Միխայիլ Վոլկոնսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միխայիլ Վոլկոնսկի
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 22 (օգոստոսի 3), 1891
ԾննդավայրԿեիլա-Յոա, Կեիլա, Հարյումաա, Էստոնիա
Մահացել էսեպտեմբերի 18, 1961(1961-09-18) (70 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանՊերեդելկինոյի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունԱլեքսանդրովյան լիցեյ (1912)
Մասնագիտությունկինոդերասան, թարգմանիչ և օպերային երգիչ
ԱմուսինKira Petkevich?
Ծնողներհայր՝ Պյոտր Վոլկոնսկի, մայր՝ Ելիզավետա Շախովսկայա
ԵրեխաներԱնդրեյ Վոլկոնսկի

Իշխան Միխայիլ Պետրովիչ Վոլկոնսկի (ռուս.՝ Михаил Петрович Волконский, հուլիսի 22 (օգոստոսի 3), 1891, Կեիլա-Յոա, Կեիլա, Հարյումաա, Էստոնիա - սեպտեմբերի 18, 1961(1961-09-18), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս օպերային երգիչ, երգիչ (բարիտոն), դերասան, թարգմանիչ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միխայիլ Վոլկոնսկին ծնվել է 1891 թվականին հուլիսի 22-ին (օգոստոսի 3) Էստլյանդիայի նահանգի Ֆալլ ամրոցում (գերմ.՝ Schloß Fall)՝ Ռևելի մոտ (ներկայում՝ գյուղ Կեիլա-Յոա, Կեիլա շրջան, Հարյումաա նահանգ, Էստոնիա)[1][2]։ Հայրը եղել է իշխան Պյոտր Միխայլովիչ Վոլկոնսկին (1861-1948)[3], մայրը՝ իշխանուհի Եկատերինա Ալեքսեևնա Շախովսկայան, որը եղել է հետևազորի գեներալ իշխան Ալեքսեյ Իվանովիչ Շախովսկու (1821-1900) և Սոֆյա Ալեքսանդրովնա Օլսուֆևայի (1830-1882) դուստրը[4]։

Ֆլորենցիայի ֆիլհարմոնիկ ընկերության դահլիճում Միխայիլ Վոլկոնսկու ելույթի ազդագիր, 20 ապրիլի, 1928 թվական

1912 թվականին Միխայիլ Վոլկոնսկին ավարտել է Կայսերական Ալեքսանդրովյան լիցեյը Սանկտ Պետերբուրգում։ Երգեցողություն է սովորել Իտալիայում։ Նկարահանվել է վա շրջանի ռուսական համր ֆիլմերում[5]։ 1917 թվականից Ռուսաստանի հարավում ելույթ է ունեցել թատրոնում։ 1920 թվականի վերջին Ղրիմից տարհանվել է Պյոտր Վրանգելի բանակի մնացորդների հետ և տեղավորվել Բելգրադում։ 1920-1921 թվականների խաղաշրջանում եղել է օպերայի մենակատար Բելգրադի Ազգային թատրոնում, ապա Սերբական ժողովրդական թատրոնում (Նովի Սադ), որտեղ մասնավորապես կատարել է կոմս դի Լունայի դերերգը Վերդիի «Տրուբադուր», հյուպատոս Շարպլեսի դերերգը Պուչինիի «Մադամ Բատերֆլայ» օպերաներում և այլն[6]։ Որպես մենակատար հանդես է եկել Բելգրադում և Լյուբլյանայում, ապա Փարիզում («Ոսկե աքաղաղ» (ռուս.՝ «Золотой петушок») ռուսական կաբարե)[7]։ Քանի որ ազնվականի համար անպատվաբեր է համարվել բեմում ելույթ ունենալը, հարազատների ճնշմամբ Միխայիլ Վոլկոնսկին ստիպված է եղել հանդես գալ բեմական կեղծանուններով՝ Միխայիլ Վերոն (Վերոնա քաղաքի անունից) և Միխայիլ Վալդարկո (Michele Valdarko)։ 1928 թվականին ելույթ է ունեցել Ֆլորենցիայում՝ ֆիլհարմոնիկ ընկերության դահլիճում, որտեղ նրան նվագակցել է կոմպոզիտոր և դաշնակահար Մարիո Կաստելնուովո-Տեդեսկոն։ Նույն թվականին իտալացի երաժշտական քննադատ Գվիդո Գատտին իր «Rassenga musicale» («Երաժշտական հանդես») ամսագրում գրել է. «Խոստումնալից է նաև ռուս բարիտոն Միխայիլ Վալդարկոն (իշխան Վոլկոնսկու արտիստական կեղծանունը), որը երգում է տարբեր լեզուներով հեշտությամբ ու ճաշակով, որ հատուկ է այդպիսի արտիստներին»[8]։

Մոտավորապես 1930 թվականից Միխայիլ Վոլկոնսկին աշխատել է Ժնևում Հարավսլավիայի հյուպատոսարանում, որտեղ սկզբում եղել է կամավոր ոչ բարձր աշխատավարձով, իսկ 1939 թվականին գրանցվել է անձնակազմի շարքերում որպես օրավարձու աշխատող (дневничар, պետական ծառայության իրավունք, որը Հարավսլավիայի կառավարությունը տվել է ռուս էմիգրանտներին[9])։ Զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ, որոնց մեծ մասը կապված է եղել Խորհրդային Ռուսաստանից Հարավսլավիայի քաղաքացիների հայրենադարձման հետ[10]։ 1931 թվականին ամուսնացել է Կիրա Գեորգիևնա Պետկևիչի (1911-1995) հետ[11]։ 1946 թվականին տեղափոխվել է Փարիզ՝ Ֆրանսիայում Հարավսլավիայի դեսպանատան հյուպատոսական բաժին, որտեղ զբաղվել է փաստաթղթերի թարգմանությամբ, հրապարակումների ու այլ նյութերի հավաքմամբ և դրանք արտաքին գործերի նախարարություն ուղարկելով։ 1947 թվականի աշնանն ընտանիքի հետ վերադարձել է խորհրդային Ռուսաստան։ Իոսիֆ Ստալինի հրահանգով ուղարկվել է Տամբովի մարզի Մուչկապ գյուղում բնակվելու։ Չնայած դրան՝ Միխայիլ Վոլկոնսկին ապրել է Տամբովում՝ աշխատելով դպրոցում որպես անգլերենի ուսուցիչ։ 1956 թվականին կարողացել է վերադառնալ Մոսկվա և սկսել է գրական թարգմանություններ կատարել խորվաթերենից, սերբերենից, բուլղարերենից ու ֆրանսերենից[12][13]։

Միխայիլ Վոլկոնսու որդին է եղել կոմպոզիտոր և կլավեսինահար իշխան Անդրեյ Վոլկոնսկին։

Միխայիլ Վոլկոնսկին մահացել է 1961 թվականի սեպտեմբերի 18-ին Մոսկվայում։ Թաղվել է Պերեդելկինոյի գերեզմանատանը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Михаил Волконский
  2. ↑ «Знаменитый «Замок Фалль»». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 5-ին.
  3. ↑ Пётр Волконский
  4. ↑ Шаховские
  5. ↑ Пекарский, Марк Ильич Назад к Волконскому вперёд. — Издательский Дом «Композитор», М.: 2005. — 288 с. — ISBN 5-85285-812-9 — С. 61
  6. ↑ Зоран Максимовић Репертоар Српског народног позоришта између два светска рата (1918–1941) (Репертуар Сербского народного театра между двумя мировыми войнами (1918—1941)). — Нови Сад: 2012(սերբ.)
  7. ↑ Наум Зайдель Андрей Волконский, друзья, судьбы
  8. ↑ Guido Maggiorino Gatti Rassegna musicale — Турин: 1928 — № 1 — С. 183(իտալ.)
  9. ↑ Вакар, Сергей Васильевич Русская эмиграция в Югославии
  10. ↑ Др Слободан Селиниђ Амбасадор некомуниста и партиjска дипломатиjа: Марко Ристиђ у Паризу 1945–1951. // Токови историjе: Часопис Института за новију историју Србије. Београд, ИНИС: 2012. — № 2 — С. 141(սերբ.)
  11. ↑ Кира Петкевич
  12. ↑ Дубинец, Е. А. Князь Андрей Волконский. Партитура жизни. — М., Рипол классик: 2010. — 384 с. — ISBN 978-5-386-02153-5 — С. 45
  13. ↑ Рихард Штраус и Ромен Роллан: Переписка. Выдержки из дневника / Пер. с франц. М. П. Волконского; Ред. пер. И. И. Мугдусиева / Вступ. ст., прим. А. Николаева. М., Музгиз: 1960 — 214 с.
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միխայիլ_Վոլկոնսկի&oldid=9431346» էջից