Պիեռ Կլոսովսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Պիեռ Կլոսովսկի
Pierre Klossowski
Ծնվել էօգոստոսի 9, 1905(1905-08-09)[1][2][3][…] Փարիզ[4]
Մահացել էօգոստոսի 12, 2001(2001-08-12)[1][2][3][…] (96 տարեկան) Փարիզ[4]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունլեզվաբան, նկարիչ, թարգմանիչ, գրող, գրական քննադատ, կենսագիր, փիլիսոփա, վիզուալ արտիստ և դերասան
Գործունեության ոլորտփիլիսոփայություն
Ալմա մատերԺանսոն-դը-Սայի լիցեյ
Տիրապետում է լեզուներինգերմաներեն և ֆրանսերեն[1][5]
Պարգևներ
ՀայրErich Klossowski?
ՄայրԲալադինե Կլոսովսկա

Պիեռ Կլոսովսկի (ֆր.՝ Pierre Klossowski, օգոստոսի 9, 1905(1905-08-09)[1][2][3][…], Փարիզ[4] - օգոստոսի 12, 2001(2001-08-12)[1][2][3][…], Փարիզ[4]), ֆրանսիացի փիլիսոփա, գրող, նկարիչ, գրական քննադատ, թարգմանիչ։

Բալտյուսի ավագ եղբայրը։

Իր նախորդներ էր համարում դը Սադին, Ֆրիդրիխ Նիցշեին, Զիգմունդ Ֆրեյդին, Ժորժ Բատային։ 1960-1970-ականներին նկարահանվել է մի քանի ֆիլմերում, այդ թվում «Այդպիսինն է կյանքը Բալտազար» (1966) Բրեսոնի ժապավենում։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիեռի ծնողները 1903 թվականին Բրեսլաուից տեղափոխվել են Փարիզ, Սիլեզիզա։ Հայրը՝ Էրիխ Կլոսովսկին եղել է նկարիչ, արվեստագետ, իսկ մայրը՝ Էլիզաբեթ Դորոտեյա Սպիրոն՝ եվրոպացի նկարչուհի, ընկերների շրջապատում հայտնի որպես Բալանդինա։

Ստեղծագործական բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Սադ, իմ մտերիմ» (1947) ժողովածուում Կլոսովսկին զարգացնում է «ինտեգրալ աթեիզմի» գաղափարը, որն իրենով նշանավորում է մարդակերպի բանականության վերջ։ «Ինտեգրալ աթեիզմը» պնդում է, որ «կատարյալ երաշխավորի» հետ նույնականության սկզբունքի մեջ անհետանում է հենց այդ սկզբունքը, ինչպես նաև անհատական «Ես-ի» բարոյական և ֆիզիկական պատասխանատվության հիմնավորումները։ Սուբյեկտի գործունեության հիմնական պատճառը «ցանկությունն» է, որն ի տարբերություն սեռականության» մնում է անփոփոխ անհատի հոգեսոմատիկայի կոնստիտուցիայի զարգացման ընթացքում։

Թարգմանել է Վերգիլիոսին, Սվետոնիոսին, Հյոլդերլինին, Նիցշեին, Վալտերին, Կլեեին, Կաֆկային, Շելերին, Վիտգենշթայնին, Հայդեգերին։ Վերգիլիոսի նորարարական թարգմանությունը, որն առաջացրել է բանավեճ պրոֆեսիոնալ բանասեր-անտիկաբանների մոտ, գրավեց Միշել Ֆուկոյի, Միշել Դեգի, Անտուան Բերմանի ուշադրությունը։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Բլանշո Մ. Աստվածների ծիծաղ / Թարգ. ֆր-ից Վ. Լապիցկոյի // Նոր ռուսական գիրք — 2001. — № 3-4.
  • A. Marroni, Klossowski e la comunicazione artistica // Centro Internazionale Studi di Estetica. — № 39. — Palermo, 1993
  • A. Marroni, Pierre Klossowski. Sessualità, vizio e complotto nella filosofia. — Milano: Costa & Nolan, 1999. ISBN 9788876483837;
  • A. Marroni, Laws of perversion and hospitality in Pierre Klossowski // «Journal of European Psychoanalysis». — № 25. — 2007;
  • A. Marroni, L’arte dei simulacri. Il dèmone estetico di Pierre Klossowski. — Milano: Costa & Nolan, 2009. ISBN 9788874371242.
  • J. Decottignies, Pierre Klossowski. Biographie d’un monomane. — Villeneuve d’Ascq: Presses Universitaires du Septentrion, 1997. ISBN 978-2-85939-523-0;
  • J. Decottignies, Klossowski notre prochain. — Paris: H. Veyrier, 1985. ISBN 978-2-85199-377-9;
  • A.-M. Lugan-Dardigna, Klossowski. L’homme aux simulacres. — Paris: Navarin, 1986. ISBN 2-86827-044-1;
  • J.-P. Madou, Démons et simulacres dans l’œuvre de Pierre Klossowski. — Paris: Méridiens Klincksiek, 1987. ISBN 978-2-86563-182-7;
  • A. Arnaud, Pierre Klossowski. — Paris: Seuil, 1990. ISBN 978-2-02-011495-0;
  • Thierry Tremblay, Anamnèses. Essai sur l'œuvre de Pierre Klossowski. Paris: Hermann, 2012

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Movie Database — 1990.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Pierre Klossowski — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #118563416 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. ↑ CONOR.Sl

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Պիեռ_Կլոսովսկի&oldid=8190856» էջից