«Դավիթ Հակոբյան (դերասան)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ →Ներկայացումներ: կետադրություն և բացատներ, փոխարինվեց: ի ,Ա → ի, Ա (2) oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 39. | Տող 39. | ||
*Փանջունի` [[Երվանդ Օտյան]]ի Ընկեր Փանջունի |
*Փանջունի` [[Երվանդ Օտյան]]ի Ընկեր Փանջունի |
||
*Փրիմ` [[Վիլյամ Սարոյան]]ի Մի գավաթ բարություն |
*Փրիմ` [[Վիլյամ Սարոյան]]ի Մի գավաթ բարություն |
||
*Արտուրո Ուի` Բրեխտի |
*Արտուրո Ուի` Բրեխտի, Արտուրո Ուիի կարիերան. |
||
*Արարիչ` Շտոկի |
*Արարիչ` Շտոկի, Աստվածային կատակերգություն» |
||
*Պապ` Սարոյանի «Իմ անունը Արամ է» |
*Պապ` Սարոյանի «Իմ անունը Արամ է» |
||
*Առաքել` Դաշտենցի, «Կարոտ» |
*Առաքել` Դաշտենցի, «Կարոտ» |
||
21:38, 11 Մարտի 2016-ի տարբերակ
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Դավիթ Հակոբյան (այլ կիրառումներ)
 | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 5, 1957 (66 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սևան |
| Կրթություն | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Մասնագիտություն | դերասան |
| Ակտիվ շրջան | 1980 թվականից |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
Դավիթ Վարազդատի Հակոբյան (1957, սեպտեմբերի 13, Սևան), հայ բեմադրիչ, դերասան։ ՀՀ վաստակավոր արտիստ (2008):
Կենսագրություն
Դավիթ Հակոբյանը ծնվել է 1957 թվականին, Սևան քաղաքում: 1959 թվականին տեղափոխվել է Երևան: 1974 թվականին ավարտել է Երևանի թիվ 79 միջնակարգ դպրոցը, զուգահեռ սովորել է Գեղագիտության ազգային կենտրոն ում, 1975-1980 թվականներին` Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի թատերական ֆակուլտետի ռեժիսուրայի բաժնում։ 1980-1989 թվականներին Հենրիկ Մալյանի անվան թատրոն-ստուդիայի, 1990 թվականից` «Անիվների վրա» թատրոն-ստուդիայի, 1992 թվականից` Երևանի Համազգային թատրոնի դերասան և ռեժիսոր (2000-2003 թվականներին` նաև տնօրեն): 1992-1994 թվականներին եղել է «Եռանկյունի» թատրոն-ստուդիայի հիմնադիր- ղեկավարը։ 2003 թվականից` Բեյրութի «Գասպար Իփեկյան» և «Արեգ» թատերախմբերի գեղարվեստական ղեկավար։ 2006 թվականից Երևանի պետական Կամերային թատրոնի տնօրենն է[1]։
2002 թվականին հրավիրվել է Թեհրանի միջազգային փառատոն` որպես պատվո հյուր։ Աշխատել է Համազգային և Հենրիկ Մալյանի անվան թատրոններում: 1988 թվականից դասախոսում է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտում, ռեժիսուրայի և դերասանի վարպետության ամբիոնի և Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանի պրոֆեսոր է[2][3]:
Ներկայացումներ
- Նուշիչ` Բ. Նուշիչի Ինքնակենսագրություն
- Փանջունի` Երվանդ Օտյանի Ընկեր Փանջունի
- Փրիմ` Վիլյամ Սարոյանի Մի գավաթ բարություն
- Արտուրո Ուի` Բրեխտի, Արտուրո Ուիի կարիերան.
- Արարիչ` Շտոկի, Աստվածային կատակերգություն»
- Պապ` Սարոյանի «Իմ անունը Արամ է»
- Առաքել` Դաշտենցի, «Կարոտ»
- Ենոք` Հակոբյանի «Լեռնային կակաչներ»
- Ռաֆիլու` Ֆիլիպոյի «Սանիտայի թաղապետը»
- Բադալ` Սարոյանի «Փրկության կղզի»
- Բեռնար` Մանյեի «Օսկար»
- Պոչեկ` Քոսյանի «Գուցե փրկվենք»
- Ծաղրածու` Շեքսպիրի «Լիր արքա»
- Օրգոն` Մոլիերի «Տարտյուֆ»
Բեմադրություններ
- Չեխով՝ «Քեռի Վանյա», 1986
- Սամվել Կոսյան՝ «Գուցե փրկվենք», 2000
- Մկրտիչ Խերանյան՝ «Շխոնց Միհրան», 2002
- Շոու, «Ինչպես խաբեց նա ամուսնուն»
- Սայմոնի «Երկրորդ ավենյուի կալանավորը»
- Գոցցիի «Ագռավը»
- Մուշեղ Իշխանի «Մովսես Խորենացի Պարույր Հայկազն»
- Մրոժեկի «Բաց ծովում»
- Մանյեի «Օսկար»
- Քասյանի «Գուցե փրկվենք»
- Խերանյանի «Շխոնց Միհրան»
- Սունդուկյանի «Օսկան Պետրովիչն էն կինքումը»
- Սարոյանի «Հեյ, ով կա այդտեղ»
- Թումանյանի «Անուշ»
- «Սասունցի Դավիթ»
- Շիրվանզադեի «Պատվի համար»
- Ռ. Կունի «Սեքսուալ խառնաշփոթ հյուրանոցում»
- Մոլիերի «Ազնվամոլ քաղքենին»
Պարգևներ, մրցանակներ
- Իրանի «Իրանզամին» միջազգային փառատոնի «Գրան Պրի» մրցանակ, 2000
- Դոնի Ռոստովի փառատոնի «Լավագույն ներկայացում» մրցանակ, 2002
- ՀԹԳՄ «Արտավազդ» մրցանակ որպես «Լավագույն դերասան» (3 անգամ)
- ՀՀ վաստակավոր արտիստ, 2008
- ՀԹԳՄ «Արտավազդ» մրցանակի` որպես լավագույն դերասան, 2013
Մեջբերումներ Դավիթ Հակոբյանից
|
Աստծուց միշտ պիտի երեք բան ուզես. կարողություն, որ փոխես այն, ինչ կարող ես փոխել, համբերություն, որ դիմանաս այն ամենին, ինչը չես կարող փոխել, և իմաստություն` որպեսզի այդ երկուսը իրարից տարբերես[4]: | 
|
Ծանոթագրություններ
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
- ↑ Davit Hakobyan, Salvation Island, Shkhonts Mihran
- ↑ Դավիթ Հակոբյանի կենսագրությունը avproduction.am կայքում
- ↑ Ամեն ինչ գալիս է ստրկամտությունից