Ժայռային դրախտապան
Ժայռային դրախտապան | |
Ժայռային դրախտապան | |
Դասակարգում | |
Թագավորություն | Կենդանիներ (Animalia) |
Տիպ/Բաժին | Քորդավորներ (Chordata) |
Ենթատիպ | Ողնաշարավորներ (Vertebrata) |
Դաս | Թռչուններ (Aves) |
Կարգ | Ճնճղուկազգիներ (Passeriformes) |
Ընտանիք | Դրախտապաններ (Emberizidae) |
Ցեղ | Emberiza |
Տեսակ | Ժայռային դրախտապան (E. buchanani) |
Միջազգային անվանում | |
Emberiza buchanani | |
Կարգավիճակ | |
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝ Քիչ մտահոգող տեսակ |
Ժայռային դրախտապան (լատին․՝ Emberiza buchanani), դրախտապանների ընտանիքին պատկանող, բնադրող-չվող, հազվագյուտ թռչուն է, որը գրանցված է ՀՀ Կարմիր գրքում։
Արտաքին կառուցվածք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մարմնի երկարությունը 15-16 սմ է, թևերի բացվածքը՝ 24-27 սմ։ Հասուն արուի գլուխը կապույտ-մոխրագույն է, ակնօղակը՝ բաց դեղնավուն-սպիտակ, կոկորդը և բեղերը՝ դեղնավուն։
Մարմինը ներքևից բաց դարչնագույն-նարնջագույն է՝ ավելի բաց գույնի խայտերով։ Էգն ավելի խամրած է՝ թույլ խայտերով։ Երիտասարդը դարչնագույն-մոխրագույն է, մարմինը վերևից՝ մանր խայտերով, բեղերը և կոկորդը սպիտակավուն են։ Ծարավը հագեցնելու և լոգանք ընդունելու համար հաճախ թռչում է դեպի աղբյուրները։ Բնակվում է չոր, քարքարոտ լեռնալանջերին։
Սննդառություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սնվում է սերմերով, որոշ անողնաշարավորներով։
Չու
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գարնանային վերադարձը՝ ապրիլի երրորդ տասնօրյակ-մայիս ամսվա ընթացքում։ Արուների երգը լսվում է, և հարսանեկան զույգերը ձևավորվում են մինչև հուլիսի առաջին օրերը։ Ձվադրման պատրաստ բները հայտնվում են մայիսի երկրորդ կեսից հունիսի վերջը։ Բույնը գավաթաձև է (տրամագիծը՝ 115 մմ), նոսր, չոր բույսերից, բնադրում է գետնին։ Ձվերը բներում հայտնվում են բնադրման հաջորդ օրը։
Բազմացում և զարգացում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դնում է 20 մմ տրամագծով, սպիտակ՝ դարչնագույն ու սև պտերով 5-6 ձու։ Հունիսի առաջին կեսին թխսակալողներին զուգահեռ հայտնվում են նորելուկ ձագեր (1 ժ ընթացքում էգը կարող է ձվերը թխսակալել 3 անգամ՝ 10-15/7 մեկ)։ Ձագերը բնից դուրս են գալիս 8-11 օրականում։ Ձագերին կերակրում է մայրը (10-ժամյա դիտարկումների ընթացքում էգը ձագերին կերակրել է 29 անգամ, արուն՝ 6)։ Վարժ թռչող և ինքնուրույն կերակրվող երիտասարդ թռչունները գրանցվել են հուլիսի վերջին։
Կիսաանապատների յուրացման հետևանքով տարածման շրջանները խիստ կրճատվել են։
Տարածվածություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Տեսակը տարածված է Անդրկովկասից և Թուրքիայից մինչև Իրան և Թուրքմենիայի հարակից շրջաններ։ Հանդիպում է Հայաստանի հարավարևելյան շրջանների կիսաանապատային տեղանքներում, ինչպես նաև Արագածի և Փամբակի լեռնաշղթայի հարավային լանջերին` մինչև ծովի մակարդակից 1900 մ բարձրություններ։
Պահպանություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակում ընդգրկված է որպես խոցելի տեսակ։
Թվաքանակը և դրա փոփոխման միտումները սակավաթիվ է։ Թվաքանակի արդի վիճակը գնահատելու համար տվյալները բավարար չեն։ Հարմար բիոտոպերում հանդիպումների հաճախականությունը բավականին բարձր է։
Վտանգման հիմնական գործոններից է կիսաանապատային ապրելավայրերի յուրացումը տնտեսական նպատակներով։
Բնադրավայրերի մի մասը գտնվում է «Խոսրովի անտառ» արգելոցի տարածքում[1]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժայռային դրախտապան» հոդվածին։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժայռային դրախտապան» հոդվածին։ |
|