Անդրանիկ Ղազարյան

Անդրանիկ Ղազարյան;
Ծնվել է	մայիսի 14, 1904
Ծննդավայր	Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հունվարի 18, 1992 (87 տարեկան)
Մահվան վայր	Սիմֆերոպոլ, Ուկրաինա
Կրթություն	ՌԴ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի զինվորական ակադեմիա
Մասնագիտություն	հիշատակագիր
Աշխատավայր	Երևանի պետական համալսարան
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և

Անդրանիկ Աբրահամի Ղազարյան (մայիսի 14, 1904(1904-05-14), Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 18, 1992(1992-01-18), Սիմֆերոպոլ, Ուկրաինա), խորհրդային բանակի գեներալ-մայոր (փետրվարի 22, 1943 թվականից), Խորհրդային Միության հերոս (հոկտեմբերի 16, 1943 թ․), ԽՄԿԿ անդամ (1927)։

Ավարտել է Երևանի Ալեքսանդր Մյասնիկյանի անվան զինվորական դպրոցը, ապա ծառայել 76-րդ հայկական դիվիզիայում, սկզբում՝ որպես դասակի, ապա՝ վաշտի հրամանատար, դիվիզիայի շտաբի բաժնի պետ, գնդի հրամանատար։ 1938-1939 թվականներին աշխատել է Երևանի համալսարանում, որպես ռազմագիտության ամբիոնի վարիչ, ապա՝ ԲԳԿԲ պահեստի հրամկազմի Սարատովյան դասընթացներում, որպես դասախոս։

Գեներալ-մայոր Անդրանիկ Ղազարյանի դիմանկարը, հեղինակ` Երանուհի Ասլամազյան

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նրա հրամանատարությամբ գործող հրաձգային գունդը, ապա հրաձգային բրիգադը, իսկ 1942 թվականի դեկտեմբերից՝ հրաձգային դիվիզիան 1942-1943 թվականներին մասնակցել են բազմաթիվ բնակավայրերի ազատագրմանը և աչքի ընկել Կուրսկի աղեղում, ինչպես նաև Դեսնա և Դնեպր գետերի անցման ժամանակ մղված մարտերում։

Դնեպրի գետանցման և դրա արևմտյան ափին ամուր հենակետ ստեղծելու ժամանակ ցուցաբերած խիզախության համար ԽՍՀՄ Գերագույն սովետի Նախագահության հրամանագրով Ղազարյանին շնորհվել է Խորհրդային Միության հերոսի կոչում։ 1945 թվականի մարտին Ղազարյանի գլխավորած 215-րդ հրացանային դիվիզիան Բելառուսական 3-րդ ռազմաճակատի զորքերի կազմում մասնակցել է Քյոնիգսբերգում (այժմ՝ Կալինինգրադ) կենտրոնացված ֆաշիստական զորքերի ոչնչացմանը։ 1945 թվականի օգոստոսին Ղազարյանը մասնակցել է Մանջուրիայի ազատագրմանը և նշանակվել խորհրդային հրամանատարության ներկայացուցիչ Հարավային Մանջուրիայում։

Պատերազմից հետո Ղազարյանն ավարտել է Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիային կից հրամանատարական կազմի դասընթացները և աշխատել որպես միավորման հրամանատարի տեղակալ։ 1955 թվականից Ղազարյանի պահեստի գեներալ-մայոր էր։ Պարգևատրվել է Լենինի 2, Սուվորովի 2-րդ աստիճանի 3, Կարմիր դրոշի 5 և շքանշաններով^[1]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
Կարմիր դրոշի շքանշան
Լենինի շքանշան
Խորհրդային Միության հերոս
Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան
«Բանվորագյուղացիական Կարմիր բանակի 20 տարի» հոբելյանական մեդալ
II աստիճանի Սուվորովի շքանշան
«Ճապոնիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
«Քյոնիսբերգ գրավելու համար» մեդալ
«ԽՍՀՄ զինված ուժերի վետերան» մեդալ
«1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 40-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
Հայրենական պատերազմի շքանշան
Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի հոբելյանական մեդալ
«1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 20-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
«1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 30-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
«Խորհրդային բանակի և նավատորմի 30-ամյակի» հոբելյանական մեդալ
«ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 40-ամյակ» հոբելյանական մեդալ
«ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 50-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
«ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 60-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ
«ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 70-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «Наградной лист»։ Վերցված է 2014-03-02

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 20)։

[1] «Наградной лист»։ Վերցված է 2014-03-02

[1]