MamaRika

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
MamaRika
Նաև հայտնի է որպեսЕріка և MamaRika
Ծնվել էապրիլի 13, 1989(1989-04-13) (35 տարեկան)
Չերվոնոգրադ, Լվովի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Երկիր Ուկրաինա
Ժանրերփոփ և ալտերնատիվ հիփ հոփ
Մասնագիտություներգչուհի և մոդել
Երգչաձայնսոպրանո
Գործիքներվոկալ
ԿրթությունԼվովի համալսարանի օտար լեզուների ֆակուլտետ
 MamaRika Վիքիպահեստում

ՄամաՌիկա (նաև Էրիկա[1]; իսկական անունը՝ Անաստասիա Ալեքսանդրովնա Կոչետովա, 1989, ապրիլի 13, Չերվոնոգրադ, Լվովի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն), ուկրաինացի երգչուհի և մոդել։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ տարիներին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անաստասիա Կոչետովան ծնվել է 1989 թվականին, ապրիլի 13-ին Լվովի մարզի Չերվոնոգրադ քաղաքում։ Մանկուց մասնագիտորեն զբաղվում էր վոկալով «Կուրց» մանկական ստուդիայում[2]։ Ավարտել է Լվովի Իվան Ֆրանկոյի անվան ազգային համալսարանը օտար լեզուների ֆակուլտետը թարգմանչի մասնագիտությամբ (անգլերեն)։ Աշխատել է որպես գրասենյակի մենեջեր և վոկալի ուսուցչուհի։

14 տարեկանում հաղթանակ է կրել Չերվոնա Ռուտա-2003 փառատոնում։ 17 տարեկանում մասնակցել է «Ամերիկյան շանս» նախագծում Լոս Անջելես քաղաքում, Կալիֆոռնիա նահանգում, Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում և հաղթել է[2]։ Անաստասիայի տաղանդը գնահատել են Սթիվի Ուանդերը և Բրայան ՄաքՆայթը[3]։

2009-2016թ.թ.՝ Էրիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էրիկան 2013թ

19 տարեկանում «Էրիկա» կեղծանվամբ նա դարձավ ուկրաինական «Աստղերի գործարան-3» վոկալ շոուի ֆինալիստ[2] պրոդյուսեր և կոմպոզիտոր Կոնստանտին Մելաձեի ղեկավարությամբ[4], որտեղ զբաղեցրեց վեցերորդ տեղը[3]։ Արծաթե դափնեկիր տիտղոսը շահեց շոուի «Գործարան. Գերեզրափակիչ»[3], մասնակցել է «Աստղերի գործարան-4» հեռուստաշոուի ուղիղ հեռարձակմանը[5]։ Նա մասնակցել է «Աստղերի գործարան. Ռուսաստան – Ուկրաինա» (Առաջին ալիք, Ռուսաստան)։ Էրիկան դարձավ Յուվելի՝ «Ռիո» մուլտֆիլմի կերպարի, ուկրաիներեն ձայնագրման հեղինակ[6]։

2010 թվականից 2015 թվականներին Էրիկան երգչուհի էր UMMG պրոդյուսերական կենտրոնում՝ պրոդյուսեր Սերգեյ Կուզինի ղեկավարությամբ[7]։ Նա նաև համագործակցել է ամերիկացի պրոդյուսերներ Վինս Պիզինգայի և Գրեմմիի մրցանակակիրներ Բոբի Քեմփբելի և Էնդրյու Կապների հետ[8][9]։

2011 թվականի օգոստոսին նա արժանացել է «Բյուրեղյա խոսափող» մրցանակին՝ «Տարվա երգչուհի» անվանակարգում[10]։

2012 թվականին երգչուհին նկարահանվել է «Happy New Year, World!» մյուզիքլում ( Ղազախստան

Երգչուհու «Պապարացի» առաջին սոլո ալբոմը հրապարակել է ուկրաինական Moon Records լեյբլը[11]։

Որպես մոդել Էրիկան հայտնվել է հայտնի փայլուն ամսագրերի շապիկներին՝ Playboy (Ուկրաինալեզու հրատարակություն)[12], Maxim[13], «Viva!»[14], «Viva! Ամենագեղեցիկ»-ի եռակի մասնակից[15]։

2016 թվականից՝ MamaRika[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

MamaRika-ն MRPL City 2017-ում

2016 թվականի ապրիլին Էրիկան դադարեցրեց համագործակցությունը Կուզինի հետ և իր կեղծանունը փոխեց «ՄամաՌիկա»-ի[16][17]։ Նույն ամսին կայացավ «Մի անգամ Օդեսայում» կատակերգական հեռուստասերիալի պրեմիերան, որում նա խաղում էր Յուլյայի դերը[18]։

2017 թվականին նա ելույթ է ունեցել Մարիուպոլի առաջին MRPL City փառատոնում։ Դեկտեմբերին նույն տարվա Կիևյան ակումբներից մեկում նա ներկայացրեց համերգային ծրագիր և իր երկրորդ ստուդիական ալբոմը՝ «ԿԱՉ»[19]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի հունիսի 28-ին Էրիկան խոսեց իր լեսբիական փորձի մասին «Սոցիալական կյանք» ծրագրի հաղորդավար Կատյա Օսադչայային[20]։ Դա տեղի է ունեցել իմ ուսանողական տարիներին։

Երբ ինձ հարցրին իմ բիսեքսուալության մասին. «Այժմ ես կարող եմ ինձ թույլ տալ մի փոքր սիրախաղ անել աղջիկների հետ, բայց տղամարդկանց հանդեպ գրավչությունը մնում է գերիշխող գործոն»:

Այս պահին երգչուհին ավելի քան մեկ տարի ռոմանտիկ հարաբերությունների մեջ է Odessa Mansy KVN թիմի ավագի՝ Սերգեյ Սերեդայի, հետ։

2020 թվականի մարտին նա Թաիլանդում ամուսնացել է հաղորդավար Սերգեյ Սերեդայի հետ։ 2021 թվականի օգոստոսի 2-ին նրանք զավակ են ունեցել։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Մի անգամ Օդեսայում» (2016) - կատակերգական սերիալ՝ արտադրված «Quarter 95» ստուդիայի կողմից։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2003 - Չերվոնա Ռուտա (փառատոն)
  • 2006 - «Ամերիկյան շանս»[21]
  • 2010թ .՝ «Գործարան. Գերեզրափակիչ» – արծաթե դափնեկիր[21]
  • 2010 - «Ծովի երգեր» փառատոն - հանդիսատեսի մրցանակ[22]
  • 2011 - Բյուրեղյա խոսափող մրցանակ - Տարվա երգիչ[23]
  • 2012 - «Աստղային գործարան. Ռուսաստան - Ուկրաինա» նախագիծ - հատուկ մրցանակ պրոդյուսերներ Իգոր Մատվիենկոյի և Իգոր Կրուտոյի կողմից[24]

Կրկնօրինակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2011 - Ռիո - Ժեմչուժինկա (ուկրաինական կրկնօրինակում)

Դիսկոգրաֆիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստուդիական ալբոմներ
  • «Պապարացի» (2012)

Տեսահոլովակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Певица Эрика ушла от продюсера и лишилась своего псевдонима и песен — Светские новости — гламур на 1+1 — ТСН.ua». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Энциклопедия Кино и ТВ. Кочетова Анастасия Александровна (Эрика)». eTV.net (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Эрика. Об исполнителе». Piter.fm (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  4. Смехова М. (2009 թ․ հունիսի 2). «Константин Меладзе изменит третью «Фабрику»». «Гламурчик» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  5. «Эрика станет ведущей «Фабрики звезд 4»». Сегодня.ua (ռուսերեն). 2011 թ․ մարտի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  6. «Эрика будет вместо Энн Хэтауэй». TV.ua (ռուսերեն). 2011 թ․ փետրվարի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  7. Ника Никольская (2012 թ․ նոյեմբերի 19). «Кузин променял Эрику на неизвестную певицу». Обозреватель (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  8. «Украинская певица очаровала американских продюсеров». ТСН.ua (ռուսերեն). 2013 թ․ մարտի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  9. «Новая Эрика с хитом из Америки». «Элис Рекордс» (ռուսերեն). 2013 թ․ փետրվարի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  10. «Співачкою року назвали Еріку, а співаком — Макса Барських». Під прицілом (ուկրաիներեն). 2011 թ․ օգոստոսի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  11. «Эрика. Папарацци / 2 DVD». Moon Records (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 1-ին.
  12. «Певица Эрика снялась для Playboy». MIGnews (ռուսերեն). 2011 թ․ դեկտեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  13. «И воскликнул он: «ЭРИКА!»». Maxim (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  14. «Эрика появилась на обложке журнала «Viva!»». StarsTime (ռուսերեն). 2011 թ․ մարտի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  15. «Эволюция стиля Эрики на красной дорожке «Viva! Самые красивые»». Viva! (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  16. Елена Юрченко (2016 թ․ ապրիլի 4). «Певица Эрика лишилась псевдонима, репертуара и продюсера». «КП в Украине» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 5-ին.
  17. «Певица Эрика ушла от продюсера и лишилась своего псевдонима и песен». TSN.ua (ռուսերեն). 2016 թ․ ապրիլի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 5-ին.
  18. «Співачка Еріка пішла від продюсера і залишилася без псевдоніма та пісень». ТСН.ua (ուկրաիներեն). 2016 թ․ ապրիլի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  19. Денис Путинцев (2017 թ․ դեկտեմբերի 20). «Концерт для своих: MamaRika раскачала столицу!». VIVA.ua (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 12-ին.
  20. Телеканал 1+1 (2014 թ․ հունիսի 28). «Еріка розповіла про свої лесбійські походеньки». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 22-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  21. 21,0 21,1 «Эрика». Ivona. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  22. «Эрика». Story. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  23. «Эрика получила «Хрустальный микрофон»». Viva!. 2011 թ․ օգոստոսի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  24. «Эрика получила дорогой подарок от влиятельного мужчины». Teleblondinka. 2012 թ․ հուլիսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]