Աշոտ Օսիպով
Աշոտ Օսիպով | |
---|---|
Ծնվել է | 1916 |
Ծննդավայր | Կուսապատ, Ջևանշիրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | 1979 |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան |
Մասնագիտություն | մանկավարժ |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Աշոտ Ավանեսի Օսիպով (1916, Կուսապատ, Ջևանշիրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - 1979), հայ մանկավարժ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Խորհրդա-գերմանական ճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աշոտ Օսիպովը ծնվել է 1916 թվականին, Լեռնային Ղարաբաղի Մարտակերտի շրջանի Կուսապատ գյուղում, ուսուցչի ընտանիքում։ Ութ տարեկանում կորցրել է հորը և ընտանիքին օգնելու համար յոթերորդ դասարանն ավարտելուց հետո կիսատ թողնելով ուսումը, անցել է աշխատանքի հայրենի գյուղի տարրական դպրոցում։ Հետագա երկու տարիներին էքստեռն քննություններ է հանձնել և ստացել միջնակարգ կրթություն։ 1936 թվականին Օսիպովն ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանը, որն ավարտել է պատերազմի նախօրյակին։ Ուսանողական տարիներին ուսմանը զուգահեռ Երևանի տարբեր դպրոցներում դասավանդել է աշխարհագրություն և պատմություն[1]։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Խորհրդա-գերմանական ճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) առաջին օրերին Օսիպյանը զորակոչվել է կարմիր բանակի շարքերը և զինվորական դասընթացներն ավարտելուց հետո, լեյտենանտի կոչումով մասնակցել պատերազմին։ Անցել է մարտական երկար ուղի՝ Կովկասյան լեռներից մինչև Ավստրիա։ Նրա գլխավորած ստորաբաժանումները մասնակցել են Հյուսիսային Կովկասի, Ուկրաինայի, Մոլդավիայի ազատագրման թեժ մարտերին, գրոհել են թշնամու պաշտպանական դիրքերը Բուլղարիայում, Ռումինիայում, Հունգարիայում։ Առանձնապես աչքի է ընկել Հունգարիայում, Բալատոն լճի, Սեկիրեխերվարի ամրացված դիրքերի գրավման համար մղված մարտերում։ Արիության համար պարգևատրվել է Կարմիր դրոշի, Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշաններով, «Արիության համար», «Մարտական ծառայությունների համար» և մի շարք այլ մեդալներով[1]։
Պատերազմի ավարտից հետո Օսիպովը վերադարձել է Հայաստան և աշխատանքի անցել Պետական անվտանգության օրգաններում՝ սկզբից կենտրոնական ապարատում, այնուհետև շուրջ 25 տարի անընդմեջ գլխավորել է ՊԱԿ Հոկտեմբերյանի շրջանի բաժինը։
Պարգևատրվել է պատվավոր չեկիստի և այլ կրծքանշաններով։
Օսիպյանը մասնակցել է շրջանի կուսակցական, հասարակական աշխատանքներին, բազմիցս ընտրվել է ժողովրդական պատգամավորների շրջանային խորհրդի պատգամավոր, ՀԿԿ Հոհտեմբերյանի շրջանային կոմիտեի բյուրոյի անդամ[1]։
Գնդապետ Օսիպովը 1979 թվականին հանկարծամահ է եղել մարտական պոստում, պաշտոնական պարտականությունները կատարելիս[1]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Կարմիր դրոշի շքանշան
- Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան
- «Արիության համար» մեդալ
- «Մարտական ծառայությունների համար» մեդալ
- Պատվավոր չեկիստի կրծքանշան
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1916 ծնունդներ
- Ռուսական կայսրությունում ծնվածներ
- 1979 մահեր
- ԵՊՀ շրջանավարտներ
- Կարմիր դրոշի շքանշանի ասպետներ
- Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշանակիրներ
- «Մարտական ծառայությունների համար» մեդալով պարգևատրվածներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Արիության մեդալակիրներ
- Հայ մանկավարժներ
- Հայրենական մեծ պատերազմի հայ մասնակիցներ