Օլեքսանդր Բոժկո
| Օլեքսանդր Բոժկո Олександр Божко | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1946, ապրիլի 1 |
| Ծննդավայր | գ. Նովի Բեզրադիչի |
| Քաղաքացիություն |  Ուկրաինա |
| Ազգություն | ուկրաինացի |
| Կրթություն | Կիևի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետ (1973) |
| Մասնագիտություն | թարգմանիչ, դիվանագետ, գրականագետ և խմբագիր |
| Աշխատավայր | Q4263779?, Վսեսվիտ, A. Krymsky Institute of Oriental Studies? և Ուկրաինայի արտաքին գործերի նախարարություն |
| Ամուսին | Ռաիսա Ղարագյոզյան |
| Ծնողներ | Իվան Օբերեմոկ, Եկատերինա Բոժկո |
| Երեխաներ | Օլեսյա, Արմինե |
 Oleksandr Bozhko Վիքիպահեստում | |
Օլեքսանդր Իվանովիչ Բոժկո (ուկրաիներեն՝ Олександр Іванович Божко, 1946, ապրիլի 1, գ. Նովի Բեզրադիչի, Ուկրաինա), ուկրաինացի դիվանագետ, թարգմանիչ, հայագետ, հայ գրականության թարգմանիչ, 1996-2001, 2005-2010 թթ.` Հայաստանում Ուկրաինայի արտակարգ և լիազոր դեսպան։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1973 թ. ավարտել է Կիևի Տարաս Շևչենկոյի անվան պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը, ուկրաիներենի և հայերենի մասնագետ է։ Երկամյա ստաժավորում է անցել Երևանի պետական համալսարանում, որտեղ ուսումնասիրել է հայոց լեզու և գրականություն։ Հեռակա սովորել է Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի գրականության ինստիտուտի ասպիրանտուրայում (1975)։ Փայլուն տիրապետում է հայերենին։ Գիտի նաև ռուսերեն և ֆրանսերեն։ Ուկրաինայի և Հայաստանի գրողների միությունների անդամ է[1]։
Աշխատանքային ուղի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1962-1964` փականագործ Կիևի գործարաններից մեկում
- 1964-1965` լուսավորող Դովժենկոյի անվան կինոստուդիայում
- 1965-1968` ծառայություն ԽՍՀՄ զինված ուժերում
- 1973-1975` ստաժոր-հետազոտող ԵՊՀ-ում, հեռակա ուսուցում ՀԽՍՀ ԳԱ գրականության ինստիտուտի ասպիրանտուրայում
- 1975-1979` «Літературна Україна» («Գրական Ուկրաինա») թերթի թղթակից, բաժնի վարիչ
- 1979-1984` «Всесвіт» («Տիեզերք») ամսագրի խմբագիր
- 1984-1986` ստեղծագործական աշխատանք Ուկրաինայի գրողների միությունում
- 1986-1990` կրկին «Всесвіт» ամսագրի խմբագիր
- 1990-1992` Ուկրաինայի գրողների միության Կիևի կազմակերպության պատասխանատու քարտուղար
- 1992-1993` Ուկրաինայի ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտի տեղեկատվության և գիտական հրատարակությունների բաժնի վարիչ
- 1993-1996` 1-ին տարածքային վարչության ԱՊՀ երկրների և Վրաստանի հետ երկկողմ կապերի բաժնի խորհրդական, Ուկրաինայի ԱԳՆ-ի ԱՊՀ երկրների վարչության պետի պաշտոնակատար, այնուհետև` պետ
- 19.07.1996-28.12.2001` Հայաստանի Հանրապետությունում Ուկրաինայի արտակարգ և լիազոր դեսպան
- 31.12.2004-21.06.2005` Ղրղզստանում Ուկրաինայի արտակարգ և լիազոր դեսպան
- 21.06.2005-22.07.2010` կրկին Հայաստանի Հանրապետությունում Ուկրաինայի արտակարգ և լիազոր դեսպան
Դիվանագիտական աստիճանը` արտակարգ և լիազոր դեսպան
Թարգմանություններ, գրականագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հեղինակ է մշակութաբանական և գրականագիտական ավելի քան 100 հոդվածի, թարգմանությունների հայերենից։
Օ. Բոժկոյի թարգմանությամբ լույս են տեսել «Սասունցի Դավիթը», Վարդան Վարդանյանի «Կոմիտաս» վիպակը, Մուշեղ Գալշոյանի՝ արևմտյան Հայաստանի մասին վիպակները[2], Զորայր Խալափյանի, Հրանտ Մաթևոսյանի, Կարեն Սիմոնյանի, Սերո Խանզադյանի, Աղասի Այվազյանի, Հովհաննես Կամենացու, Րաֆֆու և այլոց գրքերը։ Նրա հոդվածները, ակնարկները հիմնականում նվիրված են հայ-ուկրաինական գրական կապերին։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հայրը՝ Իվան Իվանի Օբերեմոկ (ծն. 1924)՝ թոշակառու
- Մայրը՝ Եկատերինա Զախարի Բոժկո (1922–1997)
- Կինը՝ Ռաիսա Ալբերտի Ղարագյոզյան[3] (ծն. 1948, Գորիսում)՝ թարգմանիչ, Ուկրաինայի գրողների միության անդամ[4]
- Դուստրը՝ Օլեսյա (1975)՝ Ուկրաինայի ԱԳՆ-ի աշխատակից
- Դուստրը՝ Արմինե (1977)՝ նկարչուհի
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2005 թ. պարգևատրվել է Ուկրաինայի կառավարության պատվոգրով։
- 2010 թ. սեպտեմբերին պարգևատրվել է Հայաստանի ազգային գրադարանի «Հակոբ Մեղապարտ» հուշամեդալով և Հայաստանի գրողների միության պատվոգրով[3]։
- 2013 թ. հոկտեմբերին պարգևատրվել է Հայաստանի սփյուռքի նախարարության «Մայրենիի դեսպան» մեդալով[5]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Օրեստ Սուբտելնի «Ուկրաինա։ Պատմություն» (Հնագույն ժամանակներից մինչև մեր օրերը), Վաղարշապատ, 2010[6]
- «Անմար լույսը տաղանդի...». Օ. Բոժկոյի նախաբանը Միխայլո Կոցյուբինսկու «Մոռացված նախնիների ստվերները» գրքում (թարգմանիչ՝ Ռաիսա Ղարագյոզյան), Երևան, «Նաիրի», 2012
- Հոդված «Հովհաննես Կամենացու «Խոթինյան պատերազմը»` Ուկրաինայի հայերի պատմական և գրական հուշարձանը 17-րդ դարի», «Всесвіт» ամսագիր, թիվ 1-2, 2012