Ֆրեդի Բոբիչ

Ֆրեդի Բոբիչ
Քաղաքացիությունը	Գերմանիա
Ծննդյան ամսաթիվ	հոկտեմբերի 30, 1971 (53 տարեկան)
Ծննդավայր	Մարիբոր, Սլովենիա
Հասակ	188 սանտիմետր
Դիրք	հարձակվող

Ֆրեդի Բոբիչ (սլովեն.՝ Fredi Bobič; հոկտեմբերի 30, 1971(1971-10-30)^[1]^[2], Մարիբոր, Սլովենիա^[3]), գերմանացի ֆուտբոլիստ, խաղացել է հարձակվողի դիրքում։

Կարիերա

Ֆրեդի Բոբիչը ծնվել է Մարիբորում՝ սլովենացի հոր և խորվաթ մոր ընտանիքում, որոնց հետ գաղթել է Գերմանիա։ 6 տարեկանում Բոբիչը սկսել է ֆուտբոլ խաղալ «Բադ Կանստատ» ակումբում, այնուհետև խաղացել է «Շտուտգարտի» և «Շտուտգարտեր Կիկերսի» երիտասարդական կազմերում, որոնց հետ Բոբիչը դարձել Է Գերմանիայի երիտասարդական առաջնության հաղթող։ Երիտասարդ տարիներին նրա կուռքերն էին Մարկո վան Բաստենը և Հանսի Մյուլլերը, որոնց խաղաոճը Բոբիչը փորձում էր ընդօրինակել։

1990 թվականին Բոբիչը սկսեց հանդես գալ իր առաջին մեծահասակների թիմում՝ «Դիտցինգեն» ակումբում, իսկ արդեն երկրորդ մրցաշրջանում 19 գնդակով դարձավ Օբերլիգայի Բադեն-Վյուրթեմբերգ գոտու լավագույն ռմբարկուն։ Այս հաջողությունից հետո Բոբիչը տեղափոխվեց երկրորդ Բունդեսլիգայի «Շտուտգարտեր Կիկերս» ակումբ, իսկ ևս երկու տարի անց տեղափոխվեց առաջին Բունդեսլիգայի «Շտուտգարտ» ակումբ, որի կազմում Բոբիչը հանդես էր գալիս դեռ երիտասարդական կազմերի ժամանակ։ «Շտուտգարտում» և առաջին Բունդեսլիգայում Բոբիչը նորամուտը նշեց 1994/95 մրցաշրջանի առաջին տուրում «Համբուրգի» հետ խաղում՝ փոխարինման դուրս գալով հանդիպման 73-րդ րոպեին և անմիջապես խփելով գոլ, որը հաղթանակ պարգևեց իր թիմին՝ 2:1: «Շտուտգարտում» Բոբիչն անցկացրել է 5 տարի՝ հանդիսանալով թիմի հայտնի «կախարդական եռանկյունու» մի մասը, որը բացի Բոբիչից, այդ թվում՝ Կրասիմիր Բալակովից և Ջովանե Էլբերից։

1999 թվականին Բոբիչը տեղափոխվեց «Բորուսիա» (Դորտմունդ), որտեղ առաջին երկու մրցաշրջաններում 53 հանդիպումներում խփեց 17 գոլ, սակայն 2001/02 մրցաշրջանում Բոբիչը դադարեց հայտնվել թիմի կազմում՝ կես տարվա ընթացքում ընդամենը 3 հանդիպում անցկացնելով առաջնությունում, այն պատճառով, որ ակումբի գլխավոր մարզիչ Մաթիաս Զամմերը խաղադրույք էր կատարում Մարսիո Ամորոզոյի, Յան Կոլլերի և Էվերտոնի վրա, 2002 թվականի ձմռանը Բոբիչը վարձակալությամբ մեկնեց անգլիական «Բոլթոն Ուոնդերերս» ակումբ, որտեղ անցկացրել է 15 հանդիպում և դարձել 4 գոլի հեղինակ։ 2002 թվականի ամառային տրանսֆերային պատուհանի ավարտից մի քանի ժամ առաջ Բոբիչը պայմանագիր կնքեց Բունդեսլիգա դուրս եկած «Հանովեր 96» ակումբի հետ, «Հանովերում» Բոբիչը կրկին սկսեց գոլ խփել՝ յուրաքանչյուր երկրորդ խաղում գրավելով թիմի մրցակիցների դարպասը, որից հետո Ռուդի Ֆյոլերը կանչվեց Գերմանիայի հավաքական, որի կազմում Բոբիչը հանդես չէր գալիս 4 տարի։ «Հանովերից» հետո Բոբիչը խաղում էր «Հերտայում», Բոբիչի հետ պայմանագրի ավարտից հետո «Հերտան» չցանկացավ երկարաձգել պայմանագիրը ֆուտբոլիստի հետ, և Բոբիչը կես տարի առանց թիմի էր։ 2006 թվականի հունվարին Բոբիչը պայմանագիր է կնքել խորվաթական «Ռիեկա» ակումբի հետ, որտեղ նույն թվականի ամռանը ավարտել է մարզական կարիերան։

Գերմանիայի հավաքականում Բոբիչը նորամուտը նշել է 1994 թվականի հոկտեմբերի 12-ին Բուդապեշտում՝ Հունգարիայի հավաքականի հետ խաղում։ Բոբիչը ազգային թիմի հետ մասնակցեց Եվրոպայի առաջնությանը 1996 թվականին, որտեղ գերմանացիները դարձան «Հին աշխարհի» լավագույն թիմը, իսկ ինքը՝ Բոբիչը, երեք հանդիպում անցկացրեց մրցաշարում՝ Չեխիայի հետ, Իտալիայի հետ խմբային փուլում և քառորդ եզրափակչում Խորվաթիայի հետ։ 1998 թվականի փետրվարի 22-ին Սաուդյան Արաբիայի հետ խաղում Բոբիչն իր վերջին՝ 1990-ականներին, հանդիպումն անցկացրեց ազգային հավաքականի մարզաշապիկով։ 2002 թվականին Բոբիչը վերադարձել է Գերմանիայի հավաքական՝ խաղալով Նիդեռլանդների հետ խաղում, որում խփել է իր թիմի միակ գնդակը, իսկ գերմանացիները պարտվել են 1:3 հաշվով։ 2004 թվականին Բոբիչը հավաքականի կազմում մեկնել է Եվրո-2004, որտեղ երկու հանդիպում է անցկացրել Նիդեռլանդների և Լատվիայի հետ, հունիսի 19-ին կայացած այս խաղը Բոբիչի վերջին խաղն էր «Բունդեսթիմի» կազմում։

Խաղացողի կարիերան ավարտելուց հետո Բոբիչը դարձել է «Գերմանական հրշեջ թիմերի միության» դեսպանը, այդ պաշտոնը տրվել է խաղացողին միության հիմնադրամում ունեցած ներդրման համար։ 2006 թվականին Բոբիչը դարձել է DSF հեռուստաալիքի վերլուծաբան, նույն թվականին ընդգրկվել է Պրեմիեր հեռուստաալիքի փորձագիտական խմբում։ 2007 թվականին Բոբիչը նկարահանվել է Ich+Ich խմբի երաժշտական տեսահոլովակում, որտեղ նա ասել է մեկ արտահայտություն՝ «Մենք բոլորս աստղային փոշուց ենք։ 2008 թվականին Բոբիչը մասնակցել է Nickelodeon հեռուստաալիքի «Torpiraten» հեռուստախաղին։ Բացի այդ, Բոբիչը ֆուտբոլային փորձագետ է Privatsender ռադիոկայանում, որտեղ նա վերլուծում է հանդիպումները ֆուտբոլային շրջագայությունների օրերին։ 2009 թվականի մարտին Բոբիչը հայտարարեց, որ սկսում է աշխատել որպես «Չերնոմորեց» (Բուրգաս) ակումբի գործադիր տնօրեն՝ պայմանագիր կնքելով մինչև 2014 թվականի ամառը, «Չեռնոմորեցի» գլխավոր մարզիչը Բոբիչի նախկին գործընկեր Կրասիմիր Բալակովն է «Շտուտգարտում»։

2016 թվականի մայիսի 25-ին պաշտոնական հաստատում հայտնվեց, որ Բոբիչը Մայնի Ֆրանկֆուրտից դարձել է Այնտրախտի մարզական տնօրեն։ Գերմանացի մասնագետի պայմանագիրն Այնտրախտի հետ ուժի մեջ է մտել հունիսի 1-ին և նախատեսված է մինչև 2019 թվականի ամառը։

«Ես շատ ուրախ եմ, որ Ֆրանկֆուրտի ակումբի տնօրենների խորհուրդը հրավիրել է ինձ այդ պաշտոնին։ Ես իմ հնարավորությունների 100%-ը կտամ ակումբի հաջողությունների համար»,-ասել է Բոբիչը։

Բոբիչն ամուսնացած է, ունի երկու դուստր։ Սիրում է ոչ միայն ֆուտբոլը, այլև ամերիկյան ֆուտբոլն ու բասկետբոլը։ Հաճախ այցելում է Նյու Յորք, որը Բոբիչի սիրելի քաղաքն է։

Ձեռքբերումներ

Թիմային

Եվրոպայի չեմպիոն՝ 1996
Գերմանիայի գավաթակիր՝ 1997
Խորվաթիայի գավաթակիր՝ 2006

Անձնական

Գերմանիայի առաջնության լավագույն ռմբարկու՝ 1996 (17 գոլ)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
↑ ^2,0 ^2,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #1035228726 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ kicker.de

Արտաքին հղումներ

Официальный сайт

[_f2ceedc50583addc-1] 1,0 ^1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.

[_6078a0aa2cd73a0d-2] 2,0 ^2,1 filmportal.de — 2005.

[_e09a58a980cb3ad7-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #1035228726 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_16a922bb125304ba-4] r.de

[1]

[2]

[3]

[4]