Սանդրո Մացցոլա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սանդրո Մացցոլա
իտալ.՝ Sandro Mazzola
Քաղաքացիությունը  Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ նոյեմբերի 8, 1942(1942-11-08)[1] (81 տարեկան)
Ծննդավայր Թուրին, Իտալիա
Հասակ 179 սանտիմետր
Քաշ 74 կիլոգրամ
Դիրք կիսապաշտպան
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (գոլ)
1960-1977 Իտալիա Ինտեր Միլան 417 (116)
Ազգային հավաքական
1963-1974 Իտալիա Իտալիա 70 (22)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Ալեսսանդրո «Սանդրո» Մացցոլա (իտալ.՝ Alessandro "Sandro" Mazzola, նոյեմբերի 8, 1942(1942-11-08)[1], Թուրին, Իտալիա), իտալացի ֆուտբոլիստ, Իտալիայի հավաքականի և «Միլանի» կիսապաշտպան, Եվրոպայի չեմպիոն (1968), Իտալիայի քառակի չեմպիոն (1963, 1965, 1966, 1971), Չեմպիոնների լիգայի կրկնակի չեմպիոն (1965), (1966), Իտալիայի լավագույն ֆուտբոլիստ (1964), Իտալիայի լավագույն ռմբարկու (1965, 17 գնդակ)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մացցոլան 2008 թվականին

Սանդրոն ծնվել է 1942 թվականին։ Հայրը՝ Վալենտինո Մացցոլան եղել է Իտալիայի հավաքականի անդամ և «Տորինոյի» ավագը, եղբայը՝ Ֆերրուչչոն նույնպես եղել է ֆուտբոլիստ։ Սանդրոյի ծնողների ամուսնալուծությունից հետո եղբայրը մնացել է մոր խնամակալության տակ, իսկ Սանդրոն՝ հոր։ Սանդրոն միշտ ներկա է եղել հոր մարզումներին։ 1949 թվականի մայիսի 4-ին հայրը, ինչպես նաև «Տորինոյի» ամբողջ կազմը դառնում են ավիավթարի զոհ։ Հոր մահից հետո Սանդրոյի և Ֆերրուչչոյի խնամակալությամբ զբաղվել է Բենիտո Լորենցին, որը եղել է նրանց հոր ընկերը և երկուսն էլ խաղացել են Իտալիայի հավաքականի կազմում։ Լորենցին եղել է «Ինտերի» անդամ, և եղբայրները հայտնվում են Ինտերի մանկական կազմում, որի ղեկավարը եղել է լեգենդար Ջուզեպպե Մեացցան[3]։ Եղբայրները ապրում էին «Ինտերին» պատկանող տարածքում։ Ֆերրուչչոյին ավելի տաղանդավոր էին համարում, քան Սանդրոյին, սակայն Սանդրոն ավելի մեծ հռչակ ձեռք բերեց։ Առաջին խաղը 1961 թվականի հունիսի 10-ին էր, Յուվենտուսի հետ, որի ժամանակ «Ինտերը» 9։1 հաշվով պարտություն կրեց[4]։

Մացցոլան Պելեի հետ

Հավաքականում առաջին խաղը 1963 թվականի մայիսի 12-ին էր։ Այդ օրը Իտալիայի հավաքականը ընկերական հանդիպում ունեցավ Բրազիլիայի հավաքականի հետ և հաղթեց 3-0 հաշվով։ Իտալացիների երկրորդ գոլի հեղինակը Մացցոլան էր։ 1963 թվականին Եվրոպայի առաջնության ընտրական փուլում, ԽՍՀՄ-ի դեմ խաղի ժամանակ Մացցոլան չի կարողացել գրավել Լև Յաշինի պաշտպանած դարպասը։ Հետագայում Մացցոլան նշել է, որ Յաշինը ավելի լավ է ֆուտբոլ խաղում, քան ինքը[5]։ Մացցոլան ընդհանուր հաշվով անց է կացրել 565 խաղ և խփել 160 գոլ[6], որից 418 խաղ և 116 գոլ՝ Սերիա A-ում[7]։ Միլանյան դերբիի պատմության ընթացքում ամենաարագ գոլը Մացցոլան է խփել (13-րդ վայրկյան,24 փետրվար, 1963 թվական)[8]։

Նվաճումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ինտեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իտալիայի հավաքական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անհատական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սերիա A-ի տարվա լավագույն ռմբարկու. 1964-1965 (17 գոլ)
  • Եվրոպական գավաթի տարվա լավագույն ռմբարկու. 1963-1964 (Վլադիմիր Կովաչևիչի ու Ֆերենց Պուշկաշի հետ, 7 գոլ)
  • ՖԻՖԱ-ի տարվա խորհրդանշական հավաքական. 1967
  • Եվրոպայի առաջնության խորհրդանշական հավաքական. 1968
  • Ոսկե գնդակ (2-րդ տեղ). 1971
  • Իտալիայի ֆուտբոլի պատմության փառքի սրահ. 2014

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. http://www.figc.it/it/106063/2526520/Impianti.shtml
  3. «Первым учителем был Меацца». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 25-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 14-ին.
  4. Статистика встреч Ювентус (Турин), Италия – Интер (Милан), Италия
  5. Экс-полузащитник сборной Италии Сандро Маццола: Яшин закрывал собой все ворота!
  6. «МАЦЦО́ЛА,Большая российская энциклопедия». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 14-ին.
  7. ТОП-10 игроков по сыгранным матчам и забитым голам
  8. АЛЕССАНДРО МАЦЦОЛА

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սանդրո Մացցոլա» հոդվածին։