Jump to content

Միլոռադ Չավիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միլոռադ Չավիչ
Դիմանկար
Ծնվել էմայիսի 31, 1984(1984-05-31) (40 տարեկան)
ԾննդավայրԱնահայմ, Օրինջ շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն Սերբիա և  Հարավսլավիա
ԿրթությունԿալիֆոռնիայի համալսարան, Բերքլի և Թասթին ավագ դպրոց
Մասնագիտությունլողորդ
Կայքmiloradcavic.com
 Milorad Čavić Վիքիպահեստում

Միլորադ «Միլո» Չավիչ (սերբ.՝ Милорад "Мило" Чавић [милoraːd tʃǎːʋitɕ], մայիսի 31, 1984(1984-05-31), Անահայմ, Օրինջ շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ) սերբ նախկին պրոֆեսիոնալ լողորդ։ Ամերիկացի լողորդ Մայքլ Ֆելփսի հետ պատմական մրցավազքում արծաթե մեդալ է նվաճել 100 մետր բատերֆլայ վազքում 2008 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում։ Չավիչը եղել է նաև աշխարհի և Եվրոպայի չեմպիոն, ինչպես նաև աշխարհի ռեկորդակիր։ Նա մեկն է այն չորս լողորդներից, ովքեր 50 վայրկյանում հաղթահարեցին 100 մ բատերֆլայ տեսակի լողը։

Լողի կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Անահայմում (Կալիֆոռնիա), և Սերբիայի և Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների քաղաքացի, նա սովորել է Կալիֆոռնիայի Թասթին ավագ դպրոցում, որտեղ սահմանել է CIF-ի չորս ռեկորդ և ավագ դպրոցի ազգային նշան 50 յդ ազատ ոճում[1]։ Կալիֆոռնիայի Բերքլիի համալսարանի համար լողալու և Մայք Բոթոմի հետ մարզվելիս Չավիչը սահմանեց նոր դպրոց և Pac-10 ռեկորդ 100 յդ թիթեռի վրա (45,44 վրկ)։

Ներկայացնելով Սերբիան և Չեռնոգորիան 2003 թվականին Դուբլինում անցկացված կարճատև լողի Եվրոպայի առաջնությունում՝ Չավիչը 100 մ բատերֆլայ վազքում նվաճեց ոսկե մեդալ և կարճ վազքում սահմանեց նոր համաշխարհային ռեկորդ։ Նա արծաթե մեդալ է նվաճել նաև 50 մ ազատ ոճում[2]։ Չավիչը 2006 թվականին Հելսինկիում պաշտպանեց իր 100 մ Եվրոպայի չեմպիոնի տիտղոսը կարճատև վազքի առաջնություններում (ավարտելով 50,63), Դեբրեցենում 2007թ. Նա նաև արծաթ նվաճեց Ռիեկայում 50 մ բատերֆլայով[3]։

2008 թվականին Չավիչը հաղթեց Եվրոպայի առաջնությունը 50 մ բատերֆլայում՝ սահմանելով Եվրոպայի նոր ռեկորդ (23.11) Էյնդհովենում, Հոլանդիա. արդյունքը կարճ ժամանակով չեղարկվեց, երբ Եվրոպական լողի ֆեդերացիան (LEN) անմիջապես որակազրկեց լողորդին մեդալների հանձնման արարողությանը, քանի որ շապիկի վրա գրված էր «Կոսովոն Սերբիա է»[4]։ Այնուամենայնիվ, նրա որակազրկումը հանվեց, և նրա ռեկորդը ճանաչվեց[5][6][7]։

Տարեվերջին նա հռչակվեց լավագույն սերբ մարզիկ։

2009 թվականի ջրային սպորտի աշխարհի առաջնությունում Չավիչը նվաճեց ոսկի 50 մ բատերֆլայում[8] և գերազանցեց 100 մ բատերֆլայի համաշխարհային ռեկորդը կիսաեզրափակիչում՝ ավարտելով 50,01 վայրկյանում[9]։ Եզրափակչում Չավիչը 49,95 ժամանակով արծաթը նվաճեց։ Այդ եզրափակիչում և՛ Չավիչը, և՛ հաղթող Ֆելփսը դարձան առաջին երկու լողորդները լողացին 50 վայրկյանից պակաս։

Նա բաց թողեց մրցումները 2010 թվականին ողնաշարի վիրահատության պատճառով[10]։

Սերբիայի Օլիմպիական կոմիտեն նրան երեք անգամ հռչակել է տարվա մարզիկ՝ 2003, 2008 և 2009 թվականներին[11]։

2012 թվականին (2012 թվականի մայիսի 26) նա ոսկե մեդալ նվաճեց 2012 թվականի Հունգարիայի Դեբրեցեն քաղաքում կայացած ջրային սպորտի Եվրոպայի առաջնությունում՝ 100 մետր բատերֆլայ ոճում՝ սահմանելով 2012 թվականի աշխարհի լավագույն արդյունքը և առաջնության նոր ռեկորդը՝ 51,45 վայրկյան։

Օլիմպիական կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

16 տարեկանում Չավիչը ներկայացրեց Հարավսլավիան՝ 2000 թվականին Ավստրալիայի Սիդնեյ քաղաքում կայացած ամառային Օլիմպիական խաղերում 100 մ բատերֆլայ և 100 մ թիկնալող վարժություններում՝ համապատասխանաբար 42-րդ – 58,25 վրկ[12]։

Չավիչը ներկայացրել է Սերբիան և Չեռնոգորիան 2004 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերում Հունաստանի մայրաքաղաք Աթենքում՝ 100 մ բատերֆլայ, 50 մ ազատ և 100 մ ազատ ոճում։

2009 թվականի նամականիշ

Չավիչը առաջատարն էր 100 մետր բատերֆլայի կիսաեզրափակիչում, սակայն մրցավազքի կեսին շրջադարձից անմիջապես հետո նրա կոստյումը բացվեց պարանոցի մոտ և ջուրը ծծեց, ինչի հետևանքով Չավիչը զբաղեցրեց վերջին տեղը։ 100 մետր ազատ ոճում Չավիչը զբաղեցրել է 19-րդ տեղը՝ կիսաեզրափակիչները բաց թողնելով 0,02 վայրկյանով։

Չավիչը մարզվել է The Race Club-ում, լողի ակումբում, որը հիմնադրվել է օլիմպիական լողորդներ Գարի Հոլլ կրտսերի և նրա հոր՝ Գարի Հոլլ ավագի կողմից՝ նախապատրաստվելով 2000 թվականի Սիդնեյի Օլիմպիական խաղերին։ Race Club-ի հետ մարզվելու համար մարդը պետք է կամ դասակարգված լիներ աշխարհի լավագույն 20-յակում վերջին 3 օրացուցային տարիներին, կամ իր երկրի լավագույն 3-ում անցած տարում։ Race Club-ը ներառում էր այնպիսի հայտնի լողորդներ, ինչպիսիք են Ռոլանդ Մարկ Շոմանը, Մարկ Ֆոսթերը, Ռայք Նիթլինգը, Ռիկի Բուսկետը և Թերեզ Ալշամարը[13]։ The Race Club-ն առաջարկում է տարբեր լողի ճամբարներ, լողալու կլինիկաներ և լողի տեխնիկայի տեսագրում ամբողջ տարվա ընթացքում երիտասարդ լողորդների համար Ֆլորիդայի Իսլամորադա ուսումնական կենտրոնում[14]։

Չավիչը ներկայացրել է Սերբիան 2008 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության մայրաքաղաք Պեկինում, երկու լողի մրցումներում։ Թեև Չավիչը 100 մետր ազատ ոճի կիսաեզրափակչի ուղեգիր նվաճեց, որպեսզի պատրաստվի 100 մետր բատերֆլայի մրցավազքին։

2008 թվականի օգոստոսի 14-ին Պեկինի Օլիմպիական խաղերում Չավիչը գերազանցեց 100 մետր բատերֆլայի օլիմպիական ռեկորդը նախնական տապի ժամանակ՝ առաջ անցնելով Մայքլ Ֆելփսից և նաև գրանցեց ամենաարագ ժամանակը կիսաեզրափակչում։ Եզրափակչում Չավիչը երկրորդն է Ֆելփսին հետո՝ հարյուրերորդական վայրկյանով և դարձել Սերբիայի անդրանիկ օլիմպիադայի մեդալակիրը։ Դա Ֆելփսի յոթերորդ ոսկե մեդալն էր օլիմպիադայում։ Սերբիայի հավաքականը սկզբում վիճարկեց արդյունքը, սակայն ՖԻՆԱ-ն ավելի ուշ հաստատեց ավարտը։ Ավելի ուշ FINA-ի և Omega-ի ժամանակաչափի պաշտոնյաները հաստատեցին, որ Չավիչը, իրոք, առաջինը եկավ, բայց Ֆելփսն էր, ով պատին դիպչելուց հետո միլիվայրկյանների ընթացքում ավելի մեծ ուժ կիրառեց՝ նախ գործարկելու էլեկտրոնային սենսորային վահանակը[15]։ Չավիչը ավելի ուշ իր բլոգում գրել է. «Ժողովուրդ, սա իմ կյանքի ամենամեծ պահն է։ Եթե ինձ հարցնեք, դա պետք է ընդունվի, և մենք պետք է առաջ շարժվենք։ Ես ընդունել եմ պարտությունը, և վատ բան չկա պարտվելու մեջ երբևէ եղած ամենամեծ լողորդին»[16]։

Չավիչը շարունակեց մարզումները The Race Club-ում[13]։

Չավիչը ներկայացրել է Սերբիան 2012 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերում, որը տեղի է ունեցել Միացյալ թագավորության մայրաքաղաք Լոնդոնում՝ դարձնելով այն իր սպորտային եզրափակիչը։ Նա որակավորվեց 100 մետր բատերֆլայի եզրափակիչ և հավասարվեց չորրորդ տեղի համար։

Մրցանակներ և պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • OCS տարվա մարզիկ մրցանակ (3)։ 2003, 2008, 2009
  • DSL Sport-ի ոսկե կրծքանշան (1)։ 2008

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Scott M. Reid, 'Controversial O.C. Serb could spoil Phelps' gold rush'. Արխիվացված 2008-08-29 Wayback Machine The Orange County Register. August 14, 2008
  2. «Čavić wins gold, sets new record». b92.net. 2008 թ․ դեկտեմբերի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 7-ին.
  3. «Čavić takes another medal in Croatia». b92.net. 2008 թ․ դեկտեմբերի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հունիսի 7-ին.
  4. «Kazna Čaviću bruka Evrope» [Cavic's sentence, shame for Europe]. Blic (սերբերեն). 2008 թ․ մարտի 22. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.
  5. «Swimming champion Cavic banned over t-shirt slogan». Reuters. 2008 թ․ մարտի 21.
  6. «Milorad Cavic Speaks to Timed Prelims about European Championships Suspension». Swimming World Magazine. 2008 թ․ ապրիլի 7.
  7. «Cavic Banned». EuroSport.
  8. Andrew Dampf (2009 թ․ հուլիսի 27). «Cavic wins 50 fly and warns Phelps for 100». USA Today. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 28-ին.
  9. «Swimming: Phelps sees another record go». CNN. 2009 թ․ հուլիսի 31. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 31-ին.
  10. Milorad Cavic May Withdraw From European Championships. www.SwimUtopia.com (2010-06-10). Retrieved on 2014-07-24.
  11. Trofej OKS – Najuspešniji sportisti. oks.org.rs
  12. «Milorad Čavić». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 17-ին.
  13. 13,0 13,1 The World Team Արխիվացված 2016-08-20 Wayback Machine. The Race Club. Retrieved on 2014-07-24.
  14. Swim Camps | The Race Club | Swimming Technique, Swimming Training Program, Florida Swim Camps, Summer Swim Camps. The Race Club. Retrieved on 2014-07-24.
  15. «Mark Spitz Allegedly Claims Michael Phelps Did Not Win 2008 100 Fly Olympic Gold». 2015 թ․ ապրիլի 18.
  16. Christopher Clarey, 'Cavic Finds a Personal Triumph in the Narrowest of Defeats'. New York Times. August 16, 2008

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միլոռադ Չավիչ» հոդվածին։