Սևանի կողակ
| Սևանի կողակ | |
 Սևանի կողակ | |
| Դասակարգում | |
| Ենթատիպ | Ողնաշարավորներ (Vertebrata) |
| Դաս | Actinopteri |
| Ինֆրադաս | Ոսկրային ձկներ (Teleostei) |
| Կարգ | Ծածանակերպեր (Cypriniformes) |
| Վերնաընտանիք | Cyprinoidea |
| Ընտանիք | Ծածանազգիներ (Cyprinidae) |
| Ցեղ | Ասիական կողակներ (Capoeta) |
| Տեսակ | Սևանի կողակ (C. sevangi) |
| Միջազգային անվանում | |
| Capoeta sevangi | |
Սևանի կողակ (լատին․՝ Capoeta sevangi), ծածանաձկների ընտանիքին պատկանող ձուկ։ Գրանցված է Հայաստանի Կարմիր գրքում։
Հայաստանում տարածված է Սևանա լճում, Արաքս, Հրազդան, Մեծամոր, Քասաղ, Արփա, Ախուրյան, Դեբեդ, Աղստև, Ազատ, Որոտան, Ողջի գետերում, դրանց ջրերով սնվող խոշոր ջրամբարներում։
Կառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միջին չափի ձուկ է։ Մարմնի երկարությունը 35-40 (երբեմն՝ մինչև 50) սմ է, զանգվածը՝ 2 կգ և ավելի։ Մեջքային լողակի եզրը թեք է, ուղիղ կամ մի փոքր գոգավոր։ Բերանը ճեղքաձև է, դնչի ստորին մասում՝ անկյուններում, կան 1 զույգ կարճ բեղիկներ։ Ստորին շրթունքը պատված է եղջերաշերտով, որի օգնությամբ սնունդը քերում է ստորջրյա առարկաներից։ Պոչային լողակը մկրատաձև է։ Մեջքը սեղմված է միայն մեջքային լողակի հիմքի մոտ։ Կորագծում կա 46-62 թեփուկ։ Սևանի կողակի մեջքային լողակում կա 11-13 ճառագայթ, հետնալողակում՝ 8։ Մեջքային լողակի վերջին՝ չճյուղավորված ճառագայթը հաստացած է և կրում է մանր ատամիկներ։ Ալանային ատամները եռաշարք են։ Մարմնի գունավորումը փոփոխական է՝ կախված տարիքից և կենսավայրի պայմաններից։ Մեջքը գորշաձև է, մոխրականաչ կամ մուգ մոխրագույն, կողքերը՝ մոխրաոսկեգույն, մոխրապողպատագույն, մանր ձկներինը՝ մոխրաարծաթավուն, կապտավուն՝ ոսկեգույն նրբերանգով։ Փորիկը սպիտակավուն, բաց մոխրագույն կամ դեղնավուն է։
Մեջքային, կրծքային և պոչային լողակները մուգ կամ բաց մոխրագույն են, գորշ, նարնջամոխրագույն, մոխրագույն՝ կարմրավուն հիմքերով։ Փորային լողակները և հետնալողակը ավելի բաց են գունավորված։ Աչքի ծիածանաթաղանթը ոսկեգույն է կամ դեղին։
Բազմացում և զարգացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գետերում սեռահասուն է դառնում 3-4, Սևանա լճում՝ 6-7 տարեկանում և ավելի ուշ։ Սեռահասուն երկձևությունը թույլ է արտահայտված։ Արուն էգից ավելի վաղ է հասունանում և ավելի փոքրամարմին է։ Հարսանեկան շրջանում նրա դնչի (երբեմն՝ նաև մարմնի) վրա առաջանում են մինչև 80 մարգարտանման գոյացություններ։ Բազմանում է ապրիլ-օգոստոս ամիսներին՝ ջրի 140°-ից բարձր ջերմաստիճանում։ Ձվադրում է ջրակալների ավազահատիկներով կամ մանր քարերով պատված հատակին՝ բաժիններով․ յուրաքանչյուր էգ (կախված չափերից և տարիքից) 1 տարվա ընթացքում 2-3 անգամ։ Բեղունությունը հասնում է 10-75 հզ. ձկնկիթի, որը դեղնագույն է, տրամագիծը՝ 1,3-1,5 մժ. Բեղմնավորված ձկնկիթի զարգացումը տևում է 6-7 օր։ Հանդիպում է սակավաթիվ առանձնյակներից կազմված փոքրիկ խմբերով, բազմացման շրջանում՝ նաև մեծաքանակ վտառներով։
Սննդառություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վարում է մերձհատակային կենսաձև։ Բուսակեր է։ Սնվում է ստորակարգ ջրիմուռներով, դետրիտով և բենթոսով։ Մանրաձկները սնվում են պլանկտոնային օրգանիզմներով։
Հաճախակի վարակվում է փոկորդով (Ligula intestinalis)։ Սևանա լճում ունի արդյունաբերական նշանակություն, մյուս վայրերում սիրողական ձկնորսության օբյեկտ է։ Ներկայումս Սևանի կողակի պաշարները զգալի նվազել են. պահպանության կարիք ունի։
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քուռի կողակի էնդեմիկ ենթատեսակ է՝ կրճատվող թվաքանակով։ ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով գնահատվում է որպես խոցելի տեսակ։
Պահպանվում է «Սևան» ազգային պարկում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «ՀՀ կենդանիների Կարմիր գիրք» (PDF). Երևան. 2009. էջ 177.
{{cite web}}: More than one of|pages=and|page=specified (օգնություն)
 | Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սևանի կողակ» հոդվածին։ |
| ||||||
