«Գալուստ Օհանյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գալուստ Օհանյան;
Ծնվել է	1911
Ծննդավայր	Վահագնի, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հոկտեմբերի 8, 1944
Մահվան վայր	Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտ (1937)
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն	մանկավարժ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

20:19, 22 Հոկտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Գալուստ Աղաջանի Օհանյան (1911, Վահագնի, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 8, 1944(1944-10-08), Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ մանկավարժ: Փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու: ԽՄԿԿ անդամ (1941): Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից:

Կենսագրություն

Գալուստ Օհանյանը ծնվել է 1911 թվականին, Գուգարքի շրջանի Շահալի (այժմ՝ Վահագնի) գյուղում: Հայրենի գյուղի դպրոցն ավարտելուց հետո մեկնել է Լենինական, սովորել և ավարտել է մանկավարժական տեխնիկումը և ուսուցչական աշխատանքի անցել Թումանյանի շրջանի Օձուն գյուղում: 1933-1937 թվականներին սովորել է Մոսկվայի փիլիսոփայական-պատմագրական ինստիտուտում, ավարտելուց հետո աշխատանքի անցել Նովոչերկասսկի գյուղատնտեսական ինստիտուտում. եղել է ամբիոնի վարիչ: 1938 թվականին ընդունվել է Մոսկվայի Պլեխանովի անվան ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտի ասպիրանտուրան՝ փիլիսոփայության գծով, պաշտպանել թեկնածուական դիսերտացիա և աշխատել որպես մարքսիզմ-լենինիզմի դասախոս: 1941 թվականին ընդունվել է կուսակցության շարքերը^[1]:

Հայրենական մեծ պատերազմի առաջին օրերից Օհանյանը կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ: Թշնամու դեմ կռվել է Մոսկվայի մատույցներից մինչև Բելոռուսիայի Կրասնի քաղաքը: Խիզախության համար պարգևատրվել է Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի, Կարմիր աստղի շքանշաններով, «Արիության համար» և այլ մեդալներով: Գվարդիայի կապիտան, հրետանային դիվիզիոնի կուսկազկմակերպիչ Օհանյանը երեք անգամ վիրավորվել է, բայց ապաքինվելուց հետո վերադարձել գործող բանակ^[1]:

1944 թվականի հոկտեմբերի 8-ին Օհանյանը զոհվել է Բելոռուսական ԽՍՀ Կրասնի քաղաքի ազատագրման համար մղված մարտերից մեկում^[1]:

Պարգևներ

Կարմիր աստղի շքանշան
Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշան
«Արիության համար» մեդալ

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք: Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի: Երևան, «Լույս», 1987:

[haygirk-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք: Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի: Երևան, «Լույս», 1987:

[1]

@@ Տող 3. / Տող 3. @@
 == Կենսագրություն ==
-Գալուստ Օհանյանը ծնվել է [[1911]] թվականին, [[Գուգարքի շրջան]]ի Շահալի (այժմ՝ [[Վահագնի]]) գյուղում: Հայրենի գյուղի դպրոցն ավարտելուց հետո մեկնել է [[Լենինական]], սովորել և ավարտել է մանկավարժական տեխնիկումը և ուսուցչական աշխատանքի անցել [[Թումանյանի շրջան]]ի [[Օձուն]] գյուղում: [[1933]]-[[1937]] թվականներին սովորել է Մոսկվայի փիլիսոփայական-պատմագրական ինստիտուտում, ավարտելուց հետո աշխատանքի անցել [[Նովոչերկասկ|Նովոչերկասսկ]]ի գյուղատնտեսական ինստիտուտում. եղել է ամբիոնի վարիչ: [[1938]] թվականին ընդունվել է Մոսկվայի Պլեխանովի անվան ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտի ասպիրանտուրան՝ փիլիսոփայության գծով, պաշտպանել թեկնածուական դիսերտացիա և աշխատել որպես մարքսիզմ-լենինիզմի դասախոս: [[1941]] թվականին ընդունվել է կուսակցության շարքերը<ref name="haygirk">[http://haygirk.nla.am/cgi-bin/koha/opac-detail.pl?biblionumber=35425 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք:  Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի: Երևան, «Լույս», 1987:]</ref>:
+Գալուստ Օհանյանը ծնվել է [[1911]] թվականին, [[Գուգարքի շրջան]]ի Շահալի (այժմ՝ [[Վահագնի]]) գյուղում: Հայրենի գյուղի դպրոցն ավարտելուց հետո մեկնել է [[Լենինական]], սովորել և ավարտել է մանկավարժական տեխնիկումը և ուսուցչական աշխատանքի անցել [[Թումանյանի շրջան]]ի [[Օձուն]] գյուղում: [[1933]]-[[1937]] թվականներին սովորել է [[Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտ|Մոսկվայի փիլիսոփայական-պատմագրական ինստիտուտում]], ավարտելուց հետո աշխատանքի անցել [[Դոնի պետական ագրարային համալսարան|Նովոչերկասսկի գյուղատնտեսական ինստիտուտում]]. եղել է ամբիոնի վարիչ: [[1938]] թվականին ընդունվել է Մոսկվայի Պլեխանովի անվան ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտի ասպիրանտուրան՝ փիլիսոփայության գծով, պաշտպանել թեկնածուական դիսերտացիա և աշխատել որպես մարքսիզմ-լենինիզմի դասախոս: [[1941]] թվականին ընդունվել է կուսակցության շարքերը<ref name="haygirk">[http://haygirk.nla.am/cgi-bin/koha/opac-detail.pl?biblionumber=35425 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք:  Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի: Երևան, «Լույս», 1987:]</ref>:
 Հայրենական մեծ պատերազմի առաջին օրերից Օհանյանը կամավոր մեկնել է [[ռազմաճակատ]]: Թշնամու դեմ կռվել է Մոսկվայի մատույցներից մինչև [[Բելոռուսիա]]յի Կրասնի քաղաքը: Խիզախության համար պարգևատրվել է Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի, [[Կարմիր աստղ]]ի [[շքանշան]]ներով, «Արիության համար» և այլ [[մեդալ]]ներով: Գվարդիայի [[կապիտան]], հրետանային դիվիզիոնի կուսկազկմակերպիչ Օհանյանը երեք անգամ վիրավորվել է, բայց ապաքինվելուց հետո վերադարձել գործող [[բանակ]]<ref name="haygirk" />: