Իրինա Սկոբցևա

Իրինա Սկոբցևա; ռուս.՝ Ирина Константиновна Скобцева
Ծնվել է	օգոստոսի 22, 1927
Ծննդավայր	Տուլա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հոկտեմբերի 20, 2020 (93 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Կրթություն	Մոսկվայի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետի պատմության և արվեստի տեսության բաժին և ՄԳԱԹ-ի դպրոց-ստուդիա (1955)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	դերասանուհի և թատերական ուսուցիչ
Աշխատավայր	Կինոդերասանի պետական թատրոն և Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ
Ամուսին(ներ)	Սերգեյ Բոնդարչուկ և Ալեքսեյ Աջուբեյ
Երեխա(ներ)	Ելենա Բոնդարչուկ և Ֆեոդոր Բոնդարչուկ
Պարգևներ և մրցանակներ	; և

Իրինա Կոնստանտինովնա Սկոբցևա (ռուս.՝ Ири́на Константи́новна Ско́бцева, օգոստոսի 22, 1927(1927-08-22)^[1], Տուլա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 20, 2020(2020-10-20)^[2], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուսական կինոյի և թատրոնի դերասանուհի, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստուհի (1974)։

Կենսագրություն

Իրինա Սկոբցևան ծնվել է 1927 թվականի օգոստոսի 22-ին Տուլայում, Օդերևութաբանական ծառայության գլխավոր վարչության գիտաշխատող Կոնստանտին Ալեքսեևիչ (1903-1975) և արխիվի աշխատող Յուլյա Նիկոլաևնա (1904-1999) Սկոբցևների ընտանիքում^[5]։

Միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո Իրինա Սկոբցևան ընդունվել է Մոսկվայի Միխայիլ Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանի պատմական ֆակուլտետի արվեստագիտության բաժին։ Մոսկվայի պետական համալսարանում սովորելու տարիներին խաղացել է ուսանողական թատրոնում։ Համալսարանն ավարտելուց հետո ընդունվել է Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնի դպրոց-ստուդիա (Ալեքսանդր Կարևի կուրս)։

Կինոյում իր նորամուտը նշել է 1955 թվականին՝ Սերգեյ Յուտկևիչի «Օթելլո» ֆիլմում կատարելով Դեզդեմոնայի դերը^[6]։ 1956 թվականին ֆիլմը մասնակցել է Կաննի կինոփառատոնի հիմնական մրցութային ծրագրին և արժանացել մրցանակի լավագույն ռեժիսուրայի համար^[7]։ Կաննում Իրինա Սկոբցևան արժանացել է «Կաննի կինոփառատոնի միսս հմայք» կոչման^[5]։

1957 թվականին Իրինա Սկոբցևան դարձել է Կինոդերասանի թատրոն-ստուդիայի դերասանուհի։

Իր ապագա ամուսնու՝ Սերգեյ Բոնդարչուկի հետ Իրինա Սկոբցևան ծանոթացել է Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնի դպրոց-ստուդիայում սովորելու տարիներին։ 1959 թվականին նրանք ամուսնացել են։

1970 թվականից Բոնդարչուկի հետ վարել է դերասանական արվեստանոց Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտում, ստացել է դոցենտի կոչում^[5]։

Ընտանիք

Առաջին ամուսինը՝ Ալեքսեյ Աջուբեյ^[8],
Երկրորդ ամուսինը՝ Սերգեյ Բոնդարչուկ, դերասան, ռեժիսոր,
Դուստր՝ Ելենա Բոնդարչուկ (1962-2009), թատրոնի և կինոյի դերասանուհի,
Որդի՝ Ֆեոդոր Բոնդարչուկ, կինոռեժիսոր և դերասան,
Թոռ՝ Կոնստանտին Կրյուկով, դերասան,
Ծոռ՝ Յուլյա (2007),
Թոռ՝ Սերգեյ Բոնդարչուկ (1991),
Թոռնուհի՝ Վարվառա Բոնդարչուկ (1999),
Ծոռ՝ Մարգարիտա (2012),
Ծոռ՝ Վերա (2014)։

Ֆիլմագրություն

1955 – Օթելլո (ռուս.՝ Отелло) – Դեզդեմոնա
1955 – Իվան Ֆրանկո (ռուս.՝ Иван Франко) – Լյուդովիկա Շանկևիչ
1957 – Սովորական մարդը (ռուս.՝ Обыкновенный человек) – Կիրա
1957 – Անկրկնելի գարուն (ռուս.՝ Неповторимая весна) – Կլավդիա Նիկոլաևնա Նովոժիլովա
1957 – Մենամարտ (ռուս.՝ Поединок) – Շուրոչկա (Ալեքսանդրա Պետրովնա Նիկոլաևա)
1958 – Գնում էին զինվորները (ռուս.՝ Шли солдаты) – տիկին ռեստորանում
1959 – Աննուշկա (ռուս.՝ Аннушка) – Աննուշկա (Աննա Դենիսովա)
1959 – Սպիտակ գիշերներ (ռուս.՝ Белые ночи) – դքսուհի
1959 – Заре навстречу – Սոֆյա Ալեքսանդրովնա Սավիչ
1960 – Սերյոժա (ռուս.՝ Серёжа) – Մարյանա, Սերյոժայի մայրը
1961 – Խելագարների դատը (ռուս.՝ Суд сумасшедших) – Սուզի Հագեր
1963 – Сотрудник ЧК – Տվերսկայա
1963 – Ես քայլում եմ Մոսկվայում (ռուս.՝ Я шагаю по Москве) – «Նադյա», հովանոցով տիկին
1965 – Երեսուներեք (ռուս.՝ Тридцать три) – Վերա Ֆեոդորովնա, հոգեբույժ
1968 – Պատերազմ և խաղաղություն (ռուս.՝ Война и мир) – Էլեն Կուրագինա
1968 – Հաջողության զիգզագ (ռուս.՝ Зигзаг удачи) – Լիդիա Սերգեևնա (Լիդոչկա)
1970 – Վաթեռլոու (ռուս.՝ Ватерлоо) – Մարիա (տիտրերում նշված չէ)
1971 – Մարդը միջանցիկ բակից (ռուս.՝ Человек в проходном дворе) – Կլավդիա Նիկոլաևնա Յուշկովա, այրի
1972 – Հիսուն-հիսուն (ռուս.՝ Пятьдесят на пятьдесят) – Բարբարա
1972 – Գաղտնարան կարմիր քարերի մոտ (ռուս.՝ Тайник у красных камней) – Աննա Բլոու
1973 – Բժիշկ Իվենսի լռությունը (ռուս.՝ Молчание доктора Ивенса) – միսիս Էվելին Իվենս
1973 – Բոլորովին կորած (ռուս.՝ Совсем пропащий) – Դուգլասի այրին
1973 – Քաղաքացիական հագուստով մարդը (ռուս.՝ Человек в штатском) – բարոնուհի Իզոլդա ֆոն Օստեն-Ֆելզեն
1974 – Նպատակի ընտրություն (ռուս.՝ Выбор цели) – Մարինա Դմիտրիևնա Կուրչատովա
1974 – Երկրային սեր (ռուս.՝ Любовь земная) – Լիզա Անիսիմովա
1974 – Այսպիսի բարձր լեռներ (ռուս.՝ Такие высокие горы) – Լիզա Պիմենովնա
1975 – Համերգ երկու ջութակի համար (ռուս.՝ Концерт для двух скрипок) – Կիրա Վիկտորովնա
1975 – Նրանք մարտնչում էին հանուն Հայրենիքի (ռուս.՝ Они сражались за Родину) – ռազմական բժիշկ
1977 – Տափաստան (ռուս.՝ Степь) – կոմսուհի Դրանիցկայա
1978 – Թավշե սեզոն (ռուս.՝ Бархатный сезон) – միսիս Բրեդվերի
1978 – Երիտասարդությունը մեզ հետ է (ռուս.՝ Молодость с нами) – Սերաֆիմա Շուվալովա, գիտնական, պրոֆեսոր, գիտությունների դոկտոր
1978 – Հայր Սերգիոս (ռուս.՝ Отец Сергий) – բարոնուհի
1980 – Իմ հայրն իդեալիստ է (ռուս.՝ Мой папа – идеалист) – Բորիսի մայրը
1980 – Բոռ (ռուս.՝ Овод) – միսիս Բերտոն, Արթուրի մայրը
1981 – Իմ սիրելի մոսկվացիներ (ռուս.՝ Дорогие мои москвичи) – «Москвичка» հեռուստաակումբի վարող
1981 – Կարմիր զանգեր։ Ֆիլմ 2։ Ես տեսել եմ նոր աշխարհի ծնունդը (ռուս.՝ Красные колокола. Фильм 2. Я видел рождение нового мира) – կոմսուհի Պանինա
1982 – Գեղեցիկ ապրես չես արգելի (ռուս.՝ Красиво жить не запретишь) – Աննա Պավլովնա
1983 – Մերի Պոպինս, ցտեսություն (ռուս.՝ Мэри Поппинс, до свидания!) – միսիս Լարկ
1983 – Դու իմ հիացմունքն ես, իմ տառապանքը (ռուս.՝ Ты мой восторг, моё мученье) – Իրինա Տառնպոլսկայա
1984 – Ժամանակն ու Կոնվեյների ընտանիքը (ռուս.՝ Время и семья Конвей) – Մեյջը քսան տարի անց
1986 – Բորիս Գոդունով (ռուս.՝ Борис Годунов) – պանդոկի տիրուհի
1986 – Դեմ առ դեմ (ռուս.՝ Лицом к лицу) – Սոֆի Քլեր
1987 – Ստելով մեկ անգամ (ռուս.՝ Единожды солгав) – Анна Ивановна, мать Александра
1987 – Առեղծվածային ժառանգորդը (ռուս.՝ Загадочный наследник) – Պոլինա Անդրեևնա Բատիստովա
1988 – Աշուն, Չերտանովո... (ռուս.՝ Осень, Чертаново…) – Իրինայի մայրը
1990 – Հմայված օտարականը (ռուս.՝ Очарованный странник) – կոմսուհի
1991 – Կանաչ սենյակի ուրվականները (ռուս.՝ Призраки зелёной комнаты) – Պաուլինա Ֆրեզերս
1992 – Դևեր (ռուս.՝ Бесы) – Վարվառա Պետրովնա, Ստավրոգինի մայրը
1992 – Խաղաղ Դոն (ռուս.՝ Тихий Дон) – Վասիլիսա Իլինիչնա
1998 – Փոքրիկ մարտիկը (ռուս.՝ Маленький боец) – Իրինա Սիգիզմունդովնա, Վասիլիի տատը
2000 – Աստվածների նախանձը (ռուս.՝ Зависть богов) – Юлия Аполинарьевна, мать Сони
2000 – Зорка Венера – Վասիլիի տատը
2001 – Ժառանգորդուհիները (ռուս.՝ Наследницы) – Գալինա, Իվանիցկու նախկին կինը
2002 – Կնոջ տրամաբանություն (ռուս.՝ Женская логика) – Սվետա Բոբրովա
2003 – Ուրիշ կին, ուրիշ տղամարդ (ռուս.՝ Другая женщина, другой мужчина) – Աննա Յուրևնա
2003 – Մի հարմարվեք հրաշքներին (ռուս.՝ Не привыкайте к чудесам) – Օլգայի մայրը
2003 – Ապաշխարության սեր (ռուս.՝ Покаянная любовь) – 'Մարյա Պետրովնա Իրտենևա
2003 – Սաթե թևեր (ռուս.՝ Янтарные крылья) – Ելենա Սերգեևնա, Ալյոնայի մայրը, դերասանուհի
2004 – Կնոջ տրամաբանություն 4 (ռուս.՝ Женская логика 4)
2005 – Ալկա (ռուս.՝ Алька) – Տատյանա Կոնստանտինովնա
2005 – Ժառանգորդուհիները-2 (ռուս.՝ Наследницы-2) – Գալինա, Իվանիցկու նախկին կինը
2005 – Իմ երջանկություն (ռուս.՝ Счастье ты моё) – Եվգենյա Լեոնարդովնա, Նետրեբինի մայրը
2005 – Սև արքայազն (ռուս.՝ Чёрный принц) – տատ
2006 – Տոթ (ռուս.՝ Жара) – բնակարանի տիրուհի
2006 – Կնոջ տրամաբանություն-5 (ռուս.՝ Женская логика-5) – Սվետա Բոբրովա
2006 – Ընտանեկան ընթրիք (ռուս.՝ Семейный ужин) – Քսենյա Վասիլևնա, Իրինայի մայրը
2006 – Մութ բնազդ (ռուս.՝ Тёмный инстинкт) – Ելենա Ալեքսանդրովնա, Մարինայի ընկերուհին, Մեշչերսկու տատը
2007 – Արտիստուհի (ռուս.՝ Артистка) – Վարվառա Ֆոմինիչնա, Վիկենտիի մայրը
2008 – Ճանապարհային ոստիկաններ (ռուս.՝ Гаишники) – պառավ կին
2009 – Բնակելի կղզի (ռուս.՝ Обитаемый остров) – Մաքսիմի տատը
2010 – Jazz ոճով (ռուս.՝ В стиле jazz) – Սերգեյի նախկին զոքանչը
2012 – Երջանիկ ենք միասին (ռուս.՝ Счастливы вместе) – Լաուրա Լարիոնովնայի մայրը
2012 – Սպիտակ գվարդիա (ռուս.՝ Белая гвардия) – Մարիա Ֆրանցևնա Նայ-Տուրս, Նայ-Տուրսի մայրը
2012 – Ոսկի (ռուս.՝ Золото) – Գորդեյ Բրագինի մայրը
2012 – Վիշապի համախտանիշ (ռուս.՝ Синдром дракона) – Մարգարիտա Պետրովնա
2014 – Մութ սենյակի գաղտնիքը (ռուս.՝ Тайна тёмной комнаты)
2016 – Վտանգավոր արձակուրդ (ռուս.՝ Опасные каникулы) – Տոնեչկա

Ճանաչում և մրցանակներ

ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (26 նոյեմբերի, 1965 թվական) – խորհրդային կինոարվեստի բնագավառում ունեցած ավանդի համար^[9]
ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (28 մարտի, 1974 թվական) – խորհրդային կինոարվեստի բնագավառում ունեցած ավանդի համար^[10]
Բարեկամության շքանշան (25 օգոստոսի, 1997 թվական) – պետությանը մատուցած ծառայությունների, ժողովուրդների միջև բարեկամության և համագործակցության ամրապնդման գործում ունեցած մեծ ներդրման, մշակույթի և արվեստի բնագավառում բազմամյա բեղմնավոր գործունեության համար^[11]
Պատվո շքանշան (3 մայիսի, 2018 թվական) – հայրենական մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի, բազմամյա բեղմնավոր գործունեության համար^[12]
Կինոտավրի պատվավոր մրցանակ (2 հունիսի, 2018 թվական)^[13]

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Умерла Ирина Скобцева (ռուս.)
↑ http://kremlin.ru/acts/bank/11393
↑ http://publication.pravo.gov.ru/Document/View/0001201805040003?index=18&rangeSize=1
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 «Биография Ирины Скобцевой». РИА Новости. 22 августа 2012. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
↑ «Ирина Скобцева: Я научилась ценить минуты счастья». Вечерняя Москва. 22 октября 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
↑ «Festival de Cannes. Le Palmarès 1956». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 31-ին.
↑ «Профиль», 18 марта 2022, стр. 112
↑ Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 26 ноября 1965 года «О присвоении почётных званий РСФСР работникам кинематографии»
↑ Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 28 марта 1974 года № 386 «О присвоении почётного звания народного артиста РСФСР творческим работникам киностудии «Мосфильм»
↑ Указ Президента РФ от 25 августа 1997 года № 937 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
↑ Указ Президента Российской Федерации от 3 мая 2018 года № 182 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
↑ Ирина Скобцева не смогла лично принять награду «Кинотавра» из-за травмы // ТАСС

Արտաքին հղումներ

«Судьба Бондарчука». Известия. 24 сентября 2010. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իրինա Սկոբցևա» հոդվածին։

[_704f390e0ccdd598-1] 1,0 ^1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.

[_4b298913c64f76f7-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Умерла Ирина Скобцева (ռուս.)

[_484378ba77ef82df-3] ttp://kremlin.ru/acts/bank/11393

[_cb94ea2817cd95e3-4] ttp://publication.pravo.gov.ru/Document/View/0001201805040003?index=18&rangeSize=1

[РИА-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 «Биография Ирины Скобцевой». РИА Новости. 22 августа 2012. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.

[6] «Ирина Скобцева: Я научилась ценить минуты счастья». Вечерняя Москва. 22 октября 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.

[7] «Festival de Cannes. Le Palmarès 1956». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 31-ին.

[8] «Профиль», 18 марта 2022, стр. 112

[9] Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 26 ноября 1965 года «О присвоении почётных званий РСФСР работникам кинематографии»

[10] Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 28 марта 1974 года № 386 «О присвоении почётного звания народного артиста РСФСР творческим работникам киностудии «Мосфильм»

[11] Указ Президента РФ от 25 августа 1997 года № 937 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[12] Указ Президента Российской Федерации от 3 мая 2018 года № 182 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[13] Ирина Скобцева не смогла лично принять награду «Кинотавра» из-за травмы // ТАСС

[1]

[2]

[4]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]