Էդուարդ Համբարձումյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Համբարձումյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Էդուարդ Համբարձումյան (այլ կիրառումներ)
Էդուարդ Համբարձումյան
Ծնվել էսեպտեմբերի 29, 1955(1955-09-29) (68 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան
Մասնագիտությունգինեկոլոգ
Գիտական աստիճանբժշկական գիտությունների դոկտոր

Էդուարդ Մարտինի Համբարձումյան (սեպտեմբերի 29, 1955(1955-09-29), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բժիշկ, գինեկոլոգ-ռեպրոդուկտոլոգ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էդուարդ Համբարձումյանն ավարտել է Երևանի թիվ 122 միջնակարգ դպրոցը։

1979 թվականին կարմիր դիպլոմով ավարտել է Երևանի բժշկական ինստիտուտը։ 1979-1981 թվականներին անցել է կլինիկական օրդինատուրա «Մանկաբարձություն և գինեկոլոգիա» մասնագիտությամբ։ 1981-1985 թվականներին աշխատել է որպես Արագածի կենտրոնական հիվանդանոցի մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի բաժնի վարիչ։

1985-1989 թվականներին նա աշխատել է Երևանի «Էրեբունի» հիվանդանոցում որպես օբսերվացիայի բաժնի վարիչ և գլխավոր բժշկի` ծննդօգնության գծով տեղակալ։

Այնուհետև նա աշխատանքի է անցել Երևանի թիվ 3 ծննդատանը որպես հղիների պաթոլոգիայի բաժնի վարիչ և գլխավոր բժշկի ծննդօգնության գծով տեղակալ (1989-1993)։

1991-1993 թվականներին Համբարձումյանը եղել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի ամբիոնի ասիստենտ։ Այնուհետև մեկնել է Փարիզ, որտեղ 1993-1995 թվականներին եղել է ParisSud համալսարանին կից «Անտուան Բեկլեր» հոսպիտալի մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի ամբիոնի գիտաշխատող։

1995-2004 թվականներին բնակվել և աշխատել է ԱՄՆ-ում։ Եղել է Ֆոլկների հիվանդանոցին կից Մարդու վերարտադրման կենտրոնի գիտաշխատող (Բոստոն, ԱՄՆ)։

2008 թվականից մինչ օրս Երևանում ղեկավարում է իր հիմնադրած մարդու վերարտադրման «Մարդու պտղաբերության կենտրոնը»[1]։

Ելույթներ է ունեցել Ռուսաստանում, Կանադայում, ԱՄՆ-ում և եվրոպական տարբեր երկրներում կայացած միջազգային բազմաթիվ գիտաժողովներում։

Վերարտադրողական բժշկության հայկական ասոցիացիայի նախագահն է։

Մարդու անպտղության զարգացման մոլեկուլյար մեխանիզմների մասին գիտական բազմաթիվ աշխատությունների հեղինակ է։

Կոչումներ, պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1981 թվականին «Կորոնար անոթների վրա դերիվատների պրոստագլանդինների ազդեցության մասին» աշխատանքի համար նրան տրվել է ԽՍՀՄ գյուտարարի արտոնագիր։

1984 թվականին Էդուարդ Համբարձումյանը պաշտպանել է գիրության ժամանակ լյարդի ֆունկցիայի խանգարումների և հղիության ու ծննդաբերության պաթոլոգիայի փոխադարձ կապի մասին թեմայով գիտական թեզը։ Նրան շնորհվել է բժշկական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։

1991 թվականին Հայկական ԽՍՀ առողջապահության նախարարությունը նրան շնորհել է մանկաբարձ-գինեկոլոգի «Բարձրագույն կատեգորիայի» որակավորում։

1993-1994 թվականներին պաշտպանել է Փարիզի ParisSud համալսարանին կից «Պտղի բժշկություն» դիպլոմը։

1994-1995 թվականներին պաշտպանել է «Գինեկոլոգիական լապարոսկոպիա» եվրոպական դիպլոմը (Կլերմոն Ֆերան, Ֆրանսիա

1997 թվականին «ԼԻԳ ցիտոկինի դերը մարդու անպտղության ժամանակ» աշխատանքի համար արժանացել է NIH award մրցանակին։

2000 թվականին եղել է «Human Reproduction» միջազգային ամսագրի ժամանակավոր գրախոսը։ Նույն թվականին ընդգրկվել է «Ով ով է Ամերիկայում» ամերիկյան ժամանակակից հանրագիտարանի բժշկական բաժնում, որի համար նրան շնորհվել է պատվոգիր։

2005 թվականին պաշտպանել է «ԼԻԳ ցիտոկինի դերը մարդու անհայտ պատճառներով անպտղության ժամանակ» թեմայով գիտական ատենախոսությունը` արժանանալով բժշկական գիտությունների դոկտորի աստիճանին։

2012 թվականին արժանացել է Հայաստանի «Տարվա լավագույն բժիշկ» կոչմանը և Համազգային վստահության խորհրդի պատվավոր մրցանակին։

Էդուարդ Համբարձումյանը պարգևատրվել է նաև ամերիկյան ու եվրոպական գիտական միությունների մի շարք հեղինակավոր մրցանակներով, այդ թվում` անգլիական կենսագրական ընկերության «XXI դարի լավագույն գիտնականներից մեկը» մրցանակով։

Նախասիրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էդուարդ Համբարձումյանը «Америка, Бог, Любовь» («Ամերիկա, Աստված, Սեր», 2005), «Искривление времени» («Ժամանակի ծռմռում», 2010) աֆորիզմների գրքերի հեղինակ է, որոնք թարգմանվել են անգլերեն և լույս տեսել նաև ԱՄՆ-ում։

«Երազ» խտասկավառակի հեղինակ է, որի երաժշտության հիման վրա բեմադրվել է նույնանուն բալետ-ֆանտազիան, որը բազմիցս կատարվել է Երևանի Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի բեմում[2]։ Պրեմիերան կայացել է 2012 թվականի նոյեմբերին Ստանիսլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոնում[3]։ 2015 թվականից «Երազը» դարձել է Երևանի օպերային թատրոնի խաղացանկի անբաժան մասը։ 2016 թվականի նոյեմբերի 26-ին բալետը «ERAZ DREAM» անվամբ առաջին անգամ ներկայացվեց նաև Մոսկվայում[4]։

2016 թվականի սեպտեմբերի 17-ին Էդուարդ Համբարձումյանի նախաձեռնությամբ «Մարդու պտղաբերության կենտրոնի» տարածքում բացվեց Երվանդ Քոչարի էսքիզով նրա որդու` Ռուբեն Քոչարի ստեղծած «Մայրություն» քանդակը[5]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «ЭКО в центре Fertility Center». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2016 Նոյեմբեր 1-ին.
  2. ««Ալեկո», «Երազ» ներկայացումների ազդագրերը opera.am կայքում». Վերցված է 2016 Նոյեմբեր 1-ին.(չաշխատող հղում)
  3. «Ինչի՞ մասին է Ժակլին Սարխոշյանի «Երազը»». Վերցված է 2016 Նոյեմբեր 1-ին.
  4. «ПРЕМЬЕРА «ERAZ DREAM» БАЛЕТ-ФАНТАЗИЯ». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 21-ին. Վերցված է 2016 Նոյեմբեր 1-ին.
  5. «Բացվել է Երվանդ Քոչարի էսքիզով ստեղծված «Մայրություն» քանդակը». Վերցված է 2016 Նոյեմբեր 1-ին.

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]