Եղբորոսին քրդական
| Եղբորոսին քրդական | |
 Եղբորոսին քրդական | |
| Դասակարգում | |
| Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
| Կարգ | Ծնեբեկածաղկավորներ (Asparagales) |
| Ընտանիք | Խոլորձազգիներ (Orchidaceae) |
| Ենթաընտանիք | Էպիդենդրայիններ (Epidendroideae) |
| Տրիբա | Neottieae |
| Ենթատրիբա | Limodorinae |
| Ցեղ | Եղբորոսին (Cephalanthera) |
| Տեսակ | Եղբորոսին քրդական (C. kurdica) |
| Միջազգային անվանում | |
| Cephalanthera kurdica | |
Եղբորոսին քրդական (լատ.՝ Cephalanthera kurdica), խոլորձազգիների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ բույս: Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Բովանդակություն
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
20-40 սմ բարձրությամբ, բազմամյա, ստորգետնյա կոճղարմատավոր, գեղազարդային խոտաբույս է: 4 սմ երկարությամբ տերևները զարգացած են և սակավաթիվ: Ծաղիկները վարդագույն են կամ սպիտակավուն: Լայնակի նեղացումով ծաղկի շուրթն ունի կարճ, բութ խթան: Հիմքի մոտ ոլորված սերմնարանը նստադիր է, իսկ պտուղը՝ վերև ուղղված[1]:
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանում աճում է միայն Մեղրու ֆլորիստիկական շրջանում (Վահրավար, Լիճքվազ): Աճում է նաև Հյուսիսարևմտյան և Արևելյան Անդրկովկասում, Նախիջևանում, Անատոլիայում, Հյուսիսային Սիրիայում, Հյուսիսային Իրաքում և Արևմտյան Իրանում[1]:
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աճում է միջին լեռնային գոտում՝ ծովի մակարդակից 1100-1700 մ բարձրությունների վրա, ինչպես նաև անտառներում և կրաքարային տեղերում: Ծաղկում է մայիս-հունիս ամիսներին, պտղաբերում՝ հունիս-հուլիսին[1]:
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խոցելի տեսակ է: Հայտնի է մեկ պոպուլյացիա: Տարածման և բնակության շրջանների մակերեսը 500 կմ²-ից պակաս է: Սպառնալիքի կատեգորիան իջեցվել է, քանի որ պոպուլյացիան սահմանակից է Իրանում աճող պոպուլյացիայի հետ: Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես հազվագյուտ տեսակ: Ընդգրկված է նաև CITES-ի կոնվենցիայի հավելվածում որպես Orchidaceae ընտանիքի ներկայացուցիչ: Ընդգրկված չէ Բեռնի կոնվենցիայի հավելվածում[1]:
Պոպուլյացիայի մի մասը պահպանվում է «Արևիկ» ազգային պարկի սահմաններում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայաստանի Կարմիր գիրք (հայերեն)։ Երևան: ՀՀ Բնապահպանության նախարարություն։ 2010։ ISBN 978-99941-2-420-6
|
|
