Jump to content

Յուրիկո Բակես

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Յուրիկո Բակես
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 22, 1970(1970-12-22) (53 տարեկան)
ԾննդավայրԿոբե, Ճապոնիա
Քաղաքացիություն Լյուքսեմբուրգ
ԿրթությունԼոնդոնի տնտեսության և քաղաքական գիտությունների դպրոց, Եվրոպական քոլեջ և Լոնդոնի համալսարանի Արեւելագիտության եւ աֆրիկյան հետազոտությունների դպրոց
Մասնագիտությունդիվանագետ, քաղաքական գործիչ և պետական ծառայող
Զբաղեցրած պաշտոններHofmarschall?, minister for Finance? և Minister for Gender Equality and Diversity?
 Yuriko Backes Վիքիպահեստում

Յուրիկո Նադյա Բակես (դեկտեմբերի 22, 1970(1970-12-22), Կոբե, Ճապոնիա), լյուքսեմբուրգցի դիվանագետ և քաղաքական գործիչ է, ով 2023 թվականից ծառայում է որպես պաշտպանության և շարժունակության և հասարակական տրանսպորտի նախարար[1]։ 2022-2023 թվականներին եղել է ֆինանսների նախարար։ Դեմոկրատական ​​կուսակցության անդամ լինելով, նա ղեկավարել է երկրի ֆինանսական հատվածը գնաճի աճի և Ռուսաստանի ներխուժման հետևանքով առաջացած տնտեսական ճգնաժամի ժամանակ։ Մինչ նախարար նշանակվելը նա զբաղեցրել է մի քանի առանցքային դիվանագիտական պաշտոններ և եղել է վարչապետներ Ժան Կլոդ Յունկերի և Քսավյե Բետելի դիվանագիտական ​​խորհրդականը։

Վաղ կյանք և կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յուրիկո Նադյա Բակեսը ծնվել է 1970 թվականի դեկտեմբերի 22-ին Ճապոնիայի Կոբե քաղաքում։ Նրա ծնողները լյուքսեմբուրգցի գաղթականներ էին, ովքեր ապրում էին Ճապոնիայում։ Գերմանիայում կարճատև ապրելուց հետո ընտանիքը վերադարձել է Ճապոնիա և տասնմեկ տարի ապրել Տոկիոյում։ Բեքեսը սովորել է Կոբեի Կանադական ակադեմիայի միջազգային դպրոցում, որն ավարտել է 1989 թվականին՝ միջազգային բակալավրի դիպլոմով։ Նա ուսումը շարունակել է Լոնդոնում 1992 թվականին ավարտելով Լոնդոնի տնտեսագիտության և քաղաքական գիտությունների դպրոցը՝ միջազգային հարաբերությունների բակալավրի աստիճանով, իսկ Արևելագիտության և աֆրիկագիտության դպրոցը՝ 1993 թվականին ճապոնագիտության մագիստրոսի աստիճանով։ Հաջորդ տարի նա ստացել է եվրոպական քաղաքական և վարչական հետազոտությունների մագիստրոսի կոչում Բրյուգգեի Եվրոպական քոլեջում[2][3]։

Դիվանագիտական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բակեսն իր դիվանագիտական կարիերան սկսել Է Լյուքսեմբուրգի արտաքին գործերի նախարարությունում 1994 թվականին, երբ նա հանձնել է դիվանագիտական քննությունները և երեք տարի նշանակվել Միավորված ազգերի կազմակերպությունում Լյուքսեմբուրգի մշտական ներկայացուցչության անդամ։ 2001 թվականին նշանակվել է արտաքին գործերի նախարարության եվրոպական գործերի և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների տնօրինության տնօրենի տեղակալ։ 2001-2006 թվականներին Բակեսը եղել է Եվրամիությունում Լյուքսեմբուրգի մշտական ներկայացուցչության անդամ, իսկ 2006-2008 թվականներին եղել է Ճապոնիայում Լյուքսեմբուրգի դեսպանատան ներկայացուցչության ղեկավարի տեղակալը[2][3]

2008-2010 թվականներին Բակեսը եղել է արտաքին գործերի նախարարության Միջազգային տնտեսական հարաբերությունների վարչության պետի տեղակալ[2]։ 2010 թվականից մինչև 2016 թվականի հունիսը եղել է վարչապետներ Ժան Կլոդ Յունկերի և Քսավյե Բետելի դիվանագիտական խորհրդականը։ 2016-2020 թվականներին նա եղել է Եվրոպական հանձնաժողովի ներկայացուցիչը Լյուքսեմբուրգում՝ դառնալով առաջին կինը, որը զբաղեցրել է այդ պաշտոնը[2][3]։

2020 թվականի հունիսի 1-ին Բակեսը նշանակվել է Լյուքսեմբուրգի առաջին կին հոֆմարշալ, որը բարձրագույն վարչական պաշտոն է զբաղեցնում Հենրի Ալբերտի ընտանիքում[3][4]։ Այս պաշտոնում նա վերահսկում և կազմակերպում էր դքսուհու առօրյան, դքսի ցերեկային գործունեությունը[5]։

Քաղաքական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆինանսների նախարար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականի դեկտեմբերի 3-ին իշխող կոալիցիոն կառավարությունը հայտարարեl է, որ Բակեսը կդառնա ֆինանսների նոր նախարարը՝ հաջորդելով Պիեռ Գրամենիային և դառնալով այդ պաշտոնը զբաղեցնող առաջին կինը[6][7]։ Նախկինում որևէ քաղաքական կուսակցության հետ կապ չունենալով, նա հայտարարել է իր մտադրության մասին միանալու Դեմոկրատական ​​կուսակցությանը և առաջադրվելու որպես պատգամավորների պալատի թեկնածուներից մեկը 2023 թվականի ընտրություններում[3][5]։ Բեքեսը նաև «Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինք» կուսակցության անդամ է[8]։

Թեև ի սկզբանե մտադիր էր իր պաշտոնավարումը ժամանակավորապես գործելու «պարզ» տնտեսական շրջանակով, Ռուսաստանի ներխուժում Ուկրաինա, որը սկսվել է նրա պաշտոնը ստանձնելուց մեկ ամիս անց, սրել է Լյուքսեմբուրգի շարունակական գնաճային ճգնաժամը[9]։ Նա հաստատել է Լյուքսեմբուրգի աջակցությունն Ուկրաինային Ուկրաինայի ֆինանսների նախարար Սերգեյ Մարչենկոյի հետ հանդիպման ժամանակ[10]։

Բակեսը նաև Լյուքսեմբուրգի և Ասիայի միջև ավելի սերտ հարաբերությունների կողմնակից է։ 2022 թվականի ապրիլին նա հանդիպել է մի քանի ճապոնացի գործադիր տնօրենների հետ երկու ազգերի միջև տնտեսական համագործակցության վերաբերյալ[11]։ 2023 թվականի մայիսին նա մեկնել է Չինաստան, որտեղ հանդիպումներ է ունեցել ֆինանսների նախարար Լյու Կունի, Չինաստանի արժեթղթերի կարգավորման հանձնաժողովի նախագահ Յի Հումանի և չինական բանկի մի քանի պաշտոնյաների հետ։ Քննարկման թեմաներից են եղել կապիտալի շուկայի համագործակցությունը և Չինաստանի հետ դիվանագիտական ​​և տնտեսական կապերն ամրապնդելու Լյուքսեմբուրգի ցանկությունը[12][13]։

2023 թվականին Բակեսը հայտարարել է, որ Լյուքսեմբուրգը գտնվում է տնտեսական ճգնաժամի էպիկենտրոնում, որը հիմնականում պայմանավորված է գնաճով։ Թեև նա դեմ էր հարկերի դրույքաչափի նվազմանը, նա աջակցեց այն առաջարկին, որը կբաշխի 500 միլիոն եվրոյի նպատակային հարկային վարկեր՝ որպես ճգնաժամի պատասխան[14][15]։ Նա նաև վերահսկում էր ավելացված արժեքի հարկի 1%-ով իջեցումը՝ որպես գնաճի նվազեցման միջոց[16], ինչպես նաև Լյուքսեմբուրգում տեղակայված բազմազգ կորպորացիաների միջազգային հարկման իրականացումը, որն ազդել է շուրջ 7500 ընկերությունների վրա[9][17]։ 2022 թվականի դեկտեմբերին նրա առաջարկած բյուջեն, որը «խուսափում էր խստագույն խնայողության քաղաքականությունից»՝ միաժամանակ բարձր պահելով ներդրումների և համերաշխության ծախսերը անցել է օրենսդիր մարմնի միջոցով և թույլ է տվել Լյուքսեմբուրգին պահպանել իր «AAA» վարկային վարկանիշը «Fitch Ratings» գործակալության կողմից[9][18]։

2022 թվականի վերջին Բակեսը կարևորել է փողերի լվացման դեմ պայքարը Լյուքսեմբուրգում՝ ասելով, որ ֆինանսական միջոցառումների աշխատանքային խմբի կողմից ստուգման ձախողումը «ընդմիշտ կխաթարի Լյուքսեմբուրգի՝ որպես ֆինանսական կենտրոնի հեղինակությունը»[19]։ Նա նաև թվային վերափոխման և թվային ծառայությունների մասին օրենքի կողմնակիցն է[20]։

2023 թվականի ընդհանուր ընտրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բակեսը ընտրվել է պատգամավորների պալատ՝ հավաքելով 23,589 ձայն, ինչը ազգային մակարդակով դեմոկրատական կուսակցության բոլոր թեկնածուների թվով երկրորդն է։ Հոկտեմբերի 10-ին դուքս Հենրի Ալբերտի կողմից Լյուկ Ֆրիդենին կառավարություն ձևավորող նշանակվելուց հետո[21], «CSV»-ն և« DP»-ն կոալիցիոն բանակցություններ են վարել, որտեղ Բակեսը եղել է «DP» պատվիրակության անդամ[22]։

2023 թվականի նոյեմբերի 17-ին Բակեսը երդվել է Ֆրիդեն-Բեթել կառավարության մյուս անդամների հետ։ Նա ունի երեք նոր պորտֆել՝ Շարժունակություն և հասարակական աշխատանքներ, պաշտպանություն, գենդերային հավասարություն և բազմազանություն։ Պորտֆելների կուտակումն ու համակցությունը մեկնաբանները որակել են որպես անսպասելի։ Բեքսը Ֆրիդեն-Բեթելի կառավարությունում միակ նախարարն է, որը կառավարում է երեք պորտֆել[23][24][25][26]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բակեսը ունի երկու երեխա։ Նա վարժ գիտի լյուքսեմբուրգերեն, գերմաներեն, ֆրանսերեն և անգլերեն։ Խոսում է նաև ճապոներեն[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Liberal ministers take office in Luxembourg». ALDE Party (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ փետրվարի 5-ին.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Yuriko Backes». Government of Luxembourg (անգլերեն). 2022 թ․ հունվարի 5. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Boob, Aurélie (2022 թ․ հունվարի 4). «Yuriko Backes: Luxembourg's first female finance minister». delano.lu (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  4. ↑ «Backes for the Grand Ducal Court». Diplomat Magazine (ամերիկյան անգլերեն). 2020 թ․ ապրիլի 30. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 Dalesio, Emery P. (2023 թ․ հուլիսի 14). «Luxembourg's New Finance Minister Officially Takes the Reins». Luxembourg Times (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  6. ↑ «Yuriko Backes becomes Luxembourg's first ever female Minister of Finance». Democratic Party (ամերիկյան անգլերեն). 2021 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  7. ↑ «Luxembourg Names First Ever Female Finance Minister». Luxembourg Times (անգլերեն). 2021 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  8. ↑ «Yuriko Backes». ALDE Party (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Fassone, Marc (2023 թ․ փետրվարի 1). «Yuriko Backes wants to regain the upper hand post-crisis». delano.lu (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  10. ↑ «Finance Minister Yuriko Backes attended the IMF/World Bank Spring Meetings in Washington DC». Embassy of Luxembourg, Washington, D.C. (անգլերեն). 2022 թ․ ապրիլի 26. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  11. ↑ «Meeting of Ambassador Jiro Okuyama With Finance Minister Yuriko Backes and CEOs of Japanese Companies in Luxembourg». Embassy of Japan in Luxembourg (անգլերեն). 2022 թ․ ապրիլի 11. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  12. ↑ «Yuriko Backes Addresses Asset Management, Sustainable Finance in China». The Luxembourg Chronicle. 2023 թ․ մայիսի 27. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  13. ↑ «Chairman Yi Huiman Met with Ms. Yuriko BACKES, Minister of Finance of Luxembourg». China Securities Regulatory Commission. 2023 թ․ մայիսի 25. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  14. ↑ Aulner, François (2023 թ․ փետրվարի 20). «Adjusting the tax table to inflation 'not responsible': Yuriko Backes». RTL Today (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  15. ↑ «Yuriko Backes proposes tax reliefs worth €500 million». RTL Today (անգլերեն). 2023 թ․ հունվարի 30. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  16. ↑ Wiessler, Sophie (2023 թ․ հունիսի 28). «La baisse de la TVA a-t-elle vraiment soulagé votre portefeuille ?» [Has the Reduction in the VAT Really Relieved Your Wallet?]. Le Quotidien (ֆրանսերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  17. ↑ Boob, Aurélie (2022 թ․ հունվարի 12). «Yuriko Backes Calls for Balanced International Taxation». delano.lu (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  18. ↑ Heindrichs, Tracy (2023 թ․ հունվարի 16). «Fitch maintains AAA rating for Luxembourg». delano.lu (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  19. ↑ Klein, Thomas (2022 թ․ նոյեմբերի 20). «Les mesures contre le blanchiment d'argent sous la loupe» [Measures Against Money Laundering Under the Magnifying Glass]. Virgule (fr) (ֆրանսերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  20. ↑ Brumat, Michel (2022 թ․ մայիսի 10). «Minister of Finance Yuriko Backes cautiously optimistic for Europe». University of Luxembourg. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 14-ին.
  21. ↑ «The formation of the 2023 government». gouvernement.lu (անգլերեն). 2023 թ․ նոյեմբերի 15. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 30-ին.
  22. ↑ «Koalitionsverhandlungen / Arbeitsgruppen sollen bis Ende kommender Woche Vorarbeit fertigstellen» (գերմաներեն). Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 30-ին.
  23. ↑ «Assermentation des membres du gouvernement 2023». gouvernement.lu (ֆրանսերեն). 2023 թ․ նոյեմբերի 17. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 30-ին.
  24. ↑ Grasser, Fabien (2023 թ․ նոյեմբերի 16). «Nouveau gouvernement: et les gagnants sont…». woxx (ֆրանսերեն). Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 30-ին.
  25. ↑ «CSV-DP-Koalition / Luxemburgs neue Regierung: So sieht das Team Frieden-Bettel aus» (գերմաներեն). Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 30-ին.
  26. ↑ Feist, Peter (2023 թ․ նոյեմբերի 17). «Männer machen Politik». Lëtzebuerger Land (գերմաներեն). Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 30-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Յուրիկո_Բակես&oldid=10034392» էջից