս որպես զինվորական տրիբունա կռվել է Երկրորդ Պունիկյան պատերազմի ժամանակ և եղել է Օգոստոս Օկտավիանոսի նախանախանախապապը^[4]։

Այս ճյուղի բոլոր ներկայացուցիչները կրում էին Գայոս անունը։ Օկտավիանոսի նախանախապապն ու նախապապն ապրում էին Վելետրիում և պաշտոններ չէին զբաղեցնում։ Պապը քաղաքային մագիստրատ էր։ Նա հասել է պատկառելի տարիքի` կուտակելով բավականաչափ կարողություն։ Նա լքել է որդուն` Հռոմեական կայսրության ապագա հիմնադրի հորը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երիտասարդ տարիքում Օկտավիոսը երկու անգամ զբաղեցրել է զինվորական տրիբունայի պաշտոնը՝ մ.թ.ա. 73 թվականին դարձել է քվեստոր, իսկ մ.թ.ա. 64 թվականին՝ պլեբեյական էդիլ։ Մ.թ.ա. 70 թվականին^[5] Գայոս Օկտավիոսը երկու անգամ ամուսնացել է․ Մարկ Ատիա Բալբայի դստեր՝ Ատիայի հետ, և Հուլիոս Կեսարի քրոջ՝ Յուլիայի հետ։ Օգտվելով Կեսարի և Լուկիոս Լիցինիա Մուրենայի աջակցությունից՝ Օկտավիոսը մ.թ.ա. 61 թվականին ձեռք է բերել պրետորի պաշտոն և սենատորի կոչում։ Պրետորից հետո՝ մ.թ.ա. 60 թվականին^[6], նշանակվել է Մակեդոնիայի նահանգի պրոկոնսուլ։ Դրանից հետո Օկտավիոսը սենատի հատուկ հանձնարարությամբ կազմակերպել է Իտալիայի հարավում գործող Կատիլինայի և Սպարտակի զորքերի մնացորդների ոչնչացումը։ Մակեդոնիայում նա իրեն դրսևորել է որպես լավ կառավարիչ և զորահրամանատար։ Օկտավիոսը պատրաստվում էր հասնել նաև հյուպատոսության, բայց մ.թ.ա. 59 թվականին Մակեդոնիայից Հռոմ վերադառնալիս անսպասելիորեն մահացել է^[6]։

Ժառանգներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անհարիայի հետ առաջին ամուսնությունից (մոտ մ.թ.ա. 95-78 թվականներ)^[6]․

Օկտավիա Ավագ (մոտ մ.թ.ա. 78-43 թվականներ)

Ատիա Ավագի հետ երկրորդ ամուսնությունից (մոտ մ.թ.ա. 85-43 թվականներ)․

Օկտավիա Կրտսեր (մ.թ.ա. 69-11 թվականներ)
Գայ Օկտավիոս Ֆուրին, նույն ինքը՝ Գայոս Հուլիոս Կեսար Օկտավիանոս Օգոստոս (մ.թ.ա. 63 թվականի սեպտեմբերի 23 - մ․թ․ա․ 14 թվականի օգոստոսի 19), Հռոմեական առաջին կայսրը՝ սկսած մ.թ.ա. 27 թվականից

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Любкер Ф. Octavii (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 940—941.
↑ Octavius 79, 1937, s. 1853
↑ Octavius, 1937, s. 1801
↑ Broughton R. Magistrates of the Roman Republic. — New York, 1951. — Vol. I. — P. 600.
↑ Светоний. Жизнь двенадцати цезарей, Божественный Август, 3: текст на латинском и русском
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Светоний. Жизнь двенадцати цезарей, Божественный Август, 4: текст на латинском и русском

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

CIL VI 1311
Cic. QF I 1, 21; 2, 7; II 1, 12; Phil. III 15;
Nic. Dam. 126, 2 Jacoby
Tac. Ann. I 9;
Vell. II 59, 1—2
Suet. Aug. 2—4; 7—8; 27; 94; 100
Plut. Cic. 44, 3; Ant. 31, 1
Dio XLV 1

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Гай Светоний Транквилл. Жизнь двенадцати цезарей. — М.: Наука, 1993.
Тит Ливий. История Рима от основания города. — М.: Наука, 1994. — Т. 3. — 768 с. — ISBN 5-02-008995-8.
Broughton R. Magistrates of the Roman Republic. — New York, 1951. — Vol. I. — P. 600.
Münzer F. Octavius // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. — 1937. — Bd. XVII, 2. — S. 1801-1803.
Münzer F. Octavius 16 // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. — 1937. — Bd. XVII, 2. — S. 1808-1810.
Münzer F. Octavius 17 // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. — 1937. — Bd. XVII, 2. — S. 1810-1814.
Münzer F. Octavius 18 // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. — 1937. — Bd. XVII, 2. — S. 1814.
Münzer F. Octavius 79 // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. — 1937. — Bd. XVII, 2. — S. 1853-1854.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_7da97ad0aab63e3b-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Любкер Ф. Octavii (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 940—941.

[Octavius_79—1937—s._1853—-2] Octavius 79, 1937, s. 1853

[Octavius—1937—s._1801—-3] Octavius, 1937, s. 1801

[4] Broughton R. Magistrates of the Roman Republic. — New York, 1951. — Vol. I. — P. 600.

[5] Светоний. Жизнь двенадцати цезарей, Божественный Август, 3: текст на латинском и русском

[ReferenceA-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Светоний. Жизнь двенадцати цезарей, Божественный Август, 4: текст на латинском и русском

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]