Թուրքական ազգայնականություն
Թուրքական ազգայնականություն (թուրքերեն՝ Türk milliyetçiliği), թուրք ժողովուրդին փառաբանող և պրոպագանդող քաղաքական գաղափարախոսություն։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թուրքական ազգայնականությունը ծագում է 1839 թվականին «Թուրանական հասարակություն» կազմակերպության հիմնադրումից։ 1908 թվականին ստեղծվում է անմիջապես «Թուրքական հասարակություն» կազմակերպությունը, որը հետագայում ձևափոխվում է «Թուրքական սրտի»[1]։ և ի վերջո ընդգրկում նաև համաթուրանականության և համաթյուրքականության գաղափարախոսությունները։
Սուլթան Աբդուլ Համիդ II-ի իշխանությունը տապալած երիտթուրքերի հեղափոսխությունը սարքում է թուրքական ազգայնականությունը այնպիսի ուժ, որը վերջում գլխավորում են օսմանյան կառավարությունը վերահսկող երեք փաշաները։
Թուրքիայի անկախության պատերազմի ժամանակ Մուսթաֆա Քեմալ Աթաթուրքը հրաժարվում է քաղաքական համաթյուրքականության գաղափարախոսությունից։
Օսմանյան կայսրության անկումից հետո Աթաթուրքը վերցնում է իշխանությունը։ Նա դրական է խոսում համաթյուրքական հայացքների մասին և ուզում է բարեկամական կապեր հաստատել միջինասիական թյուրքական պետությունների հետ։ 1935 թվականից նա սկսում է տարածել Հիլարի դը Բարենտոնի արևի լեզվի տեսությունը Թուրքիայի քաղաքական և կրթական միջավայրում, այսինքն այն ժամանակ, երբ իր գագաթնակետին էր հասել օտար ազդեցությունից թուրքերենի «մաքրման» փորձերը։ Այդ ժամանակվա թուրքական հետազոտողները գալիս են այն եզրահանգման, իբր վաղ շումերները նախաթյուրքեր են եղել[2], ինչը չի համապատասխանում իրականությանը։
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Arman, Murat Necip. "The Sources Of Banality In Transforming Turkish Nationalism" Արխիվացված 2009-03-05 Wayback Machine. CEU Political Science Journal, issue: 02 / 2007, pp. 133–151.
- Eissenstat, Howard. "Anatolianism: The History of a Failed Metaphor of Turkish Nationalism". Paper presented at Middle East Studies Association Conference, Washington, D.C., November 2002.
- Tachau, Frank. "The Search for National Identity among the Turks". Die Welt des Islams, New Series, Vol. 8, Issue 3 (1963), pp. 165–176.]
- Çetin, Zafer M. (2004 թ․ հոկտեմբեր). «Tales of past, present, and future: mythmaking and nationalist discourse in Turkish politics». Journal of Muslim Minority Affairs. 24 (2): 347–365. doi:10.1080/1360200042000296708.
- Poulton, Hugh (1999 թ․ մայիս). «The struggle for hegemony in Turkey: Turkish nationalism as a contemporary force». Journal of Southern Europe and the Balkans. 1 (1): 15–31. doi:10.1080/14613199908413984.
- Uslu, Emrullah (2008 թ․ մարտ). «Ulusalcılık: The Neo-nationalist Resurgence in Turkey». Turkish Studies. 9 (1): 73–97. doi:10.1080/14683840701814018.
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Turkish Society». Britannica Online Encyclopedia. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 1-ին.
- ↑ Shay, Anthony (2002). Choreographic Politics: State Folk Dance Companies, Representation, and Power. Wesleyan University Press. էջ 210. ISBN 0-8195-6521-0.
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Թուրքական ազգայնականություն կատեգորիայում։ |