Գևորգ Ասատուր

Գևորգ Ասատուր
Ծննդյան անուն	Գևորգ Կոստանդինի Աստվածատրյան և վրաց.՝ გევორქ ასტვაწატრიანი
Ծնվել է	հունիսի 6 (18), 1868
Ծննդավայր	Թիֆլիս, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 7, 1937 (69 տարեկան)
Վախճանի վայր	Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	գրականագետ, թարգմանիչ և համալսարանի դասախոս
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն, Պատկեր:Flag of the Transcaucasian Federation.svg Անդրկովկասյան ԴՖՀ, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Ներսիսյան դպրոց և Պետերբուրգի հնագիտական ինստիտուտ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Աշխատավայր	Երևանի պետական համալսարան
	Գևորգ Ասատուր Վիքիդարանում

Գևորգ Ասատուր (Գևորգ Կոստանդինի Աստվածատրյան, հունիսի 6 (18), 1868^[1], Թիֆլիս, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 7, 1937(1937-10-07)^[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), հայ բանասեր, մանկավարժ, թարգմանիչ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934 թվականից։

Կենսագրություն

Ծնվել է Թիֆլիսում։ Ավարտել է Ներսիսյան դպրոցը, ապա Պետերբուրգի հնագիտական ինստիտուտը և արևելյան լեզուների դասընթացները։ Դասավանդել է Թբիլիսիի, Լենինականի և Երևանի դպրոցներում։ 1921 թվականից դասավանդել է Երևանի պետական համալսարանում։ Նրա առաջին բանաստեղծությունը լույս է տեսել «Աղբյուր» ամսագրում, 1887 թվականին։ Եղել է Սայաթ-Նովայի լավագույն գիտակներից։ Ուսումնասիրություններ է գրել Շոթա Ռուսթավելու, Սայաթ-Նովայի և Շամչի Մելքոյի մասին։ Կազմել է Գաբրիել Սունդուկյանի լեզվի բառարանը (2500 բառ, դարձվածք ու ասույթ)։ Մահացել է Թիֆլիսում^[2]։

Երկեր

Սիրո երգիչ Նահապետ Քուչակի երգերը։ Մշակեց Գևորգ Ասատուրը, Թիֆլիս, 1905։
Հայավանդ (լեգենդներ), պրակ Ա, Երևան, 1927, 57 էջ։
Մերձարևելքի գրականության պատմություն, Երևան, 1931, 164 էջ։

Թարգմանություններ (ռուսերենից, պարսկերենից և վրացերենից)

Ալեքսանդր Պուշկին, Չափածո գրվածքների ժողովածու, Թիֆլիս, 1899, 31 էջ։
Ֆիրդուսի, Ռուստամ և Սոհրաբ («Շահ-նամե»-ից), Երևան, 1934, 114 էջ։
Ֆիրդուսի, Ռոստոմ և Սոհրաբ («Շահ-նամե»-ից), Երևան, 1935, 132 էջ։
Շոթա Ռուսթավելի, Վագրենավորը, Երևան, 1937, 260 էջ։
Վաժա Փշավելա, Եղնիկի ձագուկի պատմությունը, Երևան, Պետհրատ, 1937, 18 էջ։
Ալեքսանդր Պուշկին, Ընտիր երկեր, 2 հատորով, հատոր 1, Բանաստեղծություններ, պոեմներ, դրամաներ (գրքի մեջ մտնող «Հավերժահարսը» գործը թարգմանել է Գ. Ասատուրը), Երևան, Պետհրատ, 1940, 361 էջ։
Ալեքսանդր Պուշկին, Երկեր 5 հատորով, հատոր 3, Եվգենի Օնեգին։ Դրամատիկական երկեր (գրքի մեջ մտնող «Հավերժահարսը» գործը թարգմանել է Գ. Ասատուրը), Երևան, Հայպետհրատ, 1956, 444 էջ։
Վրաց գրականության ընտիր էջեր (գրքի մեջ մտնող գործերի մի մասը թարգմանել է Գ. Ասատուրը), Երևան, Հայպետհրատ, 1961, 648 էջ։
Շոթա Ռուսթավելի, Ընձենավոր (պոեմ), Երևան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1966, 319 էջ։
Իլյա Ճավճավաձե, Բանաստեղծություններ (գրքի մեջ մտնող գործերի մի մասը թարգմանել է Գ. Ասատուրը), Երևան, «Սովետական գրող», 1978, 95 էջ։
Վրացական պոեզիա (ժողովածուի մեջ մտնող գործերի մի մասը թարգմանել է Գ. Ասատուրը), Երևան, Երևանի համալսարանի հրատարակչություն, 1983, 440 էջ։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ Հայկ Խաչատրյան (1981). Գրական տեղեկատու. Երևան: Սովետական գրող. էջ 40-41.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Ասատուր» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 553)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[2] Հայկ Խաչատրյան (1981). Գրական տեղեկատու. Երևան: Սովետական գրող. էջ 40-41.

[1]

[2]