Սերգեյ Օբրազցով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սերգեյ Օբրազցով
ռուս.՝ Сергей Владимирович Образцов
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 22 (հուլիսի 5), 1901[1]
ԾննդավայրMedvedkovo, Մոսկվա[1]
Մահացել էմայիսի 8, 1992(1992-05-08)[2][3][4][…] (90 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսաստան[1]
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մայրենի լեզուռուսերեն
ԿրթությունՎխուտեմաս[5]
Մասնագիտությունդերասան, տիկնիկագործ, կինոռեժիսոր, թատերական ռեժիսոր, թատերական ուսուցիչ, հրապարակախոս, puppet designer, ռեժիսոր և սցենարիստ
ԱշխատավայրՌուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան
Պարգևներ և
մրցանակներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ Մոսկվայի 800-րդ ամյակին նվիրված մեդալ
ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ Լենինյան մրցանակ Ստալինյան մրցանակ
Ժպիտի շքանշան
և Կ․ Ստանիսլավսկու անվան ՌԽՖՍՀ պետական մրցանակ
ԵրեխաներQ115962275?
 Sergey Obraztsov Վիքիպահեստում

Սերգեյ Վլադիմիրովիչ Օբրազցով (ռուս.՝ Серге́й Влади́мирович Образцо́в, հունիսի 22 (հուլիսի 5), 1901[1], Medvedkovo, Մոսկվա[1] - մայիսի 8, 1992(1992-05-08)[2][3][4][…], Մոսկվա, Ռուսաստան[1]), ռուս խորհրդային թատերական գործիչ, դերասան, ռեժիսոր։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1954)։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1971

1918-1926 թվականներին սովորել է Վխուտեմասի գեղանկարչության, ապա գրաֆիկայի ֆակուլտետում։ 1922-1930 թվականներին՝ ՄԳԱԹ-ի երաժշտական ստուդիայի (1926 թվականից՝ Նեմիրովիչ-Դանչենկոյի անվան երաժշտական թատրոն), 1930-1936 թվականներին՝ 2-րդ ՄԳԱԹ-ի դերասան։ Առաջին անգամ տիկնիկներով ելույթ է ունեցել 1920 թվականին։ 1930-ական թվականների կեսին արդեն էստրադայի ճանաչված արտիստ էր։ Հանդես է եկել «տիկնիկներով ռոմանսներ» պարոդիական ժանրով։ 1931 թվականին գլխավորել է Տիկնիկային պետական կենտրոնական թատրոնը, մշակել այդ թատրոնի տեսությունը և մեթոդիկան, ստեղծել խաղացանկը, դաստիարակել դերասանների և ռեժիսորների կադրեր։ Բեմադրություններից են

Երեխաների համար.

  • Սպերանսկու «Կաշտանկա» (1935)
  • Տարախովսկայայի «Ձկան հրամանով» (1936)
  • Գեռնետի «Ալադինի լամպը» (1940)
  • Մարշակի «Միստր Թվիստր» (1961),

Մեծերի համար.

  • Սպերանսկու «Արքա-եղջերուն» (1943)
  • Շտոկի «Արտասովոր համերգ» (1946)
  • Շտոկի «Աստվածային կատակերգություն» (1961

Աշխատանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1956 թվականից աշխատում է նաև կինոյում (սցենարիստ և ռեժիսոր)։ 1976 թվականից՝ Տիկնիկավարների միջազգային միության և այդ կազմակերպության սովետական կենտրոնի (1958 թվականից) պրեզիդենտ։ 1935 թվականից (ընդհատումներով) զբաղվում է մանկավարժությամբ (պրոֆեսոր՝ 1973 թվականից)։ Հյուրախաղերով Երևանում հանդես է եկել 1978 թվականին։

Մրցանակներ, շքանշաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լենինյան մրցանակ (1984), ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1946) և ՌԽՖՍՀ Ստանիսլավսկու անվան պետական (1967) մրցանակներ։ Պարգևատրվել է Լենինի 2 և 2 այլ շքանշաններով։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Օբրազցով» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 12, էջ 509