Ավարտել է Մոսկվայի համալսարանի գրականության ֆակուլտետը (1930 թ., էքստեռն)։ 1935 թվականից հիմնականում զբաղվել է թարգմանությամբ (Ս․ Ներիս, Պ․ Մարկիշ, Ռ․ Թագոր, Թ․ Տիլվիտիս և ուրիշներ)։ Պոտրովիխի ստեղծագործական կյանքում առանձնահատուկ տեղ է գրավել հայ պոեզիայի թարգմանությունը, որին նա նվիրել է ավելի քան 40 տարի (Հ. Հովհաննիսյան, Ավետիք Իսահակյան, Վահան Տերյան, Նաիրի Զարյան, Գեղամ Սարյան, Համո Սահյան, Մարո Մարգարյան, Գևորգ Էմին, Սիլվա Կապուտիկյան, Հ․ Կ․ Հովհաննիսյան)։ Պետրովիխը նաև խմբագրել է Ավետիք Իսահակյանի, Գեղամ Սարյանի և հայ ուրիշ բանաստեղծների ռուս, ժողովածուները։ Մասնակցել է Հովհաննես Թումանյանի միհատորյակի, «Հայկական դասական քնարերգություն», Գրիգոր Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» և այլ գրքերի կազմմանն ու հրատարակմանը։ Պետրովիխը բանաստեղծություններ է նվիրել Հայաստանին («Աշխարհում միայն մեկ Հայաստան», «Եվ գաղտնիքները Սևանա կղզու»)։ Պետրովիխի բանաստեղծությունները թարգմանվել են հայերեն։ Եղիշե Չարենցի անվան մրցանակի դափնեկիր (1979 թ.)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։