Մարիա Պրիգարա

Մարիա Պրիգարա
Ծնվել է	փետրվարի 7 (20), 1908
Ծննդավայր	Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	սեպտեմբերի 8, 1983(1983-09-08) (75 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Բայկովո գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	մանկագիր, բանաստեղծուհի, արձակագիր, թարգմանչուհի և գրող
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Կրթություն	Ժողովրդական կրթության ինստիտուտ (1931)
Պարգևներ

Մարիա Պրիգարա (ուկրաիներեն՝ Марія Аркадіївна Пригара, փետրվարի 7 (20), 1908, Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 8, 1983(1983-09-08), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ, մանկագիր։

Կենսագրություն

Ծնվել է ծառայողի ընտանիքում։ 1931 թվականին ավարտել է Կիևի ժողովրդական կրթության ինստիտուտը։ Աշխատել է «Պրոլետարսկայա պրավդա» թերթում և «ԼԻՄ» ու «Մոլոդոյ բոլշևիկ» հրատարակչություններում։

1945-1950 թվականներին եղել է «Բարվինոկ» ամսագրի խմբագրի տեղակալը։

Ստեղծագործությունը

Մարիա Պրիգարան հրատարակել է մանկական բազմաթիվ գրքեր՝ «Գարունը գյուղում», «Կոմբայնների երթ», «Լեռներում», «Մեր բարեկամները», «Յարինկա», «Մեր ծանոթները», «Հեքիաթներ», «Սաշկոն հանքափոր», «Մենք սիրում ենք արևն ու գարունը», «Անտառի բացատում», «Դնեպրը հոսում է դեպի կապույտ ծով», «Եթե մենք ծանոթներ ենք», «Կոզակ Գոլոտան» և այլն։

1969 թվականին տպագրել է «Միխայլիկ-կոզակային սպասյակ» վիպակը երեխաների համար։

Դեռևս պատերազմի օրերին Մարիա Պրիգարան մեծերի համար տպագրել է քնարական բանաստեղծությունների երկու ժողովածոը՝ «Ռազմի ճամփով» և «Նախօրյակին» խորագրերով։

Մարիա Պրիգարայի թարգմանությամբ ուկրաիներեն լույս են տեսել Ադամ Միցկևիչի, Հայնրիխ Հայնեի, Յոհաննես Բեխերի, Մաքսիմ Տանկի բանաստեղծությունները, Հենրիկ Սենկևիչի, Վանդա Վասիլևսկայայի արձակ ստեղծագործությունները։

Մարիա Պրիգարան հայերեն

• Իմ սերունդը; Այդպիսին ենք եղել; Հեռացիր։ Ոսկե դարպասներ (ուկրաինական քնարերգություն), Ե., «Սովետական գրող», 1977 էջ 307-309։ Թարգմ.՝ Լ. Սարգսյան։