Օթար Իոսելիանի

Օթար Իոսելիանի; ოთარ იოსელიანი
Ծնվել է	փետրվարի 2, 1934[…] (89 տարեկան)
Ծննդավայր	Թբիլիսի
Կրթություն	Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ
Քաղաքացիություն	Վրաստան, ԽՍՀՄ և Ֆրանսիա
Գործունեության տարիներ	1958 - 2011
Ազգություն	վրացի
Մասնագիտացում	կինոռեժիսոր, սցենարիստ, մոնտաժող, դերասան, ռեժիսոր, կոմպոզիտոր, դիրիժոր, դաշնակահար և վավերագրող ռեժիսոր
Պարգևներ	Վրացական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, Լուի Դելյուկի մրցանակ (1999), Բեռլինյան գեղարվեստական մրցանակ (1993), «Նիկա» մրցանակ լավագույն ռեժիսուրայի համար (1998) և Եվրոպական կինոակադեմիայի քննադատների մրցանակ (1999)
IMDb	ID ID 0409646

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Իոսելիանի ազգանունով այլ մարդկանց մասին:

Օթար Իոսելիանի (վրաց.՝ ოთარ იოსელიანი, փետրվարի 2, 1934(1934-02-02)^[1]^[2]^[3]^[…], Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ^[5]), վրացի խորհրդային կինոռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան։ ՎԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1984)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օթար Իոսելիանին ծնվել է 1934 թվականին, Թբիլիսիում։ Ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի մեխանիկա-մաթեմատիկական ֆակուլտետը։ «Վրացֆիլմ» կինոստուդիայում աշխատել է որպես ռեժիսորի ասիստենտ, մոնտաժող, Թբիլիսիի փաստավավերագրական ֆիլմերի ստուդիայում՝ ռեժիսոր, 1961 թվականից՝ «Վրացֆիլմի» ռեժիսոր և սցենարիստ։ 1965 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կինեմատոգրաֆիայի համամիութենական պետական ինստիտուտի (ՎԳԻԿ) ռեժիսորական ֆակուլտետը (Ա. Դովժենկոյի արվեստանոց)։ 1962 թվականին նկարահանել է «Ապրիլ» կարճամետրաժը, 1964 թվականին՝ «Չուգուն» վավերագրական ֆիլմը, որը մետաղաձուլարանի մեկ օրվա մասին է։ Նրա «Տերևաթափ» առաջին լիամետրաժ ֆիլմը 1966 թվականին Կաննի միջազգային կինոփառատոնում արժանացել է FIPRESCI-ի մրցանակի և Ժորժ Սադուլ մրցանակի՝ լավագույն դեբյուտի համար։ 1971 թվականին «Ապրում էր մի երգող կեռնեխ» ֆիլմը նկարահանելուց հետո 1976 թվականին ռեժիսորն ասպարեզ է հանել «Հովվերգություն» կարճամետրաժ ֆիլմը, որը Բեռլինի միջազգային կինոփառատոնում արժանացել է FIPRESCI-ի մրցանակի։

1980-ականներից Իոսելիանին աշխատում է Ֆրանսիայում։ 1984 թվականին նկարահանել է «Լուսնի սիրելիները», որին շնորհվել է Վենետիկի միջազգային կինոփառատոնի Ժյուրիի հատուկ մրցանակը։ Նույն մրցանակն են նվաճել նաև նրա երկու այլ գործեր՝ «Եվ եղավ լույս»ը (1989) և «Ավազակներ, գլուխ յոթերորդ»ը (1996)։ 1999 թվականին էկրան բարձրացավ Իոսելիանիի «Մնաս բարով, տուն, սիրելի տուն» ֆիլմը, որտեղ Իոսելիանին ևս դեր ուներ։

Օթար Իոսելիանին կինոյի մասին մի շարք հոդվածներ է հեղինակել, որոնք տպագրվել են Ռուսաստանում և արտասահմանում։ 1993 թվականին արժանացել է «Տրիումֆ» մրցանակին։ 2000 թվականին եղել է La Fémis-ի՝ Ֆրանսիայի ազգային կինոդպրոցի ընդունելության քննության հանձնաժողովի նախագահը, 1986 թվականին՝ Բեռլինի միջազգային կինոփառատոնի ժյուրիի անդամ^[6]։

Ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վավերագրական ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1959 - Саповнела (Ծաղիկ, որը ոչ ոք չի կարող գտնել)^[7]
1964 - Չուգուն
1969 - Հին վրացական երգ
1982 - «7 երգ սև-սպիտակ կինոյի համար» / 7 pièces pour le cinéma noir et blanc
Euskadi, 1982
1988 - Տոսկանայի փոքրիկ մատուռը / Un petit monastère en Toscane
1994 - Վրաստանը միայնակ / Seule, Géorgie

Գեղարվեստական ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարճամետրաժ

1957 - «Ջրաներկ»
1962 - «Ապրիլ» / აპრილი

Լիամետրաժ

1966 - «Տերևաթափ» / გიორგობისთვე
1970 - «Ապրում էր մի երգող կեռնեխ» / იყო შაშვი მგალობელი
1975 - «Հովվերգություն» / პასტორალი
1984 - «Լուսնի սիրելիները» / Les favoris de la lune
1989 - «Եվ եղավ լույս» / Et la lumière fut
1992 - «Թիթեռների որս» / La Chasse aux papillons
1996 - Ավազակները, գլուխ VII / Brigands, chapitre VII
1999 - «Մնաս բարով, տուն, սիրելի տուն» / Adieu, plancher des vaches!
2002 - «Երկուշաբթի, առավոտ» / Lundi matin
2006 - «Այգիները աշնանը» / Jardins en automne
2010 - «Խաժամուժ» / Chantrapas
2015 - «Ձմեռային երգ»^[8]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 http://famousdude.com/director-13/
↑ ^2,0 ^2,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^3,0 ^3,1 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
↑ https://cineuropa.org/fr/newsdetail/297030/
↑ ^5,0 ^5,1 Who's Who in France (ֆր.) — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
↑ «Օթար Իոսելիանի»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին։ Վերցված է 2015-10-29
↑ "Саповнела" Режиссер: Отар Иоселиани
↑ http://georgianpress.ru/sci-cult/35269-zimnyaya-pesnya-ot-otara-ioseliani.html Archived 2015-02-21 at the Wayback Machine. «Зимняя песня» от Отара Иоселиани

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օթար Իոսելիանիի մասին imdb.com կայքում
Վրացական կինոյի լեգենդ Օթար Իոսելիանի ասուլիսը
Лемхин М. (2001-10-16)։ «Интервью с Отаром Иоселиани. «Вернуться никуда нельзя»»։ «Чайка», №12(12)։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-02-01-ին։ Վերցված է 2013-01-30
«Статьи об Отаре Иоселиани на сайте журнала «Сеанс»»։ «Сеанс»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-02-01-ին։ Վերցված է 2013-01-30
Грацианский С. (2008-03-24)։ «В кадре — Иоселиани. «Везти выставку в Грузию просто неприлично».»։ The New Times, № 12(58)։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-02-01-ին։ Վերցված է 2013-01-30
Гусятинский Е. (2008-04-02)։ «Кино для взрослых»։ «Русский репортёр», № 12(42)։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-02-01-ին։ Վերցված է 2013-01-30
Рутковский А. (2008-10-24)։ «До и после Иоселиани»։ «2000», № 43(435)։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-02-01-ին։ Վերցված է 2013-01-30
Лемхин М. (2011-10-16)։ ««Шантрапа». Беседа с Отаром Иоселиани»։ «Чайка», №20(199)։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-02-01-ին։ Վերցված է 2013-01-30

[_0b59aa3201f36a81-1] 1,0 ^1,1 http://famousdude.com/director-13/

[_58188475be2032da-2] 2,0 ^2,1 filmportal.de — 2005.

[_a3dfb673a143f59e-3] 3,0 ^3,1 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.

[_e52ca835563b334b-4] ttps://cineuropa.org/fr/newsdetail/297030/

[_ece0bf2cc19f1d21-5] 5,0 ^5,1 Who's Who in France (ֆր.) — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908

[6] «Օթար Իոսելիանի»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին։ Վերցված է 2015-10-29

[7] "Саповнела" Режиссер: Отар Иоселиани

[8] ttp://georgianpress.ru/sci-cult/35269-zimnyaya-pesnya-ot-otara-ioseliani.html Archived 2015-02-21 at the Wayback Machine. «Зимняя песня» от Отара Иоселиани

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]