Ջոյ Օլադոկուն
| Ջոյ Օլադոկուն | |
|---|---|
_(cropped).jpg) | |
| Բնօրինակ անուն | անգլ.՝ Joy Oladokun |
| Ի ծնե անուն | անգլ.՝ Olubukola Joy Oladokun |
| Ծնվել է | ապրիլի 6, 1992 (32 տարեկան) Կասա Գրանդե, Պրինալ շրջան, Արիզոնա, ԱՄՆ |
| Երկիր |  ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն | հեղինակ-կատարող |
Օլուբուկոլա Ջոյ Օլադոկուն (ապրիլի 6, 1992, Կասա Գրանդե, Պրինալ շրջան, Արիզոնա, ԱՄՆ), ամերիկացի երգիչ-երգահան։ Օլադոկունի երաժշտությունն ընդգրկում է ֆոլկ, R&B, ռոք և փոփ ժանրերը։ Թողարկել է չորս ալբոմ. «Carry» (2016), «In Defense of My Own Happiness» (The Beginnings) (2020), «In Defense of My Own Happiness» (2021) և «Proof of Life» (2023)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օլադոկունը մեծացել է Արիզոնայի Կասա Գրանդե քաղաքում՝ լսելով քաղաքային և ժողովրդական երաժշտություն, ինչպես նաև Բոբ Մառլի և Լորեն Հիլ[1][2]։ Նրա երկու ծնողներն էլ նիգերիացի ԱՄՆ ներգաղթյալներ են։ Օլադոկունի ընտանիքը կանոնավոր կերպով հաճախում էր քրիստոնեական եկեղեցի, որտեղ նա դարձավ երգչախմբի գլխավոր անդամներից մեկը։ Օլադոկունը դադարեցրեց գործունեությունը եկեղեցում, քանի որ դա սահմանափակում էր նրա ստեղծագործական գործունեությունը[3]։
Երբ Օլադոկունը 10 տարեկան էր, «Tracy Chapman» տեսահոլովակը ոգեշնչեց նրան կիթառ նվագել սովորել[4]։
Քոլեջից հետո, ընկերոջ առաջարկով, Օլադոկունը տեղափոխվեց Լոս Անջելես՝ շարունակելու իր երաժշտական կարիերան։ Հետագայում նա տեղափոխվեց Արևելյան Նեշվիլ, որտեղ ստորագրեց պայմանագիր Prescription Songs-ի հետ[5]։
Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականին Ջոյ Օլադոկունը թողարկեց իր դեբյուտային «EP, Cathedrals»-ը։ Նրա «Carry» ալբոմը ֆինանսավորվել է Kickstarter-ի կողմից և թողարկվել 2016 թվականի ապրիլի 29-ին Well Records-ի միջոցով[6]։
Օլադոկունը թողարկեց «Sunday» սինգլը 2019 թվականին։ Երաժշտական տեսահոլովակում ներկայացվում է ԼԳԲՏՔ հարաբերությունների մեջ գտնվող մարդկանց և ունի քվիր դերասանական կազմ։
2020 թվականին, Black Lives Matter շարժման ընթացքում Օլադոկունը թողարկում է «Who Do I Turn To?» բալլադը, որի համահեղինակն է Նատալի Հեմբին։ Հաջորդող երգը նույն թեմայով «Mercy» սինգլն է՝ ներկայացնելով սևամորթ մարդու ապրելու փորձը ԱՄՆ-ում, մինչդեռ «I See America» երգը քննադատում է շարունակական ռասիզմը[6][7]։ NPR-ը ներառել է «I See America»-ն 2020 թվականի իր 100 լավագույն երգերի մեջ[8]։
2020 թվականի հուլիսի 17-ին Օլադոկունը White Boy Records-ի հետ թողարկեց իր երկրորդ ալբոմը՝ «In Defense of My Own Happiness» (The Beginnings)[6][9]:
2021 թվականին Օլադոկունը դրամաշնորհ է ստացել YouTube-ի «#YouTubeBlack Voices Fund»-ից[10]։ Նույն տարում նա կնքեց պայմանագիր Amigo Records-ի, Verve Forecast Records-ի և Republic Records-ի հետ[6][11]։ 2021 թվականի հունիսի 4-ին նա թողարկեց իր երրորդ ալբոմը՝ «In Defense of My Own Happiness»։
2023 թվականի փետրվարի 17-ին Օլադոկունը հայտարարեց իր չորրորդ ալբոմի մասին՝ «Proof of Life»-ը, ինչպես նաև ալբոմի առաջին երգը՝ «Changes» վերնագրով։ Ապրիլի 28-ին Օլադոկունը թողարկեց «Proof of Life»-ը։ Ալբոմում նկարահանվել են Mt.Joy («Friends»), Manchester Orchestra («You At The Table»), Maxo Kream («Revolution»), Քրիս Սթեփլթոնը («Sweet Symphony») և Նոա Քահանը («We're All Gonna Die»)։ 2023 թվականի մարտի 16-ին Օլադոկունը հայտարարեց ալբոմի հաջորդ երգը՝ «We're All Gonna Die» վերնագրով՝ Նոյ Քահանի մասնակցությամբ, իսկ երգի տեսահոլովակը ստեղծվեց ապրիլի 4-ին։ Ապրիլի 20-ին Օլադոկունը հայտարարեց իր շրջագայության մասին։ Շրջագայությունը սկսվեց սեպտեմբերի 10-ին և ավարտվեց 2023 թվականի հոկտեմբերի 5-ին։
Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստուդիական ալբոմներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Վերնագիր | Ալբոմի մանրամասներ | Բարձրագույն դիրքը չարթերում | ||
|---|---|---|---|---|
| US Sales [12] |
US Heat [13] |
UK Amer. [14] | ||
| Carry |
|
– | – | – |
| In Defense of My Own Happiness (The Beginnings) |
|
– | – | – |
| In Defense of My Own Happiness |
|
– | – | – |
| Proof of Life |
|
96 | 19 | 25 |
Վերաթողարկված ալբոմներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Վերնագիր | Մանրամասներ |
|---|---|
| In Defense of My Own Happiness (Complete) |
|
| Proof of Life (Deluxe) |
|
Ընդլայնված ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Վերնագիր | Մանրամասներ |
|---|---|
| Cathedrals |
|
| Spotify Singles |
|
Սինգլներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Որպես գլխավոր կատարող[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Վերնագիր | Տարի | Բարձրագույն դիրքը չարթերում | Ալբոմ | |
|---|---|---|---|---|
| US Rock Air. [15] |
US Rock Dig. [16] | |||
| «Shelter» | 2016 | – | – | Carry |
| «Memphis» | – | – | Non-album singles | |
| «No Turning Back» | 2017 | – | – | |
| «Sober» | 2018 | – | – | |
| «Blame» | 2019 | – | – | |
| «Sunday» | – | – | In Defense of My Own Happiness (The Beginnings) | |
| «Blink Twice» | – | – | Non-album single | |
| «Too High» | 2020 | – | – | In Defense of My Own Happiness (The Beginnings) |
| «Unwelcoming» | – | – | ||
| «Bad Blood» | – | – | ||
| «Breathe Again» | – | – | ||
| «Who Do I Turn To?» | – | – | ||
| «Mercy» (featuring Tim Gent) |
– | – | ||
| «If You Got a Problem» | – | – | In Defense of My Own Happiness | |
| «I See America» | – | – | ||
| «Look Up» | – | – | ||
| «Mighty Die Young» | – | – | ||
| «My Girl» | – | – | Non-album single | |
| «Wish You the Best» (featuring Jensen McRae) |
2021 | – | – | In Defense of My Own Happiness |
| «Jordan» | – | – | ||
| «Sorry Isn't Good Enough» | – | – | ||
| «Bigger Man» (with Maren Morris) |
– | – | ||
| «Who Are You» | – | – | Non-album single | |
| «Jingle Bells» | – | – | ||
| «Keeping the Light On» | 2022 | – | – | Proof of Life |
| «Fortune Favors the Bold» (featuring Tim Gent) |
– | – | Կաղապար:Non-album single | |
| «Purple Haze» | – | – | Proof of Life | |
| «Sweet Symphony» (with Chris Stapleton) |
– | 25 | ||
| «Be Careful» (with Madi Diaz and S.G. Goodman) |
– | – | rowspan="2" Կաղապար:Non-album singles | |
| «Power» (from the Al Sharpton documentary Loudmouth) |
– | – | ||
| «Changes» | 2023 | – | – | Proof of Life |
| «We're All Gonna Die» (featuring Noah Kahan) |
46 | – | ||
| «Taking Things For Granted» | – | – | ||
Որպես հրավիրյալ կատարող[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Վերնագիր | Տարի | Բարձրագույն դիրքը չարթերում | Ալբոմ | |
|---|---|---|---|---|
| US Adult [17] |
CAN AC [18] | |||
| «We Don't Know We're Living» (Lucie Silvas featuring Brandi Carlile and Joy Oladokun) |
2021 | ― | ― | Non-album single |
| «Someone Like You» (Noah Kahan featuring Joy Oladokun) |
27 | 50 | I Was/I Am | |
| «It's a Good Day (To Fight the System)» (Shungudzo featuring Joy Oladokun) |
2022 | ― | ― | Կաղապար:TBA |
Տեսահոլովակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Վերնագիր | Տարի | Պրոդյուսեր(ներ) |
|---|---|---|
| «Sober» | 2018 | Դեյվիդ Օ'Դոնոհյու |
| «Blame» | 2019 | TBA |
| «Sunday» | Սամի Լեյն | |
| «If You Got a Problem» | 2020 | Նոա Թիդմոր |
| «Wish You the Best» (featuring Jensen McRae) |
2021 | |
| «Sorry Isn't Good Enough» | ||
| «Purple Haze» | 2022 | Անհայտ |
| «Sweet Symphony» (featuring Chris Stapleton) |
Մեյսոն Ալեն և Նիկի Ֆլետչեր | |
| «Changes» | 2023 | Անհայտ |
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Տարի | Ասոցացիա | Կատեգորիա | Նոմինացված ստեղծագործություն | Արդյունք | Ծանոթագրություն |
|---|---|---|---|---|---|
| 2021 | Americana Music Award | Emerging Act of the Year | Herself | Առաջադրված | [19] |
| 2022 | GLAAD Media Award | Outstanding Breakthrough Music Artist | In Defense of My Own Happiness | Առաջադրված | [20] |
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Brow, Jason (2020 թ․ հունիսի 18). «Joy Oladokun Finds Herself Connecting With A Greater Purpose On The Inspirational 'Mercy'». Hollywood Life (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 11-ին.
- ↑ «Joy Oladokun 2011 Women's Tennis Roster | Hope International University Athletics». www.hiuroyals.com (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 16-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ Hight, Jewly (2019 թ․ դեկտեմբերի 4). «Mercy Bell And Joy Oladokun On Finding Their Voices, And Common Ground, Through Folk». NPR (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ Brow, Jason (2020 թ․ հունիսի 1). «Joy Oladokun Finds Herself Connecting With A Greater Purpose On The Inspirational 'Mercy'». Hollywood Life (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ Ladd, Olivia (2020 թ․ փետրվարի 2). «Outstanding Storyteller Joy Oladokun on Finding Her Voice in Music City». Nashville Scene (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Commander, Lowndes (2020 թ․ հուլիսի 1). «On Happiness and Humanness: A Conversation With Joy Oladokun». Atwood Magazine (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ Trageser, Stephen (2020 թ․ հոկտեմբերի 26). «Joy Oladokun Issues a Firm, Gentle Call to Action in 'I See America'». Nashville Scene (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
- ↑ «The 100 Best Songs Of 2020 (Nos. 80-61)». NPR.org (անգլերեն). 2020 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
- ↑ Daw, Stephen (2020 թ․ հուլիսի 31). «Joy Oladokun Found Happiness As a Queer Black Woman. Now It's Her 'Responsibility and Gift' To Share That Experience». Billboard. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ Cirisano, Tatiana (2021 թ․ հունվարի 12). «YouTube Launches Grant Program for Black Creators & Artists». Billboard (անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 18-ին.
- ↑ Daw, Stephen (2020 թ․ հուլիսի 31). «Joy Oladokun Found Happiness As a Queer Black Woman. Now It's Her 'Responsibility and Gift' To Share That Experience». Billboard. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ «Joy Oladokun Chart History (Top Album Sales)». Billboard. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 9-ին.
- ↑ «Joy Oladokun Chart History (Heatseekers Albums)». Billboard. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 9-ին.
- ↑ «Official Americana Albums Chart Top 40». Official Charts Company. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 5-ին.
- ↑ «Joy Oladokun Chart History (Rock & Alternative Airplay)». Billboard. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 21-ին.
- ↑ «Joy Oladokun Chart History (Rock Digital Song Sales)». Billboard. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
- ↑ «Joy Oladokun Chart History (Adult pop Airplay». Billboard. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Joy Oladokun Chart History (Canada Hot AC)». Billboard. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 25-ին.
- ↑ «Americana Music Awards 2021». Americana Music Association. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ «The Nominees for the 33rd Annual GLAAD Media Awards». glaad. 2021 թ․ սեպտեմբերի 15. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 28-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
