Արսեն Ավետիսյան (քանդակագործ)

Արսեն Ավետիսյան;
Ծնվել է	մայիսի 27, 1971
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հոկտեմբերի 21, 2004 (33 տարեկան)
Մահվան վայր	Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	Ռուսաստան
Կրթություն	Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ
Մասնագիտություն	քանդակագործ
Անդամություն	Հայաստանի նկարիչների միություն և Ռուսաստանի նկարիչների միություն
Կայք	arsen.net

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Արսեն Ավետիսյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ավետիսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Արսեն Ալբերտի Ավետիսյան, (մայիսի 27, 1971(1971-05-27), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 21, 2004(2004-10-21), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), ՌՖ, հայ և ռուս քանդակագործ։ Ռուսաստանի նկարիչների միության անդամ, Հայաստանի նկարիչների միության անդամ, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի՝ Նկարիչների միջազգային ֆեդերացիայի անդամ։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1971 թվականի մայիսի 27-ին Երևանում արվեստագետների ընտանիքում։ Հայրը՝ Ալբերտ Ավետիսյանը, նշանավոր քանդակագործ է, Կիևում, Վաշինգտոնում և Փարիզում տեղադրված հուշարձանների հեղինակ։ Մայրը՝ Ժաննա Սիմոնյանը, տաղանդավոր նկարիչ է, որի նկարները, գոբելենները գտնվում են Երևանում՝ Հայաստանի ազգային պատկերասրահում^[1]։ Բնատուր ձիրք ունենալով՝ Ա. Ավետիսյանը գնաց ծնողների հետքերով։ Արվեստի նկատմամբ սերը վճռական դեր խաղաց մասնագիտության ընտրության հարցում։ Ճարտարապետական հմտությունները կատարելագործելու և նկարչական վարպետությունը բարձրացնելու համար Ավետիսյանն ընդունում է համապատասխան բարձրագույն կրթություն ստանալու որոշում։ Հանձնելով քննությունները՝ ընդունվում և հաջողությամբ ավարտում է Երևանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտը։ Բուհն ավարտելուց հետո Ավետիսյանը տեղափոխվում է Սանկտ Պետերբուրգ, որտեղ էլ զարգանում են նրա ստեղծագործական ունակությունները։

Ստեղծագործությունը

Առաջին անգամ Պետերբուրգը ծանոթացավ Ա. Ավետիսյանին 1993 թվականին և նրան ամենից առաջ ճանաչեց պլաստիկ փոքր աշխատանքներով և շքեղ կամերային գործերով^[2]։ Անցավ ընդամենը մի քանի տարի, և նկարիչն սկսեց ստեղծել քաղաքային մեծ կոթողներ^[3]։ Ավետիսյանը ստեղծեց «Վենետիկ», «Ստորջրյա թագավորություն», «Լիբիդո», «Հակառակորդները» քանդակային շարքերը, Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետի բակում տեղադրված «Փոքրիկ իշխանի մտորումները», Ֆոնտանկայի կրկեսի մոտ տեղադրված «Կրկեսը ժամանեց» և քանդակային այլ կոմպոզիցիաներ, որոնք բավարարեցին Սանկտ Պետերբուրգի բնակիչների և հյուրերի խիստ պահանջները՝ աստիճանաբար դառնալով քաղաքի նոր խորհրդանիշերը։ 2004 թվականի հուլիսի 31-ին Զելենոգորսկում բացվեց «Հաշտեցում» (ռուս.՝ Примирение) հուշարձանը՝ նվիրված խորհրդա-ֆիննական պատերազմի զոհերին (1939-1940)։ Մոսկվայում նրա գործերը 1996 թվականից ներկայացված են Ալլա Բուլյանսկայայի պատկերասրահում^[4]։ 1993 թվականից սկսած՝ Ավետիսյանը մասնակցել է ավելի քան 30 ցուցահանդեսի։ Նրա աշխատանքները ցուցադրվել են ոչ միայն Պետերբուրգում և Մոսկվայում, այլև Ստրասբուրգում, Անտվերպենում, Նյու Յորքում, Փարիզում, Լոնդոնում։ Նրա աշխատանքներն իրենց տեղը գտան աշխարհի շատ երկրների թանգարաններում և տարբեր հավաքածուներում։

Ա. Ավետիսյանը դարձավ Ռուսաստանի, Հայաստանի նկարիչների միության անդամ, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի՝ Նկարիչների համաշխարհային ֆեդերացիայի անդամ։

2004 թվականի հոկտեմբերի 21-ին Արմեն Ավետիսյանը 33 տարեկանում կնոջ՝ Օլգայի և երեքամսական դստեր՝ Սաթինե-Միշելի հետ մահացան ավտովթարից^[5]։ Թաղված է Փարիզում, որտեղ ապրում են նրա ծնողները։ Կինը և դուստրը թաղված են Պետերբուրգի՝ Սմոլենսկի հայկական գերեզմանոցում^[6]։ Սահմանված է «Փոքրիկ իշխան» միջազգային ամենամյա կրթական ծրագիր, որի ժամանակ ընթերցանության նկատմամբ հետաքրքրություն առաջացնող տարվա լավագույն ուսուցիչներ և մանկական հետաքրքրասիրության անվանակարգերում հանձնվում են Արմեն Ավետիսյանի «Փոքրիկ իշխան» արձանիկներ։

Քանդակագործի լավագույն աշխատանքները

2001 թվական- «Կրկեսը ժամանեց» քանդակի բացումը Բելինսկու հրապարակում՝ Սանկտ Պետերբուրգի պետական մեծ կրկեսի շենքի դիմաց (հեղինակի ամենահայտնի գործը)
2002 թվական -«Փոքրիկ իշխանի մտորումները» քանդակի բացումը Ժամանակակից քանդակագործության պուրակում՝ Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետի դիմաց
2002 թվական -«Տաքսա» քանդակի բացումը Զելենոգորսկ քաղաքում, Լենինի պողոտա 24
2003 թվական -«Հաց» քանդակի բացումը Զելենոգորսկ քաղաքում, Լենինի պողոտա 22
2004 թվական -«Հաշտեցում» քանդակի բացումը՝ նվիրված 1939-1940 թվականների խորհրդա-ֆիննական պատերազմին, ք. Զելենոգորսկ
2005 թվական -«Ընդմիջում» քանդակի բացումը Ժամանակակից քանդակագործության պուրակում՝ Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետի դիմաց
2008 թվական -«Սիրո ծառ» քանդակի տեղադրումը Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանում՝ հոգեբանության ֆակուլտետում, Մակարովի 6

Զելենոգորսկի «Հաշտեցում» հուշարձանը
Տաքսայի քանդակը Զելենոգորսկում

Ծանոթագրություններ

[1] «Հայազգ» հանրագիտարան (ռուսերեն)

[2] Արսեն Ավետիսյան (ռուսերեն)

[3] Սանկտ Պետերբուրգի հանրագիտարան

[4] Արսեն Ավետիսյան, http://www.allabulgallery.com/

[5] Քանդակագործ Արսեն Ավետիսյանի մահը

[6] ttp://nekropol-spb.ru/

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]