Վադիմ Արությունով
| Վադիմ Արությունով | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 1, 1978 (45 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Բաքու, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ, Ռուսաստան, Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Կրոն | քրիստոնեություն |
| Կրթություն | Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | լրագրող, հնագետ և արևելագետ |
| Աշխատավայր | Սպասիր ինձ |
| Կայք | antitopor.com |
Վադիմ Ալբերտովիչ Արությունով (հունիսի 1, 1978, Բաքու, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայազգի արևելագետ, հնդկագետ, լրագրող, ճանապարհորդ[1]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վադիմ Արությունովը ծնվել է 1978 թվականի հունիսի մեկին Բաքու քաղաքում։ 1996-1998 թվականներին ծառայել է ռուսական բանակում։ 2003 թվականին գերազանցությամբ ավարտել է Մոսկվայի Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանին կից Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտը։ 2006 թվականին ավարտել է Կոստանայի պետական համալսարանը և ստացել բժշկական (կլինիկական) հոգեբանի որակավորում։ 2000-2003 թվականներին եղել է Ղազախստանի «Մոսկովսկի կոմսոմոլեց» «Առաջին ալիք» թերթի թղթակիցը։ 2000-2004 թվականներին եղել է «Մոսկովսկի կոմսոմոլեց» թերթի Հարավային Ասիայի երկրների (Հնդկաստան, Պակիստան, Բանգլադեշ, Շրի Լանկա, Նեպալ) թղթակիցը։ 2004-2005 թվականներին աշխատել է որպես իսպանական «Semana» ամսագրի ռուսաստանյան թղթակից։ 2005-2010 թվականներին եղել է «Սպասիր ինձ» հեռուստահաղորդման հարավռուսական բյուրոյի ղեկավարը։ Եղել է հյուրախաղերի պրոդյուսեր, «Օդեոն» թատերական-համերգային գործակալության տնօրենը։ Արևելյան պրոբլեմների թեմաներով հաճախ է հյուրընկալվել տարբեր լրատվամիջոցներում[2]։ 2006 թվականից Ռուսաստանի լրագրողների միության անդամ է։ 2013 թվականի մարտի 16 գրամցում է իր ՅուԹյուբ ալիքը՝ Антитопор, իսկ 2015 թվականին լույս է տեսնում Антитопор կայքը[3]։ 2016 թվականից «Армянский след» ցանկի առաջին ֆիլմն է լույս տեսնում․ ֆիլմերում ցուցադրվում է սփյուրքի թողնված հետքը տարբեր երկրներում։ 2021 թվականից ՀՀ քաղաքացի։
Մի քանի տասնյակ հեռուստատեսային հաղորդումների և հարյուրավոր հրապարակումների հեղինակ է, տիրապետում է անգլերեն, իսպաներեն, թուրքերեն, արաբերեն, ուրդու և հինդի լեզուներին։
Ձեռքբերումներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Սարասվատիի գավաթի» դափնեկիր, Արտասահմանյան լրագրող անվանակարգում, շնորհվել է CNN-IBN հեռուստաընկերության (Հնդկաստան) կողմից
- «Արծաթե գրիչ» մրցանակի դափնեկիր, «The Statsman» թերթ (Հնդկաստան)
- «Մեդեո» մրցույթի դիպլոմնիկ, «Էքսպրես Կ» թերթի կողմից (Ղազախստան)
- Ն. Կիրիչենկոյի անվան մրցույթի դիպլոմնիկ, վերլուծական լրագրության ոլորտում (Ռուսաստան, Մոսկվա)
- «Սլավոնական ճանապարհ» մշակութային փառատոնի մրցանակակիր
- Ռուսաստանի ժուռնալիստների միության անդամ
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Вадим Арутюнов и его календарь — Нахичевань.ru» (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
- ↑ «Арутюнов Вадим Альбертович — Энциклопедия фонда «Хайазг»». ru.hayazg.info. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
- ↑ «Антитопор | Главная». antitopor.com. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 13-ին.