Անդրանիկ Պետրոսյանց

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անդրանիկ Պետրոսյանց
Դիմանկար
Ծնվել էմայիսի 8, 1906(1906-05-08)
ԾննդավայրՎլադիկավկազ, Ռուսական կայսրություն կամ Վլադիվոստոկ, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել էհոկտեմբերի 3, 2005(2005-10-03) (99 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանՎագանկովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
ԿրթությունՈւրալի պետական տեխնիկական համալսարան
Գիտական աստիճանֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտությունգիտնական, քաղաքական գործիչ, ճարտարագետ-մեխանիկ և պետական ծառայող
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
Լենինի շքանշան Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան Կուտուզովի շքանշան I աստիճանի Կուտուզովի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան «Մոսկվայի պաշտպանության համար» մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «Ճապոնիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «Խորհրդային բանակի և նավատորմի 30-ամյակի» հոբելյանական մեդալ
Ստալինյան մրցանակ
և Աշխատանքի շքանշան

Անդրանիկ Մելքոնի Պետրոսյանց (մայիսի 8, 1906(1906-05-08), Վլադիկավկազ, Ռուսական կայսրություն և Վլադիվոստոկ, Ռուսական կայսրություն[1] - հոկտեմբերի 3, 2005(2005-10-03), Մոսկվա, Ռուսաստան), հայ խորհրդային գիտնական և պետական գործիչ։ Պահեստի գեներալ-մայոր (1944), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1982)[2], սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1962 թվական)։ ԽՄԿԿ անդամ 1932 թվականից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1933 թվականին ավարտել է Ուրալի մեխանիկամեքենաշինական ինստիտուտը (Սվերդլովսկ1933 թվական - 1939 թվականին աշխատել է Սվերդլովսկի Օրջոնիկիձեի անվան ծանր մեքենաշինության գործարանում։ 1939 թվականին եղել է ծանր մեքենաշինության ժողկոմատի կոլեգիայի անդամ, 1940 թվականին՝ ծանր մեքենաշինության ժողկոմի տեղակալ։ 1941 թվականի հունվարին նշանակվել է հաստոցաշինական և գործիքաշինական արդյունաբերության ժողկոմի առաջին տեղակալ, 1941 թվականի հունիսին՝ տանկային արդյունաբերության ժողկոմի տեղակալ։ 1943 թ.-ից աշխատել է ՍՍՀՄ պաշտպանության պետական կոմիտեում։ 1947 թվականին նշանակվել է ԽՍՀՄ ժողկոմխորհին առընթեր գլխավոր վարչության պետի տեղակալ, իսկ 1955 թվականին՝ ԽՍՀՄ միջին մեքենաշինության մինիստրի տեղակալ։ 1962 թվականից ԽՍՀՄ ատոմային էներգիայի օգտագործման պետական կոմիտեի նախագահն է։ Գիտական աշխատանքները վերաբերում են ԱԷԿ-ի ջերմաէներգետիկական սարքավորումների օպտիմալացման, խաղաղ նպատակներով ատոմային էներգիայի օգտագործման, ատոմային էլեկտրակայանների շրջակայքում ճառագայթային իրադրության ուսումնասիրման հարցերին։ Ատոմային տեխնիկայի և գիտության ժամանակակից պրոբլեմներին նվիրված Պետրոսյանցի գրքերից մի քանիսը թարգմանվել և հրատարակվել են արտասահմանյան երկրներում (ԱՄՆ, Ֆրանսիա, Ճապոնիա, Անգլիա

ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1949 թ.)։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պարգևատրվել է Լենինի 5, Հոկտեմբերյան հեղափոխության, Աշխատանքային կարմիր դրոշի, Կուտուզովի առաջին աստիճանի, Կարմիր աստղի 2, «Պատվո նշան» շքանշաններով և մեդալներով։ Ընտրվել է Գրենոբլի համալսարանի (Ֆրանսիա) պատվավոր դոկտոր (1974 թ.) և Շվեդիայի ինժեներական գիտությունների թագավորական ակադեմիայի անդամ (1977 թ.)։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Современные проблемы атомной науки и техники в СССР. - Москва, Атомиздат, 1972, 350 с
  • Современные проблемы атомной науки и техники в СССР․- Москва, Атомиздат, 1976, 432 с[3]

Մամուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հոդվածների մատենագիտություն[4]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  2. «ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի իսկական անդամներ». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 16-ին.
  3. «ՀՀ ԳԱԱ հիմնարար գիտական գրադարանի էլ․ քարտարան- Անդրանիկ Պետրոսյանց». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 16-ին.
  4. «ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոսների կենսամատենագիտություններ». Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 8-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։