Ամասիայի գավառ
| Գավառ | |
|---|---|
| Ամասիա | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Սեբաստիայի վիլայեթ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | Ամասիացի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Ամասիա, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Սեբաստիայի վիլայեթում։ Կենտրոնը Ամասիա քաղաքն էր[1]։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]_(14578706640).jpg)
Գավառի հողերը բերրի էր, ուներ առատ ջուր և փարթամ բուսականություն[1]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ Յոհաննես Լեփսիուսի տեղի բոլոր հայերը 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ սպանվել են թուրքերի ձեռքով[1]։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինչև 1915 թվականի Մեծ եղեռնը գավառն ուներ 61580 բնակիչ, որից 28500 բնակիչը հայեր էին[1]։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունը, շերամապահությունը և երկրագործությունն էր։ Մշակում էին կանեփ, հաշիշ, ցորեն, մրգատու ծառատեսակներ[1]։
Օգտակար հանածոներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գավառի տարածքում կան բուժիչ աղբյուրներ և հանքային հանածոներ[1]։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մինչև 1915 թվականը Ամասիայի գավառում կար 1 վանք (ըստ ենթադրության՝ Սուրբ Կարապետ անվամբ) և 25 եկեղեցի[1]։ Ամասիա քաղաքի եկեղեցիներն էին՝ Սուրբ Աստվածածինը, Սուրբ Նիկողոսը (1218) և Սուրբ Հակոբը (1255)[2]։
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Եկեղեցիների մեծ մասին կից գործում էին վարժարաններ[1]։
Վարչական բաժանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մինչև 1915 թվականի Մեծ եղեռնը գավառն ուներ 1200 բնակավայր[1]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Դ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 208 — 1008 էջ։
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Դ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 210 — 1008 էջ։
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||||||||||||||||