Բժշկական կրթությունն ստացել է Գրեյֆսվալդում և Բեռլինում[7]։ 1859 թվականին՝ Ցյուրիխի, իսկ 1867 թվականին՝ Վիեննայի վիրաբուժական կլինիկայի պրոֆեսոր։ Բիլրոթի աշխատությունները նվիրված են ստամոքսաղիքային (որկոր, ստամոքս), միզասեռական օրգանների (շագանակագեղձ), ներզատական գեղձերի (խպիպ) վիրաբուժությանը[8]։
De natura et causa pulmonum affectionis quae nervo utroque vago dissecto exoritur. Dissertation, Universität Berlin 1852
Historische und kritische Studien über den Transport der im Felde Verwundeten und Kranken auf Eisenbahnen. Wien, 1874.
Untersuchungen über die Vegetationsformen von Coccobacteria septica. Reimer, Berlin 1874.
Die Krankenpflege im Hause und im Hospitale. Ein Handbuch für Familien und Krankenpflegerinnen. Wien 1881.
Über das Lehren und Lernen der medizinischen Wissenschaften an den Universitäten der deutschen Nation, nebst allgemeinen Bemerkungen über Universitäten. Wien 1876
Untersuchungen über die Entwicklung der Blutgefässe, nebst Beobachtungen aus der königlichen chirurgischen Universitäts-Klinik zu Berlin. Habilitation, Universität Berlin 1856
Wer ist musikalisch? Wagner, Hamburg 1985, ISBN 3-88979-000-3 (Repr. d. Ausg. Berlin 1896)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 439)։
.svg){kind=small}
Պրուսիայի թագավորություն
