Ուոթերթաունի տեղում նախկինում եղել է Մասաչուսեթսի ծովածոցի մերձակա տարածքում հիմնված եվրոպական ամենավաղ բնակավայրերից մեկը։ Այն կոչվում էր Saltonstall Plantation՝ իր հիմնադիր սըր Ռիչարդ Սոլթոնսթոլի անունով։ Հիմնադրվել է 1630 թվականին։ Վաղ շրջանի փաստաթղթերում հանդիպում է նաև քաղաքի անվան Waterton տարբերակը (անգլ.՝ Waterton ): Ամերիկայի անկախության պատերազմի ընթացքում ժամանակավորապես Ուոթերթաունում են գտնվել հեղափոխական իշխանության որոշ մարմիններ ևՄասաչուսեթսի նահանգի կառավարությունը։ Քաղաքում հիմնվել է Փերքինսի դպրոցը, որը կույրերի համար ԱՄՆ-ում ստեղծված ամենահին ուսումնական հաստատությունն է։
Ուոթերթաունը ԱՄՆ-ի հայկական սփյուռքի խոշորագույն կենտրոններից է։ 2007 թվականի գնահատականներով քաղաքում հայ բնակչությունը կազմում է 7-ից[2] 8 հազար[3][4], այսպիսով, հայերի թվով այն ԱՄՆ քաղաքների մեջ 3-րդ տեղն է գրավում Ֆրեզնոյից և Գլենդելից հետո, որոնք երկուսն էլ գտնվում են Կալիֆոռնիա նահանգում։ Քաղաքում գործում են Հայ առաքելական եկեղեցուն պատկանող Սուրբ Ստեփանոս եկեղեցին, Ամերիկայի հայկական թանգարանն ու գրադարանը, տարրական ու միջնակարգ դպրոցներ, նախակրթարաններ, երիտասարդական, մշակութային, հասարակական մի շարք կազմակերպություններ։ Ողջ հայկական սփյուռքի ներկայացուցիչների համար անգլերեն և հայերեն հրատարակվում են մի քանի թերթեր[5], որոնցից մի քանիսը Հյուսիսային Ամերիկայում լույս ընծայված ամենահին հայկական պարբերականներն են։ Դրանց թվում են՝
Հայրենիք ընկերակցության հովանու ներքո գործում են նաև համացանցային ռադիո և հեռուստատեսություն։ Բացի այդ, Արևելյան Ուոթերթաունում կան հայկական մթերային խանութներ, որտեղ վաճառվում են Հայաստանից ու Մերձավոր Արևելքի երկրներից ներկրված պարենատեսակներ[6]։
Հրաչ Գրեգորյան (ծնվ. 1949), քաղաքական խորհրդական, մանկավարժ, գրող, հետկոնֆլիկտային խաղաղության ասպարեզի մասնագետ
Դրաստամատ Կանայան, առավել հայտնի է Դրո անունով - հայ ռազմական և քաղաքական գործիչ, Հայաստանի անկախության պայքարի մարտիկ. կյանքի վերջին տարիներն անց է կացրել և վախճանվել Ուոթերթաունում։
Ռեյչել Կապրիելյան, փոխադրամիջոցների գրանցման նահանգային գրասենյակի ղեկավար, Մասաչուսեթսի նահանգի ներկայացուցիչ