Նինայի կապտաթիթեռ
| Նինայի կապտաթիթեռ | |
| Դասակարգում | |
| Թագավորություն | Կենդանիներ (Animalia) |
| Տիպ/Բաժին | Հոդվածոտանիներ (Arthropoda) |
| Ենթատիպ | Վեցոտանիներ (Hexapoda) |
| Դաս | Միջատներ (Insecta) |
| Կարգ | Թիթեռներ (Lepidoptera) |
| Ընտանիք | Կապտաթիթեռներ (Lycaenidae) |
| Ցեղ | Polyommatus |
| Ենթացեղ | Agrodiaetus |
| Տեսակ | Նինայի կապտաթիթեռ (P. ninae) |
| Միջազգային անվանում | |
| Polyommatus ninae | |
Նինայի կապտաթիթեռ (լատին․՝ Agrodiaetus ninae), կապտաթիթեռների ընտանիքին պատկանող միջատ։ Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ոչ խոշոր չափի թիթեռ է, որի արուների առջևի թևի երկարությունը 15-20 սմ է, թևերն ընդհանուր երկնագույն երանգով են և մետաքսյա փայլով, ջղերի դիստալ ծայրերը՝ սև փոշեծածկով, թևերի ստորին մակերեսն ունի սեռին բնորոշ հետին թևերի վրա լավ արտահայտված սպիտակ մանրագիծ, հետին թևերի դիսկալ պուտը և հետդիսկալ պտերի շարքը լավ են զարգացած[1]։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարածված է Վրաստանում, Հյուսիսարևելյան Թուրքիայում։ Հայաստանում հայտնի է Շիրակի (Ջաջուռի լեռնանցք), Կոտայքի (Գեղարդի վանք` Գողթ գյուղի մոտ), Գեղարքունիքի (Շորժա) և Վայոց ձորի (Վայք քաղաքի շրջակայք, Մարտիրոս, Գնիշիկ գյուղեր) մարզերից և «Խոսրովի անտառ» պետական արգելոցի Գառնիի հատվածից[1]։
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ապրում են 1300-2300 մ բարձրությունների վրա՝ գիհու նոսրանտառներում, տրագանտներում։
Տալիս են մեկ սերունդ, թռիչքը` հուլիսի սկզբից մինչև օգոստոսի կեսը։ Թրթուրը զարգանում է Astragalus brachycarpus, Astragalus subrobustus վեգետացիան ավարտած բույսերի տերևների և ծաղկաբույլերի վրա։ Ձմեռում են առաջին հասակի թրթուրները[1]։
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սահմանափակ, կտրատված արեալով հազվագյուտ տեսակ է։ Բնության պահպանության միջազգային միության Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով գնահատվում է որպես խոցելի տեսակ։
Թվաքանակը չափավոր բարձր է՝ խիստ տատանումներով տարբեր տարիներին, թվաքանակի փոփոխության միտումները բացահայտված չեն։
Վտանգման հիմնական գործոններն են խոպան հողերի հերկումը, անասունների գերարածեցումը։
Պահպանվում է «Խոսրովի անտառ» պետական արգելոցում և «Սևան» ազգային պարկում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
 | Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նինայի կապտաթիթեռ» հոդվածին։ |
|
