Ավարտել է Սովետական շինարարության և իրավունքի ադրբեջանական ինստիտուտի իրավաբանական ֆակուլտետը (1932 թվականին)։ 1933 թվականից դասավանդել է Մոսկվայի և Երևանի տարբեր բուհերում։ Ղեկավարել է ՀԿԿ Կենտկոմի դասախոսական խումբը 1942-1944 թվականներին), եղել Արտասահմանյան երկրների հետ մշակութային կապերի հայկական ընկերության վարչության նախագահ (1945-1946 թվականներին), Երևանի Բրյուսովի անվան ռուսաց և օտար լեզուների մանկավարժական ինստիտուտի տնօրեն (1952-1954 թվականներին). Մոսկվայի Ս․ Օրջոնիկիձեի անվան ինժեներատնտեսագիտական ինստիտուտի փիլիսոփայության ամբիոնի վարիչ (1954-1964 թվականներին)։ Հետազոտությունները վերաբերում են փիլիսոփայության պատմության, պատմական մատերիալիզմի ու բարոյագիտության, հատկապես հումանիզմի, անհատի ու հասարակության փոխհարաբերության խնդիրներին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
Հայաստան
