«Մասնակից:Ani Shavarshyan/Սևագրություն 1»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 151. Տող 151.
|publisher = [[Ведомости]]
|publisher = [[Ведомости]]
|accessdate = 2015-10-21
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>. Тиньков перешёл к контейнерным перевозкам<ref name=petrosib-book>{{книга
}}</ref><ref name=petrosib-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| заглавие = «Я такой как все»
Տող 306. Տող 306.
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։

=== Tinkoff բանկ ===
[[Պատկեր:Oleg Tinkov (Tinkoff-Saxo event in Moscow).jpg|մինի|250пкс|Օլեգ Տինկովը 2014 թվականին|альт=]]
2005 թվականի նոյեմբերի 18-ին միլիարդատեր Ռիչարդ Բրենսոնին պատկանող Նեկեր կղզում Օլեգ Տինկովը ներկայացրել է ապագա բանկի նախագիծը<ref name=branson-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 12—13
}}</ref>։ 2006 թվականին Տինկովը թվականիներել Մոսկվայի «Խիմմաշբանկը» և դրա հիման վրա ստեղծել է հեռակառավարման ծառայություն Ռուսաստանի առաջին բանկը։ Չնայած նախագծի մեկնարկին ներդրումների ներգրավման անհաջողություններին, միայն 2008 թվականի ճգնաժամի ժամանակ բանկը ցույց է տվել շահույթի 50-ապատիկի աճ<ref name="tinkoff-bank-1-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/856189
|title = Надеюсь заработать. Могу и потерять
|author = Максим Котин
|date = 2008-02-25
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="tinkoff-bank-bad-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/1279967
|title = ТКС банк продал проблемы
|author = Ксения Дементьева
|date = 2009-11-24
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։

«Տինկոֆ վարկային համակարգեր»-ը նվազեցրել է ծախսերը բանկային ոլորտի համար ոչ ստանդարտ մարքեթինգի հաշվին<ref name="tinkoff-bank-reference-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/1168098
|title = Клиенты ТКС банка станут агентами
|author = Елена Пашутинская
|date = 2009-05-12
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="tinkoff-bank-visit-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/1324309
|title = Консультанты ТКС-банка разошлись по домам
|author = Ксения Дементьева
|date = 2010-02-18
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref> և մարդկային աշխատանքի փոխարեն համակարգչային տվյալների մշակման լայն օգտագործման հաշվին<ref name="social-net-kommersant">{{cite web
|url = http://kommersant.ru/doc/2585025
|title = «Заемщик с хитрым профилем
|author = Екатерина Аликина
|date = 2014-10-27
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="tcs-big-data-itweekly">{{cite web
|url = http://www.it-weekly.ru/people/opinions/47965.html
|title = Ольга Горчинская: «Big Data расширяет привычные представления о работе с данными»
|author = Геннадий Белаш
|date = 2013-04-29
|publisher = IT-weekly.ru
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Երկար ժամանակ բանկը չի ներգրավել ավանդներ և օգտագործել է սեփական կապիտալը վարկերի տրամադրման համար<ref name="tinkoff-bank-deposit-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/1334285
|title = «Банковский рынок — пустой с точки зрения рекламы, маркетинга. У него безграничный потенциал»
|author = Ксения Дементьева
|date = 2010-03-10
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։

Զարգացած տեխնոլոգիական հարթակը մեծ դեր է խաղացել՝ բանկի IPO-ն դարձել է 2013 թվականի խոշորագույն ռուսական գործարքներից մեկը, ըստ Forbes-ի<ref name="top-15-2013-journal-cover-forbes">{{cite web
|url = http://www.forbes.ru/sobytiya-photogallery/biznes/249084-15-krupneishikh-sdelok-2013-goda/photo/11
|title = 15 крупнейших сделок 2013 года
|author = Иван Осипов
|date = 2013-12-26
|publisher = [[Forbes]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="tinkoff-bank-ipo-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/2325768
|title = ТКС-банк оторвался от IPO
|author = Дмитрий Михайлович
|date = 2013-10-22
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>, իսկ Օլեգ Տինկովը կրկնապատկել է իր կարողությունը և զբաղեցրել 1210-րդ տեղը միլիարդատերերի համաշխարհային վարկանիշում<ref name=rating-forbes /><ref name="tinkoff-bil-forbes">{{cite web
|url = http://www.forbes.ru/photogallery/251609-10-novykh-milliarderov-iz-rossii-v-reitinge-forbes/photo/2
|title = 10 новых миллиардеров из России в рейтинге Forbes
|date = 2014-03-04
|publisher = [[Forbes]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>:

«Տինկոֆ Բանկի» IPO-ի թողարկումից հետո՝ 2013 թվականի հոկտեմբերի 28-ին Օլեգ Տինկովը հրաժարվել է ԱՄՆ քաղաքացիությունից<ref name="РИА Новости">{{Cite web|url=https://ria.ru/20200228/1565316886.html|title=Налоговая служба США инициировала слушания в отношении Олега Тинькова|author=|website=|date=2020-02-28|publisher=[[РИА Новости]]|accessdate=2020-03-07|lang=ru}}</ref><ref name="US District Court, Northern District of California">{{Cite web|url=https://www.justice.gov/opa/press-release/file/1256141/download|title=Indictment|author=US District Court, Northern District of California|website=U.S. Department of Justice|date=2019-09-26|format=PDF|publisher=|lang=en}}</ref>։

2015 թվականի սկզբին «Tinkoff վարկային համակարգեր»-ը փոխել է իր անունը «Tinkoff Bank»<ref name="name-change-forbes">{{cite web
|url = http://www.forbes.ru/news/274297-tsb-razreshil-tks-banku-smenit-nazvanie-na-tinkoff-bank
|title = ЦБ разрешил ТКС банку сменить название на «Тинькофф Банк»
|date = 2014-11-26
|publisher = [[Forbes]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Ավելի պարզ և հակիրճ անվանումը կոչված է ավելի ճշգրիտ արտացոլելու ֆինանսական կազմակերպության ծառայությունների ողջ տեսականին<ref name="name-change-banki">{{cite web
|url = http://www.banki.ru/news/lenta/?id=6959518
|title = «Тинькофф Кредитные Системы» сменит название
|date = 2014-08-01
|publisher = [[Банки.ру]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։

2013 թվականից ի վեր «Տինկոֆ Բանկի» բաժնետոմսերը վաճառվել են Լոնդոնի բորսայում<ref>{{Cite news|title=Почему упали котировки акций банка Тинькофф - график динамики стоимости на Лондонской бирже|url=http://tinkoff-credity.ru/kurs-aktsiy-tinkoff-banka/|work=Кредитная карта Тинькофф|date=2018-06-06|accessdate=2018-08-22|language=ru}}</ref>։

2019 թվականի հուլիսի դրությամբ Տինկովին է պատկանում բանկի բաժնետոմսերի 40,4%-ը<ref name="shareholders-tinkoff">{{cite web
|url = https://www.tinkoff.ru/eng/ir/corporate-governance/#ownership
|title = TCS Group Holding PLC: Ownership Structure
|accessdate = 2020-03-03
}}</ref>, որը մնում է նրա հիմնական ակտիվը<ref name=rating-forbes-2016 />։

2020 թվականի ապրիլի 2-ին Օլեգ Տինկովը իր ներկայացուցչի միջոցով հայտարարել է, որ լքում է բանկի տնօրենների խորհրդի նախագահի պաշտոնը առողջական խնդիրների պատճառով<ref>{{Cite web|url=https://ria.ru/20200402/1569502296.html|title=Олег Тиньков покинет пост главы совета директоров Тинькофф Банка|date=20200402T1712+0300|publisher=РИА Новости|lang=ru|accessdate=2020-04-03}}</ref>։

== Հեծանվային սպորտ ==
=== Tinkoff Restaurants ===
Tinkoff Restaraunts հեծանվավազքը մարզիչ Ալեքսանդր Կուզնեցովի ղեկավարությամբ դարձել է պատմականորեն երրորդ պրոֆեսիոնալ ռուսական թիմը, իսկ իր հայտնվելու պահին՝ Ռուսաստանում միակը<ref name="tinkoffrestaraunts-kommersant">{{cite web
|url = http://www.kommersant.ru/doc/643688
|title = «Олег Тиньков погнался за Tour de France»
|author = Валерия Миронова
|date = 2006-01-26
|publisher = [[Коммерсантъ]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Թիմը ներկայացվել է 2006 թվականի հունվարին [[Իսպանիա]]յում գտնվող Վիլա Կուզնեցովի կենտրոնակայանում, նրա կազմում ընդգրկվել են Ռուսաստանի հավաքականի անդամներ, այդ թվում՝ Միխայիլ Իգնատևը, Նիկոլայ Տրուսովը, Ալեքսանդր Սերովը, Սերգեյ Կլիմովը, Պավել Բրուտտը և Իվան Ռովնին<ref name=tr-velo-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 178—179
}}</ref><ref name="tinkoffrestaraunts-executive">{{cite web
|url = http://old.e-xecutive.ru/news/piece_15425/
|title = «Олег Тиньков создал профессиональную велокоманду Tinkoff Restaurants»
|date = 2006-01-17
|publisher = E-xecutive.ru
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։ Թիմի համատեղ հովանավորն է դարձել «Սիբիր» ավիաընկերությունը, տարեկան բյուջեն կազմել է 4 մլն դոլար<ref name="tinkoffrestaraunts-neva">{{cite web
|url = http://www.nevasport.ru/news.php?id=14408
|title = «Бюджет российско-итальянской велокоманды Tinkoff. Credit Systems составит 4 млн. евро ежегодно»
|date = 2006-01-20
|publisher = NevaSport.ru
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։

2006 թվականի մրցաշրջանում թիմի մրցարշավորդները զբաղեցրել են առաջին տեղը Լոս Անջելեսում թրեքային հեծանվավազքի աշխարհի գավաթի մրցարշավում<ref name=tinkoffrestaraunts-kommersant/>, Իսկ Պավել Բրուտտը հաղթել Է Հունաստանի տուրը և Cinturón a Mallorca մրցավազքը<ref name="brutt-2006-rbc">{{cite web
|url = http://sport.rbc.ru/news/141151/
|title = «Велоспорт. Павел Брутт из Tinkoff Restaurants выиграл веломногодневку Tour of Hellas»
|date = 2006-04-13
|publisher = [[РБК]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref>։

Թիմի կազմալուծման պատճառը եղել է Ալեքսանդր Կուզնեցովի և Օլեգ Տինկովի միջև կոնֆլիկտը<ref name="tinkoff-kuzn-sports">{{cite web
|url = http://www.sports.ru/others/cycle-racing/113560893.html
|title = «Александр Кузнецов: "Тиньков сломал судьбу целой группе талантливых российских спортсменов"»
|date = 2011-08-01
|publisher = [[Sports.ru]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name="tinkoff-kuzn-sovsport">{{cite web
|url = http://spb.sovsport.ru/news/text-item/469943
|title = «Тренер Александр Кузнецов: Тиньков - ненадежный человек»
|date = 2011-07-22
|publisher = Sovsport.ru
|accessdate = 2015-10-21
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20160304212341/http://spb.sovsport.ru/news/text-item/469943
|archivedate = 2016-03-04
|deadlink = yes
}}</ref><ref name="tinkoff-kuzn-paveln">{{cite web
|url = http://paveln.spb.ru/news.phtml?id=97705
|title = «C Олегом Тиньковым, генеральным спонсором профессиональной велокоманды Tinkoff restaurants и владельцем компании Tinkoff sport management, мы встретились в Москве»
|author = Польская Ярослава
|date = 2006-10-10
|publisher = [[Деловой Петербург]]
|accessdate = 2015-10-21
}}</ref><ref name=tr-book>{{книга
| автор = {{nobr|Тиньков О. Ю.}}
| заглавие = «Я такой как все»
| страницы = 179
}}</ref>։
}}</ref>։

08:53, 24 Օգոստոսի 2020-ի տարբերակ

Ani Shavarshyan/Սևագրություն 1

Օլեգ Յուրևիչ Տինկով (), ռուս գործարար։ Forbes-ի տվյալներով ՝ 2014 թվականին աշխարհի ամենահարուստ մարդկանց ցուցակում զբաղեցրել է 1210-րդ տեղը[1], Ռուսաստանի ամենահարուստ գործարարների ցուցակում 2019 թվականին զբաղեցրել է 47-րդ տեղը՝ 1,7 մլրդ դոլար կարողությամբ[2]

Օլեգ Տինկովը հայտնի է որպես «Տեխնոշոկ» կենցաղային տեխնիկայի խանութների ցանցի, «Դարյա» գործարանների, որոնք արտադրում էին սառեցված կիսաֆաբրիկատներ, գարեջրագործական ընկերության և «Տինկոֆ» ռեստորանների ցանցի հիմնադիր [3]։ Ավելի քիչ հայտնի նախագծերն են« Music Shock» երաժշտական խանութը և «Shock Records» ձայնագրության պիտակը, որոնք թողարկել են «Կիրպիչի» և «Լենինգրադ» խմբերի առաջին ալբոմները և աշխատել է «Դանակ Frau Müller-ի համար»: Հանդիսանում է «Տինկոֆ բանկ»-ի հիմնադիրը և տնօրենների խորհրդի նախագահը [4]։ Բանկը հիմնադրվել է 2006 թվականին, և 2016 թվականի մարտի 1-ի տվյալների ռուսական բանկերի շրջանում ակտիվների ծավալով զբաղեցնում է 44-րդ տեղը, իսկ սեփական կապիտալի ծավալով՝ 34-րդ տեղը[5][6]։

Տինկովը տարված է ճանապարհային հեծանվասպորտով, ունի ԽՍՀՄ սպորտի վարպետի թեկնածուի կարգ[7]։ 2005 թվականին նա ստեղծեց Tinkoff Restaurants պրոֆեսիոնալ հեծանվախումբը, որը հետագայում փոխարինել է Tinkoff Credit Systems անվանմամբ և հիմք է դարձավ ռուսական «Կատյուշա» թիմի համար[8][9]։ 2013 թվականի դեկտեմբերից մինչև 2016 թվականի նոյեմբերը տիրապետել է «Տինկոֆ» հեծանվախմբին[10][11]

Կենսագրություն

Վաղ տարիներ

Օլեգ Տինկովը ծնվել է 1967 թվականի դեկտեմբերի 25-ին Կեմերովոյի մարզի Լենինսկ-Կուզնեցկի շրջանի Պոլիսաևո ավանում՝ հանքափորի և դերձակուհու ընտանիքում[12][13]։ Ավարտել է Լենինսկի-Կուզնեցկի դպրոցը, աշխատել է Կիրովի անվան հանքում և «Կուզբասէլեմենտ» գործարանում[14][15]։

12 տարեկանից Տինկովը հետաքրքրվել է ճանապարհային հեծանվավազքով, նախ զբաղվել է դպրոցների հեծանվավազքի բաժնում, այնուհետև ձեռնարկությունների բաժիններում: Նա հաղթել է մի շարք մրցույթներ, իսկ 1984 թվականին ստացել է սպորտի վարպետի թեկնածուի կարգ, բայց համապատասխան առարկայում միջնակարգ կրթության սերտիֆիկատում պարգևներ չի ստացել[16]: Սպորտային հավաքների ժամանակ Տինկովն առաջին անգամ զբաղվել է ֆարցով՝ Միջին Ասիայում գնելով սակավ ապրանքներ և դրանք վաճառելով Լենինսկ-Կուզնեցկում[17]։ Հեծանվորդի կարիերան ընդհատել է զինվորական ծառայությունը։ Նա չի հայտնվել բանակի մարզական ակումբում և ուղարկվել է սահմանապահ զորքեր: 1986-1988 թվականներին նա ծառայել է Հեռավոր Արևելքում՝ Նախոդկայում և Նիկոլաևսկ-նա-Ամուրում[18][19]։

Կրթություն

1988 թվականին Տինկովը ընդունվել Է Լենինգրադի լեռնային ինստիտուտ։ Ուսումնական հաստատությունը մեծ թվով օտարերկրյա ուսանողների տվել է առևտրի լայն հնարավորություններ։ Օլեգը վաճառել է ջինսեր, կոսմետիկա և պարֆյումերիա, սև խավիարը և օղի[16]. Լենինգրադից ապրանքները նա վաճառում էր Սիբիրում, իսկ այնտեղից էլ բերում էր հանքափորներից գնված ճապոնական կենցաղային տեխնիկա[20]։ Նա Լեհաստան էր տեղափոխում էլեկտրական սարքեր և այնտեղից վերադառնում էր գրասենյակային տեխնիկայով և ծախսատար նյութերով, գազային բալոններով և ատրճանակներով[21]։ Նա զբաղվում էր իր ապագա կնոջ՝ Ռինա Վոսմանի և համակուրսեցիների՝ Օլեգ Ժերեբցովի (հետագայում «Լենտա» խանութների ցանցի հիմնադիր), Օլեգ Լեոնովի («Դիքսի» խանութների ցանցի ապագա հիմնադիր) և Անդրեյ Ռոգաչովի («Լեկ» և «Հնգոչկա» ընկերությունների հիմնադիր) հետ[22]։ Երրորդ կուրսում Օլեգը հեռացել էԼեռնային ինստիտուտից։

1999 թվականին Կալիֆորնիայի Բերքլիի համալսարանում անցել է Մարքեթինգի կիսամյակային ծրագիր[23]։

Ընտանիք

Տինկովը իր ապագա կնոջ՝ էստոնուհի Ռինա Վալենտինովա Վոսմանի հետ ծանոթացել է 1989 թվականին՝ ինստիտուտում սովորելու ժամանակ։ Հարսանիքը տեղի է ունեցել 2009 թվականի հունիսին՝ 20 տարի համատեղ կյանքից հետո[24]։ Նրանց դուստրը՝ Դարիան սովորել է Լոնդոնի թագավորական քոլեջում, որդիները՝ Պողոսը և Ռոմանը, St Edward ' s School, Oxford-ում։

Առողջական վիճակ

2020 թվականի մարտի 6-ին Տինկովը հայտարարել է, որ պայքարում է լեյկեմիայի սուր ձևի դեմ, որը նրա մոտ հայտնաբերվել է 2019 թվականի հոկտեմբերին: Հաղորդվում էր, որ Տինկովն արդեն քիմիաթերապիայի մի քանի կուրսեր է տարել, և այն մասին, որ հենց հիվանդության հետ է կապված նրա լռությունը տեղեկատվական դաշտում[25]։ Հիվանդության մասին լուրերի հրապարակումից հետո TCS Group-ի բաժնետոմսերը, որի տնօրենների խորհրդի կազմում էր Տինկոֆը, Մոսկովյան բորսայում նվազել են գրեթե 25%-ով[26][27]։ Միայն հիվանդության մասին հայտարարելուց հետո առաջին օրվա ընթացքում Տինկովա TCS Group ընկերության կապիտալիզացիան, Forbes-ի տվյալներով, նվազել է 400 մլն դոլարով, և նրա կարողությունը կրճատվել է մինչև 2,1 մլրդ դոլար[28]։ 2020 թվականի հուլիսի 9-ին Օլեգ Տինկովը ոսկրածուծի փոխպատվաստման վիրահատություն է տարել[29]։

Ձեռնարկատիրություն

Տեխնոշոկ

1993 թվականին Օլեգ Տինկովը զբաղվել է Սինգապուրից էլեկտրոնիկայի մեծածախ առևտրով և փաստաթղթերի ձևակերպումը հեշտացնելու համար Պետերբուրգում բացել է «Պետրոսիբ» սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերությունը, ապա տարածաշրջանային «Պետրոսիբ-Կեմերովո», «Պետրոսիբ-Նովոսիբիրսկ» և «Պետրոսիբ-Օմսկ» ընկերությունները: Ապրանքները բերվել են Պետերբուրգ և այնտեղից ուղարկվել են տարածաշրջաններ, որտեղ վաճառվել են ավելի մեծ գնով: Հաշվիչներից սկսելով՝ նա տեղափոխվել է գրասենյակային սարքավորումներ, հեռուստացույցներ, տեսամագնիտաֆոններ և նույնիսկ արհեստական ծաղիկներ ու ծառեր: Սկզբում Օլեգն ինքն էր թռավ Սինգապուր, այնուհետև նա սկսեց օդային բեռնափոխադրումներ իրականացնել[30][31]։

Մեծածախ առեւտրի շահույթի նվազումը դրդեց Տինկովին բացել իր խանութների ցանցը: 1994 թվականին բացել է «Պետրոսիբ» առաջին խանութը Sony ապրանքանիշի ներքո Սանկտ Պետերբուրգի Վասիլևսկի կղզու փոքր պողոտայում։ Շուտով Մարատի փողոցում բացվել է ևս մեկ խանութ։ Սան Ֆրանցիսկոյում բացվել է Petrosib USA-ի գրասենյակը։ Մանրածախ առևտրի հաջողությունը Տինկովին դրդել է միավորել խանութները ընդհանուր անունով: 1995 թվականին բացված «Տեխնոշոկը» թանկարժեք տեխնիկա էր առաջարկում քաղաքում ամենաբարձր գներով, բայց, միևնույն է, ժողովրդականություն էր վայելում։ Ռուսաստանում առաջին «Տեխնոշոկը» սկսել է պատրաստել խորհրդատու-վաճառողների[32]։ Ընկերության նախագահ է դարձել ծագումով ռուս ամերիկացի Սերջիո Գուցալենկոն։ Ցանցը արագ աճել է: 1996 թվականին «Տեխնոշոկ»-ը ուներ հինգ խանութ Պետերբուրգում, երկուական խանութ Օմսկում և Կեմերովոյում և մեկը Նովոռոսիյսկում։ 1995 թվականից մինչև 1996 թվականը շրջանառությունը կրկնապատկվել է և հասել է 40 միլիոն դոլարի[33]։

1996 թվականի սեպտեմբերի 10-ին Օլեգ Տինկովը դարձել է ԱՄՆ քաղաքացի։

1997 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում հայտնվել են «Էլդորադո» խանութներ, մրցակցությունն աճել է, իսկ շահութաբերությունը նվազել է։ 1997 թվականին Օլեգ Տինկովը ընկերությանը վաճառել է ղեկավարությանը, իսկ մեկ տարի անց այն ձեռք է բերել «Սիմտեքս» ընկերությունը։ Օլեգը դուրս է եկել «Տեխնոշոկից» 7 միլիոն դոլարով, որը ներդրել է պելմենային բիզնեսում[34]։

«Տեխնոշոկին» զուգահեռ 1996 թվականին Տինկովը բացել է երաժշտական խանութների «Music Shock» ցանցը։ Առաջին «Music Shock»-ի բացմանը ելույթ են ունեցել Ֆիլիպ Կիրկորովը և Ալլա Պուգաչովան, երկրորդին՝ Ժաննա Ագուզարովան[35]։

Իլյա Բորտնյուկի հետ Օլեգը թողարկել է «Shock Records» ռեկորդային լեյբլը։ Լեյբլը թողարկել է «Քյարփինջներ» և «Լենինգրադ» խմբերի դեբյուտային ալբոմները, Վլադիմիր Դաշկևիչի սիմֆոնիան, որը հիմնված է «Շերլոկ Հոլմս և դոկտոր Վաթսոն» ֆիլմի երաժշտության վրա, «Դանակ Frau Müller-ի համար խմբի» «Nechelovek-vidimka» ալբոմը։

1998 թվականին «Music Shock»-ը վաճառվել Է Մոսկվայի Gala Records ընկերությանը[36]։

Դարյա

«Դարյա» ապրանքանիշի տակ, որն անվանվել Է Օլեգ Տինկովի դստեր պատվին, արտադրվել են պելմենի և այլ սառեցված կիսաֆաբրիկատներ: Տինկովին գաղափարը ներկայացրել է Աֆանասի անունով հույն, որը Ռուսաստան էր մատակարարում ռավիոլիի արտադրության սարքավորումներ։

Արտադրամասը բացվել է 1998 թվականի սկզբին Պետերգոֆում և առաջին անգամ թողարկել է «Սմակ» ապրանքանիշով արտադրանքներ՝ Անդրեյ Մակարևիչի ընկերությունից ստացված լիցենզիայի հիման վրա։ Լիցենզառուի հետ կոնֆլիկտից հետո ապրանքանիշը փոխվել է «Պիտերսկի Սմակ»։ Սեփական բրենդի ստեղծման համար առիթ է հանդիսացել տնտեսական ճգնաժամը՝ նոր ապրանքանիշը թույլ է տվել ավելացնել շուկայի մասնաբաժինը։ Նոր գործարանը, որը 1998 թվականի դեկտեմբերին բացվել էր Սանկտ Պետերբուրգի Նախալեռային փողոցում գտնվող «Տեխնոշոկի» նախկին պահեստի տեղում, ի սկզբանե արտադրում էր միայն «Դարյան»[37]։

«Դարյա»-ին առաջին համբավը բերել է գովազդային արշավը, որի շրջանակներում Սանկտ Պետերբուրգում հինգ ցուցատախտակների վրա և Մոսկվայում երկու ցուցապաստառ է տեղադրվել՝ «Քո սիրելի պելմենները» ստորագրությամբ[38][39]։ «Այս ռավիոլիից ստամոքսի ցավեր կստանաք» արտահայտությունը հնչեց մեկ այլ գովազդային հոլովակում, որը դժգոհություն է առաջացրել «Ռավիոլի» ընկերության մոտ[40][41]:

2001 թվականին «Դարյա»-ն վաճառվել է Ռոման Աբրամովիչի և Անդրեյ Բլոխի «Պլանետա Մենեջմենթ» հոլդինգին 21 մլն դոլարով, որոնցից 7-ը գնացել է վարկային պարտքի մարմանը[42]։

«Tinkoff» գարեջուր

1997 թվականին Տինկովը չէր կարողանում ներդրող գտնել իր մտահղացրած գարեջրի գործարանի կառուցման համար։ Օգնել են երկու հանդիպումները՝ սարքավորումների մատակարարը, որի հետ նա ծանոթացել է Մյունխենում Drinktec ցուցահանդեսի ժամանակ, առաջարկել է գարեջրատունը համատեղել ռեստորանի հետ և կենտրոնանալ բրենդի զարգացման վրա, իսկ մյուսը՝ խորհուրդ է տվել գարեջուրը կոչել սեփական ազգանունով՝ բավարական ավանդույթին համապատասխան[43]։

Սկզբնական ներդրումները կազմել են մեկ միլիոն գերմանական մարկ, և 1998 թվականի օգոստոսին առաջին ռեստորանը բացվել է Սանկտ Պետերբուրգում Կազանի 7-րդ փողոցում [44]։ 2001 թվականին Մոսկվայում բացվել է ռեստորան Պրոտոչնայա նրբանցքում, որտեղ ներդրումները կազմել են 2 մլն դոլար։ Սամարայում ռեստորանը բացվել է 2002 թվականի նոյեմբերին, Նովոսիբիրսկում՝ 2003 թվականի հունվարին, այնուհետև հայտնվել են ռեստորաններ Նիժնի Նովգորոդում, Կազանում, Ուֆայում, Եկատերինբուրգում, Վլադիվոստոկում և Սոչիում[43]։

Առաջին գործարանը կառուցվել է 2003 թվականի ամռանը «Զենիթ» բանկի աջակցությամբ, որը Տինկովի համար բացել է վարկային գիծ: 2-րդի կառուցման համար ընկերությունը միջոցներ է ձեռք բերել պարտատոմսային փոխառություններով, ինչպես նաև «Զենիթ» բանկի և գերմանական HypoVereinsbank-ի միջոցով։ Մոտ 75 մլն դոլար արժողությամբ երկրորդ գործարանը ամբողջությամբ կառուցվել է վարկային միջոցներով[45]։

Տինկովի գործարանները թողարկել են «Տինկոֆ», «Տեկիզա», «Տ» գարեջրեր: Ընկերությունն ընդլայնվելուց հետո զգալի քանակությամբ գումար է ներդրվել մարքեթինգի ոլորտում: Նույնիսկ Տինկովի հետ համագործակցության անհաջող փորձ կար լուսանկարիչ և ռեժիսոր Օլիվիերո Տոսկանիի հետ, ով United Colors of Benetton գովազդային արշավների հեղինակն էր[46][47]։ 2004 թվականից ի վեր «Տինկոֆ» գործարանների ձեռքբերման գործարքի նկատմամբ հետաքրքրություն է ցուցաբերել Sun Interbrew-ը, և 2005 թվականին այն կայացել է: Գործարանի և բրենդի համար կոնցեռնը տվել է մոտ 200 մլն դոլար[48]։ Դրանից հետո Տինկովը «Տինկոֆ» ռեստորանների տարածքը վաճառել է «Տրոյկա Դիալոգ» կառավարող ընկերությանը մոտ 10-12 մլն դոլարով՝ միաժամանակ կնքելով նույն տարածքների վարձակալության երկարաժամկետ պայմանագիր[49]։ Ի վերջո, հենց ռեստորանները 2008-2009 թվականներին ձեռք է բերել Mint Capital ուղղակի ներդրումների հիմնադրամը[50]։

Tinkoff բանկ

альт=

2005 թվականի նոյեմբերի 18-ին միլիարդատեր Ռիչարդ Բրենսոնին պատկանող Նեկեր կղզում Օլեգ Տինկովը ներկայացրել է ապագա բանկի նախագիծը[51]։ 2006 թվականին Տինկովը թվականիներել Մոսկվայի «Խիմմաշբանկը» և դրա հիման վրա ստեղծել է հեռակառավարման ծառայություն Ռուսաստանի առաջին բանկը։ Չնայած նախագծի մեկնարկին ներդրումների ներգրավման անհաջողություններին, միայն 2008 թվականի ճգնաժամի ժամանակ բանկը ցույց է տվել շահույթի 50-ապատիկի աճ[52][53]։

«Տինկոֆ վարկային համակարգեր»-ը նվազեցրել է ծախսերը բանկային ոլորտի համար ոչ ստանդարտ մարքեթինգի հաշվին[54][55] և մարդկային աշխատանքի փոխարեն համակարգչային տվյալների մշակման լայն օգտագործման հաշվին[56][57]։ Երկար ժամանակ բանկը չի ներգրավել ավանդներ և օգտագործել է սեփական կապիտալը վարկերի տրամադրման համար[58]։

Զարգացած տեխնոլոգիական հարթակը մեծ դեր է խաղացել՝ բանկի IPO-ն դարձել է 2013 թվականի խոշորագույն ռուսական գործարքներից մեկը, ըստ Forbes-ի[59][60], իսկ Օլեգ Տինկովը կրկնապատկել է իր կարողությունը և զբաղեցրել 1210-րդ տեղը միլիարդատերերի համաշխարհային վարկանիշում[1][61]:

«Տինկոֆ Բանկի» IPO-ի թողարկումից հետո՝ 2013 թվականի հոկտեմբերի 28-ին Օլեգ Տինկովը հրաժարվել է ԱՄՆ քաղաքացիությունից[62][63]։

2015 թվականի սկզբին «Tinkoff վարկային համակարգեր»-ը փոխել է իր անունը «Tinkoff Bank»[64]։ Ավելի պարզ և հակիրճ անվանումը կոչված է ավելի ճշգրիտ արտացոլելու ֆինանսական կազմակերպության ծառայությունների ողջ տեսականին[65]։

2013 թվականից ի վեր «Տինկոֆ Բանկի» բաժնետոմսերը վաճառվել են Լոնդոնի բորսայում[66]։

2019 թվականի հուլիսի դրությամբ Տինկովին է պատկանում բանկի բաժնետոմսերի 40,4%-ը[67], որը մնում է նրա հիմնական ակտիվը[2]։

2020 թվականի ապրիլի 2-ին Օլեգ Տինկովը իր ներկայացուցչի միջոցով հայտարարել է, որ լքում է բանկի տնօրենների խորհրդի նախագահի պաշտոնը առողջական խնդիրների պատճառով[68]։

Հեծանվային սպորտ

Tinkoff Restaurants

Tinkoff Restaraunts հեծանվավազքը մարզիչ Ալեքսանդր Կուզնեցովի ղեկավարությամբ դարձել է պատմականորեն երրորդ պրոֆեսիոնալ ռուսական թիմը, իսկ իր հայտնվելու պահին՝ Ռուսաստանում միակը[69]։ Թիմը ներկայացվել է 2006 թվականի հունվարին Իսպանիայում գտնվող Վիլա Կուզնեցովի կենտրոնակայանում, նրա կազմում ընդգրկվել են Ռուսաստանի հավաքականի անդամներ, այդ թվում՝ Միխայիլ Իգնատևը, Նիկոլայ Տրուսովը, Ալեքսանդր Սերովը, Սերգեյ Կլիմովը, Պավել Բրուտտը և Իվան Ռովնին[70][71]։ Թիմի համատեղ հովանավորն է դարձել «Սիբիր» ավիաընկերությունը, տարեկան բյուջեն կազմել է 4 մլն դոլար[72]։

2006 թվականի մրցաշրջանում թիմի մրցարշավորդները զբաղեցրել են առաջին տեղը Լոս Անջելեսում թրեքային հեծանվավազքի աշխարհի գավաթի մրցարշավում[69], Իսկ Պավել Բրուտտը հաղթել Է Հունաստանի տուրը և Cinturón a Mallorca մրցավազքը[73]։

Թիմի կազմալուծման պատճառը եղել է Ալեքսանդր Կուզնեցովի և Օլեգ Տինկովի միջև կոնֆլիկտը[74][75][76][77]։

  1. ↑ 1,0 1,1 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «rating-forbes» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  2. ↑ 2,0 2,1 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «rating-forbes-2016» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  3. ↑ Иван Просветов (2002-12-02). ««Мне не нравится просто сидеть и считать деньги»». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  4. ↑ «ЦБ разрешил ТКС банку сменить название на «Тинькофф Банк»». Forbes. 2014-11-26. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  5. ↑ Николай Гришин (2012-12-03). «Мюнгхаузен в банке». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  6. ↑ «Тинькофф Банк: рейтинг, справка». Банки.ру. 2017-03-01. Վերցված է 2017-03-20-ին.
  7. ↑ «Олег Тиньков примет участие в велогонке по дорогам Москвы». Nevasport.ru. 2006-03-05. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  8. ↑ Анна Субботина (2007-01-22). «Олег Тиньков раскручивает педали». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  9. ↑ «В «Тур де Франс» появится российская команда». Newsru.com. 2005-10-01. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  10. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «purchase-vedomosti» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  11. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «tinkov-112016-ved» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  12. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 15—18.
  13. ↑ Олег Тиньков (2009-03-18). ««Y WAY - начало ( Сибирь )». Живой Журнал. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-09-22-ին. Վերցված է 2015-10-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  14. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 37.
  15. ↑ Андрей Надеин, Маргарита Васильева (2001). «Олег Тиньков: «Я всегда умел продавать дороже, чем другие!»». Advi.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 Julian Lorentz (2018-04-06). «Олег Тиньков. Интервью в программе Школа Злословия». Վերցված է 2018-08-28-ին.
  17. ↑ Елена Тофанюк (2014-02-07). «Олег Тиньков рассказал, зачем проехал 100 тыс. км на велосипеде». РБК. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  18. ↑ Юрий Дудь (2014-01-16). «Олег Тиньков: «Российские футболисты выглядят как какие-то обсосы»». Sports.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  19. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 39—44.
  20. ↑ Ксения Додукина, Иван Васильев (2014-12-10). «Шесть российских миллиардеров без высшего образования». Forbes. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  21. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 54—72.
  22. ↑ «Олег Тиньков». Fiolet-korova.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  23. ↑ Erin E. Arvedlunp (2014-06-15). «A Mix of Beer, Free Speech and Home-Grown Hip» (անգլերեն). The New York Times. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  24. ↑ Анастасия Новикова (2015-02-13). «Миллиардер на выданье: где устраивают свадьбы богатейшие люди мира». Forbes. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  25. ↑ ««Буду бороться за жизнь»: Тиньков рассказал о найденной у него лейкемии | Миллиардеры» (անգլերեն). Forbes.ru. 2020-03-06. Վերցված է 2020-03-06-ին.
  26. ↑ «Расписки TCS Group рухнули на Мосбирже на фоне новостей о лейкемии Тинькова». www.kommersant.ru. 2020-03-06. Վերցված է 2020-03-06-ին.
  27. ↑ «Власти США обвинили Тинькова в сокрытии активов на $1 млрд». Росбизнесконсалтинг. 2020-03-06. Վերցված է 2020-03-06-ին.
  28. ↑ «Forbes: Олег Тиньков за день потерял 400 миллионов долларов» (ռուսերեն). РИА Новости. 2020-03-07. Վերցված է 2020-03-07-ին.
  29. ↑ «Тиньков рассказал о пересадке костного мозга». www.kommersant.ru (ռուսերեն). 2020-07-10. Վերցված է 2020-07-10-ին.
  30. ↑ Елена Евграфова (2001-07-05). «Под маской простака». Ведомости. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  31. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 73—101.
  32. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 89—91.
  33. ↑ Консатантин Збаровский Петербургская компания нашла президента в Америке // Коммерсантъ : Газета. — 1995. — № 238. — С. 10.
  34. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 111.
  35. ↑ Ирина Телицына (2000-05-30). «Пивной Довгань». журнал «Компания». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-12-25-ին. Վերցված է 2015-10-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  36. ↑ Влад Коренев (2014-07-09). «Илья Бортнюк: «Зачем столько новых фестивалей?»». Colta.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  37. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 108—127.
  38. ↑ Иван Ступаченко, Борис Горлин (2005-11-09). «Реклама «за гранью фола»». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  39. ↑ «Страница номинанта конкурса на звание лучшей рекламы двадцатилетия в рамках Московского Международного Фестиваля Рекламы и Маркетинга 2012». Sostav.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  40. ↑ «СМИ: производство пельменей «Дарья» остановлено». Rustelegraph.ru. 2014-05-07. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  41. ↑ «Концерн «Равиоли» (Санкт-Петербург) нанес ответный рекламный удар ООО «Дарья»». Фонтанка.ру. 2001-12-03. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  42. ↑ Дмитрий Добров, Сергей Канунников (2002-04-24). ««Дарья» осталась без отца». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  43. ↑ 43,0 43,1 Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 128—137.
  44. ↑ Александр Павлов (2006). «Тиньков, Тинькофф, Tinkov». Advlab.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  45. ↑ Юлиана Петрова (2005-03-07). «Занимательный рычаг». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  46. ↑ Николай Дицман, Иван Москаленко (2004-09-06). «Тинькову не понравились поцелуи Тоскани». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  47. ↑ Максим Котин (2005-06-02). «Поворот на «Т»». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  48. ↑ Роман Овчинников, Евгений Хвостик (2005-07-19). «Олег Тиньков слил пиво в Sun Interbrew». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  49. ↑ Виктор Хилько (2005-09-30). «Олег Тиньков продал стены своих ресторанов». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  50. ↑ «Тиньков продал оставшуюся долю в сети ресторанов «Тинькофф»». Коммерсантъ. 2009-09-24. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  51. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 12—13.
  52. ↑ Максим Котин (2008-02-25). «Надеюсь заработать. Могу и потерять». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  53. ↑ Ксения Дементьева (2009-11-24). «ТКС банк продал проблемы». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  54. ↑ Елена Пашутинская (2009-05-12). «Клиенты ТКС банка станут агентами». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  55. ↑ Ксения Дементьева (2010-02-18). «Консультанты ТКС-банка разошлись по домам». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  56. ↑ Екатерина Аликина (2014-10-27). ««Заемщик с хитрым профилем». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  57. ↑ Геннадий Белаш (2013-04-29). «Ольга Горчинская: «Big Data расширяет привычные представления о работе с данными»». IT-weekly.ru. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  58. ↑ Ксения Дементьева (2010-03-10). ««Банковский рынок — пустой с точки зрения рекламы, маркетинга. У него безграничный потенциал»». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  59. ↑ Иван Осипов (2013-12-26). «15 крупнейших сделок 2013 года». Forbes. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  60. ↑ Дмитрий Михайлович (2013-10-22). «ТКС-банк оторвался от IPO». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  61. ↑ «10 новых миллиардеров из России в рейтинге Forbes». Forbes. 2014-03-04. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  62. ↑ «Налоговая служба США инициировала слушания в отношении Олега Тинькова» (ռուսերեն). РИА Новости. 2020-02-28. Վերցված է 2020-03-07-ին.
  63. ↑ US District Court, Northern District of California (2019-09-26). «Indictment» (PDF). U.S. Department of Justice (անգլերեն).
  64. ↑ «ЦБ разрешил ТКС банку сменить название на «Тинькофф Банк»». Forbes. 2014-11-26. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  65. ↑ ««Тинькофф Кредитные Системы» сменит название». Банки.ру. 2014-08-01. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  66. ↑ «Почему упали котировки акций банка Тинькофф - график динамики стоимости на Лондонской бирже». Кредитная карта Тинькофф (ռուսերեն). 2018-06-06. Վերցված է 2018-08-22-ին.
  67. ↑ «TCS Group Holding PLC: Ownership Structure». Վերցված է 2020-03-03-ին.
  68. ↑ «Олег Тиньков покинет пост главы совета директоров Тинькофф Банка» (ռուսերեն). РИА Новости. 20200402T1712+0300. Վերցված է 2020-04-03-ին.
  69. ↑ 69,0 69,1 Валерия Миронова (2006-01-26). ««Олег Тиньков погнался за Tour de France»». Коммерсантъ. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  70. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 178—179.
  71. ↑ ««Олег Тиньков создал профессиональную велокоманду Tinkoff Restaurants»». E-xecutive.ru. 2006-01-17. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  72. ↑ ««Бюджет российско-итальянской велокоманды Tinkoff. Credit Systems составит 4 млн. евро ежегодно»». NevaSport.ru. 2006-01-20. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  73. ↑ ««Велоспорт. Павел Брутт из Tinkoff Restaurants выиграл веломногодневку Tour of Hellas»». РБК. 2006-04-13. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  74. ↑ ««Александр Кузнецов: "Тиньков сломал судьбу целой группе талантливых российских спортсменов"»». Sports.ru. 2011-08-01. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  75. ↑ ««Тренер Александр Кузнецов: Тиньков - ненадежный человек»». Sovsport.ru. 2011-07-22. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին. Վերցված է 2015-10-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  76. ↑ Польская Ярослава (2006-10-10). ««C Олегом Тиньковым, генеральным спонсором профессиональной велокоманды Tinkoff restaurants и владельцем компании Tinkoff sport management, мы встретились в Москве»». Деловой Петербург. Վերցված է 2015-10-21-ին.
  77. ↑ Тиньков О. Ю. «Я такой как все». — С. 179.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Ani_Shavarshyan/Սևագրություն_1&oldid=7351149» էջից