Ֆերնանդա Պիվանո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆերնանդա Պիվանո
իտալ.՝ Fernanda Pivano
Ծնվել էհուլիսի 18, 1917(1917-07-18)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՋենովա, Իտալիա
Վախճանվել էօգոստոսի 18, 2009(2009-08-18)[4][1][2][…] (92 տարեկան)
Վախճանի վայրՄիլան, Իտալիա
ԳերեզմանՍտալյենոյի գերեզմանատուն
Մասնագիտությունլրագրող, գրող, թարգմանչուհի, բլոգեր, ակնարկագիր, գրական քննադատ և անգլերենի գիտակ
Քաղաքացիություն Իտալիա և  Իտալիայի թագավորություն
ԿրթությունԹուրինի համալսարան և Turin Conservatory "Giuseppe Verdi"?
Պարգևներ
ոսկե մեդալ մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում ունեցած ավանդի համար Ասպետական մեծ խաչի շքանշան. «Իտալիայի Հանրապետության համար ունեցած վաստակի համար» և
ԱմուսինEttore Sottsass?
 Fernanda Pivano Վիքիպահեստում
Ֆերնանդա Պիվանոն իր ամուսնու` Էթոր Սոթասի հետ իրենց տանը, Միլանում, 1969

Ֆերնանդա Պիվանո (իտալ.՝ Fernanda Pivano, հուլիսի 18, 1917(1917-07-18)[1][2][3][…], Ջենովա, Իտալիա - օգոստոսի 18, 2009(2009-08-18)[4][1][2][…], Միլան, Իտալիա), իտալացի գրող, լրագրող, թարգմանիչ և քննադատ։

Վաղ կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Ջենովայում, 1917 թվականին։ Պատանեկության տարիներին տեղափոխվել է Թուրին, որտեղ հաճախել է Մասսիմո Դ'Աձելիո լիցեյը։ 1941 թվականին նա գիտությունների դոկտորի կոչում է ստացել` թեզ գրելով Հերման Մելվիլի Մոբի Դիք կամ ճերմակ կետաձուկը ստեղծագործության վերաբերյալ, ինչը նրան Հռոմում Ամերիկյան ուսումնասիրությունների կենտրոնի մրցանակի է արժանացրել։ 1943 թվականին նրա թարգմանությունների առաջին ժողովածուն՝ Էդգար Լի Մասաթերսի ,,Սփուն գետի անթոլոգիան,, հրատարակվել է Ջուլիո Էինաուդի հրատարակչության կողմից։ Նույն տարում նա ստացել է փիլիսոփայության ֆակուլտետի շրջանավարտի դիպլոմ։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1948 թվականին Պիվանոն հանդիպել է Էռնեստ Հեմինգուեյին, նրանց միջև սկիզբ է առել մասնագիտական համագործակցություն և ընկերություն։ Հաջորդ տարի Առնոլդո Մոնդադորի հրատարակչատունը հրատարակել է Հրաժեշտ զենքին գրքի նրա թարգմանությունը։

Առաջին անգամ ԱՄՆ մեկնել է 1956 թվականին։ Իր մասնագիտական գործունեության ընթացքում նա Իտալիայում ներկայացրել ու տարածել է ամերիկացի այնպիսի հանրաճանաչ գրողների գործեր, ինչպիսիք են Ֆրենսիս Սքոթ Ֆիցջերալդը, Դորոթի Փարքերը և Վիլյամ Ֆոլքները ։

Պիվանոն հետաքրքրված էր նաև աֆրո-ամերիկյան մշակույթով. հրատարակել է Ռիչարդ Ռայթի գրքերի իտալերեն մի շարք տարբերակներ։

1980 և 1984 թվականներին Պիվանոն հարցազրույց է վերցրել Չարլզ Բուկովսկուց վերջինիս տանը՝ Սան Պեդրոյում, Կալիֆորնիայում։ Այս հարցազրույցները հիմք են դարձել նրա «Չարլզ Բուկովսկի, աստվածների հետ ծիծաղողը» գրքի համար, որն առաջին անգամ հրատարակվել է 2000 թվականին, ԱՄՆ-ում։

2001 թվականի ամռանը նա ճամփորդել է Միացյալ Նահանգներ` նկարահանելու A Farewell to Beat ֆիլմը` ըստ Անդրեա Բեմփենսանթի սցենարի։

Պիվանոն գրել է նաև փոփ երաժշտության մասին և եղել է Ֆաբրիցիո դե Անդրեի և Բոբ Դիլանի երկրպագուն։

Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆերնանդա Պիվանոն մահացել է 92 տարեկանում, 2009 թվականի օգոստոսի 18-ին[5]։ Թաղումը տեղի է ունեցել օգոստոսի 21-ին, Ջենովայում։ Դիակիզումից հետո նա թաղվել է Ջենովայի Ստագլիենո գերեզմանատանը։

Ժառանգություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականին Բոմպիանին տպագրել է Օրագիր/2 աշխատությունը, որը պատմում է Պիվանոյի կյանքի երկրորդ փուլի մասին (1974-2009)։

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1947-La balena bianca e altri miti, Mondadori
  • 1964-America rossa e nera, Vallecchi
  • 1972-Beat Hippie Yippie, Arcana
  • 1976-Mostri degli Anni Venti, Formichieri
  • 1976-C'era una volta un Beat, Arcana 1976
  • 1971-L'altra America negli Anni Sessanta, Officine Formichieri
  • 1982-Intervista a Bukowski, Sugar
  • 1985-Biografia di Hemingway, Rusconi
  • 1986-Cos'è più la virtù, Rusconi
  • 1988-La mia kasbah, Rusconi
  • 1955-La balena bianca e altri miti, Il Saggiatore
  • 1996-Altri amici, Mondadori
  • 1996-Amici scrittori, Mondadori
  • 2001-Hemingway, Rusconi
  • 1997-Dov'è più la virtù, Marsilio
  • 1997-Viaggio americano, Bompiani
  • 1997-Album americano. Dalla generazione perduta agli scrittori della realtà virtuale, Frassinelli
  • 2000-I miei quadrifogli, Frassinelli
  • 2000-Dopo Hemingway. Libri, arte ed emozioni d’America, Pironti
  • 2001-Una favola, Pagine d'arte
  • 2002-Un po' di emozioni, Fandango
  • 2002-Mostri degli anni Venti, La Tartaruga
  • 2002-De André il corsaro, with C. G. Romana e M. Serra, Interlinea
  • 2004-The beat goes on, Mondadori
  • 2006-Spoon River, ciao, Dreams Creek
  • 2006-Ho fatto una pace separata, Dreams Creek
  • 2007-Lo scrittore americano e la ragazza perbene, Tullio Pironti Editore
  • 2008-Complice la musica, BUR
  • 2008-Diari (1917–1973), a cura di Enrico Rotelli con Mariarosa Bricchi, Bompiani
  • 2010-Diari/2 (1974–2009), a cura di Enrico Rotelli con Mariarosa Bricchi, Bompiani
  • 2010-Libero chi legge, Mondadori
  • 2011-Leggende americane, Bompiani

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սուրբ Վինսենթ մրցանակ լրագրության համար (1964)
  • Մոնսելիս մրցանակ թարգմանության համար (1975)
  • Սան Ջելրոլամո մրցանակ (1983)
  • Ջովանի Կոմիսո մրցանակ գրականությունից (1985)
  • Էսթենս մրցանակ (1998)
  • Արվեստի, գիտության և խաղաղության մրցանակ (2002)
  • Վիտարիո դե Սիսա մրցանակ գրականությունից (2006)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Rotelli E. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 2015. — Vol. 84.
  3. 3,0 3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  4. 4,0 4,1 4,2 http://www.corriere.it/cultura/09_agosto_18/pivano_morte_7c20f61e-8c19-11de-a273-00144f02aabc.shtml
  5. «Addio a Fernanda Pivano Importò la cultura "beat"» (Italian). Corriere della Sera. 2009 թ․ օգոստոսի 18. Վերցված է 2009 թ․ օգոստոսի 18-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆերնանդա Պիվանո» հոդվածին։