Քրիստիան դե Սիկա

Քրիստիան դե Սիկա; իտալ.՝ Christian De Sica
Ծնվել է	հունվարի 5, 1951 (73 տարեկան)
Ծննդավայր	Հռոմ, Իտալիա
Քաղաքացիություն	Իտալիա
Կրթություն	Հռոմի Սապիենզա համալսարան
Մասնագիտություն	կինոռեժիսոր, կատակերգու, սցենարիստ, երգիչ և դերասան
Ամուսին	Սիլվիա Վերդոնե
Ծնողներ	հայր՝ Վիտտորիո դե Սիկա, մայր՝ Մարիա Մերկադեռ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	David di Donatello for Best New Director? և «Արծաթե ժապավեն» մրցանակ տղամարդու լավագույն դերի համար
Երեխաներ	Brando De Sica?
Կայք	christiandesicaonline.com
	Christian De Sica Վիքիպահեստում

Քրիստիան դե Սիկա (հունվարի 5, 1951(1951-01-05)^[1]^[2], Հռոմ, Իտալիա^[3]), դերասան, սցենարիստ, ռեժիսոր և երգիչ։

Կյանք

Քրիստիան դե Սիկան ծնվել է Հռոմում, Իտալիա։ Նա հայտնի իտալացի ռեժիսոր Վիտտորիո դե Սիկայի և իսպանացի դերասանուհի Մարիա Մերկադերի երկրորդ որդին է^[4]^[5]։ Նրա քեռին Ռամոն Մերկադերն էր` Լև Տրոցկուն սպանողը (1940թ.-ին)։

Քրիստիանը սովորել է Հռոմի «Classical Lyceum» դասական ճեմարանում։ Լիցեյն ավարտելուց հետո նա սկսեց աշխատել Վենեսուելայի հյուրանոցներից մեկում ՝ որպես նկարիչ։ 1970-ին ընդունվել է Լա Սապիենցայի համալսարան, բայց չի ավարտել։ 1973-ին Դե Սիկան հանդես եկավ Սան Ռեմոյի փառատոնում, որտեղ երգեց «Իմ աշխարհը» երգը (1973)։ Սակայն, արդյունքները նրան ստիպեցին գնալ հոր ճանապարհով և նվիրվել դերասանությանը։

Դե Սիկան զարգացրեց կատակերգության սեփական ոճը հատկապես «Ռայ» (Rai) հեռուստատեսային շոուների շրջանակներում, որոնցից է « Bambole, non c'è una lira» հեռուստաշոուն:

Ամուսնացել է Կառլո Վերդոնի քրոջ՝ Սիլվիա Վերդոնի հետ, ում հետ նա ունեցել է երկու երեխա`Բրանդոն և Մարիարոզան։

Դերասանական կարիերա

Կինոաշխարհում իր առաջին քայլերը կատարել է այնպիսի մարդկանց աջակցությամբ, ինչպիսիք են Ռոբերտո Ռոսսելին, Պուպի Ավատին, և Սալվատորե Սամպերին։

Նա իր դերասանական կարիերան սկսել է «Պաուլինա 1990» ֆիլմով, որում խաղաց երկրորդական դեր։ Իր կարիերայի ընթացքում Քրիստիան Դե Սիկան նկարահանվել է ավելի քան 70 կինոնկարներում և հեռուստաշոուներում։ Դրանից հետո նա դերասան Ների Պարենտիի հետ խաղացել է «Նատալին Նյու Յորքում» (2006), «Նատալին նավարկությունում» (2007) և «Նատալին Ռիոյում» (2008) ֆիլմերում։

Որպես դերասան ՝ Դե Սիկան ստացել է Դավիդ դի Դոնաթելլո երեք մրցանակ` 1976, 2000 և 2009 թվականներին։ 2016-ին Իտալիա-ԱՄՆ հիմնադրամի կողմից ստացել է «Ամերիկայի» մրցանակ։

Ֆիլմագրություն

«Կարճատև արձակուրդ» (1973)
«Զարմիկը» (1974)
«Սեքսիկոպ» (1975)
«Սերը և էներգիան» (1975)
«Բորդելլա» (1976)
«Սերը առաջին դասարանում» (1980)
«Թալկի փոշի» (1982)
«Պապարացիները» (1998)
«Թիկնապահները» (2000)
«Կլանը» (2005)
«Նատալին Նյուրքում» (2006)
«Նատալին նավարկությունում» (2007)
«Նատալին Ռիոյում» (2008)
«Զբոսաշրջիկը» (2010)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Discogs — 2000.
↑ ^2,0 ^2,1 filmportal.de — 2005.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #130524964 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ María Mercader, la actriz catalana que amó a De Sica. El Pais, 30 Jan. 2011
↑ Essere Liberi Արխիվացված 5 Հունվար 2014 Wayback Machine, 3 May 2004 (in Italian)

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Քրիստիան դե Սիկա» հոդվածին։

[_ecb1170fbe9ce9e5-1] 1,0 ^1,1 Discogs — 2000.

[_b45f7e4af77c5d54-2] 2,0 ^2,1 filmportal.de — 2005.

[_b939e75a02f8b7b5-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #130524964 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[4] María Mercader, la actriz catalana que amó a De Sica. El Pais, 30 Jan. 2011

[5] Essere Liberi Արխիվացված 5 Հունվար 2014 Wayback Machine, 3 May 2004 (in Italian)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]