«Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինք» կուսակցություն
«Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինք» կուսակցություն անգլ.՝ The Alliance of Liberals and Democrats for Europe Party | |
---|---|
![]() | |
Տեսակ | Եվրոպական քաղաքական կուսակցություն և meta-organization? |
Առաջնորդ | Hans van Baalen?[1], Գրեմ Վաթսոն, Annemie Neyts-Uyttebroeck?, Werner Hoyer?, Uffe Ellemann-Jensen?, Willy De Clercq?, Colette Flesch?, Willy De Clercq? և Gaston Thorn? |
Հիմնադրված | մարտի 26, 1976 |
Գաղափարախոսություն | ազատականություն, պահպանողական լիբերալիզմ և սոցիալական լիբերալիզմ |
Քաղաքական հայացք | ցենտրիզմ |
Շտաբ | Բրյուսել, Բելգիա[2] |
Միջազգային պատկանելություն | Ազատական ինտերնացիոնալ |
Եվրոպական խորհրդարան | 85 |
Կայք | aldeparty.eu |
![]() |
«Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինք» կուսակցությունը (ԵԱԺԴ կուսակցություն) հիմնականում Եվրոպական Միությունում գործող եվրոպական քաղաքական կուսակցություն է, որի կազմում ընդգրկված են Եվրոպայի թվով 60 ազգային ազատական կուսակցություններ։ Մինչև 2012 թ. նոյեմբերի 10-ը կուսակցությունը հայտնի էր որպես Եվրոպայի ազատական, ժողովրդավարական և բարեփոխիչների կուսակցություն (ԵԱԺԲ, ELDR)[3]: ԵԱԺԴ կուսակցությունն անդամակցում է «Ազատական ինտերնացիոնալ»-ին[4]։
1970-ականների ազգային քաղաքական կուսակցությունների ազատ համադաշնության հիմքով զարգացած ԵԱԺԴ կուսակցությունն այժմ հանդես է գալիս իբրև շահույթ չհետապնդող միասնական ասոցիացիա՝ գրանցված ըստ բելգիական օրենսդրության։
2010 թ. դրությամբ ԵԱԺԴ-ն ԵՄ-ի կառույցներում ներկայացված իր մեծությամբ չորրորդ համաեվրոպական քաղաքական կուսակցությունն է, ունի 67 ԵԽՊ և Եվրոպական հանձնաժողովի 5 անդամ։ ԵՄ 28 անդամ պետություններից հինգում պաշտոնավարում են ԵԱԺԴ-ին անդամագրված վարչապետներ՝ Քսավյե Բեթելը (ԺԿ) Լյուքսեմբուրգում, Շարլ Միշելը (ԲՇ) Բելգիայում, Տաավի Ռիյվասը (ԷԲԿ) Էստոնիայում, Միրո Ցերարը (ԱԿԿ) Սլովենիայում և Մարկ Ռուտեն (ԺԿԱԺ) Նիդեռլանդներում։
Նիկ Քլեգը (ԱԴ) Միացյալ Թագավորության փոխվարչապետի պաշտոնն է զբաղեցնում։ Կառավարության կազմում ազատականներ են ընդգրկված նաև ևս հինգ ԵՄ անդամ պետություններում՝ Խորվաթիայում, Չեխիայի Հանրապետությունում, Դանիայում, Ֆինլանդիայում և Լիտվայում։
2004 թ. հուլիսի 20-ից ԵԱԺԴ կուսակցությունն իբրև քաղաքական ուժ ներկայացված է Եվրախորհրդարանում՝ Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինքի խորհրդարանական խմբակցության միջոցով, որը ձևավորվել է Եվրոպայի ժողովրդավարական կուսակցության (ԵԺԿ) հետ համատեղ։ ԵԱԺԴ-ի խորհրդարանական խմբակցությունը ղեկավարում է Գի Վերհովստադտը, նախկինում՝ Բելգիայի վարչապետ։ Մինչ 2004 թ. Եվրոպական ընտրությունները կուսակցությունը միավորված էր Եվրոպայի ազատական, ժողովրդավարական և բարեփոխիչների կուսակցության (ԵԱԺԲ) խմբակցության հետ։ ԵԱԺԴ-ի երիտասարդական թևը Եվրոպայի ազատական երիտասարդությունն է (LYMEC). այն հիմնականում գործում է երիտասարդական և ուսանողական ազատական կազմակերպությունների հենքի վրա, սակայն իր կազմում ունի նաև ոչ մեծ թվով անհատ անդամներ։ LYMEC-ի առաջնորդը 2012 թ. մայիսին երկու տարով LYMEC-ի նախագահ ընտրված Յերոեն Դիպեմաատն է (ԺԿԱԺ, Նիդեռլանդներ)։ Կազմակերպությունն ունի 200.000 անդամ։
Կուսակցության առաջնորդը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
ԵԱԺԴ կուսակցության առաջնորդը Սըր Գրեմ Վաթսոնն է (ԵԽՊ)։
Կառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վարչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
ԵԱԺԴ կուսակցության ընթացիկ կառավարումն իրականացնում է նրա Վարչությունը հետևյալ կազմով[5]՝
Նախագահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Գրեմ Վաթսոն
ԵԽՊ (Ազատական ժողովրդավարներ, Միացյալ Թագավորություն), ԵԱԺԴ կուսակցություն նախագահ
Փոխնախագահներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մարկ Գեռերո ի Տառագո
(ԿԺԿ, Իսպանիա)
- Լուիսվայս վան դեր Լաան
(Ժողովրդավարներ 66, Նիդեռլանդներ)
- Ալեքսանդր Գրաֆ Լամբսդորֆ
ԵԽՊ (ԱԺԿ, Գերմանիա)
- Կարին Ռիիս-Յորգենսեն
ԵԽՊ (Ազատականներ, Դանիա)
- Դիք Ռոշ
(Ֆիաննա Ֆայլ, Իռլանդիա)
- Օլլե Շմիդտ
(Ազատական ժողովրդական կուսակցություն, Շվեդիա)
Գանձապահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռոման Յակիչ
(Զարես, Սլովենիա)
ԵԱԺԴ խմբակցության ղեկավարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Գի Վերհովստադտ
ԵԽՊ (Բաց ՖԱԺ, Բելգիա), ԵԱԺԴ խմբակցության ղեկավար, Եվրախորհրդարան
- Անն Բրասյըր
(ԺԿ, Լյուքսեմբուրգ), Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովում Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինքի նախագահ (ԵԱԺԴ-ԵԽԽՎ)
- Ֆլո Կլուկաս
(Ազատական ժողովրդավարներ, Միացյալ Թագավորություն), ԵԱԺԴ-ի խմբակցության ղեկավար, ԵՄ Տարածաշրջանների կոմիտե
Կուսակցության այլ պաշտոնյաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Յակոբ Մորոզա-Ռասմուսեն
(Ազատականներ, Դանիա), ԵԱԺԴ կուսակցություն Գլխավոր քարտուղար
- Ալեքսանդր Բիլզ
(ԺԿԱԺ, Նիդեռլանդներ), ԵԱԺԴ խմբակցության գլխավոր քարտուղար
- Վեդրանա Գույիչ
(ԽԺԿ, Խորվաթիա), նախագահ, Եվրոպայի ազատական երիտասարդություն (LYMEC)
- Ջուլի Մինովես
(ԱԱԿ, Անդորրա), նախագահ, Ազատական ինտերնացիոնալ
Առաջնորդներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1978–1981:
Գաստոն Թորն
- 1981–1985:
Վիլլի դե Կլերք
- 1985–1990:
Կոլետ Ֆլեշ
- 1990–1995:
Վիլլի դե Կլերք
- 1995–2000:
Ուֆֆե Էլլեմանն-Յենսեն
- 2000–2005:
Վեռներ Հոյեր
- 2005–2011:
Աննեմի Նեյց-Ույտեբրուք
- 2011–:
Գրեմ Վաթսոն
Համաեվրոպական ազատականության պատմությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համաեվրոպական ազատականությունը հարուստ պատմություն ունի. այն սկիզբ է առել 1947 թ. ապրիլին «Ազատական ինտերնացիոնալի» հիմնադրումից։ 1976 թ. մարտին ստեղծվեց Եվրոպայի ազատական և ժողովրդավարական կուսակցությունների դաշնությունը, որն աստիճանաբար վերաճեց Եվրոպայի Ազատական, ժողովրդավարական և բարեփոխումների կուսակցության (ԵԱԺԲ)՝ Եվրախորհրդարանում համապատասխանաբար ներկայացվելով Եվրոպայի Ազատական, ժողովրդավարական և բարեփոխումների կուսակցության խմբակցության միջոցով։
Եվրոպական Միության ընդլայնման նախօրեին՝ 2004 թ. ապրիլի 30-ին Բրյուսելում կայացած արտահերթ համաժողովում, ԵԱԺԲ կուսակցությունն ըստ բելգիական օրենսդրության գրանցվեց որպես Եվրոպական քաղաքական կուսակցություն։
2004 թ. ԵԱԺԲ կուսակցությունը միավորվեց Եվրոպայի ժողովրդավարական կուսակցության հետ և կազմեց Եվրոպայի ազատականների և ժողովրդավարների դաշինքը (ԵԱԺԴ)՝ ներկայանալով Եվրախորհրդարանում ԵԱԺԴ խմբակցության միջոցով։ ԵԱԺԲ կուսակցությունն ընդունել է իր ներկայիս անվանումը 2012 թ. նոյեմբերի 10-ին՝ համաեվրոպական դաշինքի և խորհրդարանական խմբակցության ներդաշնակեցման նպատակով։
Եվրոպական խորհուրդ և Նախարարների խորհուրդ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անդամ Պետություն | Ներկայացուցիչ | Պաշտոն | Քաղաքական կուսակցություն | Խորհրդի անդամ սկսած | Լուսանկար |
---|---|---|---|---|---|
![]() |
Տաավի Ռիյվաս | Էստոնիայի վարչապետ | Էստոնիայի բարեփոխումների կուսակցություն | 26 մայիսի 2014 | ![]() |
![]() |
Մարկ Ռիուտե | Նիդեռլադների վարչապետ | «Ժողովրդական կուսակցություն, ազատության և դեմոկրատիա» | 14 հոկտեմբերի 2010 | ![]() |
![]() |
Կսավիե Բետել | Լյուքսեմբուրգի վարչապետ | Լյուքսեմբուրգի դեմոկրտական կուսակցություն | 4 դեկտեմբերի 2013 | ![]() |
![]() |
Շառլ Միշել | Բելգիայի վարչապետ | Բարեփոխումների շարժում | 11 հոկտոմբերի 2014 | ![]() |
![]() |
Միրոսլավ Ցերար | Սլովենիայի վարչապետ | Մոդեռն կենտրոնամետ կուսակցություն | 18 սեպտեմբերի 2014 | ![]() |
![]() |
Յուհա Սպիլիյա | Ֆինլանդիայի վարչապետ | Ֆինլանդիայի կենտրոնամետ կուսակցություն | 29 մայիսի 2015 | ![]() |
Եվրահանձնաժողովի պատվիրակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եվրոպական հանձնաժողովի 28 անդամներից 5-ը ԵԱԺԴ-ի անդամ կուսակցությունների ներկայացուցիչներն են.
Անդամ կուսակցություններից ընտրված ներկայացուցիչներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եվրոպական կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կազմակերպություն | Կառույց | Տեղերի թիվը |
---|---|---|
![]() |
Եվրոպական հանձնաժողով | 5 / 28 |
![]() |
Եվրոպայի խորհուրդ (Կառավարության ղեկավարներ) |
6 / 28 |
![]() |
ԵՄ խորհուրդ (Մասնակցություն կառավարմանը) |
10 / 28 |
![]() |
Եվրախորհրդարան | 48 / 751 |
![]() |
Խորհրդարանական վեհաժողով | 28 / 318 |
Եվրոպական Միության անդամ երկրների ազգային խորհրդարաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]




Ազգային խորհրդարաններ՝ Եվրոպական Միությունից դուրս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երկիր | Մարմին | Տեղերի թիվը | Անդամ կուսակցություններ |
---|---|---|---|
![]() |
Գլխավոր խորհուրդ | 8 / 28 |
ԱԱԿ |
![]() |
Ազգային ժողով | 0 / 125 |
Մուսավաթ |
![]() |
Խորհրդարան | 17 / 150 |
Հանրապետական, ԱԴ[6][7] |
![]() |
Ալթինգ | 6 / 63 |
ՊԱ |
![]() |
ՀՀ Ազգային ժողով | 7 / 131 |
ՀԱԿ |
![]() |
Խորհրդարան | 13 / 101 |
ՄԱԿ |
![]() |
Ժողով | 1 / 81 |
ՄԱԿ |
![]() |
Ստորտինգ | 9 / 169 |
Նորվեգիայի ազատական կուսակցություն |
![]() |
Ազգային խորհուրդ Ստորին պալատ |
31 / 200 |
ԱԺԿ․ Ազատականներ |
Կանտոնների խորհուրդ Վերին պալատ |
12 / 46 |
ԱԺԿ․ Ազատականներ |
Անդամ կուսակցություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
ԵՄ-ից դուրս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռուսաստանի հանրապետական կուսակցություն – Ժողովրդական ազատության կուսակցություն, [8], Ժողովրդադեմոկրատական միության իրավահաջորդ
- Ռուսաստանի միացյալ ժողովրդավարական "Յաբլոկո" կուսակցություն
Տե՛ս նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Alliance of Liberals and Democrats for Europe Party official site
- European Liberal Youth (LYMEC) Archived 2006-02-09 at the Wayback Machine.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ VVD-prominent Hans van Baalen (60) overleden (նիդերլ.)
- ↑ Contact
- ↑ «European Liberal Democrats change party name to ALDE Party | ALDE Party»։ Eldr.eu։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-02-13-ին։ Վերցված է 2013-09-23
- ↑ «Արխիվացված պատճենը»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-11-13-ին։ Վերցված է 2015-06-17
- ↑ «Members of the Bureau | ALDE Party»։ Aldeparty.eu։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-09-08-ին։ Վերցված է 2013-09-23
- ↑ «Members of Faction»։ Parliament.ge։ Վերցված է 2013-09-23
- ↑ «Members of Faction»։ Parliament.ge։ Վերցված է 2013-09-23
- ↑ «Արխիվացված պատճենը»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-17-ին։ Վերցված է 2015-06-18