Անատոլի Պապանով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անատոլի Պապանով
Ծնվել էհոկտեմբերի 31, 1922(1922-10-31)[1]
ԾննդավայրՎյազմա, Սմոլենսկի գավառ, Խորհրդային Ռուսաստան
Մահացել էօգոստոսի 5, 1987(1987-08-05) (64 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
ԿրթությունՌուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունթատրոնի դերասան, կինոդերասան, դերասան և թատերական ուսուցիչ
Ամուսին(ներ)Նադեժդա Կարատաևա
Երեխա(ներ)Ելենա Պապանովա
Պարգևներ և մրցանակներ

Անատոլի Դմիտրիևիչ Պապանով (ռուս.՝ Анато́лий Дми́триевич Папа́нов, հոկտեմբերի 31, 1922(1922-10-31)[1], Վյազմա, Սմոլենսկի գավառ, Խորհրդային Ռուսաստան - օգոստոսի 5, 1987(1987-08-05), Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2]), թատրոնի և կինոյի խորհրդային դերասան, Ժողովրդական դերասան (1978), ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1973), ԽՍՀՄ պետական մրցանակի դափնեկիր (1987, հետմահու)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Վյազմա քաղաքում (այժմ՝ Սմոլենսկի շրջանում)։ Հայրը՝ Դմիտրի Ֆիլիպովիչ Պապանովը (1897 - 1982) զինվորական էր, մայրը՝ լեհուհի Ելենա Բոլեսլավովնա Ռոսկովսկայան (1901 - 1973)՝ դերձակ։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1945 թվականից Անատոլի Պապանովը ամուսնացած էր դերասանուհի Նադեժդա Կառատաևայի հետ։ 1954 թվականին ծնվեց նրանց դուստրը՝ Ելենա Պապանովան, ով ավելի ուշ դարձավ Երմոլովայի անվան թատրոնի դերասանուհի։

Դերեր կինոյում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1952 - Կոմպոզիտոր Գլինկա
1952 - Ռևիզոր - չինովնիկ
1960 - Ամենայն լրջությամբ - խմբագիր
1961 - Մարդը գնում է արևի հետևից - զբոսայգու ադմինիստրատոր
1961 - Կազակներ
1962 - Կռվախնձոր - Կրյաչկո
1962 - Քայլ ձիով - Ֆոնարյով
1963 - Դատարկ երթուղին - Ակիմ Սեվոստյանովիչ
1963 - Կարճ պատմվածքներ
1963 - Եկեք վաղը… - Նիկոլայ Վասիլևիչ
1964 - Հարազատ արյուն - Սոնյայի ամուսինը<br /> 1965 - Կանաչ ճրագը - Ժմուռկին
1965 - Դոն Կիխոտի - Պյոտր Բոնդարենկո, բժիշկ-մանկաբույժ
1965 - Մեր տունը - Իվանով - հայր
1965 - Տվեք բողոքի գիրքը - մետրդոտել Կուտայցև՛'
1966 - Զգուշացիր ավտոմեքենայից - Սոկոլ Կրուժկին, Սեմիցվետովի աները
1966 - Ս. քաղաքում - Դմիտրի Իոնովիչ Ստարցեվ (Իոնիչ)
1967 - Հատուցում - Սերպիլին
1968 - Յոթ ծերունի և մի օրիորդ - իրավախորհրդատու
1968 - Վիրինեյա - Մագարա
1968 - Ծառայում էին երկու ընկեր - գնդապետ
1968 - Ադամանդե ձեռքը - Լյոլիկ
1969 - Շվեյկը երկրորդ համաշխարհային պատերազմում - Ադոլֆ Հիտլեր
1969 - Գիշերվա ժամը տասներեքին - Օվիննի
1969 - Երեկ, այսօր և միշտ - Բետտի մորաքույրը
1969 - Ընտանեկան երջանկություն - Չուբուկով
1970 - Բելառուսական կայարան - Նիկոլայ Իվանովիչ Դուբինսկի
1970 - Կրակը պահպանողները - Կրուտով
1971 - Թագավորական ողջ զորքը - Բյորդեն-ավագ
1971 - Հաջողության ջենթլմեններ - շախմատիստ հյուրանոցում
1971 - Թույլատրեք թռիչքը - Սախնո
1972 - Սպիտակ թագուհու խաղաքայլը - Նատաշայի հայրը
1973 - Ամառանոց - Պավլիկ
1973 - Սիրային գործեր - Բորիս Իվանովիչ
1973 - Վատ լավ մարդը - Սամոյլենկո
1974 - Մեկ անգամ մեկ - Վանյա Կարետնիկով
1975 - Բարձրության վախ - Մազին
1976 - Տասնմեկ հույս - Վորոնցով
1976 - 12 աթոռ (ռեժիսոր Մարկ Զախարով) - Իպոլիտ Մատվեևիչ Վորոբյանինով
1977 - Ընտանեկան հանգամանքներով - դայակ
1978 - Ամեն ինչ որոշում է վայրկյանը - Նադյայի պապիկը
1978 - Իմ սերը, իմ տխրությունը աստղագուշակ
1979 - Փրփուր - Մանոխին
1981 - Իմ հավերժ սերը
1982 - Իվան - Իվան
1982 - Հայրեր և պապեր - պապ Լուկովը
1984 - Ցանկության ժամանակ - Վլադիմիր Դմիտրիևիչ
1987 - Հիսուներեքի ցուրտ ամառը… - Կոպալիչ/Ստարոբոգատով(հնչյունավորում՝ Ի.Կ. Եֆիմով)

Պարգևներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (1986),
  • Հայրենական պատերազմի շքանշան I-ին աստիճանի, (1985),
  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան (1981),
  • ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1973),
  • ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1966),
  • ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (1958),
  • ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1987),
  • ՌԽՖՍՀ Վասիլև եղբայրների անվան պետական մրցանակ (1966).

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #119248379 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անատոլի Պապանով» հոդվածին։