Ֆերարայի համալսարան

Ֆերարայի համալսարան; իտալ.՝ Università degli Studi di Ferrara
Տեսակ	համալսարան
Կարգախոս	լատին․՝ Ex labore fructus
Հիմնադրված է	1391
Ռեկտոր	պրոֆեսոր Ջորջո զաուլի
Ուսանողներ	18465 (2017/2018 տարիներ)
Ընդհանուր անձնակազմ	600 մարդ
Անդամակցություն	ORCID, Netval Research Universities Network?, Կոալիցիա հանուն հետազոտությունների գնահատման առաջխաղացման և European Open Science Cloud Association?
Երկիր	Իտալիա
Տեղագրություն	Ֆերարա, Իտալիա
Կայք	www.unife.it Կայք
	Error: Must specify an image in the first line.<div style="font-size:88%;line-height:1.2em;position:absolute;z-index:2;left:Արտահայտության սխալ․ չճանաչված բառ՝ «strong»։%;top:Արտահայտության սխալ․ < անսպասելի օպերատոր։%"> Ֆերարայի համալսարան, Template loop detected: Կաղապար:Տեղորոշման քարտեզ
	University of Ferrara Վիքիպահեստում

Ֆերարայի համալսարան (իտալ.՝ Università degli Studi di Ferrara, UniFe), Ֆերարա քաղաքում պետական կրթական հաստատություն (Էմիլիա Ռոմանիա, հյուսիսային Իտալիա), Եվրոպայի հնագույն համալսարաններից մեկը, որի պատմությունը սկիզբ է առնում 14-րդ դարից։ Համալսարանի կարգավիճակ է ստացել 1391 թվականին։

Ուսանողների ընդհանուր քանակը կազմում է մոտավորապես 18000, որոնցից ավելի քան 1000-ն օտարերկրյա են։ Ունի 8 ֆակուլտետ։ Համալսարանական քաղաքում կան մոտավորապես 1600 մարդ, այդ թվում 1137 գիտական աշխատող^[1]։ Համարվում է հեղինակավոր կրթական հաստատություններից մեկը, այդ թվում ֆիզիկայի ոլորտում։ Մտնում է Եվրոպայի համալսարանների ասոցիացիայի կազմում (European University Association, EUA):

Իտալական CIVR (Comitato di Indirizzo per la Valutazione della Ricerca) կոմիտեն, 2007 թվականի հանրային զեկույցի համաձայն, գնահատել է Ֆերարայի համալսարանը որպես կիրառական հետազոտությունների մասում լավագույն իտալական համալսարան։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆերարայի համալսարանը հիմնադրվել է 1391 թվականի մարտի 4-ին մարքիզ Ալբերտո V դ’Էստեի կողմից՝ Հռոմի պապ Բոնիֆացիոս IX-ի թույլտվությամբ։ Համալսարանի բացումը տեղի է ունեցել նույն տարվա Սուրբ Ղուկասի (հոկտեմբերի 18) օրը, գործում էին իրավագիտության, արվեստի և աստվածաբանության ամբիոնները։ Ֆերարայի համալսարանին տրամադրվել են նույն արտոնությունները, ինչ Բոլոնիայի (հիմնադրվել է 1088 թվականին) և Փարիզի (հիմնադրվել է 1170 թվականին) հնագույն համալսարաններին^[7]։ Համալսարանի գտնվելու վայրը, սկսած 1567 թվականից, եղել է «Պալացցո Պարադիզոն»^[8], որը վարձակալվել է կարդինալ Իպոլիտո II դ'Էստեի կողմից։ Ընդամենը երեք տարի անց տնտեսական դժվարությունները ստիպել են համալսարանին փակվել։ Միայն 1402 թվականին Նիկոլո III դ'Էստեն՝ Ալբերտո V-ի իրավահաջորդը, վերսկսել է համալսարանի աշխատանքը' Ֆերարա բերելով մի քանի հեղինակավոր դասախոսներ։

1598 թվականին Ֆերարան հայտնվել է Պապական մարզի ուղղակի վերահսկողության ներքո, և համալսարանը կորցրել է խելացի կենտրոնի կարգավիճակը։ Նապոլեոնյան պատերազմների ժամանակ, 1797 թվականին տեղի է ունեցել վերականգնում, մասնավորապես, համալսարանում ստեղծվել է Եվրոպայում սահմանադրական իրավունքի առաջին ամբիոնը՝ Ջուզեպպե Կոմպանոնիի ղեկավարությամբ։ 1816 թվականին գործում էին իրավունքի, բժշկության, գիտության և փիլիսոփայության ֆակուլտետներ։

Իտալիայի միավորումից հետո Ֆերարայի համալսարանը դարձել է իրավունքի, մաթեմատիկայի, դեղագործության, նոտարիատի ֆակուլտետներով, բժշկության եռամյա կուրսով (1863-1864 թվականներին կրճատվել է մինչև երկու տարի), ինչպես նաև անասնաբուժական բժշկությամբ (վերացվել է 1876 թվականին) անվճար համալսարան։

Մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմը համալսարանը հաշվվում էր մոտ 500 ուսանող, ինչի շնորհիվ այն Իտալիայի անվճար համալսարանների շարքում առաջին տեղն էր զբաղեցնում։ Այսօր համալսարանում սովորում է շուրջ 18 000 ուսանող, որոնց տարեկան շնորհվում է մոտ 400 աստիճան։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո համալսարանը ստացել է զգալի պետական աջակցություն, որը թույլ է տվել բացել լրացուցիչ ֆակուլտետներ և հետազոտական բաժիններ։ Առավել նկատելի աճ է գրանցվել 1970-ականների և 1980-ականների միջև ընկած ժամանակահատվածում։