Չակ Քլոուզ
Չակ Քլոուզ | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 5, 1940[1][2][3][…] (80 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Monroe, Snohomish County, Վաշինգտոն, ԱՄՆ[1] |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ[4] |
| Կրթություն | Վաշինգտոնի համալսարան, Եյլի արվեստի դպրոց, Մասաչուսեթսի համալսարան Ամհերստո, Եյլի համալսարան և Everett High School? |
| Մասնագիտություն | նկարիչ, լուսանկարիչ, նկարիչ և գծանկարիչ |
| Ոճ | ժամանակակից արվեստ[5] |
| Ժանր | դիմապատկեր[6] |
| Թեմաներ | Ֆոտոռեալիզմ |
| Պարգևներ | Հռոմի մրցանակ և Մշակույթի ազգային շքանշան |
| Անդամակցություն | Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիա և Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա |
| Ամուսին | Sienna Shields?[7] |
| Կայք | chuckclose.com |
| Chuck Close Վիքիպահեստում | |
Չակ Քլոուզ (անգլ.՝ Chuck Close), լրիվ անունը՝ Չարլզ Թոմաս Քլոուզ (անգլ.՝ Charles Thomas Close, հուլիսի 5, 1940[1][2][3][…], Monroe, Snohomish County, Վաշինգտոն, ԱՄՆ[1]), ժամանակակից ամերիկացի նկարիչ, ֆոտոռեալիզմի խոշորագույն ներկայացուցիչներից մեկը։
Կյանք և գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չակ Քլոուզը ծնվել է 1940 թվականի հուլիսի 5-ին Մոնրոյում (Վաշինգտոն նահանգ, ԱՄՆ)[8], Լեսլի Դուրվարդ Քլոուզի և Միլդրեդ Վագներ Քլոուզի[9] ընտանիքում։ Հայրը մահացել է, երբ Չակը 11 տարեկան է եղել։ Մանուկ հասակում Քլոուզը տառապում էր նյարդամկանային հիվանդությամբ, որի պատճառով նրա համար դժվար էր ոտքերը բարձրացնել, և նեֆրիտի նոպայով, որի պատճառով նա դպրոց չի հաճախել վեցերորդ դասարանի մեծ մասը։ Նույնիսկ դպրոցում նա վատ է սովորել դիսլեքսիայի պատճառով, որը ժամանակին չի ախտորոշվել[10]։ Նրա վաղ աշխատանքների մեծ մասը շատ մեծ դիմանկարներ են, որոնք հիմնված են լուսանկարների վրա, օգտագործելով ֆոտոռեալիզմ կամ հիպերռեալիզմը։ Նա տառապում է պրոզոպագնոզիայով (դեմքի կուրություն) և ենթադրվել է, որ հդա է առաջին անգամ նրան ոգեշնչել դիմանկարներ ստեղծել[11]։
1958-1960 թվականներին Քոուզը սովորել է Everett Community College-ում[12]։ 1962 թվականին ավարտել է Վաշինգտոնի համալսարանը (բակալավրի), 1964 թվականին՝ Եյլի համալսարանը (մագիստրոս)։ Մասնագիտությամբ ուսուցիչ է, սակայն իր կյանքի մեծ մասը նվիրել է գեղանկարչությանը։ Սկսած 1960-ական թվականներից, լուսանկարչության օգնությամբ նա ստեղծում է մեծ ձևաչափի կտավներ յուղաներկերով։ Մինչև 1980 թվականը նա արդեն ուներ ավելի քան 100 աշխատանք։ 1969 թվականին Չակ Քլոուզի նկարները ներկայացվել են Նյու Յորքի Արվեստի Ուիթնի թանգարանում կազմակերպված բիենալեում։ 1970 թվականին անցկացվել է նկարչի առաջին անհատական ցուցահանդեսը։ 1973 թվականին նրա կտավներն առաջին անգամ ցուցադրվել են Նյու Յորքի ժամանակակից արվեստի թանգարանում։ 2014 թվականի դեկտեմբերին նրա ստեղծագործությունը ներկայացվել է Ավստրալիայի ժամանակակից արվեստի թանգարանում (Սիդնեյի), որտեղ նա ներկա է եղել[13]։
1988 թվականին ստացած ողնաշարի վնասվածքի հետևանքով նկարիչը կաթվածահար է եղել, բայց շարունակել է նկարել։
2000 թվականին Չակ Քլոուզին շնորհվել է է Միացյալ Նահանգների արվեստների բնակավառում ազգային մեդալ[14]։
2008 թվականին Էրմիտաժ պետական թանգարանում «Էրմիտաժի 20/21» նախագծի շրջանակներում անցկացվել է Չակ Քլոուզի անհատական ցուցահանդեսը, որը բացվել է հեղինակի ներկայությամբ։ Նա մասնակցել է շուրջ 800 խմբակային ցուցահանդեսների[15]։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չակ Քլոուզն ու Լեսլի Ռոուզն ունեցել են երկու դուստր[16]։ Նրանք բաժանվել են 2011 թվականին։ 2013 թվականն Քլոուզն ամուսնացել է Սիենա Շիլդսի հետ[17]։ Հետագայում նրանք բաժանվել են[18]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 https://rkd.nl/explore/artists/17302
- ↑ 2,0 2,1 Chuck (1940-) Close
- ↑ 3,0 3,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ Ժամանակակից արվեստի թանգարանի առցանց հավաքածու
- ↑ https://www.nga.gov/collection/artist-info.6157.html
- ↑ http://vocab.getty.edu/page/ulan/500031023
- ↑ https://www.nytimes.com/2016/07/17/magazine/the-mysterious-metamorphosis-of-chuck-close.html
- ↑ «Chuck Close profile»։ Art in the Allen Center։ Արխիվացված է օրիգինալից 2007-09-07-ին։ Վերցված է 2007-08-15
- ↑ «Oral history interview with Chuck Close»։ Արխիվացված է օրիգինալից հունվարի 14, 2015-ին։ Վերցված է դեկտեմբերի 9, 2014
- ↑ Hylton Wil S. (հուլիսի 13, 2016)։ «The Mysterious Metamorphosis of Chuck Close»։ The New York Times։ Արխիվացված է օրիգինալից հուլիսի 13, 2016-ին։ Վերցված է հուլիսի 14, 2016
- ↑ «Mosaic Art NOW: Prosopagnosia: Portraitist Chuck Close»։ mosaicartnow.com։ Արխիվացված է օրիգինալից օգոստոսի 21, 2017-ին։ Վերցված է օգոստոսի 20, 2017
- ↑ Chuck Close Archived 2012-10-23 at the Wayback Machine. Crown Point Press, San Francisco.
- ↑ New York artist Chuck Close on painting 'face blind' Archived 2014-12-03 at the Wayback Machine., Sasha Koloff, ABC News Online, 3 December 2014
- ↑ Lifetime Honors – National Medal of Arts Archived March 4, 2010, at the Wayback Machine.
- ↑ Chuck Close Named 2009 Harman Eisner Artist In Residence Archived 2014-02-22 at the Wayback Machine. Aspen Institute.
- ↑ Wendy Goodman (May 28, 2007), Buy, Rip, Repeat Archived 2012-04-15 at the Wayback Machine.. New York Magazine.
- ↑ Hylton Wil (հուլիսի 13, 2016)։ «The Mysterious Metamorphosis of Chuck Close»։ The New York Times։ Արխիվացված է օրիգինալից հուլիսի 13, 2016-ին
- ↑ «SEE IT: Chuck Close gives first video tour of his subway art»։ nydailynews.com։ Արխիվացված է օրիգինալից մարտի 15, 2018-ին։ Վերցված է մայիսի 1, 2018
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Bartman William, Kesten Joanne, eds. (1997)։ The Portraits Speak: Chuck Close in Conversation with 27 of his subjects։ A.R.T. Press, New York։ ISBN 0-923183-18-3
- Greenberg Jan, Sandra Jordan (1998)։ Chuck Close Up Close։ DK Publishing։ ISBN 0-7894-2658-7
- Greenough Sarah, Nelson Andrea, Kennel Sarah, Waggoner Diane, Ureña Leslie (2015)։ The Memory of Time: Contemporary Photographs at the National Gallery of Art։ National Gallery of Art։ ISBN 978-0500544495
- Wei Lilly (essay) (2009)։ Chuck Close: Selected Paintings and Tapestries 2005–2009։ PaceWildenstein
| ||||||||||||||||
