Թեդ Ալլան
Թեդ Ալլան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 26, 1916[1][2] |
| Ծննդավայր | Մոնրեալ |
| Վախճանվել է | հունիսի 29, 1995[1][2][3] (79 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Տորոնտո, Կանադա[4] |
| Մասնագիտություն | դերասան, վիպասան, սցենարիստ, գրող, կենսագիր, մանկագիր և դրամատուրգ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Կանադա[5] |
Ալլան Հերման (ավելի հայտնի է Թեդ Ալլան անունով, հունվարի 26, 1916[1][2], Մոնրեալ - հունիսի 29, 1995[1][2][3], Տորոնտո, Կանադա[4]), կանադացի սցենարիստ, և գրող, նրա գրքերը վերածվել են շարժանկարների։ 1975 թվականին առաջադրվել և ստացել է լավագույն սցենարիստ անվանակարգում Օսկար մրցանակ, ինչպես նաև, որպես լավագույն արտասահմանյան ֆիլմ, նրա` «Ստերը, որոնք իմ հայրը ասում է ինձ» ֆիլմը հաղթել է Ոսկե գլոբուսը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Թեդ Ալլանը ծնվել է Մոնրեալում Ալլան Հերման անունով[6]։
1934 թվականին նա հանդիպել է Նորմա Բեթթյունին և նրանք ընկերներ են դարձել։ 1937 թվականի փետրվարին Ալլանը միացել է Ինտերնացիոնալ բրիգադների ինկո գումարտակին՝ Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմում ֆաշիզմի դեմ կռվելու համար։ Բրիգադի ղեկավարությամբ Թեդն աշխատել է որպես լրագրող, նա Մադրիդից Ամերիկա էր հեռարձակում և կրկին աշխատում էր Բեթյունի հետ։ 1939 թվականին նա հրատարակել է իր առաջին վեպը` այս անգամ «Լավագույն երկիրը»` հենվելով պատերազմի իր փորձի վրա[6]:
1952 թվականին Ալլանը և Սիդնեյ Գորդոնը հրապարակում են Բեթյունի կենսագրությունը` «Նշտարը, թուրը» վերնագրով։ Ալանը գրեթե 40 տարի պայքարել է կանադացի վիրաբույժի մասին ֆիլմ նկարահանելու համար, որը դարձել է չինական հեղափոխության հերոսը։ «Բեթյուն. հերոսի ստեղծումը» ֆիլմը, որի համար Ալլանը սցենար է գրել, դարձել է առաջին պաշտոնական չինական համատեղ արտադրությունը, որի նկարահանումները Չինաստանում, Մոնրեալում և Իսպանիայում թողարկվել են 1990 թվականին։ Դրանում նկարահանվել են Դոնալդ Սազերլենդը և Հելեն Միրենը։
Ալլանը Բեռլինի միջազգային կինոփառատոնում «Ոսկե արջ» մրցանակի արժանացած Ջոն Կասավետիսի «Սիրո հոսքեր» հայտնի ֆիլմի սցենարի համահեղինակն էր։ Ֆիլմը հիմնված է Ալլանի «Ես տեսել եմ, թե ինչպես ես կտրում կիտրոնները» բեմադրություններից մեկի վրա, որը բեմադրվել է ռեժիսոր Շոն Քոներիի կողմից Լոնդոնի «Ֆորտունա» թատրոնում 1969 թվականին։
Ալլանը Սթիվեն Լիկոկի մրցանակ է ստացել 1985 թվականին «Սերը մեծ ռիսկ է» վեպի համար։
Նա մահացել է շնչառական անբավարարությունից 1995 թվականի հունիսի 29-ին` 79 տարեկան հասակում[7]։ Նա 2002 թվականին ազգային կինոարվեստի կառավարման կողմից նկարահանված «Թեդ Ալլանը` 20-րդ դարի գուսանը» վավերագրական ֆիմի հերոսն է[6]:
Աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ներկայացումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Ուրվական գրողները» (Տորոնտո 1952 թվական) վերնագրում է «Դրամ ստեղծողները» (Լոնդոն 1955 թվական)
- Կրկնակ պատկեր Ռոջեր Մակդուգալի հետ (Լոնդոն, 1955), վերամշակված, Գաբրիել Առութի հետ, որպես Գոգ և Մագոգ (Փարիզ 1959/62)
- Կրկնակ պատկեր (1957 թվական)
- Լեգենդ Պեպիտոյի մասին (Լոնդոն, 1955 թվական)
- Աշխարհի գաղտնիքը (Լոնդոն, 1958 թվական)
- Ես տեսել եմ, թե ինչպես ես կտրում կիտրոնները (Լոնդոն, 1969 թվական)
- Իմ քույրիկի պահապանը (1974 թվական)
- Սիրո հոսքեր (Լոս Անջելես 1981 թվական)
- Երրորդ օրը գաիս է (Լոս Անջելես 1981 թվական)
- Willie the Squowse (Տորոնտո 1987/8 թվական)
- Chu Chem (Նյու Յորք 1988 թվական)
Ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ստերը որոնք իմ հայրիկը պատմել է ինձ (1975 թվական)
- Սիրո հոսքեր (1984 թվական)
- Բեթյուն հերոսի ստեղծումը (1990 թվական)
Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Այս անգամ ավելի լավ երկիր (1939 թվական)
- Դաշույնը, սուրը. Բժիշկ Նորման Բեթունի պատմությունը (1952 թվական) Սիդնեյ Գորդենի հետ
- Willie the Squowse (1977 թվական)
- Սերը մեծ ռիսկ է (1984 թվական)
- Չգիտե՞ս ուրիշ մեկին (1885 թվական)
- Dr. Ah Chu և Jonah's Egg (Ռոբերտ Դևիսի հրատարակչություն)
Նա նաև պատմվածքներ է տպագրել Harper's-ում, The New Yorker-ում և այլ ամսագրերում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Freebase տվյալների վերբեռնում — Google.
- ↑ The Encyclopedia of Science Fiction / P. Nicholls, J. Clute, D. Langford
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Boyd, Colin (2015 թ․ մարտի 4). «Ted Allan». The Canadian Encyclopedia. Historica Canada. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ «Ted Allan, Novelist And Film Writer, 79». The New York Times. 1995 թ․ հուլիսի 2.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||
 |
| |||||||