Jump to content

Յուզուրու Հանյու

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Յուզուրու Հանյու
ճապ.՝ 羽生 結弦
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 7, 1994(1994-12-07)[1] (30 տարեկան)
ԾննդավայրՍենդայ, Ճապոնիա
Քաղաքացիություն Ճապոնիա
ԿրթությունՎասադա համալսարան
Մասնագիտությունգեղասահորդ, պրոդյուսեր և ռեժիսոր
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունToronto Cricket, Skating and Curling Club?
 Yuzuru Hanyu Վիքիպահեստում

Յուզուրու Հանյու (ճապ. 羽生 結弦 Հանյու։ Յուզուրու, ռոմաձի։ Hanyu Yuzuru; դեկտեմբերի 7, 1994(1994-12-07)[1], Սենդայ, Ճապոնիա), ճապոնացի գեղասահորդ, որը հանդս է գալիս մենասահքով։ Մենասահքի օլիմպիական կրկնակի չեմպիոն (2014 թվական, 2018 թվական), աշխարհի կրկնակի չեմպիոն (2014 թվական, 2017 թվական), չորս մայրցամաքների առաջնության չեմպիոն (2020 թվական), Գրան-պրի մրցանակի եզրափակչի քառակի հաղթող (2013—2016 թվականներ), Ճապոնիայի վեցակի չեմպիոն (2013—2016 թվականներ, 2021 թվական, 2022 թվական)։ 2015, 2016 և 2019 թվականների աշխարհի առաջնության արծաթե մեդալակիր, 2012 և 2021 թվականների աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր, 2011, 2013 և 2017 թվականների չորս մայրցամաքների առաջնության արծաթե մեդալակիր, 2017 թվականի աշխարհի թիմային առաջնության չեմպիոն, 2015 և 2021 թվականների աշխարհի թիմային առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 2010 թվականի երիտասարդների աշխարհի առաջնության չեմպիոն, 2009 թվականի երիդասարդական Գրան-պրի մրցանակի եզրափակչի հաղթող, երիտասարդների Ճապոնիայի առաջնության կրկնակի չեմպիոն (2009, 2010)։

Հանյուն պատմության մեջ առաջին գեղասահորդն է, ով մրցույթի ժամանակ հաջող կատարել է քառակի ռիտբերգեր (Autumn Classic International 2016 մրցույթի կարճ ծրագրում)[2]։ Նա առաջին գեղասահորդն է, ով կարճ ծրագրում հավաքել է 100 միավոր, ազատ ծրագրում 200 միավոր և 300 միավոր երկու ծրագրերի միավորների հանրագումարում։ Պատմական համաշխարհային ռեկորդակիր է կարճ և ազատ ծրագրերով և ընդհանուր միավորներով։ 2004 թվականի ԲՊՀ-ի դատավարության համակարգի ներդրումից ի վեր.ահմանել է ամենաշատ ռեկորդները տղամարդկանց մենասահքում (ընդհանուր 19)։

Հանյուն պատմության մեջ առաջին մենասահորդն է, ով նվաճել է բոլոր տիտղոսները գեղասահքի իր մեծահասակների և պատանիների կարիերայում (Մեծ սաղավարտի)[3]։

2022 թվականի ձմեռային օլիմպիական խաղերի ժամանակ Յուզուրու Հանյուն փորձեց կատարաել չորս ու կես պտույտով աքսել[4]։ Թռիչքը չվավերացվեց, բայց պատմության մեջ առաջին անգամ այն թվարկվեց ISU-ի պաշտոնական արձանագրություններում՝ որպես քառապատիկ աքսել (բայց թերի պտույտով)[5][6][7]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարիերայի սկիզբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանյուն սկսել է սահել չորս տարեկանից՝ հետևելով մեծ քրոջը՝ Սայեին[8]։ 2004-2005 թվականներին սկսել է իր կարիերան որպես սկսնակ մարզիկ, մասնակցել է Ճապոնիայի սկսնակների ցածրագույն՝ «Բ» կարգի առաջնությանը և նվաճել է ոսկե մեդալ։ Սահադաշտը, որտեղ նա սահում էր, ֆինանսական խնդիրների պատճառով փակվեց, ինչը կրճատեց նրա մարզումների ժամանակը[9]։ Մոտավորապես այդ ժամանակ նրա մարզիչը դարձավ Նանամի Աբեն[10]։

2006-2007 թվականներին Հանյուն մասնակցեց «Ա» կարգի ազգային առաջնությանը և նվաճեց բրոնզե մեդալ[11]։ Դրանից հետո Նա հրավիրվեց մասնակցելու 2006 թվականի Ճապոնիայի երիտասարդների առաջնությանը և զբաղեցրեց 7-րդ հորիզոնականը[12]։ 2007 թվականին նրա քաղաքի սահադաշտը վերաբացվեց։ Նույն թվականին Հանյուն կրկին մասնակցեց սկսնակների «Ա» կարգի առաջնությանը։ Այստեղ սահորդը հաղթանակ տարավ[13] և հրավիրվեց մասնակցելու Ճապոնիայի երիտասարդների առաջնությանը, որտեղ այս անգամ բրոնզե մեդալ նվաճեց[14]։

2008-2010 մրցաշրջան․ երիտասարդական շրջան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականին սկսեց իր մասնակցությունը Գրան-պրի շարքի երիտասարդների առաջնությունում, որտեղ Գրան-պրիի պայքարում գրավեց 5-րդ տեղը[15]։ Նոյեմբերին առաջին անգամ Ճապոնիայի երիտասարդների առաջնությունում նվաճեց ոսկե մեդալ։ Երիտասարդական առաջնությունում հաղթելուց հետո, հրավիվեց մասնակցելու Ճապոնիայի մեծահասակների առաջնությանը, որտեղ զբաղեցրեց 8-րդ հորիզոնականը։ 2009 թվականի երիտասարդական առաջնությունում գրավեց 12-րդ տեղը։

Հաջորդ մրցաշրջանում Գրան-պրի շարքի երկու փուլերում էլ ոսկե մեդալ նվաճեց՝ Լեհաստանում և Խորվաթիայում[16]։ Երկու փուլային հաղթանակներով նա իրավունք ստացավ մասնակցելու պատանեկան Գրան Պրիի եզրափակիչում։ Երիտասարդական Գրան-պրիի եզրափակչում նա կարճ ծրագրից հետո 3-րդ տեղում էր, իսկ ազատ ծրագրում հաղթեց և առաջնությունում հաղթանակ տարավ[17]։ 2009 թվականի նոյեմբերին երկրորդ անգամ դարձավ Ճապոնիայի երիտասարդական առաջնության հաղթող։ Ճապոնիայի մեծահասակների առաջնությունում 6-րդ տեղում էր։ Ազգային առաջնությունից հետո Հանյուն ընտրվեց մասնակցելու 2010 թվականի աշխարհի երիտասարդական առաջնությանը։ Աշխարհի երիտասարդական առաջնությունում կաճ ծրագրից հետո 3-րդն էր։ Ազատ շրագիրը նա հաղթեց՝ մաքուր կատարելով 2 եռակի աքսել։ Երկու ծրագրերը միասին նա հավաքեց 216,10 միավոր և հաղթանակ տարավ՝ դառնալով չորրորդ ճապոնացի չմշկորդը, որը կրեց աշխարհի երիտասարդական առաջնության չեմպիոնի տիտղոսը[18]։

2010-2011 մրցաշրջան․ դեբյուտ մեծահասակների առաջնություններում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հյուձուրու Հանյուի՝ 2012 թվականին աշխարհի առաջնությունում ցուցադարական համարը, որտեղ նա գրավեց իր առաջին

2010-2011 մրցաշրջանում հադես էր գալիս «մեծահասակների» մակարդակում[19]։ Գրան պրի շարքի ժամանակ մարզիկը մասնակցել է NHK Trophy-ի և Ռուսաստանի գավաթի մրցումներին[20]։ Սկսելով NHK Trophy-ից, Հանյուն կարճ ծրագրում զբաղեցրեց 5-րդ տեղը՝ հավաքելով 69,31 միավոր․ ազատ ծրագրում իր կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ հաջող կատարեց քառակի տուլուպ և դարձավ 4-րդը՝ ստանալով 138,41 միավոր։ Երկու ծրագրեի գումարային արդյունքում նա գրավեց 4-րդ հորիզոնականը[21]։ Cup of Russia 2010 առաջնությունում Հանյուն գրավեց 7-րդ տեղը։ Ճապոնիայի առաջնությունը ավարտեց 4-րդ տեղով։ Նա ընտրվեց մասնակցելու 4 մայրցամաքների առաջնությանը, որտեղ նվաճեց արծաթե մեդալ[22]։

Հանյուի հայրենի քաղաքը շատ էր տուժել Հոնսյու կղզու արևելյան ափին տեղի ունեցած երկրաշարժի պատճառով։ Հանյուի տունը վնասվել էև, իսկ սահադաշտը ստիպված են եղել փակել վնասված շրատարի պատճառով։ Հանյուն ստիպված էր մարզվել Յոկոհամա և Հատինոհե քաղաքների սառցադաշտերում[23]։

2011-2012 մրցաշրջան․ առաջին մեդալը աշխարհի առաջնությունում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշրջանի սկզբում՝ Nebelhorn Trophy առաջնությունում, Հանյուն հաղթանակ տարավ։ Չինաստանի գավաթի առաջնությունը նա ավարտեց 4-րդ տեղով։ Rostelecom Cup 2011 առաջնությունը, որը տեղի էր ունենում Մոսկվայում 2011 թվականի նոյեմբերի 25-27-ը, Հանյուն առաջինն էր և արդյունքում ստացավ ոսկե մեդալ[24]։ Գրան-պրիի եզրափակչում գրավեց 4-րդ տեղը[25]։ Նույն թվականի Ճապոնիայի առաջնությունում սահոչդը կարճ ծրագրից հետո 2-րդն էր, բայց ի վերջո գրավեց 4-րդ տեղը։ 2012 թվականին Նեցցեում տեղի ունեցած աշխարհի առաջնությունում նա 3-րդն էր՝ զիջելով Պատրիկ Չանին և Դայսուկե Տակահասիին[26]։

2012 թվականի ապրիլից մարզվում է Բրայան Օրսերի մոտ Տորոնտոյում (Կանադա)։

2012-2013 մրցաշրջան․ ազգային տիտղոս

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշրջանը սկսեց հաղթանակով Finlandia Trophy 2012 առաջնությունում։ Գրան-պրիի առաջին փուլում՝ Skate America-ում, կարճ շրագրում նա առաջինն էր՝ սահմանելով նոր համաշխարհային ռեկորդ 95,07 միավորով[27]։ Ազատ ծրագրում 3-րդն էր և առաջնությունում վաստակեց արծաթե մեդալ՝ զիջելով Տակահուկո Կոձուկային։ Երկրորդ փուլում՝ NHK Trophy-ում, կարճ ծրագրում կրկին համաշխարհային ռեկորդ սահմանեց[28], երկու ծրագրերում էլ գրավեց առաջին հորիզոնականը և նվաճեց ոսկե մեդալ։ Այսպիսով, նա որակավորվեց Սոչիում կայանալիք Գրան պրիի եզրափակիչ, որտեղ նվաչեց արծաթե մեդալ[29]։

Դեկտեմբերին Հանյուն իր կարերայի ընթացքում առաջին անգամ դարձավ Ճապոնիայի չեմպիոն[30]։ Նա կարճ ծրագրում գլխավորեց մրցաշարային աղյուսակը, ազատ ծրագրում պարտվեց Դայսուկե Տակահասիին, սակայն երկու ծրագրերի գումարային հաշվարկում վաստակեց 285,23 միավոր և ահաղթանակ տարավ ազգային առաջնությունում։

2013 թվականի չորս մայրցամաքների առաջնությունում կարճ ծրագրից հետո առաջինն էր, ազատ ծրագրում զբաղեցրեց 3-րդ տեղը և երկու ծրագրերի գումարային հաշվարկի արդյունքում նվաճեց արծաթե մեդալ[31]։ Լոդոնում կայացած աշխարհի առաջնությունում կարճ ծրագրից հետո միայն 9-րդն էր, ազատ ծրագրում 3-րդը, ընդհանուր հաշվարկում զբաղեցրեց 4-րդ հորիզոնականը[32]։

2013-2014 մրցաշրջան․ առաջին օլիմպիական ոսկին և աշխարհի չեմպիոնի առաջին տիտղոսը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սոչիում XXII Ձմեռային Օլիմպիական խաղերի պարգևատրման արարողությունը

Հանյուն մրցաշրջանը սկսեց Finlandia Trophy 2013 առաջնությունում ոսկե մեդալով, նա առաջին էր և՛ կարճ ծրագրում, և՛ ազատ ծրագրում[33]։ Գրան-պրիի երկու փուլերում էլ՝ Trophée Eric Bompard 2013-ում և Skate Canada 2013 -ում, նվաճեց արծաթե մեդալ և որակավորվեց Ֆուկոկեում կայանալիք Գրան-պրիի եզրափակիչ։ Նա կարճ ծրագրից հետո առաջատարն էր, սահմանելով նոր համաշխարհային ռեկորդ[34]։ Ազատ ծրագրում Հանյուն նույնպես հաղթեց 193,41 միավոր անձնական ռեկորդով և այս կերպ նա Գրան-պրիի եզրափակչում հաղթանակ տարավ[35]։ Դեկտեմբերին Ճապոնիայի առաջնությունում նա նվաճեց իր երկրորդ ազգային տիտղոսը՝ գլխավորելով աղյուսակը և՛ կարճ, և՛ ազատ ծրագրերում[36]։ Այնուհետև նա ընգրկվեց Ճապոնիայի հավաքականի կազմում 2014 թվականի Օլիմպիական խաղերին և 2014 թվականի աշխարհի առաջնությանը մասնակցելու համար։

Սոչիում տեղի ունեցած ձմեռային օլիմպիական խաղերի ժամանակ Հանյուն Ճապոնիայի հավաքականի կազմում մասնակցեց թիմային մրցակցությանը։ Նա մրցում էր միայն կարճ ծրագրում, որտեղ հավաքելով 97,98 միավոր գլխավորեց կարճ ծրագրի մրցաշարային աղյուսակը[37]։ Ազատ ծրագրին նա չի մասնակցել։ Թիմային հաշվարկում Ճապոնիան զբաղեցրեց 5-րդ տեղը։

Անձնական հաշվարկում կարճ ծրագրում Հանյուն վաստակեց 101,45 միավոր՝ գերազանցելով իր իսկ սահմանած համաշխարհային ռեկորդը։ Միևնույն ժամանակ նա դարձավ առաջին սահորդը, ով կարճ ծրագրում վաստակել է 100-ից ավելի միավոր[38]։ Հաղթելով նաև ազատ ծրագրուն՝ ընդհանուր հաշվարկով 280,09 միավորով, Հանյուն հաղթանակ տարավ և հռչակվեց օլիմպիական չեմպիոն[39]։ Նա առաջին ճապոնացի սահորդն է, ով նվաճել է օլիմպիական ոսկե մեդալ տղա մենասահորդների շարքում։ Հանյուն դարձավ տղամարդկանց մենասահքիի ամենաերիտասարդ օլիմպիական տիտղոսակիրը 19Գրան 48 թվականին Դիկ Բաթթոնի հաղթանակից հետո[40]։ Ապրիլին Սենդայում կազմակերպվեց շքերթ ի պատիվ Յուզուրուի, որին մասնակցեց էր շուրջ 92 000 մարդ[41]։

2014 թվականի աշխարհի առաջնության ժամանակ, որը տեղի էր ունենում 2014 թվականի մարտի 26-ից 30-ը Ճապոնիայի Սայտամե քաղաքում, սահորդը իր կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ դարձավ աշխարհի չեմպիոն։ Կարճ ծրագրում նա սխալ թույլ տվեց՝ ընկնելով քառակի տուլուպից, բայց ազատ ծրագիրը անսխալ կատարելով նա ընդհանուր հաշվարկով 282,59 միավորով այս առաջնությունում հաղթանակ տարավ[42]։

2014-2015 մրցաշրջան․ երկրորդ հաղթանակը Գրան-պրիի եզրափակչում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանյուն «Օպերայի ուրվականը» ծրագրով հանդես է գալիս 2014-2015 թվականների Գրան-պրիի եզրափակչում
Հանյուն «Օպերայի ուրվականը» ծրագրով հանդես է գալիս 2014-2015 թվականների Գրան-պրիի եզրափակչում

Գրան-պրիի եզրափակչի չինական փուլում, որը տեղի էր ունենում չինական Շանհայ քաղաքում 2014 թվականի նոյեմբերի 7-ից 9-ը, կարճ ծրագրից հետո նա 2-րդ տեղում էր[43]։ Ընդմիջման ընթացքում ազատ ծրագրից առաջ նա գլխով բախվեց չինացի սահորդ Յան Հանեմի հետ[44]։ Այնուամենայնիվ նա սահադաշտ դուրս գալու ուժ գտավ և մի քանի անկումներով կարողացավ մնալ 2-րդ հորիզոնականում[45]։ Չինաստանից տուն վերադառնալով՝ օդանավակայանում (բժիշկների խնդրանքով) տեղափոխվեց անվասայլակով։ Հաստատեց, որ նա վնասվածք էր ստացել և կասկածի տակ դրեց նրա ելույթը երկրորդ փուլում[46]։ Նա այդպես էլ չկարողացավ վերականգնվել, բայց այնուամենայնիվ Օսակայում տեղի ունեցող Գրան-պրիի վերջին տնային փուլին հանդես եկավ և զբաղեցրեց միայն 4-րդ հորիզոնականը[47]։ Բայց այնուամենայնիվ նա կարողացավ ընդգրկվել Բարսելոնայում տեղի ունեցող Գրան-պրիի եզրափակչի մասնակիցների վեցյակում, որտեղ նա կարճ ծրագրում առաջինն էր, ազատ ծրագրում նույնպես առաջինն էր և դարձավ Գրան-պրիի եզրափակչի երկակի հաղթող[48]։ Նագանոյում երրորդ անգամ անընդմեջ դարձավ Ճապոնիայի չեմպիոն և՛ կարճ, և՛ ազատ ծրագրերում զբաղեցնելով առաջին տեղը՝ հավաքելով 286,86 միավոր։

Որովայնում ցավ նկատելով՝ նա դիմեց բժշկի։ Բժիշկներն ախտորոշեցին ուրախուս և անմիջապես վիրահատել։ Մոտ 2 շաբաթ հիվանդանոցում անցկացնելուց հետո, նա մեկամսյա արձակուրդ վերցրեց։ 2015 թվականի հունվարի վերջին, մազման ընթացքում, նա վնասեց աջ կոճը, սակայն ամեն դեպքում որոշեց մասնակցել Շանհայում տեղի ունեցող աշխարհի առաջնությանը, որտեղ կարճ ծրագրում 1-ին տեղում էր, իսկ ազատ ծրագրում 3-րդը, իսկ արդյունքում դարձավ արծաթե մեդալակիր[49]։ 2015 թվականի ապրիլի կեսերին Յուզուրու Հանյուն Տոկիոյում տեղի ունեցող աշխարհի թիմային առաջնության ժամանակ՝ տղամարդկանց պայքարում հաղթելով կարճ և ազատ ծրագրերում, Ճապոնիայի թիմին բերեց առավելագույն 24 միավորը։ Արդյունքում Ճապոնիայի հավաքականը թիմային հաշվարկում գրավեց 3-րդ տեղը[50]։

2015-2016 մրցաշրջան․ համաշխարհային ռեկորդներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշրջանը սկսեվեց Կանադայում Autumn Classic International 2015 առաջնությունում հաղթանակով[51]։ Գարն-պրիի առաջին՝ Skate Canada փուլում, Յուզուրուն գրավեց 2-րդ տեղը՝ կարճ ծրագրում 6-րդ տեղից պատվո հարթակ բարձրանալով։ Գրան-պրիի երկրորդ՝ NHK Trophy փուլում հիանալի սահք ցույց տվեց ինչպես կարճ, այնպես էլ ազատ ծրագրերում, միանգամից մի քանի համաշխարհային ռեկորդ սահմանեց տղամարդկանց մենասահքում․ կարճ ծրագրում վաստակեց 106,33 միավոր (գերազանցելով 2014 թվականի Սոչիի օլիմպիական խաղերի ընթացքում իր իսկ սահմանած ռեկորդը), ազատ ծրագրում վաստակեց 216,07 միավոր(առաջին անգամ միավորները գերազանցեցին 200-ը), երկու ծրագրերի գումարային հաշվարկում վաստակեց 322,40 միավոր (առաջին անգամ այս միավորը ևս գերազանցեց 300-ը)։ Բացի այդ, համաշխարհային ռեկորդներ են սահմանվել նաև ազատ ծրագրում տեխնիկայի և բաղադրիչների գնահատականներով՝ համապատասխանաբար 118,87 և 97,20[52]։

Յուզուրու Հանյուն և Սյոմա Ունոն 2015-2016 թվականների Գրան-պրիի պարգևատրման արարողության ժամանակ
Յուզուրու Հանյուն և Սյոմա Ունոն 2015-2016 թվականների Գրան-պրիի պարգևատրման արարողության ժամանակ

Բարսելոնայում՝ Գրան-պրիի եզրափակչում, Յուզուրու Հանյուն սահմանեց նոր համաշխարհային ռեկորդներ ինչպես կարճ՝ 110,95 միավոր (61,81 միավոր տեխնիկայի, 49,14 միավոր բաղադրիչների համար), այնպես էլ ազատ ծրագրում՝ 219,48 միավոր (120,92 միավոր տեխնիկայի, 98,56 միավոր բաղադրիչների համար), նա կրկին անգամ հավաքեց ռեկորդայի ընդհանուր գումարային միավորներ՝ 330,43 միավոր[53]։ Այս կերպ նա արդեն երրորդ անգամ անընդմեջ դարձավ Գրան-պրիի եզրափակչի հաղթող (սա նույնպես տղամարդկանց մենասահքում առաջին անգամ էր)[54]։

Սապպորոյում 4-րդ անգամ անընդմեջ հաստատեց Ճապոնիայի չեմպիոնի իր տիտղոսը[55]։ 2016 թվականին Բոստոնում կայացած աշխարհի առաջնությունում նա առաջատարն էր կարճ ծրագրից հետո՝ դրա համար ստանալով 110,56 միավոր, որը ընդամենը մի փոքր պակաս էր իր նախորդ ռեկորդից, բայց մի քանի սխալ թույլ տվեց ազատ ծրագրում և ի վերջո երկրորդ անգամ անընդմեջ դարձավ արծաթե մեդալակիր զիջելով Խավիեր Ֆերնանդեսին[55]։

2016-2017 մրցաշրջան․ համաշխարհային առաջատարության երկրորդ կոչումը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նոր նախաօլիմպիական մրցաշրջանը ճապոնացի սահորդը սկսեց Մոնրեալում տեղի ունեցող Autumn Classic International 2016 առաջնությամբ, որը նա հաղթեց։ Տղամարդկանց մենասահքի պատմության մեջ առաջին անգամ սեպտեմբերի 30-ին Հանյուն հաջող իրականացրեց քառակի ռիտբերգեր[56]։

2017 թվականի գեղասահքի աշխարհի առաջնության մեդալակիրներ (ձախից աջ)․ Սյոմա ՈՒնո, Յուզուրու Հանյու, Ցզին Բոյան
2017 թվականի գեղասահքի աշխարհի առաջնության մեդալակիրներ (ձախից աջ)․ Սյոմա ՈՒնո, Յուզուրու Հանյու, Ցզին Բոյան

Գրան-պրիի առաջին փուլում՝ Skate Canada-ում, որը տեղի էր ունենում Միսսիսսօգեում, Յուզուրուն գրավեց 2-րդ տեղը, կարճ ծրագրում 4-րդ տեղը զբաղեցնելուց հետո պատվո հարթակ բարձրանալով[57]։ Նոյեմբերի վերջին Սապպորոյում նա հանդես եկավ Գրան-պրիի վերջնական փուլում, որտեղ գրավեց առաջին տեղը[58]։ Սա նրան թույլ տվեց վստահ դուրս գալ Մարսելում տեղի ունեցող Գրան-պրիի եզրափակիչ, որտեղ վստահ իրականացնելով կարճ ծրագիրը 4-րդ անգամ հաղթեց այս առաջնությունը[59]։

Ճապոնիայի ազգային առաջնությունից մի քանի օր առաջ նա ստիպված էր դուրս գալ մրցակցությունից հիվանդության պատճառով[60]։ 2017 թվականի փետրվարի 14-ից 19-ը հարավկորեական Կաննինե քաղաքում իրականացվող չորս մայրցամաքների առաջնությունում գրավեց 2-րդ հորիզոնականը[61]։

2017 թվականին Հելսինկիում իրականացվող աշխարհի առաջնությունում Յուզուրուն կարճ ծրագրից հետո 5-րդն էր[62]։ Ազատ ծրագիրը նա մաքուր իրականացրեց՝ հավաքելով 223,20 միավոր, այսպիսով գերազանցելով ազատ ծրագրի իր իսկ սահմանած համաշխարհային ռեկորդը[63]։ Այսպիսով նա դարձավ աշխարհի կրկնակի չեմպիոն և վերադարձրեց աշխարհի ուժեղագույն սահորդի իր տիտղոսը։ Երեք շաբաթ անց սահորդը ուղարկվեց աշխարհի թիմային առաջնության, որտեղ ամբողջ ուժով հանդես չեկավ և կարճ ծրագրում մրցաշարային աղյուսակում միջանկյալ տեղ զբաղեցրեց, բայց ազատ ծրագիրը հաղթեց[64][65]։ Սա նպաստեց ճապոնացիների թիմային հաղթանակին։ Ազատ ծրագրու Հանյուն արեց չորս քառակի ցատկ և դարձավ առաջին սահորդը, ով մրցության երկրորդ կեսում կատարեց երեք քառակի ցատկ։

2017-2018 մցաշրջան․ երկրորդ օլիմպիակա ոսկի

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Выступление Юдзуру Ханю в короткой программе на Олимпийских играх 2018 года Յուզուրու Հանյուն հանդես է գալիս 2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի կարճ ծրագրում
Выступление Юдзуру Ханю в короткой программе на Олимпийских играх 2018 года Յուզուրու Հանյուն հանդես է գալիս 2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի կարճ ծրագրում

Նոր Օլիմպիական մրցաշրջան Հանյուն վերադարձավ 2014-2015 և 2015-2016 մրցաշրջանների իր կարճ ծրագրով՝ «Բալլադ № 1», իսկ ազատ ծրագրում 2015-2016 մրցաշրջանի «Սեյմեյ» ելույթով։ Օլիմպիական տարին ճապոնացի սահորդը սկսեց Մոնռեաալում, որտեղ հանդես եկավ Autumn Classic International 2017 առաջնությունում։ Նա ելույթն ավարտեց երկրորդ տեղով, միաժամանակ կարճ ծրագրում սահմանելով նոր համաշխարհային ռեկորդ՝ 112,72 միավոր[66]։

Մեկ ամիս անց նա մասնակցեց Գրան-պրի շարքի ռուսական փուլին, որտեղ ելույթն ավարտեց արծաթե մեդալով[67]։ Կարճ ծրագից հետո Յուզուրուն 2-րդ տեղում էր, ազատ ծրագիրը նա հաղթեց, երկու ծրագրերի գումարային հաշվարկով վաստակեց 290,77 միավոր։ Այս փուլի ազատ ծրագրում իր կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ նա քառակի պտույտով լուտց կատարեց[68]։

Հանյուն հանդես է գալիս «Սեյմեյ» ծրագրով 2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի ազատ ծրագրում
Հանյուն հանդես է գալիս «Սեյմեյ» ծրագրով 2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի ազատ ծրագրում

Գրան-պրիի տնային փուլից առաջ, մարզումների ժամանակ, նա վնասեց աջ կոճը և մրցության օրը որոշեց չմասնակցել մրցույթին[69]։ Վերականգնման ընթացքը ավելի երկար տևեց, քան ենթադրվում էր, ինչի արդյունքում էլ նա չկարողացավ մասնակցել Ճապոնիայի առաջնությանը ևս[70]։ Չնայած սրան, որպես աշխարհի չեմպիոն, նա ընդգրկվեց Ճապոնիայի հավաքականում օլիմպիական խաղերին մասնակցելու համար։

Փհենչհանում տեղի ունեցող օլիմպիական խաղերի ժամանակ սահորդը թիմային պայքարին չմասնակցեց։

Անհատական մրցապայքարում նա հաղթեց կարճ ծրագրում, որտեղ մաքուր կատարեց քառակի սալխա, եռակի ակսել, քառակի և եռակի տուլուպներով կասկադ, կատարեց երկու պտույտ և քայլեր չորրորդ մակարդակում,իսկ ոտքերի համակցված փոփոխության համար ստացավ միայն երրորդ մակարդակь[71]։ Կարճ ծրագրում նա վաստակեց 111,68 միավոր, որը իր իսկ սկզբում սահմանած համաշխարհային ռեկորդից 1,04 միավորով ցածր էր[72]։ Ազատ ծրագրում քառակի սալխան և քառակի տուլուպը կատարեց՝ վաստակելով առավելագույն միավորներ, նաև կատարեց քառակի սալխա- եռակի տուլուպ կասկադ, բայց երկրորդ քառակի տուլուպի վայրէջքի ժամանակ սխալվեց և չկարողացավ կասկադ անել, մաքուր կատարեց եռակի աքսել և եռակի սալխա օյլերով կասկադը[73]։ Ազատ ծրագրում զբաղեցրեց 2-րդ տեղը, և երկու ծրագրերի գումարային հաշվարկի արդյունքում վաստակեց 317,85 միավոր և այսպիսով դարձավ Օլիմպիական խաղերի կրկնակի չեմպիոն՝ պահպանելով տիտղոսը[74]։ Տղամարդկանց մենասահքում վերջին անգամ նման բան հաջողվել էր անել Դիկ Բաթթոնին, ով այս տիտղոսը նվաճել էր 1948 և 1952 թվականներին[75]։ Յուզուրու Հանյուն տղամարդկանց մենասահքում դարձավ չորրորդ կրկնակի օլիմպիական չեմպիոնը[76]։ Հանյուի վաստակած ոսկե մեդալը դարձավ Օլիմպիական խաղերում տրված 1000-րդ մեդալը[77]։

Մարտի սկզբին հայտարարվեց, որ մարզիկը չի մասնակցի աշխարհի առաջնությանը և որոշել է շարունակել վնասվածքի բուժումը, որը ստացել էր մրցաշրջանի սկզբում[78]։

Ապրիլի 13-ին Հանյուն կազմակերպեց միջոցառում, որը ուներ «Շարունակելով թևերով» (անգլ. «Continues with Wings»), որտեղ հանդես եկան Եվգենի Պլյուշչենկո, Ջոնի Վեյրը, Շե-ԼԻնն Բուրնը, Ջեֆֆրի Բաթթլը, Տակախիկո Մուրան, և ուրիշներ[79]։

2018 թվականի ապրիլի 22-ին Հանյուի հայրենի քաղաքում՝ Սենդայում, կազմակերպվեց շքերթ ի պատիվ Օլիմպիական խաղերում Յուզուրուի հաղթանակի, որին մասնակցեց մոտավորապես 100 000 մարդ[80]։

2018-2019 մրցաշրջան․ նոր համաշխարհային ռեկորդներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Rostelecom Cup 2018-ի պարգևատրման արարողությունը

Հետօլիմպիական մրցաշրջանը Յուզուրու Հանյուն սովորականի պես սկսեզ Օկվիլլ քաղաքում տեղի ունեցող Autumn Classic International 2018 առաջնությունով, որտեղ նվաճեց ոսկե մեդալ[81]։

Ֆինլանդիայում ընթացող Գրան-պրիի առաջին փուլում Հանյուն գրավեց առաջին տեղը՝ թարմացնելով ընթացիկ մրցաշրջանի համաշխարհային ռեկորդները․ կարճ ծրագրում՝ 106,69 միավոր, ազատ ծրագրում՝ 190,43 մավոր, երկու ծրագրերում միասին՝ 297,12 միավոր։ Ազատ ծրագրում նա պատմության մեջ առաջին անգամ կատարեց քառակի տուլուպ-եռակի աքսել կասկադը[82]։

2018 թվականի նոյեմբերի 16-ին Մոսկվայում տեղի ունեցող Գրան-պրիի հինգերորդ փուլում Յուզուրուն մենասահքի մեջ նոր համաշխարհային ռեկորդ սահմանեց՝ կարճ ծրագրի համար վաստակելով 110,53 միավոր[83]։ Հաջորդ օրը՝ առավոտյան մարզումների ժամանակ նա աջ կոճի վնասվածք ստացավ, բայց որոշեց շարունակել մրցակցությունը, և ազատ ծրագրում գրավելով առաջին հորիզոնականը, նվաճեց ոսկե մեդալ[84]։ Սակայն վնասվածքի պատճառով ամեն դեպքում ստիպված եղավ հրաժարվել կանադական Վանկուվեր քաղաքում տեղի ունեցող Գրան-պրիի եզրափակչից[85]։

2019 թվականին Սայտամա քաղաքում տեղի ունեցող աշխարհի առաջնության ժամանակ կարճ ծրագրում սխալ թույլ տվեց՝ կատարելով միայն կրկնակի քառակի սալխայի փոխարեն, սրա համար նա ստացավ 0 միավոր, քանի որ կարճ ծրագրում կասկադներից բացի առանձին կրկնակի ցատկեր չի կարելի կատարել։ Յուզուրուն ծրագրում մնաց առանց տարրերի, բայց սա նրան չխանգարեղ հավաքել 94,87 միավոր և գրավել 3-րդ տեղը՝ զիջելով երկու ամերիկացիների՝ Նեյթան Չենին և Ջեյսոն Բրաունին[86]։ Ազատ ծրագրում քառակի սալխայի ընթացքում նույնպես վրիպում ունեցավ և դրանից թերշրջում ստացավ։ Ազատ ծրագրում ստացավ 206,10 մավոր, արդյունքում հավաքեց 300,97 միավոր։ Տեխնիկական միավորները չբավականացրին աշխարհի եռակի չեմպիոն դառնալու համար և Հանյուն դարձավ արծաթե մեդալակիր՝ 22,45 միավորով զիջելով Նեյթան Չենին[87]։ Ամերիկացին ազատ ծրագրում և երկու ծրագրերում միասին նոր համաշխարհային ռեկորդ սահմանեց, այդ թվոի գերազանցելով Յուզուրուի սահմանած երկու նախորդ ռեկորդները։

2019-2020 մրցաշրջան․ «Մեծ սաղավարտ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նոր մրցաշրջանը Յուզուրու Հանյուն սկսեց Օկվիլլ քաղաքում տեղի ունեցող Autumn Classic International 2019 առաջնություն վստահ հաղթանակով[88]։ Կելոունա քաղաքում տեղի ունեցող Գրան-պրիի առաջին փուլում Հանյուն առաջին անգամ հաղթանակ տարավ Skate Canada առաջնությունում, որտեղ սահմանեց մրցաշրջանի լավագույն արդյունքները և՛ կարճ (109,60), և՛ ազատ (212,99), և՛ երկու ծրագրերում միասին (322,59)[89]։ Երկրորդ փուլը ոչ պակաս հաջողված էր։ Իր հայրենիքում՝ քաղաք Սապորոյում NHK Trophy 2019 առաջնությունում ելույթ ունենալով նա կրկին հաղթանակ տարավ, միաժամանակ իր համար եզրափակչի ուղեգիր վաստաելով[90]։ Չնայած համաշխարհային ռեկորդներ չստացվեց սահմանել, բայց մրցավարական համակարգի տեսախցիկները չափել էին եռակի աքսելի ցատկի բարձրությունը, որը 85 սմ էր (որը 17 սմ-ով բարձր էր քան 2019 աշխարհի առաջնության ժամանակ)։

Հանյուն 2020 թվականի չորս մայրցամաքների առաջնության կարճ ծրագրում, որտեղ նա սահմանաեց նոր համաշխարհային ռեկորդ
Հանյուն 2020 թվականի չորս մայրցամաքների առաջնության կարճ ծրագրում, որտեղ նա սահմանաեց նոր համաշխարհային ռեկորդ

Գրան-պրիի եզրափակչում ազատ ծրագրում կասկադի ժամանակ սխալ թույլ տվեց, իսկ ազատ ծրագրում մնաց առանց եռակի աքսել-եռակի աքսել կասկադի, որից հետո գրավեց 2-րդ տեղը՝ զիջելով ամերիկացի Նեյթան Չենին[91]։ Ազատ ծրագրում իր կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ կատարեց հինգ քառակի ցատկ (քառակի ռիտբերգեր, քառակի լուտց, քառակի սալխա, քառակի տուլուպ-օյլեր-եռակի ֆլիպ, քառակի տուլուպ-կրկնակի տուլուպ), այդ թվում, NHK Trophy 2017 առաջնության վնասվածքից ի վեր նա առաջին անգամ մաքուր կատարեց քառակի լուտց, և նաև առաջին անգամ բաց մարզումների ժամանակ փորձեց քառակի աքսել անել[92]։

Ճապոնիայի առաջնության ժամանակ, կարճ ծրագրից հետո առաջատարն էր, բայց ազատ ծրագրում մի քանի սխալ թույլ տվեց և արդյունքում զբաղեցրեց 2-րդ հորիզոնականը[93]։

Սեուլում ընթացող չորս մայցամաքների առաջնություն վերադարձավ ծրագրերով, որոնցով հաղթել էր Փհենչանի Օլիմպիական խաղերը․ «Բալլադ № 1» и «Սեյմեյ»։ Կարճ ծրագրում կատարեց քառակի սալխա, քառակի տուլուպ-եռակի տուլուպ կասկադ և եռակի աքսել, բոլոր վարժությունները և քայլերի ուղիները նա կատարեց չորրորդ մակարդակում և բոլոր տարրերի համար ստացավ բարձր դրական միավորներ[94]։ Հանյուն հաղթեց կարճ ծրագրում՝ սահմանելով նոր համաշխարհային ռեկորդ՝ 111,82 միավոր (նախորդ ռեկորդը նույնպես նրան էր պատկանում)[95]։ Նա հաղթեց նաև ազատ ծրագրում և ընդհանուր 299,42 միավորով իր կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ հաղթեց չորս մայրցամաքների առաջնությունում[96]։ Հաղթանակը այս առաջնությունում նրան դարձրեց տղամարդկանց մենասահքի պատմության մեջ առաջին սահորդը, ով հաղթել է ISU-ի հովանավորության տակ գտնվող բոլոր մրցաշարերում (Օլիմպիական խաղեր, աշխարհի առաջնություն, չորս մայրցամաքների առաջնություն, Գրան-պրիի եզրափակիչ, պատանեկան աշխարհի առաջնություն, պատանելան Գրան-պրիի եզրափակիչ[97]), և՛ մեծահասակների, և՛ պատանիների շարքում («Մեծ սաղավարտ»)։

Հանյուն ընդգրկվեց 2020 թվականի աշխարհի առաջնությանը Ճապոնիայի հավաքականի մեջ, որը պետք է տեղի ունենար մարտի 16-22-ը Մոնրեալում, բայց կորոնավիրուսի համավարակի պատճառով այն չկայացավ[98]։ 2020 թվականի հուլիսին կայացավ ISU Skating Awards 2020-ի պարգևատրման արարողությունը, որտեղ սահորդը ներկայացված էր երկու անվանակարգերում՝ «ամենալավ բեմական հագուստ» և «Ամենաարժեքավոր սահորդ»։ Երկրորդ անվանակարգում նա հաղթանակ տարավ։

2020-2021 մրցաշրջան․ աշխարհի առաջնության յոթերորդ մեդալը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օգոստոսին Հանյուն հայտնեց, որ COVID-19-ով վարակվելու մեծ ռիսկի պատճառով բաց կթողնի 2020-2021 մրցաշրջանի Գրան-պրինն[99]։ Մրցաշրջանը սահորդի համար սկսվեց Ճապոնիայի առաջնությամբ, որտեղ նա առաջին անգամ ցուցադրեց երկու նոր շրագիր։ Մարզիկը հաղթեց այս առաջնությունը և նվաճեց երկրի առաջատարության իր հինգերորդ տիտղոսը[100]։

Ստոկհոլմում տեղի ունեցող աշխարհի առաջնության ժամանակ կարճ ծրագրի մաքուր կատարումից հետո Հանյուն առաջատարն էր։ Ազատ ծրագրում քառակի ռիտբերգերը և քառակի սալխան արեց ձեռքի հպումով, և նաև սխալ թույլ տվեց եռակի աքսելում և երկու ծրագրերի արդյունքում վաստակեց բրոնզե մեդալ[101]։ 2015-2016 մրցաշրջանից սկսած մարզիկը վաստակել էր միայն արծաթե և ոսկե մեդալներ և 2021 թվականի աշխարհի առաջնության այս բրոնզե մեդալը նրա համար առաջինն էր իր կարիերայի վերջին 6 մրցաշրջաններում։

Մրցաշրանն ավարտեց Օսակայում տեղի ունեցող թիմային աշխարհի առաջնությամբ, որտեղ անհատական հաշվարկում և՛ կարճ, և՛ ազատ ծրագրում երկրորդն էր, իսկ Ճապոնիայի հավաքականը նվաճեց բրոնզե մեդալ[102]։

2021-2022 մրցաշրջան․ երրորդ օլիմպիական խաղեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021-2022 մրցաշրջանը Հանյուն պլանավորել էր սկսել Գրան-պրիի NHK Trophy փուլով, որտեղ ցանկանում էր առաջին անգամ կատարել քառակի աքսել, սակայն նոյեմբերի 4-ին չեղարկեց իր մասնակցությունը կոճի վնասվածքի պատճառով[103]։ Հետագայում պարզ դարձավ, որ նա բաց կթողնի նաև Գրան-պրիի Սոչիում կայանալիք փուլը[104]։

Դեկտեմբերի վերջին մասնակցեց Ճապոնիայի առաջնությանը, որտեղ և՛ կարճ, և՛ ազատ ծրագրում հաղթանակ տարավ և իր կարիերայի ընթացքում վեցերերդ անգամ դարձավ Ճապոնիայի չեմպիոն։ Ազատ ծրագրում Հայուն մրցակցային ելույթում առաջին անգամ կատարեց քառակի աքսել[105], սակայն երկու ոտքի վրա թերպտույտով վայրէջք կատարեց, արդյունքում նրա ցատկը իջեցվեց եռակիի[106]։ Մնացած բոլոր տարրերը մարզիկը կատարեց առանց սխալների։ Այս առաջնության արդյունքներով Հանյուն ընդգրկվեց Պեկինի Օլիմպիական խաղերի և աշխարհի առաջնության Ճապոնիայի հավաքականի կազմի մեջ[107]։

2022 թվականի Օլիմպիական խաղերի ժամանակ կարճ ծրագրում չկարողացավ իրականացնել քառակի սալխա, այդ իսկ պատճառով կարճ ծրագրից հետո 8-րդ տեղում էր[108]։ Ազատ ծրագրում առաջին ցատկով կատարեց քառակի աքսել, ցատկը լիարժեք չպտտեց և վայր ընկավ, սակայն ցատկը չնվազեցվեց եռակի և հաշվվեց ինչպես քառակի։ Նա նաև ընկավ քառակի սալխայի ժամանակ, մյուս տարրերը կատարեց առանց սխալների, ազատ ծրագրի արդյունքում զբաղեցրեց 3-րդ տեղը։ Ընդհանուր հաշվարկով ուներ 283,21 միավոր և 4-րդ տեղում էր[109]։

Մարտի սկզբին պարզ դարձավ, որ Հանյուն չի վերականգնվել աջ կոճի վնասվածից հետո և այդ պատճառով բաց կթողնի աշխարհի առաջնությունը[110]։

2022 թվականի հուլիսին Հանյուն հայտնեց կարիերան ավարտելու մասին[111]։ Յուզուրուն հայտնեց, որ այլևս չի մասնակցի առաջնությունների, սակայն չի դադարի մարզվել սառույցի վրա։ «Ես կշարունակեմ քրտնաջան աշխատել՝ հետևելով իմ իդեալներին»-հավելել է գեղասահորդը[112]։

Կարիերայի ավարտից հետո

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականի հուլիսի 19-ին մամուլի ասուլիսում Հանյուն հայտարարեց սիրողական կարիերայից հեռանալու և պրոֆեսիոնալներին անցնելու մասին[113][114]։ Իոկոգամեում նոյեմբերի 4-ին և 5-ին «Pia Arena MM» երաշժտական հարթակից և Հատինոհեում դեկտեմբերի 2-ին, 3-ին և 5-ին «Flat Hachinohe» հարթակիղ, որպես պրոֆեսիոնալ գեղասահորդ Հանյուն կատարեց «Պրոլոգ» անունով իր առաջին սոլո սառցե շոուն (անգլ. «Prologue»)[115]։

Հանյուի երկրորդ սոլո շոուն ստացավ «Նվեր» անունը (անգլ «Gift»; լրիվ անունը՝ «Gift – Ice Story 2023»)։ Այս շոուով Հանյուն պատմում է իր պատմությունը՝ «կյանքը և ապագան սառույցի վրա»[116]։ Շոուն տեղի ունեցավ 2023 թվականի փետրվարի 26-ին Տոկիոյում «Տոկիո Դոում» մարզադաշտում[117]։ Մարզադաշտում շոուն հյուրընկալել էր 35 000 հանդիսատեսի, չնայած այս ամենին շոուն ուղիղ եթերով ցուցադրվում էր Ճապոնիայի և արտերկրի կինոթատրոններում, որտեղ դիտորդների քանակը կազմում էր 30 000 մարդ[118]։

2023 թվականի մարտի 10-ից 12-ը Ռիֆուում «Sekisui Heim Super Arena»-ում կայացավ Հանյուի «Notte Stellata» սառցե շոուն, որը նվիրված էր Մեծ արևելաճապոնական երկրաշարժի հիշատակին[119]։ Շոուի անունը իտալերենից թարգմանաբար նշանակում է «Աստղազարդ գիշեր» և Հանյուի երկրաշարժից մնացած հիշողությունների արտացոլումն է[120]։ Բացի Հանյուից շոուին մասնակցում էին նաև սահորդներ Շե-Լին Բուրնը, Ջեյսոն Բրաունը, Սատոկո Միյախարան, Ակիկո Սուձուկին, Կեյձի Տանակա, Տակահիտո Մուրան, Ռիկա Հոնգոն և Վիոլետտա Աֆանասևան, շոուի հատուկ հյուրը դարձավ մարմնամարզիկ Կոհեյ Ուտիմուրան։

Սահքի տեխնիկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանյուն իր ծրագրերում իրականացնում է վարժությունները իրար կապող այնպիսի «ֆիրմային» տարրեր, ինչպիսիք են բաուերը և գիդրոբլեյդը։ Նա նաև իր մրցութային ծրագրերում (մինչ 2017-2018 մրցաշրջանը) կատարել է բիլման վարժությունը, որը տղա սահորդները շատ հազվադեպ են անում[121]։

Իր առաջին քառակի ցատկը (քառակի տուլուպ) Հանյուն կատարել է 2010 թվականի հոկտեմբերին Ճապոնիայի Գրան-պրիի առաջնությունում[122]։ 2012 թվականի Finlandia Trophy առաջնության ազատ ծրագրում նա առաջին անգամ մրցույթի ընթացքում կատարել է քառակի սալխա[123]։ 2015-2016 մրցաշրջանում նա կարճ ծրագրում կատարել է 2 քառակի ցատկ, իսկ ազատ ծրագրում երեք քառակի ցատկ։ 2016 թվականի Autumn Classic առաջնության կարճ ծրագրում իր կարիերայի և գեղասահքի պատմության ընթացքում առաջին անգամ կատարել է քառակի ռիտբերգեր, որի համար գրանցվեց «Գինեսի ռեկորդների գրքում»[124]։ 2016-2017 մրցաշրջանում ազատ ծրագրում նա կատարել է չորս քառակի ցատկ։ 2017 թվականի աշխարհի առաջնության ազատ ծրագրում, որտեղ Հանյուն սահմանեց պատմական համաշխարհային ռեկորդ, ներառում էր քառակի ռիտբերգեր, քառակի սալխա, քառակի սալխա-եռակի տուլուպ կասկադ, եռակի տուլուպ և երկու եռակի աքսելով կասկադ[125]։ Rostelecom Cup 2017 առաջնության Գրան պրի փուլի ազատ ծրագրում առաջին անգամ մաքուր վայրէջք կատարեց քառակի լուտցով[126]։ 2019/2020 մրցաշրջանի Գրան Պրիի եզրափակչի ազատ ծրագրում նա իր կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ կատարեց հինգ քառակի ցատկ[127]։

2021 թվականի դեկտեմբերին Ճապոնիայի առաջնության ժամանակ Հանյուն առաջին անգամ մրցույթների ընթացքում կատարել է քառակի աքսել։ Այդ ցատկը նա կատարել է նաև 2022 փետրվարին Պեկինի օլիմպիական խաղերի ժամանակ[128]։ Չնայած անհաջող վայէջքին, տարրը հաշվեցին և գնահատեցին բազային արժեքով։ Այսպիսով, Յուզուրու Հանյուն առաջին սահորդն է, ում քառակի աքսելի կատարումը միջազգային մրցումներում գնահատվում է բազային արժեքով։

Սպորտային նվաճումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արդյունքները 2010 թվականից հետո

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի գեղասահքի տ,ամարդկանց մենասահքի պատվո հարթակը (ձախից աջ)՝ Շոմա Ունո, Յուզուրու Հանյու, Խավիեր Ֆերնանդես
2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի գեղասահքի տ,ամարդկանց մենասահքի պատվո հարթակը (ձախից աջ)՝ Շոմա Ունո, Յուզուրու Հանյու, Խավիեր Ֆերնանդես
2014 թվականի ձմեռային օլիմպիական խաղերի հաղթողներ (ձախից աջ)՝ Պատրիկ Չան, Յուզուրու Հանյու, Դենիս Տեն
2014 թվականի ձմեռային օլիմպիական խաղերի հաղթողներ (ձախից աջ)՝ Պատրիկ Չան, Յուզուրու Հանյու, Դենիս Տեն
Առաջնություն[129] 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15 15/16 16/17 17/18 18/19 19/20 20/21 21/22
Միջազգային մենասահք
Ձմեռային օլիմպիական խաղեր 1 1 4
Աշխարհի առաջնություն 3 4 1 2 2 1 2 С 3
Չորս մայրցամաքների առաջնություն 2 2 2 1
Գրան-պրիի եզրափակիչ 4 2 1 1 1 1 2
Գրան-պրի. Չինաստանի գավաթ 4 2
Գրան-պրի. Ռուսաստանի գավաթ 7 1 2 1
Գրան-պրի .Ֆրանսիացի միջազգային խաղացողներ 2
Գրան-պրի. NHK Trophy 4 1 4 1 1 1
Գրան-պրի. Skate America 2
Գրան-պրի. Skate Canada 2 2 2 1
Գրան Պրի. Helsinki 1
Autumn Classic International 1 1 2 1 1
Finlandia Trophy 1 1
Nebelhorn Trophy 1
Միջազգային թիմային
Ձմեռային օլիմպիական խաղեր 5
Աշխարհի թիմային առաջնություն 3 1 3
Ազգային
Ճապոնիայի առաջնություն 4 3 1 1 1 1 2 1 1

Արդյունքները 2010 թվականից առաջ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջնություն[129] 06/07 07/08 08/09 09/10
Աշխարհի երիտասարդական առաջնություն 12 1
Գրան Պրիի երիտասարդական առաջնության

եզրափակիչ

1
Գրան Պրիի երիտասարդական առաջնության,

Խորվաթիա

1
Գրան Պրիի երիտասարդական առաջնության,

Լեհաստան

1
Գրան Պրիի երիտասարդական առաջնության,

Իտալիա

5
Ճապոնիայի առաջնություն 8 6
Ճապոնիայի երիտասարդական առաջնություն 7 3 1 1

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Hollar S. Encyclopædia Britannica
  2. ↑ Jack Gallagher. Hanyu's quad loop adds to Japan's skating legacy (англ.). The Japan Times (4 октября 2016). Дата обращения: 22 июня 2020. Архивировано 1 декабря 2017 года.
  3. ↑ Hanyu Yuzuru wins Four Continents to complete career 'Super Slam'. Olympic Channel. Архивировано 9 февраля 2020 года.
  4. ↑ How Yuzuru Hanyu nearly landed a quadruple axel (англ.). The Washington Post. Архивировано 12 апреля 2022 года.
  5. ↑ Официальные протоколы ISU (англ.) (10 февраля 2022). Дата обращения: 10 февраля 2022. Архивировано 10 февраля 2022 года.
  6. ↑ 羽生の挑戦　４回転半としてＩＳＵ公認大会で初認定　回転不足、転倒で大幅減点も (яп.). www.daily.co.jp (10 февраля 2022). Архивировано 13 февраля 2022 года.
  7. ↑ Hanyu upbeat despite failing to land historic quadruple axel (англ.). The Asahi Shimbun (11 февраля 2022). Архивировано 30 апреля 2022 года.
  8. ↑ Tatiana Flade. Shooting for the top (англ.), GoldenSkate (21 April 2011). Архивировано 27 апреля 2011 года. Дата обращения: 21 апреля 2011.
  9. ↑ 2004 Japan Novice Championships (Novice B). Дата обращения: 30 апреля 2011. Архивировано из оригинала 3 марта 2016 года.
  10. ↑ Ioana Visan. Absolute Skating. www.absoluteskating.com. Дата обращения: 9 марта 2018. Архивировано 15 декабря 2013 года.
  11. ↑ 2006 Japan Novice Championships (Novice A). Дата обращения: 30 апреля 2011. Архивировано из оригинала 4 марта 2016 года.
  12. ↑ 2006 Japan Junior Championships. Дата обращения: 30 апреля 2011. Архивировано из оригинала 3 марта 2016 года.
  13. ↑ 2007 Japan Novice Championships (Novice A). Дата обращения: 30 апреля 2011. Архивировано из оригинала 3 марта 2016 года.
  14. ↑ 2007 Japan Junior Figure Skating Championships. Дата обращения: 30 апреля 2011. Архивировано из оригинала 4 марта 2016 года.
  15. ↑ «ISU JGP Merano — Junior Men — Result». isuresults.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
  16. ↑ «ISU JGP Torun Cup — Junior Men — Result». isuresults.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  17. ↑ «Hanyu captures gold in Tokyo». Golden Skate (անգլերեն). 2009 թ․ դեկտեմբերի 4. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  18. ↑ «Hanyu nabs Junior World title». Golden Skate (անգլերեն). 2010 թ․ մարտի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  19. ↑ «Juniors Murakami, Hanyu move up» (անգլերեն). The Japan Times. 2010 թ․ ապրիլի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 5-ին.
  20. ↑ «Entries Men- All 6 Events» (անգլերեն). International Skating Union. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2010 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
  21. ↑ «NHK Trophy. Такахаси выиграл, Эбботт – второй, Тен – двенадцатый». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  22. ↑ «Чемпионат четырех континентов. Мужчины. Такахаси одержал итоговую победу». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  23. ↑ «フィギュア・羽生 被災地へ届け、16歳の「勇気の舞」». Nihon Keizai Shimbun (ճապոներեն) — A Dance of Courage for the affected areas from 16-year-old Hanyu. 2011 թ․ ապրիլի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 21-ին.
  24. ↑ «Cup of Russia. Ханю одержал победу, Гачинский – 5-й, Воронов – 7-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  25. ↑ «Финал Гран-при. Чан выиграл, Такахаси – 2-й, Фернандес – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  26. ↑ «Чемпионат мира. Чан выиграл золото, Жубер – 4-й, Воронов – 17-й, Гачинский – 18-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  27. ↑ Elvin Walker (2012 թ․ հոկտեմբերի 20). «Hanyu dominates at Skate America with record performance/». Golden Skate (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 22-ին.
  28. ↑ Tatjana Flade (2012 թ․ նոյեմբերի 23). «Hanyu sets new record at 2012 NHK Trophy». Golden Skate (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 22-ին.
  29. ↑ «Финал Гран-при. Такахаси победил, Ханю – 2-й, Чан – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  30. ↑ «Чемпионат Японии. Ханю победил, Такахаси – 2-й, Мура – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  31. ↑ «Чемпионат четырех континентов. Рейнолдс победил, Ханю – 2-й, Такахаси – 7-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  32. ↑ «Чемпионат мира. Чан выиграл золото, проиграв произвольную программу Тену, Ковтун – 17-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  33. ↑ «Finlandia Trophy. Ханю выиграл, Воронов – 2-й, Гачинский – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 1-ին.
  34. ↑ «Финал Гран-при. Ханю выиграл короткую программу с мировым рекордом, Чан – 2-й, Ковтун – 5-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 1-ին.
  35. ↑ «Финал Гран-при. Ханю победил, Чан – 2-й, Ковтун – 5-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 1-ին.
  36. ↑ «Чемпионат Японии. Ханю победил, набрав в сумме 297,80 балла, Матида – 2-й, Такахаси – 5-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 1-ին.
  37. ↑ «Сочи-2014. Командные соревнования. Ханю выиграл короткую программу, Плющенко – 2-й, Чан – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին.
  38. ↑ «Сочи-2014. Короткая программа. Ханю выиграл с мировым рекордом, Чан – 2-й, Плющенко снялся с турнира». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին.
  39. ↑ «Сочи-2014. Ханю победил, Чан – 2-й, Тен – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին.
  40. ↑ «Ханю стал самым молодым олимпийским чемпионом в мужском катании за последние 66 лет». Sports.ru. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին.
  41. ↑ No Author (2014 թ․ ապրիլի 26). «Hanyu gets hero's welcome in parade» (անգլերեն). The Japan Times. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 2-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)
  42. ↑ «Чемпионат мира. Ханю опередил Мачиду на 0,33 балла и выиграл золото, Ковтун – 4-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  43. ↑ «Cup of China. Ковтун выиграл короткую программу, Ханю – 2-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  44. ↑ «Брайан Орсер: «Завтра Ханю будет чувствовать себя так, как будто его сбила машина»». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 9-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 9-ին.
  45. ↑ «Максим Ковтун — победитель Cup of China среди одиночников!». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 8-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 9-ին.
  46. ↑ «Ханю может пропустить три недели из-за травмы». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 10-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 10-ին.
  47. ↑ «NHK Trophy: Мураками победил, Воронов — 2-й, Ханю — 4-й». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
  48. ↑ «Финал Гран-при. Ханю победил, Воронов – 3-й, Ковтун – 4-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  49. ↑ «Испанец Фернандес выиграл китайский чемпионат мира среди одиночников; Максим Ковтун — седьмой». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 1-ին.
  50. ↑ «ISU World Team Trophy 2015». International Skating Union. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 2-ին.
  51. ↑ «Autumn Classic International. Ханю победил, Нгуен −2-й». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 16-ին.
  52. ↑ «NHK Trophy. Ханю одержал победу, установив еще два мировых рекорда, Меньшов – 6-й, Ковтун – 10-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  53. ↑ «Финал Гран-при. Ханю победил с двумя новыми рекордами, Фернандес – 2-й, Чан – 4-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  54. ↑ Nick Zaccardi (2015 թ․ դեկտեմբերի 12). «Yuzuru Hanyu breaks world records, three-peats at Grand Prix Final». NBS Sports (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.
  55. ↑ 55,0 55,1 «Чемпионат Японии. Ханю одержал победу, Уно второй». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 28-ին.
  56. ↑ «Autumn Classic International: Ханю победил, Ге второй, Аарон третий». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  57. ↑ «Skate Canada. Чан победил, Ханю — 2-й, Петров — 7-й». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 1-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  58. ↑ «NHK Trophy. Ханю выиграл, Чен — второй, Коляда — пятый». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 26-ին. Վերցված է 2016 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
  59. ↑ «Финал Гран-при. Ханю победил, Фернандес — четвёртый». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  60. ↑ «Ханю пропустит чемпионат Японии из-за болезни». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  61. ↑ «Чемпионат четырех континентов. Чен победил, Ханю – 2-й, Уно – 3-й, Чан – 4-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  62. ↑ «Чемпионат мира. Фернандес выиграл короткую программу, Чан – 3-й, Ханю – 5-й, Коляда – 7-й, Ковтун – 10-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 15-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  63. ↑ «Чемпионат мира. Ханю победил, Фернандес – 4-й, Коляда – 8-й, Ковтун – 11-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 9-ին.
  64. ↑ «Командный чемпионат мира. Уно победил в короткой программе, Коляда четвёртый, Ханю седьмой». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 20-ին.
  65. ↑ «Командный чемпионат мира. Ханю победил в произвольной программе, Уно второй, Коляда пятый». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 20-ին.
  66. ↑ «Autumn Classic International. Фернандес одержал победу, Ханю – второй». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  67. ↑ «Rostelecom Cup: Чен выиграл, Ханю – 2-й, Коляда – третий, Алиев – шестой». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  68. ↑ «Юдзуру Ханю выиграл произвольную программу на Rostelecom Cup, но уступил по сумме Нейтану Чену». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  69. ↑ «Ханю снялся с японского этапа Гран-при из-за травмы ноги». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 10-ին.
  70. ↑ «Из-за травмы правой лодыжки Ханю пропустит чемпионат Японии. Вероятность участия в ОИ сохраняется». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 1-ին.
  71. ↑ Paula Slater (2018 թ․ փետրվարի 16). «Hanyu leads the Men in Pyeonchang». Golden Skate (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 10-ին.
  72. ↑ «Олимпиада-2018. Ханю выиграл короткую программу, Фернандес – 2-й, Алиев – 5-й, Коляда – 8-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 8-ին.
  73. ↑ Paula Slater (2018 թ․ փետրվարի 17). «Yuzuru Hanyu defends Olympic title in Pyeongchang». Golden Skate (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 2-ին.
  74. ↑ «Олимпиада-2018. Ханю выиграл, Уно – 2-й, Фернандес – 3-й, Алиев – 7-й, Коляда – 8-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 8-ին.
  75. ↑ «History-maker Hanyu's own "miracle on ice" in achieving PyeongChang glory». Olympics.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
  76. ↑ «Юдзуру Ханю стал двукратным олимпийским чемпионом. Сёма Уно завоевал серебро, Хавьер Фернандес бронзу». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 18-ին.
  77. ↑ «Hanyu wins the thousandth Olympic Winter Games gold medal event». Olympics.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 19-ին.
  78. ↑ «Yuzuru Hanyu, injured, latest to drop out of figure skating worlds». OlympicTalk (անգլերեն). 2018 թ․ մարտի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 7-ին.
  79. ↑ «Skating superstar Hanyu makes first performance since Winter Olympics». Mainichi Daily News. 2018 թ․ ապրիլի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 8-ին.
  80. ↑ «Over 100,000 turn out as Olympic champ Hanyu parades in hometown Sendai». Mainichi Daily News. 2018 թ․ ապրիլի 22. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 8-ին.
  81. ↑ «Autumn Classic. Ханю одержал победу, уступив в произвольной программе корейцу Чха Чжун Хвану». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 7-ին.
  82. ↑ Ханю установил три мировых рекорда и впервые в истории прыгнул каскад из четверного тулупа и тройного акселя. Արխիվացված 2018-11-07 Wayback Machine
    Yuzuru Hanyu (JPN) hits quad toe-triple Axel en route to gold in Helsinki Արխիվացված 2018-11-08 Wayback Machine
  83. ↑ Ханю установил новый мировой рекорд в короткой программе на этапе Гран-при в Москве
  84. ↑ «Юдзуру Ханю — победитель российского этапа Гран-при! Произвольная программа. Мужчины. Rostelecom Cup. Гран-при по фигурному катанию сезона-2018/19». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 21-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 21-ին.
  85. ↑ «Юдзуру Ханю снялся с финала Гран-при из-за травмы». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 6-ին.
  86. ↑ «⚡ Чен выиграл короткую программу на чемпионате мира, Ханю – 3-й, Коляда – 10-й, Лазукин – 11-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  87. ↑ «⚡ Чен победил на чемпионате мира, Ханю – 2-й, Коляда – 6-й, Лазукин – 10-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  88. ↑ «Ханю победил на Autumn Classic, Аймо – 2-й, Мессинг – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  89. ↑ «Mesmerizing Hanyu (JPN) triumphs at Skate Canada». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
  90. ↑ «⚡Ханю выиграл домашний этап Гран-при с преимуществом в 55 баллов, Воронов – 4-й, Игнатов – 7-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  91. ↑ «⚡ Чен с мировым рекордом победил в Финале Гран-при, Ханю – 2-й, Самарин – 4-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  92. ↑ «Ханю упал с четверного акселя на тренировке в Финале Гран-при». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  93. ↑ «Уно одержал победу на чемпионате Японии, Ханю – 2-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  94. ↑ Paula Slater (2020 թ․ փետրվարի 7). «Hanyu lands new record score at Four Continents». Golden Skate (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 20-ին.
  95. ↑ «⚡ Ханю с мировым рекордом выиграл короткую программу на чемпионате четырех континентов, Цзинь – 2-й, Браун – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  96. ↑ «Ханю выиграл чемпионат четырех континентов, Браун – 2-й, Кагияма – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 4-ին.
  97. ↑ ZK Goh. «Four Continents: Hanyu Yuzuru's program music change self-determined, coach says». Olympics.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ նոյեմբերի 23-ին.
  98. ↑ «ISU Statement - ISU World Figure Skating Championships 2020, Montreal - International Skating Union». www.isu.org. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ մարտի 11-ին.
  99. ↑ «Олимпийский чемпион Ханю пропустит серию Гран-при по фигурному катанию». tass.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  100. ↑ «Ханю в пятый раз победил на чемпионате Японии, Уно – 2-й, Кагияма – 3-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  101. ↑ «⚡ Нэтан Чен в третий раз подряд выиграл чемпионат мира по фигурному катанию, Ханю – 3-й, Коляда – 5-й, Семененко – 8-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 1-ին.
  102. ↑ «Russia scores first World Team Trophy victory with U.S. in second». NBC Sports (անգլերեն). 2021 թ․ ապրիլի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 23-ին.
  103. ↑ «Юдзуру Ханю снялся с этапа Гран-при в Японии. Он хотел исполнить четверной аксель». championat.com. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  104. ↑ «Юдзуру Ханю снялся с этапа Гран-при в Сочи». championat.com. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
  105. ↑ Яна Метлёва. «Юдзуру Ханю первым в истории исполнил на соревнованиях аксель в 4,5 оборота». www.championat.com (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  106. ↑ «Judge's Detail per Skater - Free Skating / Men» (PDF). Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  107. ↑ «Ханю, Уно, Кагияма, Сакамото, Хигучи, Кавабе, Миура и Кихара вошли в состав сборной Японии на Олимпийские игры-2022». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  108. ↑ «Нейтан Чен лидирует после короткой программы, Ханю Юдзуру – только восьмой». Olympics.com. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 12-ին.
  109. ↑ «Чен победил на Олимпиаде-2022 в Пекине, Ханю – 4-й, Семененко – 8-й, Кондратюк – 15-й, Мозалев – 19-й». Sports.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 12-ին.
  110. ↑ «Юдзуру Ханю пропустит чемпионат мира». РИА Новости Спорт. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 2-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 1-ին.
  111. ↑ «Двукратный олимпийский чемпион Юдзуру Ханю объявил о завершении карьеры». championat.com. 2022 թ․ հուլիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 21-ին.
  112. ↑ «Hanyu Yuzuru retires from competitive figure skating». olympics.com. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 21-ին.
  113. ↑ «Promising 'an even better Hanyu,' Japan's double-Olympic champion turns pro». Рейтер (անգլերեն). 2022 թ․ հուլիսի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 11-ին.
  114. ↑ «Japanese figure skating icon Yuzuru Hanyu retires from competition». CNN (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 30-ին.
  115. ↑ «Japanese skating star Yuzuru Hanyu performs finale of 'Prologue' ice show». Майнити симбун (անգլերեն). 2022 թ․ դեկտեմբերի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 27-ին.
  116. ↑ «Yuzuru Hanyu, 'Cardcaptor Sakura' creator CLAMP collaborate for picture book». gmanetwork.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 18-ին.
  117. ↑ «Hanyu Yuzuru "Gift"-wraps sold-out Tokyo Dome with performances for the ages». Olympics.com (անգլերեն). 2023 թ․ փետրվարի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 28-ին.
  118. ↑ «Japanese skating star Yuzuru Hanyu dazzles 35,000 fans at Tokyo Dome with solo show». Майнити симбун (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 27-ին.
  119. ↑ «Yuzuru Hanyu opens ice show commemorating earthquake-tsunami disaster». Kyodo News (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 13-ին.
  120. ↑ «Hanyu Yuzuru to bring new ice show "notte stellata" to home prefecture Miyagi in March». Olympics.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 28-ին.
  121. ↑ «Yuzuru Hanyu (JPN). 1st place Men. Free Skating. Skate Canada 2019». www.youtube.com. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  122. ↑ «ISU GP NHK Trophy 2010 — Men Free Skating» (PDF). isuresults.com. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  123. ↑ «Finlandia Trophy 2012 — Men Free Skating» (PDF). figureskatingresults.fi. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  124. ↑ «First quadruple loop jump in a figure skating competition (male)». guinnessworldrecords.com. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  125. ↑ «ISU World Figure Skating Championships 2017 — Men Free Skating» (PDF). isuresults.com.
  126. ↑ «ISU GP Rostelecom Cup 2017 — Men Free Skating» (PDF). isuresults.com. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  127. ↑ «ISU Grand Prix of Figure Skating Final 2019 — Men Free Skating» (PDF). isuresults.com. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 22-ին.
  128. ↑ «Японский фигурист Ханю упал при исполнении четверного акселя в произвольной программе». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 23-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 22-ին.
  129. ↑ 129,0 129,1 «Competition Results: Yuzuru HANYU» (անգլերեն). ИСУ. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 21-ին.


Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Յուզուրու_Հանյու&oldid=9509777» էջից